واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: ورزش - 10بار ركورد ايران را زدم
ورزش - 10بار ركورد ايران را زدم
علي آخوندان:گرچه در دورههاي گذشته همواره شناگري از ايران در المپيك حضور مييافت، اما المپيك پكن اولين جايي است كه ما خودمان توانستيم بدون كمك گرفتن از سهميه اعطايي المپيك جواز حضور در آن را بگيريم. «محمد عليرضايي» اولين شناگر تاريخ ايران است كه سهميه حضور در المپيك را بهدست آورده. شناگر 22 سالهاي كه پس از «كيتاجيما»ي ژاپني، رتبه دوم را در ردهبندي فدراسيون جهاني شنا دارد. نفر پانزدهم «فينا» به تازگي از اردوي كرواسي برگشته و خودش را در استخر آزادي براي المپيك آماده ميكند. عليرضايي در گفتوگويي با «كارگزاران» از وضعيت اردوي كرواسي، تغيير تكنيكها و اميدهايش در المپيك ميگويد.
چرا به اردوي خارج از كشور رفتيد؟
تيم ملي شنا تمام روزهاي سال را تمرين ميكند. در ايران ميتوانم بگويم تنها استخر استاندارد «استخر آزادي»است كه از نظر طول استخر، عمق استخر، شرايط سكوها و غيره شرايط قابل قبولي دارد. ما 5-4 سال بود كه در آزادي تمرين ميكرديم و ديگر همهچيز برايمان يكنواخت و تكراري شده بود، ضمن اينكه گذشته از استخر ساير شرايط هم در ايران خوب نيست، مثل امكانات بدنسازي يا تغذيه ورزشكاران كه گرچه از نظر كمي مناسب است، اما از نظر كيفي شرايط ايدهآلي را ندارد.
مگر تيم كارشناس تغذيه ندارد؟
نه. حتي فيزيوتراپ و پزشك نيز در كنار تيم نبودند.
داستان اردوي خارج از كشور چگونه بود؟
اين اردو قرار بود از ششماه پيش آغاز شود. اما مشكلات مختلف از جمله مسئله خروجي بچهها آنقدر آن را به تعويق انداخت كه مدت اردو به دو ماهونيم كاهش يافت و ما از ارديبهشتماه ابتدا به بلغارستان و سپس به كرواسي رفتيم.
چه كساني در اين اردو شركت داشتند؟
من، آقاي بيداريان (كرالسينه) و آقاي حضرتي به عنوان سرپرست تيم، ما به مدت دو هفته در ارتفاعات منطقه «بلمكن» بلغارستان تمرين كرديم، كه شامل تمرينات استقامتي و همچنين تمرينات قدرتي با وزنه بود و پس از آن راهي «زاگرب» شديم تا با تيم كرواسي تمرين كنيم.
ميتواني برنامه يك روز تمرينيات در كرواسي را بگويي؟
ساعت 6 صبح از خواب بيدار شده و صبحانه ميخورديم. ساعت 7 وارد استخر شده و در حدود هفتكيلومتر شنا ميكرديم. بعد حدود 20 دقيقه استراحت و پس از آن يك ساعت تمرينات بدنسازي داشتيم. البته اين تمرينات «فيتنس» بود و بدون وزنه انجام ميشد. ما حركات كششي، پرشي و كار با «مديسنبال» را انجام ميداديم. ساعت 12 ناهار ميخورديم و تا ساعت 3 استراحت ميكرديم. بعد تا ساعت 5/4 وزنه ميزديم و سپس بلافاصله وارد آب شده و بين شش تا هفت كيلومتر شنا ميكريم. البته اين برنامه ما در بلغارستان و دوهفته اول كرواسي بود و بعد از آن شروع به تمرينات «شبهمسابقه» (تمرينات سرعتي، تحمل اسيد لاكتيك و...) كرديم. كه مربي كروات (ايوان كوترويچ) خيلي نسبت به عملكرد من اميدوار بود.
چطور؟
ببينيد من دو هفته بعد از حضور در كرواسي در اولين مسابقه (Golden Beer) شركت كردم. آنجا دو بار ركورد 100متر ايران را زدم و به نيم ثانيهاي ركورد ورودي المپيك رسيدم. كوترويچ كاملا در جريان وضعيت بدني من بود و ميدانست طبق برنامه سه هفته بعد بدن من به اوج ميرسد و بنابراين همان موقع به من گفت خيالت راحت باشد و تو از بابت گرفتن ورودي المپيك مشكلي نخواهي داشت. بعد هم كه در مسابقات «دوبرنيك» كرواسي توانستم ركورد ورودي 100متر قورباغه را بهدست آورم. (ركورد ورودي 100متر قورباغه يكدقيقه و 3ثانيه و 72صدم ثانيه است كه عليرضايي در اين تورنمنت ركورد يكدقيقه و 2ثانيه و 98صدم ثانيه را بهدست آورد)
اين اردو چقدر در گرفتن سهميه تاثير داشت؟
شايد اگر اين 10 هفته نبود ما در دور بعد هم نميتوانستيم سهميه بگيريم! بدنسازي خوب و تمرين در كنار يك تيم خوب باعث ميشود آدم خودش را بالا بكشد. برخلاف ايران كه هميشه تاكيد روي كارهاي استقامتي است، مربي كروات روي كارهاي سرعتي نيز خيلي خوب كار ميكرد.
«كوترويچ» تكنيك شما را هم اصلاح كرد؟
تغيير دادن تكنيك هرچقدر هم درست باشد، در نزديكي مسابقات به نفع ورزشكار نيست، اما مربي كروات خيلي خونسرد و بااطمينان ميگفت: «تغيير تكنيك» مربي خيلي روي «Stream Line» (كشيدگي بدن زيرآب) و «Catchiny» (گرفتن آب) كار ميكرد. همينطور در مورد وضعيت سر و پاها در داخل آب.
اين تغييرها چقدر ركوردهايت را كاهش داد؟
ببينيد من در 50، 100 و 200متر، دهبار ركوردهاي ايران را زدم! بهترين زمان در 100متر بود كه حدود 2 ثانيه (99/1ثانيه) كاهش پيدا كرد. در 50متر، 9/0ثانيه و در 200متر 5 ثانيه ركوردم را بهبود دادم.
اگر شرايط اينقدر خوب بود، چرا قبل از المپيك برگشتي ايران و همانجا به تمرينات ادامه ندادي؟
اينجا هم برنامهاي كه از كوترويچ ميگيرم، تمرين ميكنم. من بهدليل مسابقاتي كه در انگليس داشتم از عيد به اين طرف خانه نرفته بودم و واقعا خسته و فرسوده شده بودم. خود كوترويچ به من گفت در كشور خودم تمرين كنم.
شايد كمي رويايي به نظر برسد، اما فكر ميكني در المپيك شانس تصاحب مدال را داشته باشي؟
مدال نه. ما هنوز با گرفتن مدال خيلي فاصله داريم. تمام سعي ما اين بود كه بتوانيم به المپيك راه پيدا كنيم، اتفاقي كه افتاد اما خيلي دير.
شانس صعود از گروه چطور؟
نميدانم! بايد سطح مسابقات را بسنجم، در المپيك كار بسيار سخت است و همه با حداكثر نيرو ميآيند. ضمن اينكه همانطور كه گفتم ما خيلي دير سهميه را كسب كرديم. شنا ورزشي است كه شما در آن ميتوانيد يكي دوبار در سال به اوج برسيد و بعد بايد به بدن اجازه افت و استراحت بدهيد. اما من چون خيلي دير سهميه را بهدست آوردم، فرصت چنين فرآيندي را ندارم. از يك طرف بايد خودم را براي المپيك آماده نگه دارم و از طرف ديگر نميتوانم خيلي فشار بياورم چون بدن خسته و فرسوده، مستعد مصدوميت است. بههرحال با يك آمادگي نسبي به المپيك ميروم و تمام سعيام است كه حول و حوش بهترين ركوردم شنا كنم.
همانطور كه ميداني «مايكل فلپس» ستاره شناي جهان در تلاش است در پكن ركورد افسانهاي «مارك اسپيتز»در المپيك 72 مونيخ (كسب 7 طلا) را بشكند. به نظرت موفق ميشود؟
فكر نكنم. گرچه فلپس در چند ماه اخير كار كرده، اما دو مدال از هفت مدال تيمي است و تيم آمريكا در اين مواد مشكل دارد، بهخصوص در 100×4 متر آزاد.
فكر نميكني بازنشستگي «يان تورپ» كمكي بزرگ براي فلپسي باشد كه در المپيك آتن 6 طلا گرفت؟
نهچندان. تخصص تورپ در 100 متر و 200متر آزاد بود. فلپس در 100متر كه اصلا شنا نميكند، اما خب در 200متر احتمالا تورپ ميتوانست او را خيلي اذيت كند.
و در قورباغه؟
بهنظرم در 100متر و 200متر قورباغه «كيتا جيما» طلا ميگيرد.
«براندن هنسن» را فراموش كردي؟
هنسن ركوردار المپيك است، اما من فكر ميكنم كيتا جيما قهرمان شود.
چهارشنبه 2 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 267]