جراح پيشگام قلب درگذشت

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: جراح پيشگام قلب درگذشت

عمومي- همشهري آنلاين:
دكتر مايكل دوبكي، جراح قلب و عروق با شهرت جهاني، كه پيشگام شيوه‌هاي اكنون رايجي مانند جراحي باي‌‌پس عروق قلب بود

و ابزارهاي بسياري را براي كمك به بيماران قلبي اختراع كرد، در 99 سالگي درگذشت.

به گزارش آسوشيتدپرس بر اساس بيانيه‌اي كه صبح شنبه 12 جولاي (22 تير) بوسيله كالج پزشكي بيلور و بيمارستان متديست منتشر شد، دوبكي (Michael DeBakey) جمعه شب در بيمارستان متديست در هوستون "به علل طبيعي" درگذشت.

دوبكي جراحي كه رهبران جهان در ميان بيماران او بودند، كالج بيلور در هوستون تگزاس را از يك دانشگاه شهرستاني به يكي از بزرگترين موسسات پزشكي آمريكا بدل كرد.

ران جيروتو، رئيس نظام بيمارستان متديست در باره دوبكي گفت: "شهرت دكتردوبكي بسياري از افراد را به اين موسسه جلب كرد، و او همه آنها رامعالجه كرد: سران دولت‌ها،ستاره‌هاي سينما، بازرگانان و رئيس‌جمهورها، و نيز افرادي با هيچ عنوان و مقامي."

جيروتو درباره دوبكي گفت: "او جراحي بود كه وضعيت انساني را بهبود بخشيد و تاثيرش بر زندگي‌‌هاي نسل‌هاي آينده برجاي خواهد ماند."

دكتر دنتون كولي، رئيس و جراح ارشد موسسه قلب تگزاس در هوستون و رقيب درازمدت دوبكي درباره او گفت: "او بي‌ترديد يكي از پيشگامان جراحي قلب و عروف در نيمه دون قرن بيستم بود."

كولي گفت بزرگترين ميراث دوبكي اين است كه "دانشجويان بسياري را بر آن داشت تا حرفه جراحي قلب و عروق را دنبال كنند."

دوبكي در سال 1932 زماني كه هنوز دانشجوي پزشكي بود، پمپ چرخان را اختراع كرد كه در آغاز عصر جراحي قلب باز به جزء اصلي ماشين قلب و ريه بدل شد. اين ماشين در جريان جراحي قلب، وظيفه قلب و ريه را به عهده مي‌گيرد.

اين كار سرآغاز عمري پر ابداعات بود. شيوه‌هاي جراحي كه دوبكي به وجود آورد،زماني مايه شگفتي دنياي پزشكي بودند. امروز اين شيوه در اغلب بيمارستان‌ها به اعمالي رايج بدل شده‌اند.

او همچنين پيشگام تلاش‌ها براي ايجاد قلب مصنوعي و پمپ‌هاي قلبي براي كمك به بيماراني بود كه در انتظار پيوند قلب بودند و به ايجاد بيش از 70 ابزار جراحي كمك كرد.
دوبكي در ابتداي سال 2006 براي ترميم آسيب شريان آئورتش تحت عملي قرار گرفته كرد كه خودش اختراع كرده بود.

دوبكي در مصاحبه‌اي نادر كه در همان سال با نيويورك تايمز به عمل آورد، جزئيات عمل جراحي را كه در سن 97 سالگي بر روي او انجام شده بود، بيان كرد.

دوبكي گفت: "معجزه است كه زنده هستم. من در واقع نبايد اينجا مي‌بودم."

او گفت كه در ابتدا شرط بسته بود كه آئورتش خودبخود بهبود خواهد يافت و از بستري‌شدن در بيمارستان اجتناب كرده بود، اما هنگامي از حال رفته و در شرف مرگ قرار گرفته بود، دكترهايش و همسرش تصميم گرفتند، عليرغم سن بالاي او عمل جراحي را بر روي او انجام دهند. او پس از آن چندين ماه را در بيمارستان گذراند.

دكتر ويليام تي باتلر، همكار دوبكي در كالج بيلور در مارس 2006 گفت دوبكي با اولين‌هاي جراحيش خودش را به عنوان "استاد اعظم جراحي قلب و عروق" تثبيت كرد.

"دكتر دوبكي هرگز از چالش‌هاي پيش‌رويش نهراسيدف اغلب بر خلاف جريان آب حركت مي‌كرد. برخي اوقات همكارانش ايده‌‌هاي دورانديشانه او را نمي‌‌پذيرفتند، به خصوص هنگامي كه او به فراسوي جزميات علمي مي‌رفت."

دوبكي اولين نفري بود كه عمل جايگزيني آنوريسم‌هاي شرياني و ضايعات انسدادي در ميانه دهه 1950 انجام داد. او بعدها پمپ‌هاي باي‌پس و اتصالات براي جايگزيني قطعات بيمارشده شريان‌ها را به وجود آورد.

دوبكي كه تلاشگري خستگي‌ناپذير و جراحي كاركشته بود، بيماران فراواني را در طول سال‌ها معالجه كرد و نامش را به عنوان جراح پيشگام قلب و عروق تثبيت كرد. بنا براعلام بيمارستان متديست او در طي 70 سال دوره كاريش بيش از 60000 جراحي قلب انجام داد.
او مي‌گفت: "انسان زاده شده است تا سخت كار كند."

بيماران او از كشاوزان بي‌چيز از جهان سوم تا روساي كشورها مانند دوك ويندسور، ملك حسين پادشاه اردن، تورگوت اوزال رئيس‌جمهور تركيه و جان‌اف‌كندي، ليندون جانسون و ريچارد نيكسون روساي جمهور آمريكا و .... متفاوت بودند.

اما او مي‌گفت چهره‌هاي مشهور بر روي تخت عمل درمان غيرمعمولي دريافت نمي‌كنند: "وقتي شما پوست را برش مي‌دهيد، درمي‌يابيد كه همه آنها يسيار شبيه هم هستند."

او در سال 1996 دوباره در صدر اخبار قرار گرفت چرا كه به مسكو پرواز كرد تا به معاينه بوريس يلتسين رئيس‌جمهور بيمار روسيه كمك كند و هنگام جراحي او به عنوان مشاور حضور داشته باشد.

دوبكي به عنوان در دولت جانسون به عنوان رئيس كميسيون بيماري‌هاي قلب، سرطان و سكته مغزي رياست جمهوري خدمت كرد و به ايجاد "كتابخانه ملي پزشكي" ياري رساند.

دوبكي در سال 1953 اولين پيوند داكرون را براي جايگزيني بخشي از يك شريان مسدود را انجام داد. او در دهه 1960 جراحي باي‌پس شريان‌هاي كورونري قلب را آغاز كرد.

دوبكي در سال 1962 اعتباري 2.5 ميليون دلاري دريافت كرد تا بر روي قلبي مصنوعي كار كند كه بتواند بدون اتصال به يك دستگاه خارجي در داخل بدن كاشته شود. او در سال 1966 براي اولين بار يك قلب مصنوعي بخشي- يك پمپ باي‌پس بطن چپ را ساخت.

قراردادن اولين قلب كامل مصنوعي در بدن يك بيمار در سال 1969 بوسيله دكتر كولي بود كه به نزاع مشهورميان اين دو جراح انجامد كه تا هنگام آشتي علني آنها در سال 2007 طول كشيد. اين بيمار با نام هاسكل كارپ، 47 ساله تقريبا 5 روز با قلب مصنوعي زندگي كرد، و بعد پيوند قلب شد، اما 36 ساعت بعد درگذشت.

كولي به خاطر بوسيله دانشكده پزسكي و موسسه ملي قلب به خاطر استفاده از وسيله‌اي تجربي مورد انتقاد قرار گرفت و دوبكي اتهاماتي را درباره پژوهش‌ گروه كولي ايراد كرد. كولي كه مدعي بود كه كارپ آنقدر بيمار بود كه او گزينه‌اي جز عمل او نداشت، كالج بيلور را ترك كرد و موسسه قلب تكزاس را در بيمارستان اسقفي سنت لوك در مركز پزشكي تكزاس بنياد نهاد.

در اين ضمن تلاش‌ها براي نجات جان بيماران از طريق پيوند قلب، به انجام اولين پيوند قلب بر روي انسان در تاريخ بوسيله دكتر كريستين بارنارد اهل آفريقاي جنوبي در اواخر سال 1967 انجاميد. در آمريكا دوبكي و كولي نيز از جمله افرادي بودند كه پيوند قلب را آغاز كردند، اما ميزان مرگ و مير به علت رد اندام‌هاي پيوندي بوسيله بدن بيماران بالا بود.

با ظهور داروي ضد- ردپيوند، سيكلوسپورين، در دهه 1980 پيوند اندام‌هاي شروعي جديد يافت. دوبكي در سال 1984 براي اولين بار پس از 14 سال پيوند قلب انجام داد.
كار او به عنوان مخترع ادامه بافت. دراواخر دهه 1990 بود كه او بك وسيله كمك‌‌بطني را ساخت كه به اندازه يك دهم پمپ‌هاي قلبي موجود بود و به تسكين رنج بسياري از بيماران كه در انتظار پيوند قلب بودند، كمك كرد.

دوبكب در اواخر دهه 1990 نقش فعالي در ايجاد موسسه قلب مايكل اي‌ دوبكي در مركز پزشكي هيز در شهر هيز دركانزاس داشت.

دوبكي در 7 سپتامبر 1908 در ليك چارلز لوئيزيانا در يك خانواده مهاجر لبناني به دنيا آمد. او هنگامي كه به گپ‌زدن‌هاي پزشكان در داروخانه پدرش گوش مي‌داد، به پزشكي علاقمند شد. او ليسانس و دكتراي پزشكي‌اش از دانشگاه تولين در نيواورلئانز گرفت.

او در سال 1999 درباره زماني كه دانشكده پزشكي را در سال 1932 به پايان رساند، گفت: "در آن هنگام تقريبا هيچكاري براي بيماري قلبي نمي‌شد انجام داد. اگر بيماري با حمله قلبي مراجعه مي‌كرد، بايد او را به خدا مي‌سپردي."

دوبكي در ابتداي دوران كاريش يك سوزن جديد تزريق خون، يك قيچي جديد بخيه و يك گيره جديد كولوستومي اختراع كرد. او از سال 1937 تدريس در دانشگاه تولين را آغاز كرد.

دوبكي در طول سالهاي جنگ جهاني دوم عنوان رئيس بخش مشاوران جراحي Surgeon General (رئيس سرويس‌هاي بهداشت عمومي آمريكا) خدمت كرد و به ايجاد بيمارستان‌هاي جراحي صحرايي ارتش (واحدهاي MASH) و مراكز درماني تخصصي براي كهنه‌سربازان بازگشته از جنگ همت گمارد.

اولين همسر دوبكي، ديانا كوپر دوبكي در سال 1972 درگذشت. او سه سال بعد با هنرپيشه آلماني، كارترين فلابر ازدواج كرد.

بازماندگان دوبيك همسر دوم دوبكي و دخترشان و دو پسر از چهار پسر او از ازدواج اولش است. دو پسر ديگر او پيش از مرگ پدرشان فوت كرده بودند.

تاريخ درج: 22 تير 1387 ساعت 22:13 تاريخ تاييد: 22 تير 1387 ساعت 23:13 تاريخ به روز رساني: 22 تير 1387 ساعت 23:12
شنبه 22 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 748]