به صلاح است برخی خبرها اطلاع‌رسانی نشود

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: به صلاح است برخی خبرها اطلاع‌رسانی نشود رسانه ملی به دلیل برخی مصلحت‌ها و معذوریت‌ها از پوشش هر خبری ناگزیر است و گاه به صلاح نظام و مردم است برخی خبرها اطلاع رسانی نشود. وعده دیدار و گفت‌وگو، ساختمان شیشه‌ای خبر است، اما ساعتی مانده به قرار مقرر، تماس می‌گیرد و تغییر جا می‌دهد تا در بعدازظهری پاییزی که خورشیدش هنوز تابستانی است به منزلش در غرب تهران میهمان شویم. به گزارش «خبر آنلاین»، آقای گوینده نیم ساعت بعد از هیاهو و شلوغی خبرهای 14، خودش را به خانه می‌رساند تا باز هم در همهمه خبرها بماند و ما و شما را از اوضاع و احوال روزهای خبر، بی‌خبر نگذارد. آقای گوینده خبر تحصیلات عالیه در دو مقطع علوم سیاسی و ژورنالیسم دارد؛ در چهاردهمین روز از یازدهمین ماه تهران 1344 در محله مولوی به دنیا آمده و از 24 سال پیش، پس از کارآموزی‌های دقیق و حساب شده‌ای که دیگر کمتر نشانی از آنها می‌توان یافت جاخوش بخش‌های مختلف خبر رادیو و تلویزیون شده است. او که در حوزه خبر در رسانه ملی جایگاه ویژه‌ای دارد و در دانشکده خبر و برخی آموزشگاه‌ها تدریس دارد، 3 سال متوالی جوایزی را از جشنواره خبر و برنامه‌های سیاسی از آن خود کرده است. او معتقد است قلب تپنده هر نظام، صدا و سیمای آن است و قلب صدا و سیما، بخش‌های خبری‌اش برای همین امیدوار است مدیریت رسانه ملی توجه خاص و ویژه‌ای به این قلب تپنده داشته باشد و به رفاه و معیشت گویندگانی که رگ‌های اصلی خون‌رسان این قلب هستند، بیشتر بها دهد. اینکه برخی از اخبار در بخش‌های مختلف خبری داخلی سانسور می‌شود و شبکه‌های خارجی آن را پوشش می‌دهند خوب است؟ تمام رسانه‌ها و آژانس‌های خبری دنیا از BBC و VOA تا الجزیره و العربیه بر مبنای اهداف خود، چارچوب‌ها و خطوط قرمز تعیین کننده‌ای دارند و IRIB هم از این قضیه مستثنی نیست. گاه به صلاح نظام و مردم است که برخی خبرها اطلاع رسانی نشود. اما وقتی مردم آنچه را که نباید از شبکه‌های خارجی می شنوند این تصور در ذهنشان پدید می‌آید که ما خبرها را سانسور می کنیم در حالی که شبکه های خبری خارجی به دنبال اهداف شیطنت آمیز خود هستند تا اطلاع رسانی شفاف و صحیح اخبار. اما خیلی از همین خبرهایی که از آنتن رسانه ملی حذف می شود، مطبوعات و خبرگزاری‌ها منتشر می کنند. البته این را بگویم که من هم صد در صد با شفاف سازی خبری موافقم، اما رسانه ملی به دلیل برخی مصلحت‌ها و معذوریت‌ها از پوشش هر خبری ناگزیر است. این که مردم از بخش‌های خبری سیما چه بشنوند و در جامعه چه بازتابی داشته باشد بسیار حساس‌تر و مهم‌تر از شنیده‌ها و دیده‌هایشان در مطبوعات و خبرگزاری‌هاست. اما همین پرده پوشی‌ها که گاه هم ضروری به نظر نمی‌رسد سبب شده تا برخی از مردم به ویژه جوانان، اعتمادشان به شبکه‌های خبری خارجی بیشتر شود. در این که ما باید قوی‌تر عمل کنیم تا مخاطب به معنای واقعی اقناع شود، شکی نیست. در برخی موارد کاستی‌هایی وجود دارد که بایستی برطرف شود تا رهاوردش اعتماد حداکثری مردم به ویژه جوانان به بخش‌های خبری خودمان باشد. قبول دارید اگر با همین وضع پیش رویم آتش این بی اعتمادی روز به روز شعله‌ور‌تر می‌شود و دودش به چشم خودمان می‌رود؟ خوشبختانه بخش های خبری روز به روز به سمت اطلاع رسانی شفاف گام بر می‌دارند. البته معتقدم باید بر سرعت و جدیت این شفاف‌سازی افزود تا سوء تفاهم سانسور و... از ذهن مردم پاک شود و پناهنده شبکه‌های خبری خارجی نشوند. مردم هم باید قبول کنند این طور نیست که آن طرف آبی‌ها در خبر رسانی خیلی شاهکار می‌کنند و ما بیکار نشسته‌ایم. مثلا خیلی ها گمان می کردند خبر تحریم 8 نفر از سران جمهوری اسلامی از بخش‌های خبری داخلی پخش نمی شود و شبکه‌های بیگانه آن را پوشش می‌دهند. در صورتی که ما در اطلاع رسانی‌اش کوتاهی نکردیم. با این حال معتقد هستید که آن‌ور آبی‌ها توانسته‌اند بازارخبری ما را از سکه بیندازند؟ همه چیز تابع سیاست‌های کلی امپریالیسم خبری حاکم بر جهان است. آن‌ور آبی‌ها سعی می‌کنند با ایجاد جذابیت در پوشش خبرها، مخاطب را به خود جذب کنند. اما معتقدم مردم وقتی خبر مهمی را می شنوند ابتدا به نوع اطلاع رسانی‌اش در بخش‌های خبری خودمان توجه می‌کنند و در نهایت برای قیاس به سراغ شبکه‌های خارجی می‌روند. و برنده این مقایسه؟ واقعا نمی‌دانم، از مردم بپرسید. من به عنوان یک گوینده فکر می‌کنم به نحو احسن کارمان را انجام می دهیم و سعیمان جذب صد در صدی مخاطب است. فاصله ما با استانداردهای خبری دنیا که از زمین تا آسمان نیست؟ این قدر نه. (می‌خندد) اما تا رسیدن به استانداردها فاصله داریم. رعایت اصل «موجز، مختصر و مفید» بودن خبر یکی از این استانداردهاست. گرچه در همه کشورها اخبار بلند مرسوم است اما اگر روزی بتوانیم مجموع خبرها را در 15 دقیقه به گوش مخاطب برسانیم خیلی بهتر و موثرتر از ارئه 45 دقیقه‌ای است که الان وجود دارد. برای رسیدن به استانداردهای خبری دنیا، مسائل و موضوعات روز جامعه و جهان باید به صورت کارشناسانه برای مردم شکافته شود که البته در این مسیر هم گام‌هایی برداشته‌ایم. مثلا در مورد هدفمند کردن یارانه‌ها با پخش گزارش‌ها و مصاحبه‌هایی سعی کردیم تا علامت سوال‌های ذهن مردم بی جواب نماند. پس کاستی‌های بخش‌های خبری‌مان را قبول دارید؟ بله. در گذشته صرفا می‌گفتیم همه چیز عالی و روبه‌راه است. اما الان اعتقادی به مدینه فاضله بودنمان نداریم. البته خیلی وقت است که حرکتمان را در مسیر رفع کاستی‌ها شروع کرده‌ایم. چگونه؟ با شفاف‌سازی. و این شفافیت در بخش‌های خبری‌مان به چشم می‌آید؟ به نظرم بله. البته نه صد در صد. شفافیت هست؛ خطوط قرمز و مصلحت هم وجود دارد. فضای خبری حاکم بر رسانه ملی شعارزده نیست؟ در دهه‌های قبل به شدت شعارزده بود. اما الان از طریق برقراری ارتباط صمیمانه با مخاطب در حال تلطیف فضا و خروج آن از حالت شعاری هستیم. اصل خبرها کجاست؟ بین مردم. مطمئنید؟! صد در صد. به پشت پرده خبرها هم سرک می‌کشید؟ می‌شود کمی برایمان از پشت پرده‌ها بگویید؟ بله. به دلیل نوع کارمان بایستی در جریان همه امور بوده و بر همه چیز اشراف کامل داشته باشیم. نخیر نمی‌شود، اسرار مگوست. حالا به نظر شما مصلحت اندیشی در خبر خوب است یا بد؟ گاهی خوب است و گاهی بد. جایی که به ضررت تمام می‌شود حتما باید مصلحت اندیشی کنی. پس الان به ضررتان بود که مصلحت‌اندیشی کردید؟ اگر پشت پرده خبرها را بگویم بله. (می‌خندد) پس در عرصه خبر باید دست به عصا بود؟ به طور کلی کار در رسانه دست به عصا بودن را می‌طلبد چه رسد به خبر که روی آنتن زنده است و بسیار حساسیت برانگیز. گوینده باید از آنچه می‌داند و می‌شنود به نحو احسن محافظت کند و امانت‌دار خوبی باشد. شما در حوزه خبر جا پایتان را حسابی محکم کرده‌اید؟ بله. 19 سالم بود که پایم به رسانه باز شد و نصف بیشتر عمرم را در عرصه خبر گذرانده‌ام. احساس می‌کنم این میخ، اساسی کوبیده شده است. (می‌خندد) آب هم به خبرها می بندید؟ گاه از ناچاری و کسادی بازار خبر مجبوریم این کار را بکنیم. مثلا از آنجا که یکشنبه‌ها در سراسر جهان تعطیل است، معمولا رویداد خاصی رخ نمی‌دهد در نتیجه ما نیز مجبوریم از گزارش‌هایی که تاریخ انقضا ندارند، استفاده کنیم. پس خبرهای آبکی هم در دست و بالتان زیاد پیدا می‌شود؟ طبیعی است که وقتی مدت زمان مشخصی برای بخش‌های خبری در نظر گرفته شود سر و کله خبرهای آبکی هم پیدا می‌شود. معتقدم اگر یک روز رویداد خاصی رخ نداده باشد، مجبور نیستیم حتما 30 دقیقه خبر بخوانیم. چرا برای بخش‌های خبری مدت زمان مشخصی در نظر گرفته شده است؟ اگر خبرهای داغ و اساسی در دست و بالمان پیدا شود هیچ ایرادی ندارد که به جای 30 دقیقه، 60 دقیقه خبر بخوانیم وگرنه باید در12- 10 دقیقه سر و ته کار را جمع کنیم. قبول دارید برخی از خبرها آرامش پیش از طوفانند؟ انشاءالله که طوفانی در کار نباشد. گاه باید از ماه‌ها قبل برای یک رویداد مقدمه چینی کنیم. رسانه وظیفه دارد ذهن مردم را از قبل آماده کند. مثلا اکنون ماه‌هاست که داریم فضا را برای افزایش قیمت بنزین مهیا می‌کنیم تا مردم برایشان عادی شود و بدانند قرار نیست اتفاق خاصی رخ دهد. می‌توان خوش‌بین بود؟ هدف صدا و سیما با تمام توان برقراری آرامش است. چشمتان را به روی خبری بسته‌اید؟ معتقدم گوینده در هر شرایطی باید آنلاین و به روز باشد، نه چشم و گوشمان را باز می‌کنیم و نه می‌بندیم. گوینده نه قدرت مانور دارد و نه به دلیل سنگینی بار مسئولیتش می‌خواهد داشته باشد. ما به عنوان یک قاصد وظیفه داریم امانت‌های خبری را چه سانسور شده و چه شفاف به گوش مردم برسانیم. به مذاقمان خوش بیاید و نیاید هم فرقی نمی‌کند. منظورم در پشت پرده‌ها بود. قرار شد پای پشت پرده را وسط نکشید.(می‌خندد) چه خبر از حاشیه‌ها؟ ما به حاشیه نمی پردازیم. با اینکه گاهی حاشیه‌ها مهمتر از متن است اما صدا و سیما تلاش می کند خیلی درگیر حاشیه‌ها نشود. این طورها هم که می‌گویید نیست. خیلی اوقات در بخش خبری 20:30 یا 20 شبکه خبر، حاشیه حرف اول و آخر را می‌زند. حق با شماست. شاید تعریف و شکل گیری برخی از بخش‌های خبری مانند 20:30 بر مبنای آن چه می‌گویید باشد، اما اخبار 14 و 21 کاملا رسمی و دور از حاشیه‌هاست. خب برویم سراغ کج سلیقگی‌هایی که در بخش های خبری موج می‌زنند. هیچ یک از رسانه‌های جهان از این قاعده مستثنی نیستند و من هم نمی‌توانم ادعا کنم که به طور مطلق کج سلیقگی و خطا وجود ندارد. زیرا در بعضی قسمت‌ها صد در صد با آن مواجه هستیم. مثلا؟ شاید بتوان خبرها را بهتر و مطلوب‌تر به گوش مخاطب رساند. چطور؟ در ارائه و نحوه بیان. الان مطلوب نیست؟ هست اما با تلاش و ممارست، بهتر از این هم می تواند باشد. جشنواره خبر و برنامه‌های سیاسی زمینه رقابت سالم را میان بخش‌های خبری و گویندگان فراهم می‌کرد و هر سال گوینده و بخش خبری برتر معرفی می‌شد و محمل خوبی برای این تلاش محسوب می‌شد که بساطش جمع شد. جشنواره‌ها در همه دنیا موتور محرک رشد و تعالی‌اند. کاش دوباره برگزار شود تا همه بیاموزیم و از این کج سلیقگی‌ها و بی‌دانشی‌ها نجات یابیم. چشم به راه خواندن خبری هستید؟ هستم اما بگذریم. چرا شکل و شمایل جدید مجله خبری 19:15 بر اساس مدلی از BBC فارسی آراسته شده است؟ شاید احساس کرده‌اند آن‌ور آبی‌ها حسابی کارشان گرفته و نظر مخاطبان زیادی را به خود جلب کرده‌ است. شاید می‌خواهند بگویند اگر آن طرف آب چند جوان با لپ‌تاپ هایشان به وبلاگ‌ها سر می‌زنند و اخبار و مسائل روز را پوشش می‌دهند؛ این طرف هم از این خبرها هست. چرا برای تغییر و داشتن یک رسانه پیشرفته از مدل‌های بومی استفاده نمی‌کنیم و بلافاصله دنباله‌رو مشابه‌های برون مرزی می‌شویم؟ این دنباله رو بودن نیست! حق با شماست، تقلید است! نه. الهام است. چه اشکالی دارد وقتی رسانه‌ای کار درستی انجام می‌دهد از او الگو بگیریم؟ حالا چون پای بی‌بی‌سی پرشین در میان است باید چشممان را به روی ابتکار و خلاقیتشان ببندیم؟ حضرت علی (ع) فرمودند «از دشمنت بیاموز». این مجله می‌تواند به حاشیه‌ها بپردازد و تقریبا چیزی شبیه «آن سوی خبرها» که قبلا پخش می‌شد یا بخش خبری 20:30 است. با این تفاوت که کادر این مجله را جوانان تشکیل می‌دهند و نسل جوان هم دوست دارد هم سن و سال‌هایش را در رسانه ببیند. البته بهتر است دست به کار شوند و ابتکاراتی به خرج دهند تا از مجله خبری بی‌بی‌سی هم جلو بزنند و این نمونه را ایرانی و بومی کنند. به نظر می‌آید نسل سومی‌های خبر می‌خواهند ره صد ساله را یک شبه بپیمایند و حسابی خودشان را دست بالا می‌گیرند! متاسفانه همین طور است. ما در گذشته فقط به مدت یک سال در استودیو کنار گوینده اصلی می‌نشستیم تا ببینیم چراغ دوربین کی روشن و خاموش می‌شود! و تازه بعد از این مدت تنها اجازه اعلام زمان و مکان خبر را پیدا کردیم: « ساعت 14، این جا تهران است؛ صدای جمهوری اسلامی ایران» خلاصه دو سال طول می‌کشید تا یواش یواش پای گوینده به خبر باز شود و بتواند کارش را با اخبارعلمی، فرهنگی، هنری آغاز کند. اما متاسفانه گویندگان جوان از گرد راه نرسیده می‌خواهند ره صد ساله را یک شبه بپیمایند. البته این به ضرر خودشان است. من به این عزیزان توصیه می‌کنم که خوب بیاموزید، چنته تان را پُر کنید و آن وقت هر چه در چنته داشتید رو کنید. شما که الان چیزی در چنته ندارید! به فرض این که علمش را هم داشته باشید اما اصل تجربه است که ندارید و باید بدانید که تجربه، مادر علم است. اول کسب تجربه کنید بعد وارد میدان عمل شوید. به نظر می آید تقصیر سازمان هم هست. وقتی پای گویندگان جوان را خیلی راحت به اخبار 14 و 21 باز می‌کند طبیعی است که آنها هم وهم برشان می‌دارد که... بله و متاسفانه این کار بسیار اشتباه است. شاید بگویند به هر حال گویندگان پیشکسوت، تاریخ انقضایی دارند و بالاخره باید نوبت به این جوان‌ها هم برسد و کارشان را از جایی شروع کنند. اما من می‌گویم آن «جا» نباید بخش‌های خبری 14 و 19 و 21 باشد. این که گوینده‌ای با دو سال سابقه از فلان شهرستان بیاید و پایش به خبر سیاسی 14 باز شود، اصلا درست نیست. آن هم گویندگانی که نه تخصص خاصی دارند و نه صدای منحصر بفردی. متاسفانه این بزرگ‌ترین آفتی است که این روزها گریبانگیر خبر شده است. گویندگان جوان باید از وجود اساتید و پیشکسوتان بهره برند و آموزش‌های لازم را ببینند و این تنها راه نجاتشان است. امیدی به «افشار و حیاتی و بابان» شدن این نسل عجول هست؟ نه. مگر این که از همین امروز برایشان کلاس‌های آموزشی برگزار کنند. هر وقت آموزش‌های لازم را دیدند می‌توانند بگویند به بلوغ رسانه‌ای رسیده‌اند و تازه آن وقت هم باید کارشان را از بخش‌های خبری سبک تر شروع کنند نه اخبار 14 و 21 شبکه اول! با این حال دلم می خواهد گویندگان جوان به معنای واقعی تربیت و حتی بهتر از افشار و حیاتی و بابان شوند. گویندگان مجله خبری 19:15 هم از دار و دسته همین جوانان هستند؟ متاسفانه جوانانی که وارد کار می‌شوند به دلیل در اختیار داشتن آنتن زنده فکر می‌کنند حسابی کاربلدند. شنیدیم شما کلاس آموزش فن بیان و گویندگی هم دارید. واقعا حضور در این کلاس‌ها نتیجه‌ای در بر دارد یا سودش یک طرفه و سرازیر جیب شماست؟ بیشتر سودش نصیب موسسه برگزار کننده این کلاس‌ها می‌شود. یعنی کلاس‌هایتان خصوصی نیست؟ کلاس خصوصی هم دارم. پس سودش بین شما و موسسه تقسیم می‌شود و سر متقاضیان بی کلاه می‌ماند؟! باور کنید من از «ب» بسم الله را در سه سطح مقدماتی، متوسطه و حرفه‌ای برایشان تدریس می‌کنم. فن بیان نه تنها برای گویندگی بلکه لازمه بسیاری از مشاغل است. افراد تحصیل کرده بیشماری از جمله بازرگانان، نمایندگان مجلس و... برای این که بتوانند هر چه بهتر و بیشتر از عنصر کلام بهره بگیرند و در کارشان موفق شوند به این کلاس‌ها مراجعه می‌کنند. اتفاقا من فکر می‌کنم سود بیشترش نصیب شرکت کنندگان می‌شود تا من. شما هم مثل برخی اساتید و مدرسان بازیگری که برای بازی در فیلم و سریال ها، معرف هنرجویانشان می‌شوند؛ شاگردانتان را بری گویندگی به بخش‌های خبری معرفی می‌کنید؟ بله، معرفی می‌کنم و تا الان هم یکی دو مورد در بعضی شهرستان‌ها مشغول کار شده‌اند. اما تا به حال در بخش‌های خبری سراسری چنین اتفاقی نیفتاده است. البته سامان فخارزاده که یکی از دبیران سرویس مجله خبری 19:15، از شاگردانم بوده است. یعنی شما پای سامان را به این مجله باز کردید؟ سامان از قبل در باشگاه خبرنگاران جوان بوده و سال ها برای کارش تلاش کرده و زحمت کشیده است و خوشبختانه جزء آن دسته جوانانی که می خواهند ره صد ساله را یک شبه بپیمایند نیست. من هم چون صد در صد قبولش دارم هر جا که لازم باشد حمایتش می کنم. چون در کلاس هایتان شرکت کرده و...؟! اصلا. هر جا که لازم باشد کمکش می‌کنم چون کارش را عاشقانه دوست دارد و برایش ارزش قائل است. منبع: خبر آنلاین سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]