IT

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : IT Mohsen EA25-02-2010, 04:17 PMديدم همه چيز از آي تي اينجا نوشته به غير از خود آي تي تصميم گرفتم توضيح بدم __________________ باز مثل هميشه ميگم: ببخشيد اگه جاش نبود __________________ معرفی مهندسی فناوری اطلاعات رشته مهندسی فناوری اطلاعات، زیرمجموعه گروه فنی در دانشگاه محسوب می‌شود. این رشته دانشی را به مخاطب منتقل می‌کند که طی آن روش‌های جمع‌آوری اطلاعات، استفاده و انتقال آن میسر شود. مطالعه، طراحی، ساخت، راه‌اندازی، نگهداری سیستم‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، جمع‌آوری، سازمان‌دهی، طبقه‌بندی و انتقال اطلاعات مهم‌ترین اهدافی است که مهندسی فناوری اطلاعات آن را دنبال می‌کند. مهم‌ترین توانمندی دانش‌آموختگان این رشته، استفاده صحیح و بهره‌برداری به‌موقع از اطلاعات است. هسته اصلی این رشته را مهندسی کامپیوتر به‌ویژه گرایش نرم‌افزار تشکیل می‌دهد. در عصری که به‌سر می‌بریم فناوری اطلاعات یکی از عمده‌ترین محورهای تحول و توسعه در دنیا محسوب می‌شود. امروزه دستاوردهای ناشی از فناوری اطلاعات چنان با زندگی مردم تلفیق شده است که توقف در مسیر آن باعث ایجاد اختلال در جامعه و حتی رفاه و آسایش مردم می‌شود. از این‌رو بسیاری از کشورها جهت عمومیت بخشیدن به استفاده از فناوری اطلاعات دست به اقدامات خرد و کلانی زده‌اند که آموزش آکادمیک فناوری اطلاعات یکی از این موارد است. در کشور ما نیز در راستای ایجاد تغییرات بنیادین و منطقی و دستیابی به نیروهای متخصص و کارآمد رشته فناوری اطلاعات به‌صورت متمرکز و غیرمتمرکز در مراکز آموزش عالی از جمله دانشگاه‌ها ارایه می‌شود. در واقع می‌توان گفت ورود رشته IT به مجموع رشته‌های ارایه شده در دانشگاه‌های کشور به ابتدای سال 1380 و هم‌زمان با اوج گرفتن مباحث مربوط به فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی در ایران بازمی‌گردد. اما در سال 1381 بود که رشته مهندسی فناوری اطلاعات به‌طور رسمی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مورد پذیرش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری قرار گرفت. به گونه‌ای که رشته مهندسی فناوری اطلاعات در پایه لیسانس به‌طور هم‌زمان در سه دانشگاه علم و صنعت، امیرکبیر و شیراز تدریس شد. از آن پس تاکنون رشته IT در مقاطع تحصیلی مختلف و توسط دانشگاه دولتی و غیردولتی به متقاضیان یادگیری این علم آموزش داده می‌شود و علی‌رغم نوپایی خود از طرفداران قابل توجهی برخوردار است. لذا آنچه در این گزارش مورد بررسی قرار می‌گیرد آشنایی با رشته مهندسی فناوری اطلاعات، پرداختن به چگونگی امکانات لازم و نقاط ضعف و چالش‌های موجود در مسیر ارایه این رشته است. ماهیت رشته فناوری اطلاعات پیش از هر چیز بهتر است ابتدا به ماهیت رشته فناوری اطلاعات در ایران بپردازیم. رشته IT در ایران ماهیتی میان‌رشته‌ای دارد. به این مفهوم که رشته‌ای خالص نیست و از تلفیق رشته‌هایی نظیر مدیریت، مهندسی صنایع، مهندسی الکترونیک و مهندسی کامپیوتر به‌ویژه نرم‌افزار به‌وجود آمده است. ماهیت میان‌رشته‌ای فناوری اطلاعات باعث شده است هم‌اکنون دانشگاه‌های مختلفی چون تربیت‌مدرس، خواجه‌نصیر، تهران، امیرکبیر، شریف و علم و صنعت در مقطع کارشناسی ارشد، برخی دانشکده‌های فنی دانشگاه آزاد و سراسری در مقطع کارشناسی و دانشگاه‌های علمی–کاربردی و پودمانی در مقطع کاردانی به ارایه این رشته بپردازند. بر اساس این گزارش رشته فناوری اطلاعات در دوره کاردانی بیشتر به ارایه کردن مسایل مربوط به وب می‌پردازد. در دوره کارشناسی نیز متقاضیان را با عملیات شبکه و امور اجرا کردن آن در سازمان‌ها آشنا می‌کند و در پایان این دوره، اندک‌اندک وارد مباحث مدیریت پروژه می‌شود. البته قابل ذکر است کارشناسی ارشد IT دارای گرایش‌های عمده‌ای نظیر تجارت الکترونیکی، سیستم‌های چندرسانه‌ای، مدیریت سیستم‌های اطلاعاتی، امنیت اطلاعات، شبکه‌های کامپیوتری و مهندسی فناوری اطلاعات است که برخی از این گرایش‌ها در دانشگاه‌های ایران ارایه می‌شود. در دوره کارشناسی ارشد نیز ضمن تکمیل مدیریت پروژه به ارایه راه‌حل‌های مناسب برای مسایل پیچیده سازمانی می‌پردازد. هرچند مقطع دکترای فناوری اطلاعات در ایران ارایه نمی‌شود، اما انجام امور تحقیقاتی و دستیابی به نظریه‌های جدید از محورهای اصلی در این مقطع محسوب می‌شود. دروس رشته فناوری اطلاعات مرور سرفصل دروس رشته فناوری اطلاعات نشان می‌دهد اجرای برخی اصول قانون اساسی در راستای سازمان‌دهی اطلاعات، چگونگی بهره‌برداری کیفی از داده‌ها و یکپارچه‌سازی و انتقال سریع آن‌ها از جمله محورهایی بوده که در تعیین دروس این رشته مدنظر قرار گرفته است. بر اساس این گزارش، رشته IT نیز مانند بسیاری رشته‌های دیگر دارای دروس پایه، اصلی، تخصصی و عمومی است. دروس پایه در مقطع کارشناسی معمولا شامل ریاضی، معادلات دیفرانسیل، آمار و احتمالات مهندسی، فیزیک و کارگاه عمومی است. دروس اصلی شامل ساختمان‌های گسسته، مبانی کامپیوتر و برنامه‌سازی، زبان ماشین و برنامه‌نویسی سیستم، ساختمان داده‌ها، مدارهای منطقی، معماری کامپیوتر، برنامه‌سازی پیشرفته، سیستم‌های عامل، پایگاه داده‌ها و طراحی الگوریتم‌هاست. همچنین مهندسی نرم‌افزار، شبکه‌های کامپیوتری، مبانی الکترونیک دیجیتال، هوش مصنوعی، اصول و مبانی مدیریت، مبانی اقتصاد مهندسی، آزمایشگاه شبکه، آزمایشگاه پایگاه داده‌ها، شیوه ارایه مطالب علمی و فنی، زبان تخصصی و آزمایشگاه سیستم‌عامل از دیگر دروس اصلی این رشته به‌شمار می‌رود. در نهایت اینکه دروس تخصصی نیز به مبانی فناوری اطلاعات، مهندسی فناوری اطلاعات، تجارت الکترونیکی، مدیریت و کنترل پروژه‌های IT، برنامه‌ریزی استراتژیک IT، آموزش الکترونیکی، محیط‌های چندرسانه‌ای، پروژه IT و کارآموزی تقسیم می‌شود. ارایه مفاهیم بر اساس دانش استاد پیش از این به بررسی کلی رشته IT و دروس در نظر گرفته شده در این رشته پرداختیم. اما مرور وضعیت کلی این رشته در دانشگاه‌های کشور نشان می‌دهد، هر چند دروس به‌صورت یکپارچه و سراسری طراحی شده‌اند، اما معمولا بر اساس توانمندی‌های دانشگاه و میزان دانش استادان نسبت به حوزه مورد نظر ارایه می‌شوند که این قضیه می‌تواند موجب ایجاد چالش‌هایی در آینده شود. دکتر علی‌اکبر جلالی، رییس پژوهشکده الکترونیک دانشگاه علم و صنعت در این زمینه می‌گوید: رشته IT در سایر کشورهای جهان با مفاد مختلفی ارایه می‌شود که بر اساس نیازهای آن جامعه طراحی شده است. اما در ایران IT معمولا بر اساس پارامترهایی چون قابلیت‌های دانشکده، دانش استاد، تعداد اعضای هیات علمی و غیره به دانشجویان ارایه می‌شود. این مسئله سبب می‌شود محتوای رشته IT از دانشگاهی به دانشگاه دیگر تفاوت داشته باشد. به گفته وی نبود استادان حرفه‌ای، متخصص و باتجربه از جمله ضعف‌های آموزشی در این رشته محسوب می‌شود، زیرا با توجه به میان‌رشته‌ای بودن IT، تعداد استادانی که به‌طور مستقیم در این رشته تحصیل کرده باشند بسیار انگشت‌شمار است. در این میان تعجیل دانشگاه‌ها برای راه‌اندازی این رشته نیز خود باعث تشدید این مشکل می‌شود، زیرا اغلب مشاهده شده برخی دانشگاه‌ها که در مناطق دوردست و محروم قرار دارند، در حالی که حتی نمی‌توانند به‌خوبی رشته‌های قدیمی و جاافتاده در این حوزه را ارایه دهند، تدریس رشته IT به دانشجویان را آغاز می‌کنند. فقدان منابع آموزشی مناسب شاید رشته فناوری اطلاعات را بتوان از جمله معدود رشته‌هایی دانست که به‌علت فقدان منابع درسی و آموزشی مناسب به‌شدت در فقر به‌سر می‌برد. این رشته در حالی در دانشگاه‌های کشور تدریس می‌شود که کتب درسی ارایه شده فاصله بسیار زیادی با مراجع روز دنیا دارند. کارشناسان معتقدند هرچند پویایی این رشته می‌تواند مانعی جهت تولید سریع منابع مناسب در حوزه مذکور باشد، اما باید در نظر گرفت که عمر آموزشی کتب رشته فناوری اطلاعات نیز بسیار کوتاه است، زیرا دانش روز دنیا در زمینه IT به‌سرعت در حال تغییر و تکامل است. در این میان هرچند استفاده از منابع انگلیسی می‌تواند کمک بسیاری به دانش‌آموختگان این رشته کند، اما نباید فراموش کرد آموزش دانش انگلیسی هنوز در میان بسیاری از جوانان کشور ما عمومیت نیافته است و در ضمن تامین منابع انگلیسی مستلزم صرف هزینه فراوانی است و برای تمام متقاضیان مقدور نیست. بر اساس این گزارش تدریس برخی کتاب‌های قدیمی در دانشگاه‌های آی‌تی نیز در بسیاری مواقع باعث سردرگمی دانشجویان این رشته پس از فارغ‌التحصیلی می‌شود. در این زمینه می‌توان به تدریس زبان برنامه‌نویسی پاسکال در برخی مراکز دانشگاهی اشاره کرد که سال‌هاست از رده خارج شده است. کما اینکه تدریس علوم جدید در قالب جزوه‌های آموزشی می‌تواند تا اندازه‌ای به حل این مشکل کمک کند. عدم انطباق محتوای درسی با نیازهای دانشجو بررسی مفاهیم درسی رشته فناوری اطلاعات نشان می‌دهد بیشترین مفاد دروس اصلی این رشته با نرم‌افزار مشترک است، اما تحت عناوین دیگری ارایه می‌شوند. یکی از استادان IT دانشگاه تهران در این زمینه می‌گوید: در رشته فناوری اطلاعات هنوز دیدگاه سنتی ضرورت وجود درس ریاضی در کلیه رشته‌های مهندسی دیده می‌شود و واحدهای قابل توجهی در این حوزه به درس ریاضیات اختصاص یافته است. در حالی که جای واحدهایی که واقعا مورد نیازند خالی است به گفته وی، در حالی که سخت‌افزار نقش کلیدی و مهمی را در فناوری اطلاعات به‌خود اختصاص می‌دهد، تنها 15 واحد از مجموع 61 واحد درسی در دوره کارشناسی به موضوع سخت‌افزار اختصاص یافته است. وی معتقد است مجموع دروس ارایه شده در این رشته بیشتر از نرم‌افزار و الکترونیک سرچشمه گرفته است و این قضیه موجب شده تا سطح دانش متقاضیان این رشته وسیع، ولی عمق آن مختصر و کوتاه باشد. البته عدم انطباق میان مفاهیم درس‌های پیش‌نیاز نیز از جمله مواردی است که معمولا دانشجویان را با مشکل مواجه می‌سازد. به‌عنوان نمونه در فیزیک(1) دوره کارشناسی به مباحث مکانیک پرداخته می‌شود، در حالی که فیزیک(2) مباحث الکتریسیته را تحت بررسی قرار می‌دهد. این دو مقوله با وجود اینکه از یک موضوع یعنی فیزیک سرچشمه می‌گیرند، اما سنخیت چندانی با یکدیگر ندارند. عدم انطباق محتوای درسی با نیازهای دانشجویان این رشته باعث می‌شود تا دانش‌آموختگان پس از فارغ‌التحصیلی برای جذب در بازار کار به کسب مهارت‌های جدید نیاز پیدا کنند. حال برای اینکه مفهوم نرم‌افزار و فناوری اطلاعات شفاف‌تر شود، به بررسی تفاوت‌های این دو با یکدیگر می‌پردازیم. تفاوت‌ رشته نرم‌افزاری با فناوری اطلاعات به‌طور کلی ارتباط میان فناوری اطلاعات و نرم‌افزار مانند رابطه پزشک متخصص و دکتر داروساز است، به این مفهوم که پزشک صرفا به تجویز دارو و داروساز به ساخت دارو می‌پردازد. کوپایی، استاد دانشگاه علمی–کاربردی در مورد تفاوت‌های میان نرم‌افزار و فناوری اطلاعات می‌گوید: مهندسی نرم‌افزار به‌صورت ریشه‌ای و بنیادین ضمن استفاده از پایه ریاضی و با عمق قابل توجه موضوعات را مورد توجه قرار می‌دهد، در حالی که مهندسی فناوری اطلاعات بیشتر جنبه‌های تکنولوژیک و کاربردی نرم‌افزار را بررسی می‌کند. وی می‌افزاید: مهندس نرم‌افزار به ارایه راه‌حل برای حل مسایل پیچیده سازمانی می‌پردازد، در حالی که مهندس IT پیاده‌سازی راه‌حل‌ها با استفاده از تکنیک را بر عهده می‌گیرد. توجه به نیازهای بازار کار یکی از مهم‌ترین عوامل جذب نیرو در بازار کار توجه به نیازهای جامعه هنگام تربیت دانش‌آموختگان است. دکتر جلالی، در مورد نیاز فعلی بازار کار ایران در زمینه IT چنین اظهار می‌کند: در حال حاضر بازار کار ایران، بیش از هر چیز به تکنسین فناوری اطلاعات نیاز دارد که این امر مستلزم تحصیل در پایه کاردانی است، زیرا امروزه بسیاری از مراکز نظیر مدارس، بانک‌ها و غیره به سیستم کامپیوتر مجهز هستند و به افرادی نیازمندند که قادر به نگهداری و پشتیبانی از آن‌ها باشد و این اقدام نه به مهندس احتیاج دارد و نه فرد دیپلمه توانایی انجام این کار را دارد. لذا با توجه به رشد فناوری اطلاعات در کشور، زمانی به مهندس IT احتیاج خواهیم داشت که برنامه‌های وسیع و مدیریتی در این حوزه داشته باشیم و IT تا لایه‌های عمقی جامعه نیز پیش رفته باشد. توصیه به علاقه‌مندان رشته IT در پایان بد نیست توصیه‌ای نیز به افرادی داشته باشیم که مایلند در این رشته به تحصیل بپردازند. کارشناسان معتقدند با توجه به وضعیت کنونی رشته IT در کشور، بهتر است افرادی به تحصیل در این علم بپردازند که می‌خواهند بلافاصله پس از اتمام تحصیلات وارد بازار کار شوند، یعنی به عبارت دیگر تصمیم به ادامه تحصیل در سطوح بالاتر را ندارند. لذا چنانچه فردی می‌خواهد به تحصیل در سطوح ارشد و دکترا در زمینه IT بپردازد، بهتر است ابتدا با مهندسی کامپیوتر (نرم‌افزار) به تقویت پایه علمی خود اقدام کند و سپس در مقاطع بعدی به رشته فناوری اطلاعات بپردازد، زیرا فراگیری رشته IT با پایه نرم‌افزار می‌تواند زمینه‌های یادگیری بهتر این رشته را ایجاد کند. --------------------------------------------------- البته يكي دو تا ديگه توضيح مونده ايشالله اگه هر چهر تارو كذاشتم منابعشم ميزارم Mohsen EA25-02-2010, 04:26 PMو دومين توضيح در مورد آي تي: مقدمه : از ابتداي دهه 1380 با اوج گرفتن مباحث مربوط به سيستمهاي اطلاعاتي و فناوري اطلاعات در ايران، دانشگاههاي کشور در صدد برآمدند تا دوره هاي مختلف تحصيلي را در اين رشته ها برگزار نمايند. اين خواسته با تصويب رشته مهندسي فناوري اطلاعات در دوره کارشناسي و کارشناسي ارشد و رشته مديريت فناوري اطلاعات در دوره کارشناسي ارشد به تحقق پيوست. در اين مقاله سعي بر آن خواهيم داشت تا با مراجعه به سرفصلهاي يکي از اين رشته ها و نگاهي به گذشت دو سال از شروع اين رشته ها در ايران و همچنين اهداف فناوري اطلاعات در ايران بررسي کنيم که آيا اين رشته ها با دروس خود و همچنين توانايي هاي دانشگاهي ما چه محصولاتي را پديد خواهند آورد؟ و آيا اين محصولات مشکلات جامعه ما را حل خواهند نمود؟ 2 فناوري اطلاعات چيست؟ Information Technology يک واژه نسبتاً جديد است و شايد جايگزين مناسب و خوبي نباشد که به زبان انگليسي اضافه شده است. مترادف آن در فرانسه Informatique و در روسي Informatika مي باشد. براي بسياري از مردم، فناوري اطلاعات مترادف با يک فناوري جديد است که از وسايل داراي ريز پردازنده استفاده مي کند. مانند: ريزکامپيوترها، تجهيزات اتوماتيک، واژه پردازها و غيره . اما استفاده از دست ساخته هاي بشر براي گردآوري، توليد، ارتباطات، ثبت و ضبط، بازآرايي و استخراج اطلاعات به زماني فراتر از زمان حاضر باز مي گردد. براي حرفه اي ها، به معناي معرفي يک دوره جديد است. فناوري اطلاعات، انديشه اي است براي آنکه اصول، رويه و واژگان کار با اطلاعات مي تواند در يک الگوي سيستماتيک متحد رفتار کنند. بدبينان ممکن است بگويند که واژه فناوري اطلاعات فقط تلاش مي کند که برخي از پيشرفتهاي هدفمند تجاري الکترونيک و حرکات هدفمند سياسي براي کنترل دستيابي به اطلاعات را ارزشمند سازد. حقيقت پشت اين رفتار هر چه باشد، براي آنکه فناوري اطلاعات بتواند به عنوان يک فناوري يعني کاربرد يک علم کاربردي باشد، بايد دانش شناخته شده اي از اطلاعات وجود داشته باشد. البته واژه علم اطلاعات بکار رفته و مورد استفاده قرار گرفته است و به شاخه اي از تقسيمات کتابداري با بازيابي اتوماتيک اسناد چاپي اطلاق شده است. اما با توجه به کليه جوانب کار با اطلاعات، محدوديت هاي بسيار زيادي در اين شاخه نوظهور از فناوري موجود است. بيان مناسب آن است که شخص بايد به دانش فراوري سيستمهاي الکترونيکي و علوم کامپيوتر چنان بنگرد که به توليدات همگراي آنها صورت مشخصي بدهد. در هر دو علم بدبيناني وجود دارند و اين بدبيني هنگامي از بين خواهد رفت که علم اطلاعات به يک بلوغي برسد که بتوان آن را فناوري اطلاعات ناميد. ما نبايد براي اين منظور در اين مرحله فرمول دقيق و جامعي ارائه کنيم بلکه بايد بيشتر تلاش شود که با مثالها توضيح داده شود و در بخشهاي اصلي و اساسي شرح و بسط داده شود. مباحثي که بطور جاري، در زير چتر فناوري اطلاعات قالب بندي مي شوند. 3- رشته مهندسي فناوري اطلاعات: در مقدمه سرفصل دروس رشته مهندسي فناوري اطلاعات چنين آمده است که : " در اجراي اصول مختلف قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، نظر به حجم عظيم اطلاعات از طرفي و نقش بلا انکار آن در کيفيت مديريت و اداره امور و همچنين نقش ابزاري تکنولوژي کامپيوتر در کيفيت جمع آوري و سازماندهي اطلاعات از طرفي و نقش امکانات در نشر و انتقال سريع آن، پس از بررسي و مطالعه مباحث فنون کامپيوتر و شبکه هاي اطلاعاتي و همچنين مديريت، دوره کارشناسي فناوري اطلاعات تدوين مي گردد." همچنين در همان جزوه اهداف دوره، تربيت کارشناساني ذکر شده است که در زمينه مطالعه، طراحي، ساخت، راه اندازي و نگهداري سيستمهاي سخت افزاري و نرم افزاري، جمع آوري، سازمان دهي، طبقه بندي، استفاده و انتقال اطلاعات تبحر لازم را داشته باشند و نقش و توانايي آنها به شرح زير خواهد بود: 1- مطالعه، بررسي و امکان سنجي سخت افزار، شبکه و نرم افزار مورد نياز 2- جمع آوري، سازماندهي و طبقه بندي اطلاعات 3- ايجاد و نگهداري نرم افزارهاي مورد نياز مانند: پست فارسي، ابزار جستجوي اطلاعات فارسي، گفتگوي فارسي و ... 4- طراحي و پياده سازي شبکه هاي محلي 5- مطالعه و بررسي ابزار مخابراتي مناسب براي انتقال اطلاعات 6- مطالعه و بررسي سيستمهاي نرم افزاري مناسب براي سازماندهي و استفاده اطلاعات مانند: سيستمهاي عامل، سيستمهاي بانک اطلاعاتي و ... 7- مطالعه و شناسايي شيوه هاي جديد براي اطلاع رساني در ضرورت و اهميت دوره نيز چنين آمده است : 1- حجم عظيم اطلاعات و عدم امکان جمع آوري ، سازماندهي، انتقال و استفاده آنها به شيوه هاي سنتي 2- نقش سرعت، دقت و صحت اطلاعات در مديريت و عدم امکان تامين آنها بدون استفاده از تکنولوژي کامپيوتر و اينترنت. 3- نفوذ روزافزون تجهيزات کامپيوتري و مخابراتي در جوامع بشري و لزوم ارتباط آنها به منظور اطلاع رساني سريع. 4- لزوم همگامي با جوامع بشري و استفاده از امکانات روز ما چه حد رياضيات از دانشجويان اين رشته انتظار داريم. ديد سنتي به وجود دروس رياضي عمومي در تمامي رشته هاي مهندسي بدون توجه به نياز آن رشته به اين دروس نشأت گرفته از تفکر دهه 1960 آمريکاست که ما را بر آن داشته است که در تدوين رشته هاي جديد در سال 2000 نيز همان تفکر را پيگيري کنيم. در سر فصلهاي بسياري از دانشگاههاي دنيا مي بينيم که در کل سه يا چهار سال تحصيل دوره کارشناسي ، يک يا دو درس با نام " رياضي کاربرد در مهندسي فناوري اطلاعات" که شامل : توابع يک و چند متغيره، حد، مشتق، انتگرال، جبر خطي، منطق، گراف، درخت، آمار و احتمال و ... است دارد. به عقيده نگارنده چنين درس 4 يا 6 واحدي به مراتب کاربردي تر و مورد استفاده تر از 15 واحد از 5 درس رياضي است که دانشجو را در سال اول به خود مشغول مي دارد. يا در رشته مهندسي فناوري اطلاعات چه لزومي به ارائه درس فيزيک 1 که به مباحث مکانيک مي پردازد وجود دارد و بدون ارتباط با درس فيزيک 2 که به مباحث الکتريسيته مي پردازد و براي اين رشته موردنياز، پيش نياز است. بديهي است که اين دروس نه چندان مورد نياز باعث مي شود که مانند تمامي رشته هاي مهندسي که طراحي آنها به اوايل دهه 1360 بر مي گردد، دانشجويان به جاي پرداختن به مباحث اصلي رشته خود به دنبال خواندن دروسي باشند که به آنها نياز جدي در ادامه نخواهند داشت و از رشته و دانشگاه زده مي شوند که خود جاي بحث مفصل ديگري خواهد داشت. البته جاي خوشبختي است که نسبت به درس مهندسي نرم افزار، درس رياضي مهندسي حذف شده است. در بخش دروس اصلي، 90% درس ها را دروس رشته مهندسي نرم افزار تشکيل مي دهد با اين تصور که کار اصلي فارغ التحصيلان با کامپيوتر است و اين نشات گرفته از همان تفکر ابزاري به فناوري اطلاعات است نه انديشه اي. به کامپيوتر به عنوان يک ابزار فناوري اطلاعات نگاه نشده بلکه به عنوان خود فناوري اطلاعات نگاه شده است. جالب آنست که در موضوعات درس مباني کامپيوتر و برنامه سازي به تدريس زبان پاسکال اشاره شده است که سالهاست از رده خارج شده است. و جالبتر آنکه خود دانشگاههاي طراح، در اين درس زبان جاوا که يک زبان oop است و بسيار براي اين رشته مفيد است را تدريس مي کنند. اگر بپذيريم نقش سخت افزار نيز در فناوري اطلاعات مهم است، از مجموع 61 واحد دروس اصلي رشته، فقط 15 واحد را دروس سخت افزاري تشکيل مي دهند و در بين آنها درسي بنام مباني الکترونيک ديجيتال ديده مي شود که به عقيده اهل فن، مباحثي که در اين درس گنجانيده شده است ( از مشخصات عملي مدارات ديجيتال تا cmos) حدود 12 واحد رشته مهندسي الکترونيک و 8 واحد رشته مهندسي نرم افزار است که طبيعتاً تدريس همه اين مباحث در يک نيمسال اولاً امکان پذير نيست ثانياً در صورت تدريس اين موارد به مانند نک زدن گنجشک خواهد بود و به همان مبحث اقيانوسي به عمق يک سانتي متر باز مي گرديم. در دروس اصلي به درس اصول و مباني مديريت و همچنين درس رفتار سازماني برخورد مي کنيم که باز شامل حدود 15 واحد رشته هاي مديريت است ( سازمان_ منابع انساني_ مالي_ بازاريابي_ رفتارسازماني) که باز هم بديهي است که استاد و دانشجو در اين دروس، در کلاف سردر گمي گرفتار خواهند آمد که هر مبحث را آغاز و بدون پايان به مبحث ديگر خواهند پرداخت. جالب است در کليه درس هاي اين رشته به درسي مانند تجزيه و تحليل سيستمهاي اطلاعاتي يا سيستمهاي اطلاعاتي مديريت (MIS) که موضوعيت اصلي رشته مي باشد بر نمي خوريم.دانشجو در اين رشته ياد نمي گيرد که اگر در س سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 617]