واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازارکار - علیرضا مظهری رییس سابق سازمان کار استان تهران:در شرایط عادی همیشه 400 هزار بیکار آماده به کار در تهران وجود دارد. سید ابراهیم علیزاده ـ تنها چهار روز است که اتاق ریاست سازمان کار استان تهران را ترک کرده است و به همین دلیل هنوز هم می توان او را یکی از منابع مهم در بخش اشتغال پایتخت کشور دانست. رییس سابق سازمان کار تهران هرچند چندان میلی به گفت وگو ندارد اما از آمارهایی سخن می گوید که نشان از وضعیت سخت اشتغال در استان تهران دارد. به زعم او، با وجود اینکه تاکنون در امسال حدود 270 هزار شغل ایجاد شده است اما از آنجایی که در شرایط عادی همیشه 400 هزار بیکار آماده به کار در تهران وجود دارد، بنابراین این میزان شغل ایجاد شده نمی تواند برای کاهش بیکاری استان تهران کافی باشد. شاید برای همین هم هست که علی مظهری تایید می کند نرخ بیکاری تهران را نمی شود کنترل کرد. علل این موضوع را هم وی مهاجرت، خروجی دانشگاه ها، فاقد مهارت بودن بیکاران و اشتیاق بیشتر زنان نسبت به مردان در ورود به بازار کار عنوان می کند و در همین مورد می گوید: در تهران یک شغل جواب آدم را نمی دهد و فرد مجبور است به دو شغل یا چند شغل بپردازد. علی رضا مظهری رییس سابق سازمان کار استان تهران در مورد نحوه تقسیم اعتبار 30 هزار میلیارد تومانی که رییس جمهوری وعده اختصاص آن را برای اشتغال کشور داده است هم تصریح می کند: بهترین کار برای خلوت کردن تهران این است که روستاها و نقاط دوردست را آباد کنند. متن کامل این گفت وگو را می خوانید: طبق آخرین اطلاعات موجود میزان اشتغال ایجاد شده در تهران چقدر بوده است؟ آخرین آماری که از میزان اشتغال ایجاد شده در سطح استان تهران داریم، حدود 270 هزار شغل بوده است که این میزان از محل آن 100 هزار شغل تعهد شده است. به عبارتی 170هزار شغل مازاد بر میزان تعهد شده ایجاد شده است. این میزان اشتغال در کدام بخش ها بوده است؟ حدود 90 هزار شغل مربوط به بخش های خدمات، صنعت و کشاورزی است و بقیه آن برای بخش مسکن است. فکر می کنید این میزان اشتغال های ایجاد شده چقدر پایدار خواهند بود؟ طبق آنچه که در شورای عالی اشتغال مطرح شده بود، برای بخش مسکن یک فرمول جهانی است که به ازای هر 50 مترمربع، یک شغل ثابت به عنوان شغل پشتیبان باقی می ماند. این به منزله آن است که بیشتر این شغل های ایجاد شده که مربوط به بخش مسکن هستند باید پایدار بمانند. چرا که به ازای هر 50 متر ساختمان که وجود دارد، یک شغل پایدار می ماند. به جز ایجاد شغل، در زمینه از بین رفتن مشاغل و یا اینکه چه میزان مشاغل در تهران در معرض نابودی هستند هم آماری دارید؟ به نظرم در این مورد تغییری نداریم اما تا آنجایی که من آمار 10 ماهه را گرفته بودم در مورد تعداد دادخواست های ما یعنی شکایت های کارگران، این میزان آمار در مقایسه با رقم های سال قبل حدود سه هزار مورد کاهش یافته است. معنای این کاهش آمار چیست؟ این به منزله آن است که کارگران در امسال کمتر با کارفرمایان خود اختلاف پیدا کرده اند. اختلاف در بحث اخراج و یا مطالبات آنان است. یعنی این هم می تواند معیاری برای کاهش بیکاری تهران باشد؟ نخیر. چون بخشی از آن ها ممکن است کارگران قراردادی ای باشند که اصلا موضوع آن ها به دادخواست کشیده نمی شود. ممکن است قرارداد طرف تمام شود و فرد برود. اگر مرکز آمار نرخ بیکاری را اعلام می کرد، آن وقت می شد فهمید وضعیت چگونه است اما هنوز مرکز آمار این میزان را اعلام نکرده است. در مورد میزان اشتغال در استان تهران شما اشاره کردید که 170 هزار شغل مازاد بر تعهد ایجاد شده است. اما آیا میزان مورد نیاز این استان همین رقم است؟ سازمان کار تهران و اداره کل تعاون این استان حدود 400 هزار کارجوی ثبت نام شده دارد، برای همین وقتی هم که شما 270 هزار شغل در تهران ایجاد می کنید باز به دلیل این هرم سنی، افراد جایگزین می شوند و تعداد کارجو کم نمی شود. یعنی به صورت معمول در یک روند عادی همیشه 400 هزار بیکار آماده به کار در تهران وجود دارد؟ باید قاعدتا این میزان شغل ایجاد شود. میزان اعتبار و تسهیلات اشتغالزایی تهران چگونه بوده است؟ آیا آن میزان مقرر توسط بانک ها پرداخت شده است؟ اعتبارات بنگاه های زودبازده که هزار و 300 میلیارد تومان مانده از سال 84 تا 88 بود توزیع دستگاهی شده و دستگاه ها هم دارند پرونده می فرستند تا به بانک ها بروند که البته میزان اشتغال ایجاد شده توسط این اعتبار، رقم قابل توجه ای خواهد بود. با نرمی که در تهران داریم، به ازای هر 60 میلیون تومان می توان یک شغل ایجاد کرد. حالا شما محاسبه کنید که این هزار و 300 میلیارد تومان در آینده چه میزان شغل می تواند در تهران ایجاد کند. این میزان شغل قرار است امسال ایجاد شوند یا سال آینده؟ قرار بر این بوده که سازمان کار تهران پرونده ها را تا پایان سال بدهد و این بانک ها هستند که بررسی خود را انجام می دهند تا کار توزیع را خود بر آن اساس انجام دهند. همکاری بانک ها در این اقدام توزیع تسهیلات چگونه بوده است؟ بعضی بانک ها خوب نیست. خصوصا بانک ملت پرونده ها را تاکنون نپذیرفته است و همچنین بانک های تجارت و صادرات با مشکلاتی مواجه هستند اما بانک ملی، کشاورزی و صنعت و معدن تاکنون در روند گرفتن پرونده، با مشکل مواجه نبوده اند. برآورد شما به عنوان کسی که مدتی صدارت سازمان کار تهران را برعهده داشته است، از نرخ بیکاری این استان چگونه است؟ متاسفانه در تهران مهاجر از استان های دیگر زیاد داریم. یعنی هرچقدر که استان های دیگر مشکل پیدا کنند این ها به استان تهران می آیند. یعنی این مهاجران باعث می شوند همیشه نرخ بیکاری تهران روند کاهشی نداشته باشد؟ نمی شود کنترل کرد. یعنی به این دلیل نمی شود نرخ بیکاری تهران را کنترل کرد؟ بله. به جز مهاجرت که به آن اشاره کردید، فکر می کنید دیگر چه عاملی باعث این موضوع می شود؟ یکی این موضوع است و مورد دیگر خروجی دانشگاه هاست و دیگر اینکه کارجویان ما حدود 70 هفتاد درصد آن ها فاقد مهارت هستند و بیشتر باید به سراغ خدمات اداری بروند. دلیل دیگر این است که در تهران متاسفانه یا خوشبختانه برعکس شهرهای دیگر، خانم ها نسبت به ورود به بازار کار بیشتر مشتاق هستند. خود همین کمبود فضای کاری ایجاد می کند. یعنی نرخ مشارکت زنان بیشتر است و این قشر فضا را می گیرند و باعث می شوند آقایان به سمت فضاهای تولید کشور بروند. در تهران هم که می دانید یک شغل جواب آدم را نمی دهد و طرف مجبور است به دو شغل یا چند شغل بپردازد که این ها همه باعث می شوند شما فاقد موقعیت مناسبی برای کار باشید. سوالم دیگرم مربوط به تسهیلات 30 هزار میلیارد تومانی است که قرار است صرف اشتغال کشور شود. فکر می کنید چه میزان از این تسهیلات باید در استان تهران صرف شود؟ من اعتقاد دارم توزیع این میزانی را که رییس جمهوری به آن اشاره کرده، باید از دورترین نقاط شروع کرد. خیلی محکم هم باید شروع کرد. هر چقدر که در دورترین نقاط تهران اعتبارات بیشتری هزینه شود و کمترین هزینه ها در کلان شهرها صورت بگیرد، به یکباره کارجویان مهاجر که در آن مناطق هستند، در آن منطقه مستقر و شاغل می شوند و یک دفعه نرخ بیکاری ما در کلان شهرها کاهش می یابد. آنجاست که می توانیم تازه در کلان شهرها آنالیزکنیم که در کلان شهرها چه کارهایی را لازم داریم. آن وقت ما در تهران می توانیم راحت برنامه ریزی کنیم و با کمترین سرمایه گذاری کارهایی داشته باشیم که ساکنان منطقه شاغل باشند. با این اقدام، حمل و نقل و این چنین مواردی بهبود می یابند و بهترین کار برای خلوت کردن تهران هم این است که روستاها و نقاط دوردست را آباد کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]