نانوحبابها به دلیل خصوصیات طبیعی خود به طور مداوم در آب حلقوی میمانند و باعث افزایش اکسیژن محلول در آب میشوند. این اقدام نه تنها منجر به بهبود تنفس گیاه میشود بلکه از تشکیل فیلمهای زیستی جلوگیری و مواد مغذی بهتری به گیاه منتقل میشود. علاوه بر این، حضور نانوحبابها با حذف پاتوژنها به کاهش استفاده از مواد شیمیایی نظیر آفتکشها در سیستم آبیاری منجر میشود.
در فرآیند تنفس گیاه، گلوکز از برگها به سلولهای ریشه منتقل میشود و در آنجا سوزانده میشود تا انرژی سلولی به نام ATP تولید شود. این انرژی برای فعالیتهای متابولیکی گیاه، اصطلاحاً جذب آب و مواد مغذی، استفاده میشود. اکسیژن در این فرآیند به عنوان گیرنده نهایی الکترون در تنفس هوازی عمل میکند و برای تبدیل گلوکز به ATP ضروری است.
میزان اکسیژن موجود در سلولهای ریشه اهمیت زیادی در سرعت رشد گیاه و تأثیر بر محصول دارد. کاهش مقدار اکسیژن موجود میتواند سلولهای ریشه را محدود کند و در نتیجه تأثیر منفی بر رشد کلی گیاه، جذب آب و مواد مغذی، و کیفیت میوه داشته باشد. اکسیژنرسانی به ریشه در محیطهایی مانند گلخانهها اهمیت بیشتری دارد، بهویژه در دماهای بالا که حلالیت اکسیژن در آب کاهش مییابد.
پرورشدهندگانی که از آب مجدد استفاده میکنند، نیاز دارند کیفیت آب را بهبود بخشند تا اکسیژن محلول در آب افزایش یابد. این اقدام مهم است زیرا آبهای چاه و مخازن معمولاً کمبود اکسیژن دارند. همچنین، آلودگیها مانند برگها و دانهها که توسط باد به داخل مخازن منتقل میشوند، میتوانند مواد آلی را افزایش دهند و نیاز بیوشیمیایی اکسیژن را افزایش دهند.
این به این معناست که برای تجزیه اجزای آلی توسط میکروبها، نیاز به مقدار زیادی اکسیژن محلول داریم. استفاده از روشهای اکسیژنرسانی بسیار حائز اهمیت است تا اکسیژن به مقدار قابل قبولی در آب حل شده و ریشههای گیاهان بهبود یابند.
همچنین، یک مطالعه جدید نشان میدهد که افزایش سطوح اکسیژن در خاک، فعالیت میکروبهای مفید خاک را افزایش میدهد و در نتیجه عملکرد محصولات، بهرهوری آب و حاصلخیزی خاک را ارتقا میبخشد.
اکسیژن همچنین نقش مهمی در مقابله با بیماریها دارد. سطوح بالای اکسیژن محلول، رشد میکروبهای مفید را تشویق کرده و رشد میکروبهای آلایندهای که از اکسیژن میگریزند را کاهش میدهد.
اگر سطوح اکسیژن محلول در ناحیه ریشه کاهش یابد، ممکن است تأثیرات منفیای بر مورفولوژی، متابولیسم و عملکرد گیاهان داشته باشد.
تا به حال، روشهای هوادهی آب برای اکسیژنرسانی معمولی بودهاند، اما به نظر میرسد عملکرد این روشها نهچندان موثر باشد.
فناوری نانو حباب یک روش کارآمد و اقتصادی برای افزایش اکسیژن در آب ناحیه ریشه گیاهان است. این فناوری به تولیدکنندگان امکان میدهد با مصرف کمتر اکسیژن، سطوح بهینه اکسیژن را افزایش دهند.
نانوحبابها همچنین به عنوان یک روش بدون مواد شیمیایی برای ضدعفونی کردن آب و لولههای آبیاری به کار میروند و از بیماریهای ریشه جلوگیری میکنند. این فناوری باعث بهبود کیفیت آب، تقویت ساختار گیاهان و کاهش وابستگی به مواد شیمیایی میشود.
در سطوح بالای اکسیژن، سلولهای ریشه به بهترین شکل ممکن آب و مواد مغذی را جذب میکنند. این موضوع باعث میشود که سلولهای ریشه حداکثر آب و مواد مغذی را جذب کرده و بهینه رشد کنند. فناوری نانوحباب همچنین نانوحبابهایی تولید میکند که خواص منحصر به فردی دارند.
نانوحبابها به صورت شناور در مایعات قرار میگیرند و بر خلاف حبابهای بزرگتر، به سطح نمیروند. این حبابها به صورت تصادفی در سیستم آبی حرکت کرده و در سطوح مختلف جذب میشوند. آنها در تماس با دیوارههای لولههای آبیاری قرار گرفته و از تشکیل بیوفیلم جلوگیری میکنند.
فناوری نانوحباب نهتنها اکسیژنرسانی را بهبود میبخشد، بلکه اثرات مثبت دیگری نیز دارد. این حبابها باعث کاهش بیوفیلم میشوند که با این کار گسترش پاتوژنها را محدود کرده و عمر سیستمهای آبیاری را افزایش میدهند. همچنین، این فناوری کمترین نیاز به آفتکشها را ایجاد میکند.
بدون استفاده از مواد شیمیایی، نانوحبابها باعث مشکلاتی برای سلولهای باکتری شده و با اکسید کردن پاتوژنهای منتقل شده از آب، به تصفیه آب کمک میکنند.