مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، دربارهٔ آلودگی صوتی به عنوان یکی از مهمترین منابع آلودگی صوتی در پایتخت تهران

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، دربارهٔ آلودگی صوتی به عنوان یکی از مهمترین منابع آلودگی صوتی در پایتخت تهران سخن گفت و اظهار کرد که فعالیت‌های ساختمانی به عنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد آلودگی صوتی شناخته می‌شوند. وی تاکید کرد که در کشور دستورالعملی برای کاهش صدای ناشی از ساختمان‌سازی وجود ندارد.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران بیشتر بحث آلودگی صوتی را به منابع مختلف مانند ترافیک جاده‌ای، هوایی و ریلی نسبت داد و اظهار کرد که آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی نیز به دلیل حجم بالای این فعالیت‌ها به میزان زیادی مهم است. به علاوه، او به اطلاعات مرتبط با صدای ناشی از ترافیک جاده‌ای اشاره کرد و افزود که افزایش یک یا دو دسی‌بل در صدا به علت ماهیت لگاریتمی آلودگی صوتی مهم نیست.

به نظر می‌رسد که نبود دستورالعمل‌های دقیق برای کاهش آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی یک مسئله‌ی مهم است که نیاز به توجه و تدابیر جدی دارد تا زندگی مردم در شهرها بهبود یابد و تاثیرات آلودگی صوتی بر سلامت انسان‌ها کاهش یابد.

سیدمحمدمهدی میرزایی قمی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، در مورد حدود مجاز تراز صدا در مناطق مسکونی و بزرگراه‌ها توضیحاتی ارائه داد. وی اعلام کرد که میانگین تراز صدا در مناطق مسکونی بر اساس استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست در روز باید کمتر از ۵۵ دسی‌بل و در شب باید کمتر از ۴۵ دسی‌بل باشد. این معیارها به منظور حفظ سلامت انسان‌ها و کاهش آلودگی صوتی تعیین شده است.

او به توصیه سازمان بهداشت جهانی اشاره کرد و گفت که قرار گرفتن در معرض صدای ترافیک با تراز صدای بالاتر از ۶۵ دسی بل می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت انسان‌ها داشته باشد. آلودگی صوتی می‌تواند منجر به اختلال در تمرکز، افزایش فشار خون، و ناراحتی‌های عصبی شود.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران همچنین به این نکته اشاره کرد که اثرات آلودگی صوتی بر سلامت انسان‌ها شامل بیماری‌ها و عوارض مختلفی است و به علت اشتراک بین عوامل مختلف نمی‌توان به دقت مقدار افزایش عوارض به ازای هر دسی بل تعیین کرد. با این حال، مطالعاتی در دنیا و ایران نشان داده است که ارتباط بین بیماری‌های منتسب به آلودگی صوتی و میزان مواجهه با آلودگی صوتی وجود دارد.

وی در مورد وضعیت آلودگی صوتی در بزرگراه‌های تهران اطلاعاتی ارائه داد و گفت که سطح تراز صدا در این بزرگراه‌ها متغیر است و بسته به مکان قرارگیری و ورودی و خروجی‌های آن‌ها متفاوت می‌باشد. او افزود که در بزرگراه‌های مختلف سنجش شده و میانگین مقادیر تراز صدا بین ۷۰ تا ۸۰ دسی‌بل است.

در انتها، میرزایی قمی به وضعیت دیوارهای صوتی در مجاورت بزرگراه‌ها اشاره کرد و گفت که بر اساس گزارش ارسالی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در سال ۱۴۰۱، حدود ۹۰ درصد از دیوارهای صوتی آسیب‌دیده ترمیم شده‌اند.

سیدمحمدمهدی میرزایی قمی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، در مورد راهکارهای کاهش آلودگی صوتی تهران توضیحاتی ارائه داد. وی ابتدا به اهمیت "پیشگیری" اشاره کرد و گفت که بسته به منبع آلودگی صوتی، راهکارها متفاوت است. در صورتی که معابر بزرگراهی و بافت مسکونی فاصله کافی داشته باشند (بین ۵۰ تا ۱۰۰ متر)، ایجاد حریم صوتی میان آن‌ها با استفاده از کاشت پوشش گیاهی مناسب می‌تواند به کاهش آلودگی صوتی کمک کند. این حریم صوتی به تحفظ سلامت انسان‌ها و کاهش تأثیرات ناشی از صدای ترافیک کمک می‌کند.

وی همچنین به لزوم خودداری از بلندمرتبه‌سازی در کنار معابر پرتردد اشاره کرد و توجه به اجرای مبحث ۱۸ از مقررات ملی ساختمان را تأکید کرد. این مبحث به استفاده از پنجره‌های چندجداره استاندارد، عدم جانمایی اتاق‌های خواب و مطالعه در سمت معبر پر تردد، و خودداری از استفاده از مصالح منعکس کننده صوت در رونمای ساختمان‌ها اشاره دارد.

میرزایی قمی همچنین به اهمیت استفاده از وسایل نقلیه با تکنولوژی بالاتر و کم‌صداتر، به ویژه موتورسیکلت‌های برقی، اشاره کرد که می‌تواند به کاهش آلودگی صوتی کمک کند.

در پایان، وی به مسئولیت افراد عادی نیز اشاره کرد و توصیه کرد که اصلاح برخی رفتارهای روزمره خود هنگام رانندگی، از جمله خودداری از بوق زدن بی‌جا، رعایت سرعت مجاز، و کم کردن صدای موسیقی، نیز می‌تواند به کاهش آلودگی صوتی مؤثر باشد.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره شیوه کاهش آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمان‌سازی اظهار کرد که در کشور ما دستورالعمل خاصی برای کاهش صدای ناشی از ساختمان‌سازی وجود ندارد. در برخی کشورها، از دیوارهای صوتی متحرک اطراف پروژه‌های ساختمانی استفاده می‌شود. همچنین، ایجاد محدودیت‌های زمانی برای انجام عملیات پرسر و صدا، به خصوص در زمان‌های استراحت مردم و روزهای تعطیل، و همچنین استفاده از سایلنسر برای تجهیزات دارای اگزوز از میان راهکارهای کاهش و کنترل صدا هستند که می‌توانند به عنوان دستورالعمل‌های مفیدی برای کاهش آلودگی صوتی در نظر گرفته شوند.

او در پاسخ به پرسشی که آیا شرکت کیفیت هوا می‌تواند دستورالعمل کاهش آلودگی صوتی ناشی از ساختمان‌سازی را تدوین کند، اشاره کرد که با توجه به تخصص و تجربه موجود در این شرکت در زمینه آلودگی صوتی و توانایی ارائه راهکارهای کاهشی و کنترلی، این امکان وجود دارد. اما ایشان تأکید کردند که انجام این کار، که در ماده ۲۹ قانون هوای پاک و ماده ۸ مصوبه "برنامه عملیاتی کاهش آلودگی صوتی شهر تهران" به آن اشاره شده است، به این شرکت محول نشده و نیاز به تعیین وظایف و مسئولیت‌های واضح تر در این زمینه دارد.