نکات مهمی که باید در گریس کاری بدانید

گریس ترکیبی از روغن، مواد افزودنی و ماده غلیظ کننده ژلاتینی است. کیفیت و مقدار مواد سازنده و حتی فرایند تولید گریس، در محصول نهایی تاثیر گذار است.

 جنبه های خوب گریس

  -بیشترین و اصلی ترین استفاده از گریس در روانکاری اتفاق می افتد. مثلاً اگر اتومبیل‌هایی که گریس کاری قطعات در آنها به راحتی انجام می­شود را با ماشین هایی که قطعات گریس خور آنها در دسترس نیست مقایسه کنیم، میبینیم ماشین‌های مورد اول کمتر به تعمیرات نیاز پیدا می کند.

-  آب بندی دستگاه ها

جنبه‌های بد گریس

- گریس به خاطر حالت ژلاتینی که دارد، انتقال گرما و خارج کردن آلودگی را به خوبی انجام نمی دهد، اما باید سفت باشد تا بتواند روغن را به خوبی منتقل کند و هدفی که برای آن ساخته شده، یعنی همان روانکاری را به درستی انجام دهد. تفاوت اصلی بین روغن و گریس هم به‌خاطر همین  سفت بودن است. یکی از نمونه های ماده سفت کننده، استئارات لیتیوم است که برای سفت کردن گریس لیتیوم پترو پرند پارت استفاده می شود.

گریس چه بویی می‌دهد؟

 انواع مختلف گریس، بوهای مختلفی هم دارند. این بو به خاطر روغن پایه، ماده سفت کننده، مواد افزودنی و...که در ترکیب روغن گریس وجود دارند، می باشد. توجه به بوی گریس ها مهم است؛ چون بعضی از آنها بوی تند و ناخوشایندی دارند و این نشان دهنده این است که کیفیت آنها پایین است، حال به علت اینکه روغن پایه اکسید شده  یا اینکه خود گریس در دمای بالا در فرآیند تولید اکسید شده است.

گریس چه رنگی است؟

 رنگ گریس هیچ ارتباطی با کیفیت آن ندارد. رنگ‌های  طبیعی گریس زرد، طلایی، بی رنگ، قهوه ای کمرنگ تا پررنگ و سیاه است  و بعضی از آنها به خاطر رنگدانه هایی که در آنها به کار رفته، می توانند سبز، آبی یا قرمز هم باشند. مثلا رنگ گریس گرافیتی پترو پرند پارت کاملا مشکی و به رنگ گرافیت است.

 بهترین روش گریس کاری چیست؟

 نکته اول برای اینکه بهترین بازده را در گریس کاری داشته باشیم این است که قطعه را به خوبی تمیز کنیم و آثار گریس قبلی را از بین ببریم؛ اما اگر نتوانستیم این کار را انجام دهیم یعنی قطعه به خوبی در دسترس نبود، از روش تزریق گریس برای پاکسازی استفاده کنیم.

 نکته دوم اینکه گریسی انتخاب کنید که متناسب با هدفتان باشد، یعنی با نوع و اندازه قطعات تناسب داشته باشد و همچنین اتمسفر، بار و سرعت آن را هم در نظر بگیرید.

  نوع و اندازه قطعات:

بهتر است در انتخاب گریس، نوع و اندازه‌‌ی قطعه‌های متحرک مثل بلبرینگ و قطعات بوش ها شامل لغزشی، دورانی، خطی و گردشی که داخل بوش ها قرار دارند و قطعات آب بندی را هم مورد توجه قرار دهید. بهتر است گریسی را انتخاب کنید که روغن پایه سنگین و مواد افزودنی جامد داشته باشد تا تحمل بار و مقاومت را در ساخت لایه روانکار بالا ببرید.

بار:

 هر چقدر فشار و وزن کار بیشتر باشد، گرانروی یا ویسکوزیته روغن پایه هم باید بیشتر باشد. چون بیشتر وقت‌ها قطعات در غلتکها، بار زیادی را تحمل می‌کنند، پس روغن پایه آنها هم باید سفت تر یا دارای گرانروی بیشتر باشد.

سرعت:

بار با سرعت رابطه عکس دارد، یعنی هرچقدر قطعات ماشین آلات سرعت بیشتری داشته باشند، فشار کمتری تحمل می کنند پس در نتیجه گرانروی روغن پایه باید کم باشد. برای ماشین هایی که سرعت و باری در حد متوسط تا زیاد دارند، پایه ۴۶  ISO تا ۱۵۰  مناسب است.

 اتمسفر:

 اتمسفر، جو یا هوای اطراف عمدتا از عواملی چون دما، رطوبت و ذرات معلق تشکیل شده است. بعد از اینکه نوع روغن پایه گریس را انتخاب کردیم، نوبت اتمسفر است تا آن را برای انتخاب مد نظر قرار دهیم.  وقتی دما بالا باشد، روغن اکسید شده و گرانروی یا ویسکوزیته آن کم می‌شود و در نتیجه تحمل بار دچار مشکل خواهد شد. وقتی قطعات دمای بالایی را تحمل می‌کنند، باید لایه روانکار بیشتری داشته باشند. در صورت نبودن این لایه روانکار، قطعات دچار ساییدگی می شوند.

 اگر گریس قدیمی در حالت عادی یا درون روغن وجود داشته باشد، روانکاری روغن موجود بین قطعات را به شدت پایین می آورد.  اگر موارد بالا رعایت نشود، قطعه مورد نظر دچار ساییدگی، چسبندگی و زنگ زدگی می شود. پس چاره چیست؟

اول باید گریس قدیمی را تمیز کنیم و سپس گریس جدید را وارد کنیم. تمیز کردن قطعه قبل از گریس کاری، علاوه بر اینکه گریس قدیمی را از بین می‌برد، گرد و غبار را هم پاک می‌کند. اگر گرد و غبار باقی بماند، باعث خراشیدگی قطعات می‌شود و این خراشیدگی به زودتر ساییده شدن کمک میکند. رطوبت هم خراشیدگی را تشدید می کند هم ساییدگی را.

 پس گریس باید به طور مرتب و در زمان مناسبش اعمال شود. گریس در حفره هایی که در قطعات وجود دارد وارد میشود. مقدار گریسی که وارد می‌شود باید به اندازه باشد که اگر این طور نباشد، دما را زیاد می کند و در نتیجه عمر قطعه کم میشود.