واضح آرشیو وب فارسی:قدس: آنچه در سخنان احمدي نژاد در روز جهاني مبارزه با موادمخدر مورد توجه قرار نگرفت؛ سونامي در راه است؟!
* بهروز فرهمند سخنان احمدي نژاد در مراسم روز جهاني مبارزه با موادمخدر در تهران آن قدر مهم بود كه تحليلگران را دست كم درباره بخشهايي از آن به درنگ وادارد. رئيس جمهور در آن سخنان كه به صورت زنده و در قالب ويدئو كنفرانس پخش مي شد، گفت: «وقت آن رسيده، مدعيان جهاني در رفتار و شيوه نگرش خود به پديده موادمخدر و نيز ارتباطات پيدا و پنهان خودشان با شبكه هاي قاچاق مواد افيوني تجديدنظر كنند.» احمدي نژاد سپس افزود كه سخنانش را هم به عنوان «توصيه» و هم به مانند يك «هشدار» خطاب به قدرتها بر زبان جاري كرده است. سخنان رئيس جمهور ايران، بيش از هر چيز موجب بروز اين پرسش مي شود كه آيا تهران به تغييرات جدي و بازنگري در راهبرد خود براي مبارزه با موادمخدر مي انديشد؟ و چنانچه تغييراتي در راه است، بايد پرسيد زمينه ها و اسباب و علل آن چه بوده است؟ به نظر مي رسد، بخشهايي از پاسخ اين پرسش را مي توان در خبر روز چهارشنبه خبرگزاري آسوشيتدپرس جستجو كرد. به موجب اين خبر، كشورهاي غربي اعلام كرده اند، چنانچه تهران برنامه غني سازي اورانيوم را متوقف نكند، آنها كمك به ايران براي مبارزه با مواد افيوني را قطع مي كنند(!) اكنون مي توان تصور كرد اشتلم خواني و درشت گويي برخي مقامهاي اروپايي و اذعان آنها در استفاده ابزاري از بحث مبارزه با موادمخدر در مناقشه هسته اي، موجب شده احمدي نژاد در مراسم روز جهاني مبارزه با موادمخدر در تهران در مقام پاسخگويي برآيد و در نخستين گام با بيان «توصيه» و «هشدار» خود در لفافه و نه آشكارا، پيام جدي اما كنايه آميزي را براي طرف غربي بفرستد. در حقيقت، رئيس جمهور ايران در ادامه سخنانش نگفت چنانچه مدعيان قدرت در رفتار خود نسبت به مبارزه با موادمخدر تجديدنظر نكنند، رويكرد تهران در اين بحث دستخوش چه تغيير و تحولاتي مي شود و اين همان نكته كليدي ماجراست كه غربي ها بايد درخصوص آن بيشتر بينديشند. هر چند اسماعيل احمدي مقدم - دبير كل ستاد مبارزه با موادمخدر نهاد رياست جمهوري - در ميانه هفته گذشته در گفتگويي با خبرنگاران به صراحت گفت ايران معتقد است مبارزه با موادمخدر را نبايد سياسي كرد، اما پرسش مهم اين است، زماني كه رفتار برخي قدرتهاي غربي در تضاد كامل با آموزه ها و عملكرد مسووليت پذيرانه ايران در مبارزه با قاچاق مواد افيوني قرار دارد و فراتر از آن، آنها در پي استفاده از اين مقوله در راستاي فشار آوردن بر ايرانيان در مناقشه هسته اي هستند، آيا تهران همچنان به ملاحظات انساني در مبارزه با موادمخدر - كه در بيش از دو دهه اخير بدان پايبند بوده - و نيز بستن مرزهايش براي جلوگيري از ترانزيت مواد افيوني به سوي اروپا مقيد خواهد ماند؟ پاسخ اين پرسش، بيش از هر چيز به عملكرد دولتهاي غربي در اين خصوص بستگي دارد كه به نظر مي رسد چشم خود را حتي بر روي گزارش رسمي سازمان ملل متحد كه اعلام كرده «در پي تلاشها و فعاليتهاي ايران ترانزيت موادمخدر دنيا از 61 درصد در سال 2006 به 31 درصد در سال 2007 رسيده است.»، بسته اند. همچنين در اين ميان، اينكه افكار عمومي در غرب از رويكرد غيرصادقانه و دوگانه دولتهاي خود در مبارزه با موادمخدر آگاهند يا خير، بحث مهمي است كه نبايد از كنارش بسادگي گذشت، اما دست كم بايد به آگاهي آنها رساند كه موضعگيري جديد مدعيان قدرت براي كمك به مبارزه با مواد مخدر، مشروط به تعليق غني سازي اورانيوم در ايران شرط مضحكي است كه پيامدهاي منفي آن متوجه اروپا مي شود. با اين همه، كسي چه مي داند؛ شايد فشارهاي برخي قدرتهاي غربي راه هاي جديد و ناآزموده اي را در بحث مبارزه با موادمخدر در آينده اي نه چندان دور پيش روي ايرانيان بگشايد و اين نكته ظريفي است كه از چشمان تيز بين «آنتونيو ماريا كوستا» - مدير بخش جرايم و موادمخدر سازمان ملل - دور نمانده است، آنجا كه او در مخالفت شديد با كاهش و قطع كمكها به ايران مي گويد: بايد در اين زمينه به ايران كمك كنيم، زيرا در غير اين صورت «سونامي هروئين» به اروپا سرازير مي شود.
يکشنبه 9 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 313]