واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: برنامه های ورزشی را میتوان از مهمترین برنامههای تلویزیون دانست که به دلیل هیجانی بودن آن، افراد زیادی را به پای تلویزیون میکشاند.
چرا که هر رشته ورزشی و بهخصوص فوتبال در تمام دنیا طرفداران زیادی دارد که برای پیگیری مسابقات و حواشی آن، به تماشای این برنامهها مینشینند و به همین دلیل بعضی از شبکههای تلویزیون با رقابت با یکدیگر در پوشش این اخبار و حواشی میپردازند، در این راستا و در پی مرور برنامههای ورزشی از گذشته تاکنون، به گفتوگو با اسکندر کوتی گوینده ورزشی خبر در سالهای گذشته پرداختیم که در ادامه میخوانید. آقای کوتی مدتی است از شما بیخبریم، از آخرین فعالیتهایتان در حوزه گویندگی بگویید.
در حال حاضر در رادیو جوان و رادیو البرز در بخش برنامههای ورزشی فعالیت دارم و در زمینه آموزش هم شاگردان خصوصی دارم، ولی نمیتوانم صرفا به کار آموزش عمومی بپردازم، چون زمان آن را ندارم.
آیا قصد بازگشت به برنامههای تلویزیونی را دارید؟
نه، در حال حاضر، جوانان فعالیت داشته و خوب کار میکنند و به پیرمردهایی مثل ما میدان داده نمیشود. کشور ما مثل کشورهای دیگر نیست که به پیشکسوتان، ارج بنهند و بخواهند از تجارب آنها استفاده کنند، به دنبال این هستند که جوانان را بیاورند تا مخاطب جذب کنند.
شما مخاطب برنامههای ورزش تلویزیون هستید، چه نقاط ضعف و قوتی در آنها وجود دارد؟
فرصت کنم برنامهها را میبینم، ولی درگذشته صداوسیما به تهیهکننده پول میداد و دست او را باز میگذاشت و تهیهکننده هم از نبوغ خود استفاده میکرد و برنامهای خوب میساخت، ولی در حال حاضر تهیهکننده در اختیار حامی مالی است و بازیهای تبلیغاتی در برنامهها وجود دارد و برنامه اصلی به فراموشی سپرده میشود.
بیشتر برنامه ورزشی کدام شبکه را میبینید؟
تقریبا همه شبکهها را دنبال میکنم، ولی در شبکه ورزش چند جوان در حال فعالیت هستند که در بخشهای مختلفی چون گزارشگری و تهیهکنندگی فعالیت میکنند که فکرهای خوبی به ذهنشان میرسد و نگاه وسیعی دارند؛ شبکه ورزش هم از آنها حمایت میکند، ولی در شبکههای دیگر بخش ورزشی آنها تبلیغاتی است که این شبکه هم بخش ورزشی داشته باشد و برایشان تاثیرگذار بودن، خیلی اولویت نیست.
نظرتان درباره مجریهای حال حاضر برنامههای ورزشی چیست؟
همه را نمیتوان به یک چشم نگاه کرد، بعضی از آنها خیلی خوب کار میکنند و به سمت خوب شدن پیش میروند، ولی نوع برنامه که ویترین شبکه است باید آنقدر قوی باشد که همه چیز را در خود حل کند. ما جوانی را که هیچ تخصصی در ورزش ندارد به دلیل ویژگیهایش به این برنامه میبریم و میبینیم که بازدهی لازم را ندارد ولی در عین حال در این برنامهها مجریهایی داریم که بسیار خوب کار میکنند.
به نظر شما جوانان مستعد باید چگونه در این حرفه دیده شوند؟
جوانهایی که مستعد و علاقهمند هستند، باید با جسارت وارد این حرفه شوند، تا کی اسکندر کوتیها میخواهند کار کنند؟ آدمهای مختلفی میآیند و میروند و جوانها باید آزمون و خطا کنند تا در نهایت جوانان شایسته مسیر اصلی خودشان را پیدا کنند و در این حرفه ماندگار شوند.
باید جوانان برای رسیدن به مسیر اصلی تلاششان را بیشتر کنند و به دنبال اطلاعات تازه باشند و اینکه هر گزارشگری برای گزارش برنامهاش هر اطلاعاتی را در اینترنت وجود دارد، تکرار میکند، کاری عجیب و متفاوت نیست و این کار را هر فرد دیگری میتواند انجام دهند، وجه تمایز یک گزارشگر حرفهای با آن شخص چیست؟ متاسفانه این کمبود اطلاعات و عدم تلاش برای رسیدن به هدف در جوانان ما به دلیل نداشتن نظارت است.
شاهد حضور تعدادی از ورزشکاران از جمله علی انصاریان در حوزه اجرا بودهایم، نظر شما درباره ورود ورزشکاران به حوزه اجرا چیست؟
به نظر من کار درستی نیست؛ هرکسی باید درحوزه خود فعالیت کند. یک مجری به قدری گویندگی کرده تا توانسته زیر و بم یک میکروفون را بشناسد، ولی متاسفانه در حال حاضر هرکسی را که چهره است به عنوان مجری انتخاب میکنند. مجری باید حرفهای باشد تا بتواند از پس اجرا برآید، اینکه فقط از چهره استفاده شود درست نیست و دلیل این انتخابها هم به وجود حامیان مالی برمیگردد.
شما در زمانی که گوینده ورزشی بودید، به چه ورزشهایی مسلط بودید و آیا این موضوع که یک گزارشگر به طور همزمان در چند رشته ورزشی فعالیت کند، درست است؟
تخصص من فقط فوتبال بود و چون در شاخههای دیگری فعالیت و تخصصی نداشتم ، اصلا به آن ورود هم نمی کردم و این که فردی در هر رشته ورزشی ورود کند، درست نیست و باعث میشود به جای تمرکز بر یک حوزه، ذهن فرد پراکنده شود. در زمان فعالیت ما، به ما این اجازه داده نمیشد به رشتههای دیگری ورود کنیم.
خاطرهای تلخ یا شیرین، از زمان گویندگی دارید؟
خاطرات که بسیار است، اما یکی از خاطرات شیرین من به فوتبال ایران و چین بازمیگردد که ابتدای بازی ما ۲ بر ۱ به چین باخته بودیم و من به قدری از تیم ایران، ایراد گرفتم که نیمه دوم تیم ایران چهار گل زد و ما برنده شدیم و نمیدانستم با چه رویی از تیم تعریف کنم (باخنده) که این یکی از خاطرات شیرین من بود.
به عنوان سوال پایانی، نسل جدید گویندگی ورزشی را چگونه میبینید و فکر میکنید نسل خوبی در انتظار است یا خیر؟
باید امیدوار باشیم؛ امیدوارم جوانانی که به این عرصه پا میگذارند مطالعه زیادی داشته و بیتکلف باشند. مجری و گوینده اگر خودش باشد مخاطب با او سریع ارتباط برقرار میکند، ولی اگر خودش نباشد و بخواهد ادای آرتیستها را دربیاورد، جوانان ما متوجه خواهند شد و او را قبول نمی کنند. اگر تکلف با مطالعه همراه باشد جوانان مستعد زیادی داریم که میتوانند خودشان را در این عرصه مطرح کنند. کسانی که پا به این عرصه میگذارند باید به این موضوع توجه داشته باشند که بزرگترین آدمهای این عرصه هم با بیتکلف بودن و بیغرور بودن در دل مردم جایی پیدا کردهاند، اگر کسی برای معروفیت پا به این عرصه میگذارد اشتباه کرده و این عشق و علاقه است که او را به معروفیت میرساند. فرق مجریهای زمان شما با حال حاضر چیست؟
در گذشته که ما برنامه اجرا میکردیم از مدیر گروه تا مدیر ورزش شبکه، نظارهگر بودند و اشکالات ما را میگفتند و ما اشکالاتمان را میپذیرفتیم، ولی الان نمیشود به جوانان اشکالاتشان را یادآور شد و فوری میخواهند شما را توجیه کنند. چون بدون اینکه آموزشی دیده باشند برنامه زنده دست آنها میدهند و بههمین دلیل اجرای مجریهای حال حاضر شما را جذب نمیکند. بعضی از این اجراها باعث میشود شما خوابتان بگیرد و بعضی از آنها نیز به قدری با صدای بلند اجرا میشود که مجبور میشوید صدای تلویزیون را ببندید و حد وسط نداریم، ولی چند جوان در شبکه ورزش بسیار خوب کار میکنند و امیدوارم مسیرشان را همینطور ادامه دهند. زهرا دمز آبادی - روزنامه جام جم ضمیمه قاب کوچک
شنبه 11 آبان 1398 ساعت 21:36
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]