تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818586084
خدا را شکر همیشه تقصیر دیگری است!
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: خدا را شکر همیشه تقصیر دیگری است!
در ماجرای گران شدن دلار همه ما دوست داریم دولت را سرزنش کنیم که قادر به مدیریت فضا نیست. حتی آنها که صبح علی‌الطلوع زنبیل می‌گذارند که دلار بخرند و به قیمت کمی بیشتر بفروشند و سودی کنند.
آفتاب‌‌نیوز : «روزنامه‌نگارها معتقدند مشکلات کشور تقصیر سیاست‌مداران است و سیاسیون ایمان دارند رسانه‌ها جریان‌سازی منفی می‌کنند. معلم‌ها از دانش‌آموزان گله می‌کنند که دل به درس نمی‌دهند و دانش‌آموزان با اطمینان می‌گویند معلم‌ها خوب درس نمی‌دهند. کارگرها گله می‌کنند حقوق‌شان ضایع می‌شود و کافرماها مدعی هستند کارگرها آن طور که باید کار نمی‌کنند و ... .
همیشه تقصیر یک نفر دیگر است. سال‌ها پیش ناپلئون بناپارت گفت: «پیروزی هزار پدر دارد و شکست یتیم است.» وقتی موفقیتی حاصل می‌شود هر کس سعی می‌کند جلو بپرد و بگوید به واسطه تلاش او بوده که این پیروزی به دست آمده و باید تکه بزرگ‌تری از کیک را به او بدهند اما در زمان شکست همه خودشان را کنار می‌کشند و مدعی هستند تقصیر «دیگری» است!
مردم از مسئولین می‌خواهند حتی اگر قادر به مدیریت کشور نیستند دست کم صادقانه و شفاف بیایند و بگویند در نتیجه خطاهای مدیریتی ما دلار این طور گران شده، دریاچه ارومیه خشک شده، سیستم بانکی مثل پنیر سوئیسی پر از سوراخ‌هایی است که مفسدان قادرند از آنجا وارد شوند و با گونی دلار به کانادا بروند، رشوه گرفتن رواج دارد و ... پوزش بخواهند و بگویند که با تمام وجود تلاش می‌کنند که این مشکلات را حل کنند.
اما کمتر کسی را این سو دیده‌ام که اعتراف کند حفر هزاران چاه غیر مجاز توسط خود ما پیرامون دریاچه ارومیه در خشک شدن آن تاثیر داشته است، یادم نمی‌آید کسی گفته باشد من اشتباه کردم که رشوه دادم اما خاطرم هست کسانی گفته اند می خواستم کارم راه بیفته یه شیرینی دادم کوفتش بشه!
سودجویی فردی ما، عدم تعلق به سرزمین (فارغ از شعار)، عدم پایبندی به قانون و اخلاق حرفه ای باعث رخ دادن بسیاری از فسادها در کشور است اما نمی پذیریم. دست به سینه و طلبکار می‌ایستیم که من به فلانی رای دادم وظیفه اش است اوضاع را درست کند. آشغال را گوشه خیابان پرتاب می کنیم و می گوییم وظیفه شهرداری است جمع کند، با پراید در جاده پرواز می کنیم و وقتی پلیس متوقف مان می کند فحش می دهیم که کارشان گیر دادن است و یک دفترچه دست شان داده اند و باید تا شب پُر کنند و بدهند دست مافوق شان وگرنه جریمه می شوند! ... در این میان فقط ما خوبیم، پاک و پاکیزه و معصوم!
در ماجرای گران شدن دلار همه ما دوست داریم دولت را سرزنش کنیم که قادر به مدیریت فضا نیست. حتی آنها که صبح علی الطلوع زنبیل می گذارند که دلار بخرند و به قیمت کمی بیشتر بفروشند و سودی کنند هم می گویند همه‌اش تقصیر دولت است و حاضر نیستند بپذیرند خودشان بخشی از این بلبشوی اقتصادی هستند! سر سوزنی نمی پذیرند!
در چند سال اخیر حدیث روایی (الناس علی دین ملوکهم/ دین مردم بر طبق دین رهبران و حاکمان آنان است)، را به عنوان یک دلیل قاطع می آوریم یعنی که گناهی بر ما وارد نیست، هر کاری می کنیم تقصیر حاکمان است! در این که به قول حضرت علی (ع)؛ شباهت مردم به رهبرانشان، از تأثیر پذیری آنها از پدران و مادرانشان بیشتر است، تردیدی نیست اما آیا این یک جمله می تواند دستاویزی شود تا ما نقش خودمان را انکار کنیم و یادمان برود بخشی از شکست ها هستیم؟
ژاپنی ها ضرب المثلی دارند که می گوید: «به خاطر میخی نعلی افتاد، به خاطر نعلی اسبی افتاد، به خاطر اسبی سواری افتاد، به خاطر سواری جنگی شکست خورد، به خاطر شکستی مملکتی نابود شد و همه این ها به خاطر کسی بود که میخ را خوب نکوبیده بود.»
ما باید بپذیریم در شکست ها هم سهم داریم. حتی در محکم نکوبیدن یک میخ به نعل! تا روزی که یاد نگیریم در رخ دادن هر ناکامی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حتی خانوادگی وقتی انگشت شماتت را به طرف کس دیگری نشانه می گیریم، هم زمان سه انگشت دیگر به طرف خودمان اشاره می کند، در دایره ای باطل دور می زنیم و تکرار می کنیم شب را و روز را، هنوز را ... خدا را شکر این نوشته خطاب به ما نیست و در مورد «دیگری» است!»
منبع: عصر ایران
۲۰ فروردين ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها