محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830040588
جام جم سیما - خلاقیتم را کور کردند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: سیروس گرجستانی برای مخاطبان تلویزیون بخصوص آنهایی که سریال‌های طنز را دنبال می‌کنند، چهره آشنایی است. او طی سال‌ها بازیگری در حوزه‌های مختلف، امروز دیگر توانسته جایگاه خودش را در این عرصه پیدا کند.
ازجمله کارهایی که گرجستانی در آنها ایفای نقش کرده، می‌توان به فیلم‌های سینمایی «ناردون»، «دریاکنار»، «آکواریوم»، «دادشاه» و سریال‌های تلویزیونی «همسایه‌ها»، «صاحبدلان»، «روزگار خوش حبیب آقا»، «خوش‌نشین‌ها» و... اشاره کرد. گرجستانی این روزها فیلم سینمایی «نهنگ عنبر 2» را به کارگردانی سامان مقدم بر پرده سینماها دارد که در همین مدت اندک اکران، توانسته از فروش بسیار خوبی برخوردار شود. به بهانه بازی او در این فیلم به سراغش رفتیم و با وی در مورد نقش و حضورش در این فیلم گفت‌وگو کردیم. معمولا یک بازیگر با دو دید مختلف بازی در نقشی را می‌پذیرد. گاهی از دید مادی و برای کسب درآمد و گاهی همدلی و به خاطر عشقی که به کار دارد جلوی دوربین می‌رود. شما نقش پلیس را در فیلم سینمایی «نهنگ عنبر 2» بر چه اساس پذیرفتید؟ راستش را بخواهید هنوز فیلم را ندیدم! همان‌طور که شما اشاره کردید، بعضی وقت‌ها یک بازیگر کاری را برای معاش زندگی‌اش انجام می‌دهد و بعضی وقت‌ها برای دلش. برای کار «نهنگ عنبر 2» هم وقتی به من پیشنهاد نقش پلیس را دادند با خودم فکر کردم من تا به حال نقش پلیس زیاد بازی کردم و این بار هم می‌روم و نقش پلیس را بازی می‌کنم و مهم‌تر آن که با آقای سامان مقدم آشنا و دوست می‌شوم، اما غافل از این که این گروه در ظاهر قصد کار فرهنگی داشتند و باطنا هیچ هدفی دنبال نمی‌کنند! ظاهرا دلتان خیلی پر است! بله، من گله دارم. درست است که پول در زندگی انسان‌ها نقش مهمی دارد، ولی ما که کار فرهنگی می‌کنیم باید با هم همدل و همراه باشیم، نه این‌که پول بشود تنها هدفمان از کار. من برای فیلم «نهنگ عنبر 2» بارها می‌خواستم مثل بازی‌های قبلی‌ام از خودم خلاقیتی در کار داشته باشم، قبول دارم که ایفای نقش پلیس اصولا به لحاظ رفتار و کردار محدودیت‌پذیر است، اما نه تا این اندازه که دست و بال بازیگر را ببندی و نگذاری کار کند! آنها حتی برای اکران خصوصی فیلم، مرا دعوت نکردند! این کار یعنی چه؟ فکر می‌کنید بداهه گویی تا چه حد در اختیار بازیگر است؟ تا جایی که به فیلمنامه و نظر کارگردان، وفادار باشد. من همیشه و از سال‌ها پیش روال کارم به این صورت بوده که در صفحه مقابل متن خودم و روبه‌روی دیالوگ‌هایم، آنچه را به نظر خوب می آمد، می نوشتم و در مشورت با کارگردان آن را می‌گفتم یا انجام می‌دادم، اما در «نهنگ عنبر 2» خبری از این حرف‌ها نبود! شما معمولا در نقش‌های طنز حضور دارید. آیا این حضور در آثار طنز جزو علایق شخصی شماست؟ البته که کار طنز بسیار دوست‌داشتنی و شریف است، اما یک بازیگر باید بتواند از عهده هر نقشی برآید. خاطرم هست 22سالم بود که در اداره تئاتر نقش یک پیرمرد را بازی می‌کردم. من معمولا روی نقش‌هایی که می‌پذیرم فکر می‌کنم و آنها را در ذهن خودم پرورش می‌دهم. برایم هم نقش طنز یا جدی فرقی ندارد. البته بعد از سال‌ها کار طنز، امروز دیگر به شناخت صحیحی از کمدی موقعیت رسیده‌ام و می‌توانم ریزه کاری‌ها و ظرافت‌های آن را به شکل اصولی رعایت کنم تا مبادا از آن سوی لبه تیغی که هجو است، نلغزم. من به این شناخت رسیده‌ام؛ شناختی که به جرات می توانم بگویم، منشأ آن درونی است. تفاوتی هم برایتان نمی‌کند در کدام مدیوم (سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی) کار کنید؟ ببینید، رسانه‌های مختلف با هم فرق دارند. مثلا در تئاتر، بازیگر می‌تواند از قدرت کلام بهره بگیرد، در حالی که بازیگر سینما یا تلویزیون می‌تواند با استفاده از نگاه حرف‌هایش را بزند. حتی قاب سینما و تلویزیون هم از هم متفاوت هستند و بازیگر باید بداند در چه مدیومی و برای چه گروه مخاطبانی نقش بازی می‌کند. ما متاسفانه الان در هیچ مدیومی طنز خوب نداریم و امیدوارم باز هم شاهد طنزهای قوی و استاندارد در سینما و تلویزیون باشیم. مردم بارها ثابت کردند از طنز خوب استقبال می‌کنند. کمااین‌که سریال «متهم گریخت» که سال‌ها پیش در آن بازی داشتم چندین و چند بار در تلویزیون بازپخش شده و هنوز هم مخاطب خودش را دارد. به نظر شما، به چه کسی کمدین می‌گویند؟ به کسی که می‌تواند کارهای طنز را با حرکات و به صورت فیزیکی انجام دهد و تماشاگر به او می‌خندد. البته خودم را کمدین نمی‌دانم و همیشه می‌گویم من کمدین نیستم، من بازیگر کمدی موقعیت هستم. یعنی شخصیت‌هایی که بازی می‌کنم در واقع کمیک نیستند، بلکه درگیر موقعیت‌های کمیک می‌شوند. فکر می‌کنید چرا امروز دیگر این به قول شما طنزهای استاندارد کمتر ساخته می‌شود؟ برای این‌که طنز باید نیشدار باشد و این آزادگی امروز دیگر در طنزهای ما کمتر دیده می‌شود. با توجه به این‌که در ماه رمضان به سر می‌بریم، یادی هم کنیم از سریال «یادداشت‌های کودکی» و شخصیت عزیزآقا که سال‌ها پیش در ماه رمضان پخش می‌شد. اتفاقا از آن زمان به بعد هم بود که شما بازی در این‌گونه سریال‌های مناسبتی را ادامه دادید؟ بله. امثال آدم‌هایی مثل عزیزآقا و... در جامعه خیلی زیاد هستند. آدم‌های معمولی که هر روز آنها را می‌بینیم. من برای درآوردن شخصیت آنها زندگی مردم را در کوچه و بازار از نزدیک می‌بینم و آنها را با عشق بازی می‌کنم. ساناز قنبری
چهارشنبه 10 خرداد 1396 ساعت 02:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها