تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 26 آبان 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس چهل روز خود را براى خدا خالص كند چشمه هاى حكمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شو...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830001893




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

این صفات عجیب فقط به این کتاب می‌چسبد


واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: این صفات عجیب فقط به این کتاب می‌چسبد
شما می‌توانید کتاب «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب خرید کنید.
آفتاب‌‌نیوز : بگذارید همان اول قضیه بگویم که خیلی داستان خوبی است... « نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» اثر سعید محسنی انصافا کاری است که احتمالا به راحتی تا ته می‌خوانید... و این مورد، مورد عجیبی است؛ آن هم  در میان داستان‌ها و رمان‌های ایرانی که کم پیش می‌آید از اول تا آخرش را بخوانی... باید اعتراف کرد این رمان در عین سادگی و بی مدعایی، مخاطب را تا انتها با خود همراه می‌کند...


در این چند وقت به مناسبت شغلم، داستان‌های ایرانیِ زیادی خواندم. رمان «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» از جهتی متفاوت‌ترین ِ این آثار بوده است. با این که آثاری که مطالعه کردم همگی با هم تفاوت‌هایی - حتی ماهوی- داشتند و هر یک از لون و جنسی ویژه خود بود اما اکثرا در یک چیز اشتراک داشتند: شلوغی. بیشتر داستان‌ها و رمان‌هایی که خواندم آثار شلوغی بودند. آدم‌های زیاد، دیالوگ‌های فراوان، و نوعی پرگویی روایی که ذهن مخاطب را شلوغ می‌کرد. در این میان تنها رمانی که آرام و بی و سر و صدا قصه‌اش را تعریف کرد همین «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» بود. اگر من مخاطبی بودم که می‌توانستم برای مولف اثر پیامی بنویسم، می‌نوشتم: «ممنون سعید جان. از آرامشت ممنونم انصافا.»


توی این کتاب نه جار و جنجالِ فرم بیداد می‌کند، نه جارو جنجال‌های اجتماعی-سیاسی و نه هر چز دیگری که بخواهد پیام درشتی را به مخاطب انتقال بدهد. تعهد نویسنده در این اثر صرفا در روایت داستان ساده و به عبارتی عاشقانه‌اش است... همه چیز به آرامی پیش می‌رود و مولف سعی می‌کند داستانش را به سادگی و با ریتمی خوشایند و البته آهسته، پیش ببرد. این آهستگی نه تنها شما را ملال زده نمی‌کند، بلکه حس همدلی شما را نسبت به صداقت مولف برمی‌انگیزد... 


اما هنوز مانده... هنوز می‌خواهم از این کتاب توصیفات نامعمولی ارائه بدهم... اولی آرامش بود... شاید باورتان نشود، چون خودم هم کم کم دارم شک می‌کنم به خودم، ولی حقیقت این است که دومین ویژگی این کتاب حیاست... نه این که صرفا کاراکتر قصه انسان باآزرمی باشد... فقط این نیست... زبان داستان هم چنین است... فرض بگیرید دارید به روایت ساده یک روستایی گوش می‌کنید؛ به نظر من این روایت چند ویژگی دارد... یکی اینکه شیرین است، دیگر اینکه ساده است و سوم اینکه نوعی آزرم در روایت و گفتارش است... و خب صادقانه، باید بگویم «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» چنین است... روایتی است از مرد معمولی، معصوم و با حیایی که زندگی پر از چاله چوله دارد... مردی بیچاره که چیز زیادی از زندگی نمی‌خواهد، خوشبخت نیست، و البته فکر نمی‌کند که بدبخت است... یک مادر مریض رو به موت دارد... خواهری که گیرِ یک شوهر عوضی است... خواهرزاده‌ای که از جنس دیگری، مثل خودش یتیم است... یک دوچرخه دارد که هر روز با آن سرکار می‌رود... یک کتابخانه عمومی خلوت... و بعد زنی وارد این کتابخانه عمومی و زندگی او می‌شود... بیشتر از طرح قصه بگویم همه چیز لو می‌رود... اما پلات اصلی قصه چنین است...


و اما بعد:
در زمانه‌ای که اکثر نویسنده‌ها بی آنکه بدانند مدعی‌اند، و ادعای نوشتن اثری نو و خواندنی دارند، خواندن رمان خواندنی‌ای از نویسنده‌ای که احتمالا بی آنکه بداند مدعی نیست، خیلی دلچسب است... رمان آخر سعید محسنی، رمانی بی ادعاست و به غایت ساده به نگارش درآمده، اما همچنان که به سادگی نوشته شده است، به سادگی نیز خوانده می‌شود... از این نظر رمان «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» در میان رمان‌های تازه منتشر شده فارسی، رمانی نو است.


بخوانید از وضعیت ایستادن در برابر زنی که زندگی شخصیت داستان را از این رو به این رو کرده است:
«دلم می‌خواست بروم جلو، دستش را بگیرم و به خودم بگویم ببین، آدم است. مثل خودت. مثل تمام آدم‌ها. گوشت دارد. پوست دارد. استخوان دارد. آدم است. مراجع است. مثل همه مراجعان دیگر.»


در بخشی از کتاب معروف هاروکی موراکامی، یعنی «کافکا در کرانه»، راوی متوجه می‌شود که مادری که عاشقش است و او را ندیده در یک کتابخانه عمومی کار می‌کند... شاید هم توهمش این است... اما خواندن دارد، بخش‌هایی که او به وقت ظهر برای مادری که از صمیم قلب دوستش دارد، او را تا به حال ندیده و به نوعی مادر هم از هویت او خبردار نیست، چای می‌برد...


وقتی شخصیت اول داستان «نهنگی که یونس را خورد هنوز زنده است» هر روز در برابر زنی می‌ایستد که نمی‌داند شیفته‌اش شده، شما هم دست و دل‌تان می‌لرزد... این رمان بی آنکه بخواهد رمان عاشقانه‌ای باشد از این حیث عاشقانه است، چرا که توصیف شرایطی است که در یک وضعیت عاشقانه شکل می‌گیرد...


دوستی دارم که یکبار گفت من دقیقا نمی‌دانم چطور باید درباره یک کتاب داستانی حرف زد یا نقد نوشت و گفت چرا آن کتاب، کتاب خوبی است، اما وقتی یک نفر می‌خواهد به جلسه نقد کتابی برود، وتوی ماشین یا مترو آن قدر دچار و درگیر آن کتاب شده است که ایستگاهی که باید پیاده شود، پیاده نمی‌شود؛ یعنی آن کتاب خوب است... به همین سادگی. در مسیر هر روزه کرج-انقلاب کتاب می‌خوانم... گاه به ملال، گاه به اجبار وُ از روی وظیفه... تمام مسیر را از برم... با این که چشمم به کتاب است اما حواسم به خیابان‌ها و کوچه‌های فرعی مسیر هم هست که خیلی زیاد است... ماشینِ ما سر خیابان کارگر، چند قدمی میدان انقلاب ایستاده است... راننده از توی آینه دارد مرا نگاه می‌کند... من هم دارم به او نگاه می‌کنم... چند لحظه می‌گذرد... عذر خواهی می‌کنم... می‌گویم: «ببخشید... حواسم نبود!» کرایه را می‌پردازم و به خودم می‌گویم حالا کجا بقیه کتاب را بخوانم!




۱۷ تير ۱۳۹۶ - ۱۰:۴۸





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن