عدد و رقمهایی که احمدی نژاد یادش رفته است/خزانه احمدی نژاد۱۶۰۰میلیاردپول داشت،۱۰۰هزارمیلیارد، بدهی - پایگاه خبری تحلیلی دیدبان ایران

واضح آرشیو وب فارسی:دیدبان ایران: آیا ایشان به خاطر نمی آورند که در مرداد 92 و آغاز به کار دولت یازدهم به اذعان آمار رسمی و گزارش مرکز پژوهش های مجلس بیش از 110 هزار میلیارد تومان از درآمدهای پیش بینی شده سال 92 غیر قابل تحقق بود؟ چندان دشوار نیست اگر میزان بدهی دولت به پیمانکاران، بانک ها و بانک مرکزی را نیز در زمان آغاز به کار دولت یازدهم کمی مرور کرد. میزان بدهی دولت فقط در یک قلم و آن هم بدهی به پیمانکاران در آخر دولت دهم به 100 هزار میلیارد تومان رسید! چرا این آمار اعلام نمی شود و به خزانه 1600 میلیارد تومانی 13 مرداد 92 مباهات می شود؟به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران ؛ روزنامه ایران نوشت: این روزها که حال و هوای انتخابات کمی فضای سیاسی کشور را متأثر کرده است رئیس جمهوری سابق نیز به قافله سیاسیون فعال پیوسته و طی بیانیه ای چند نکته در خصوص خزانه ای که به دولت یازدهم تحویل داد مطرح کرد. محمود احمدی نژاد معتقد است که بر خلاف آنچه گفته شد خزانه کشور خالی نبود و با ارائه آماری مدعی شده است که حتی نسبت به ادوار مشابه روزانه و ماهانه حجم موجودی خزانه قابل قبول بود. با این حال تدقیق در آمار ارائه شده کمی رنگ ابهام از آنچه در واقعیت رخ داد می زداید. شاید با بررسی سطحی این آمارها اطلاعات صحیحی نیز رهنمون افکار عمومی شود. رئیس جمهوری سابق می گوید در روز آغاز دولت یازدهم 1600 میلیارد تومان در خزانه کشور موجود بوده است. وی اذعان می دارد که همین مقدار هم در سایر حساب ها و حساب فروش شرکت ها وجود داشت. اینکه همین آمار اعلامی دچار اشکال است و بر اساس گزارش رسمی ارائه شده در نشست نمایندگان مجلس با مقامات اقتصادی در تاریخ 11 آذر 92 این رقم 1280 میلیارد تومان اعلام شد را کنار می گذاریم و موضوع را کمی کلی تر نگاه می کنیم! کمتر از 10 روز پس از آغاز به کار دولت میزان تعهد پرداخت یارانه نقدی آذر 92 برابر 4 هزار و 500 میلیارد تومان بوده است! رئیس جمهوری سابق نباید پاسخ دهند که تنها در یک رقم پرداخت یارانه نقدی ماهانه چرا خزانه باید با کسری 3 هزار میلیارد تومانی پرداخت مواجه باشد؟ آیا 1600 میلیارد تومانی که به ادعای ایشان در خزانه موجود بود کفاف چند روز هزینه های جاری دولت اعم از پرداخت یارانه نقدی و سایر هزینه ها را می کرد؟ مباهات به خزانه کشور 80 میلیونی ایران با 1600 میلیارد تومان موجودی بر چه اساسی است؟ از این هم می گذریم! آیا ایشان به خاطر نمی آورند که در مرداد 92 و آغاز به کار دولت یازدهم به اذعان آمار رسمی و گزارش مرکز پژوهش های مجلس بیش از 110 هزار میلیارد تومان از درآمدهای پیش بینی شده سال 92 غیر قابل تحقق بود؟ چندان دشوار نیست اگر میزان بدهی دولت به پیمانکاران، بانک ها و بانک مرکزی را نیز در زمان آغاز به کار دولت یازدهم کمی مرور کرد. میزان بدهی دولت فقط در یک قلم و آن هم بدهی به پیمانکاران در آخر دولت دهم به 100 هزار میلیارد تومان رسید! چرا این آمار اعلام نمی شود و به خزانه 1600 میلیارد تومانی 13 مرداد 92 مباهات می شود؟ رئیس جمهوری سابق در بیانیه خود از زاویه میزان ذخایر ارزی کشور هم آماری ارائه می کند. وی می گوید: «صندوق توسعه ملی با 55 میلیارد دلار سرمایه و 32 میلیارد دلار موجودی و بانک مرکزی با حدود 108 میلیارد دلار ذخایر ارزی و حدود 22 میلیارد دلار طلب از محل فروش نفت، تحویل دولت فعلی شده است.» ایشان البته بدون توجه به نوع دارایی های خارجی و ارزی آماری را به صورت کلی ارائه داده است که به لحاظ کارشناسی چندان متقن نیست. چرا که دو نوع دارایی خارجی وجود دارد. اول میزان موجودی ارزی بانک مرکزی است که در بانک های خارجی نگهداری می شود. این دارایی ناشی از فروش نفت کشور است که به میزان آن در داخل ریال چاپ شده و به دولت تحویل داده شده است. این دارایی همواره وجود داشته و در حدود 100 میلیارد دلار است و حفظ آن وظیفه دولت ها است و هیچ ارتباطی با دولت نهم و دهم ندارد! زیرا معادل آن در داخل کشور ریال چاپ شده و در سیستم مالی در جریان است! اتفاقاً شاخص محک عقبه این پشتوانه دلاری را باید در میزان رشد نقدینگی دید. میزان نقدینگی که از 60 هزار میلیارد تومان ابتدای دولت نهم به 500 هزار میلیارد تومان آخر دولت دهم رسید! آیا با این میزان نقدینگی می توان به این دارایی ارزی بانک مرکزی که البته نفس وجود آن هم ربطی به دولت نهم و دهم ندارد بالید؟ پاسخ روشن است! اما وجه دیگر این دارایی ارزی به طلب ایران از کشورهای خریدار نفت مثل چین و هند و کره جنوبی و.. برمی گردد که به دلیل اعمال تحریم ها و بسته بودن سوئیفت امکان انتقال آن به داخل کشور نبود و رقم آن حول و حوش 19 الی 22 میلیارد دلار ذکر می شود! این طلب ها که امکان وصول آن وجود نداشت برای سیستم مالی کشور که تشنه منابع نقدی ارزی بود مایه مباهات نبود که آن را در شمار عملکرد موفق به حساب آورد! اما در بیان موجودی ارزی کشور که همان منابع صندوق توسعه ملی محسوب می شود دو آمار توسط رئیس جمهوری سابق ارائه شد یکی سرمایه 55 میلیارد دلاری و دیگری موجودی 32 میلیارد دلاری. اولی که سرمایه کلی نقد و غیر قابل نقد است و دومی آمار موجودی نقد صندوق توسعه ملی است. رئیس جمهوری سابق چرا به وضوح اعلام نکرده است که از 32 میلیارد دلار اعلام شده در آغاز به کار دولت یازدهم تنها 18 میلیارد دلار موجودی نقدی در صندوق وجود داشته است؟ چرا اعلام نشد که حدود 14.7 میلیارد دلار تعهدات طرح های مصوب دولت گذشته بوده و عملاً آنچه قابل استفاده بود همان 18 میلیارد دلار بود؟ و یک سؤال کلی تر که نه فقط محل بحث اقتصاددانان است بلکه در ذهن تک تک ایرانی ها نیز وجود دارد و البته هنوز هم پاسخ روشنی به آن داده نشده است: چرا از حدود 800 میلیارد دلار درآمد نفتی دولت نهم و دهم باید فقط 18 میلیارد دلار در صندوق توسعه ملی که پشتوانه عمران و صنعتی سازی کشور است وجود داشته باشد؟ دوران وفور درآمدهای نفتی که در تاریخ ایران تنها دو بار تکرار شده و به بازه سال های دهه 50 و دیگری سال های دهه 80 شمسی مربوط است چه دستاوردی برای مردم ایران داشته است؟ آیا سهم مردم از این سرمایه های گزاف و بی سابقه باید مقدار ناچیز 18 میلیارد دلار موجودی صندوق توسعه ملی به همراه تورم 40 درصدی و رشد اقتصادی منفی 6.8 درصدی باشد؟ بد نبود رئیس جمهوری سابق در این خصوص هم توضیحاتی ارائه می دادند یا در بیانیه خود به این موارد هم اشاره می کردند. اینها به همراه صدها سؤال دیگر هنوز هم در کنج ذهن میلیون ها شهروند ایرانی وجود دارد که جا دارد رئیس جمهوری محترم سابق کشور در این خصوص نیز توضیحاتی ارائه دهد. کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

پنجشنبه ، ۱تیر۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دیدبان ایران]

[مشاهده در: www.didbaniran.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]