ترامپ؛ بازنده پول و برنده انتخابات - پایگاه اطلاع رسانی طبس

واضح آرشیو وب فارسی:طبس نیوز: طبس نیوز: باید منتظر ماند و دید آیا عملکرد ترامپ در دوره ریاست جمهوری اش همانند «سیاستمدارانی خواهد بود که از مستمندان رأی و از ثروتمندان پول می گیرد تا آنها را از شر یکدیگر حفظ کند.» یا رویه جدید در تاریخ سیاسی آمریکا بنا می کند.مقدمه پیش از این، به تاریخچه و زمینه های حقوقی و قانونی سلطه نخبگان اقتصادی در سیستم حکومتی آمریکا پرداختیم. در ادامه و با نوشتار حاضر تلاش شده علاوه بر تشریح پیامدهای سیاسی و اجتماعی حاکمیت سرمایه داران بر نظام انتخاباتی آمریکا، به فرآیندهای هزینه بار انتخابات به عنوان بستری برای نفوذ میلیاردها و ثروتمندان و وابسته شدن نامزدها به آنها اشاره کنیم. ترامپ توانست با تکیه بر نارضایتی مردم از نقش فزاینده پول در سیاست آمریکا نقطه ضعفاش را به بزرگترین دارایی خود تبدیل کرده و مانند انتخابات ۱۹۷۶ که کارتر بازنده مالی و برنده انتخابات بود، پیروز میدان شود. در این گزارش برای نمونه، به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ می پردازیم تا در عمل نشان دهیم چگونه مردم بر علیه وضع موجود شورش کردند و فردی مانند هیلاری کلینتون را که رابطه تنگاتنگ و عمیقی با ثروتمندان داشت و از منابع سرشار مالی برای تبلیغات استفاده می کرد در این انتخابات ناکام گذاشته به ترامپی متمایل شدند که در عین ثروتمند بودن توانست خود را مستقل از ثروتمندان بنمایاند و پیروز انتخابات بشود. ترامپ؛ بازنده پول و برنده انتخابات ترامپ توانست با تکیه بر نارضایتی مردم از نقش فزاینده پول در سیاست آمریکا، این نقطه ضعف را به بزرگترین دارایی خود تبدیل کرده و مانند انتخابات ۱۹۷۶ که کارتر بازنده مالی و برنده انتخابات بود، پیروز میدان شود.[۱] او در سخنرانی های خود با لحن فخر فروشانه ای خطاب به هواداران خود می گفت: «اگر شما بتوانید با هزینه کمتری پیروز رقابت باشید، نکته مثبتی است. من فکر می کنم شما دوست دارید چنین فردی رئیس جمهور آمریکا باشد.» [2] به عبارت دیگر، او تلاش کرد با طرح ادعای پوپولیستی «استقلال و عدم تأثیرپذیری» از میلیاردها و سیاستمدارنی سنتی که همچون اختاپوسی قدرت را قبضه کرده اند، بر موج نارضایتی مردم آمریکا سوار شود. واقعیت آن است که مردم آمریکا از وضعیت موجود و ناکارآمدی دولت نه تنها ناراضی بلکه عصبانی هستند.[۳] در چنین فضایی شعار «تغییر» از سوی یک فرد خارج از سیستم برای آنها جذاب است.[۴],[۵] ترامپ برخلاف سایر جمهوری خواهان و رقبای دموکراتش روی خوشی به تأمین مالی کمپین خود با شیوه های سنتی نشان نداد. ترامپ میگفت: «عده ای خاص در آمریکا برای رسیدن به منافع انحصاری خود، سیاست و سیستم اقتصادی ما را دستکاری می کند. صاحبان کسب و کارهای بزرگ، رسانه ها و ثروتمندان در این انتخابات پشت کمپین رقیب من {هیلاری کلینتون} صف کشیده اند و با سخاوت، پول های خود را در اختیار او قرار می دهند. آنها می دانند که افرادی مانند کلینتون بسان عروسک خیمه شب بازی تحت کنترلشان خواهند بود.»[6] رویکرد ترامپ درباره نقش پول در انتخابات آمریکا عموما توسط «چپ»های این کشور طرح و تکرار می شود. با این تفاوت که ترامپ در پی طرح یک نظریه یا یک پژوهش علمی نبود، بلکه ایده ترامپ حاصل «تجربه» معاشرت او با سیاست مدارن بود. ترامپ می گوید: «در تمام عمرم با سیاست مداران تعامل داشته ام. آنها همیشه حرف می زند، عمل نمی کنند. چون تحت سیطره پول حامیانشان قرار دارند. من دوست ندارم وقتی به مردم وعده انجام کاری را می دهم یک لابیگر، روز بعد از آن با من تماس بگیرد و بگوید "این کار را انجام نده، حتی اگر به صلاح آمریکا باشد."»[7] طنز تلخ ماجرا آن است که یک میلیاردر پیش قراول مبارزه با سلطه پول بر صحنه سیاسی شده است. فردی که ثروت او چیزی بین ۴ تا ۱۰ میلیارد دلار تخمین زده می شود. برآوردهای حداقلی از دارایی های میلیاردر نیویورکی از مجموع ثروتپولدارترین زوج سیاسی آمریکا (کلینتون ها) بیشتر است. [۸] با این حال حامیان ترامپ معتقدند تمکّن مالی او سبب شده «او بله قربان گوی دیگران نباشد. ترامپ مثل سیاست مداران مرسوم، مدیون ثروتمندانی نیست که در ازای حمایت مالی انتظار دارند دولت از خط مشی آنها تبعیت کند.»[9] چنین بینشی از نسبت "ثروتمندی ترامپ و استقلال رأی او" اولین بار در انتخابات مقدماتی سال ۲۰۱۶ خود را نشان داد. زمانی که تد کروز در ایالت ویسکانسین برنده شد و تمام نماینده ها یا «دلیگیت ها»[10] را از آن خود کرد. این پیروزی به قدری مهم تلقی می شود بعضی از کارشناسان کار ترامپ را تمام شده می دانستند، ولی وقتی چند روز بعد کروز در یک روند غیر دموکراتیک توانست آرای نمایندگان یا «دلیگیت های غیرمتعهد»[11] ایالت های کلرادو و ویومینگ را به خود جلب کند ترامپ از فرصت استفاده کرده و همین موضوع را دستمایه تخریب چهره کروز قرار داد. او با اعتراض به شیوه غیرانتخاباتی کلرادو، ویومینگ و داکوتای شمالی، سیستم دموکراتیک آمریکا را زیر سوال برد و خوشحالی کروز از پیروزی در یک رقابت غیردموکراتیک و حمایت تشکیلات جمهوری خواه از او را محکوم کرد. کروز با دفاع از پروسه رای دهی دلیگیت های غیر متهعد در وضعیت نامطلوبی قرار گرفت و ترامپ توانست با زیرکی، نتیجه بازی باخته را به نفع خود تغییر بدهد. ترامپ با کنایه به کروز و نحوه رأی دهی وکلای غیرمتعهد می گوید: «من حاضر نیستم میلیون ها دلار برای دور زدن مردم و جلب حمایت دلیگیت های غیرمتعهد ویومینگ هزینه بکنم. من با آرای مردمی در ویومینگ برنده شده ام ولی هیچ دلیگیت غیرمتعهدی نصیبم نشد. به دلیل آنکه کمپین کروز با انواع پیشنهادهای وسوسه کننده و جذاب آن ها را مال خود کرد. سیستم بدی است! چرا نباید مردم نقش نداشته باشند. این واقعاً غیرمنصفانه است. مشکل آن است که سیستم انتخاباتی آمریکا فاسد، پر از تقلب، کثیف و منزجرکننده است. خود من، طرفدار سیستمی نیستم که از جیب مردم برای منافع احزاب خرج می کند تا یک عده هر روز بزرگ و بزرگتر شوند و مردم عادی هر روز فقیرتر. سیاسیون انتخابات را لغو کردند. نخبگان سیاسی اقلیتی هستند که در مقابل اراده مردم ایستاده اند و قدرت را قبضه کرده اند. چرا باید به کسانی که می خواهند اراده خود را به مردم تحمیل کنند اعتماد کنیم؟ … در حالی که من، خودم اسپانسر خودم هستم، کروز میلیون ها دلار منابع مالی از لابی کنندگان برای منافع یک عده خاص دریافت می کند. محروم کردن مردم از حق رأی نه تنها بخشی از استراتژی کروز است، بلکه اصل استراتژی او است.»[12] پس از این جملات و تبلیغات سنگین ترامپ بود که دیگر کروز موفق به پیروزی چشمگیری در انتخابات نشد و از گردونه رقابت ها کنار رفت. در انتخابات ۲۰۱۶ نیز هر چند کلینتون در مصارف انتخاباتی و تبلیغات از ترامپ پیش بود، ولی همین موضوع توانست رأی دهندگان ناراضی متعلق به طبقه متوسط یا پایین آمریکا را با آرمان های ترامپ پیوند بزند. به همین دلیل ترامپ می گفت: «تصمیم دارم بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به کمپین خودم کمک کنم. هیلاری ذره ای از اموال شخصی خود را صرف هزینه های انتخاباتی نمی کند. او همه پول ستاد خود را از طریق ذی نفعان خاص و میلیاردرها جلب می کند.» سپس خطاب به هواداران خود می گفت: «ذی نفعان من شما هستید.»[13] آمارها نشان می دهد ۲۲ درصد هزینه های انتخاباتی ترامپ یعنی مبلغی در حدود ۵۶ میلیون دلار از محل ثروت شخصی اش پرداخته شده است.[۱۴] این رقم برای کلینتون کمتر از نیم درصد بود.[۱۵] ترامپ، میلیاردرها و شرکت های بزرگ؛ بی میلی متقابل واقعیت آن است که در کنار بی میلی ترامپ نسبت به دریافت پول از ثروتمندان و شرکت های بزرگ، آنها نیز به ترامپ پشت کردند. بسیاری از حامیان مالی اصلی جمهوری خواهان نظیر شلدون ادسلون و برادران کوخ به دو علت عمده به جای تمرکز بر انتخابات ریاست جمهوری و حمایت از ترامپ به فکر تزریق پول به انتخابات کنگره برای و حفظ اکثریت کرسی های محافظه کاران به ویژه در سنا بودند. اولاً آن ها چنین تصور می کردند که ترامپ یک نامزد «از پیش باخته» است و سرمایه گذاری روی او سودی ندارد؛ ثانیاً ترامپ نه تنها هیچ تلاشی برای جلب حمایت آن ها نمی کرد بلکه با انتقادهای تند خود، اعتبار ایشان را خدشه دار گرداند.[۱۶] پیش ازاین گفته می شد ادلسون با ثروتی بالغ بر ۲۵ میلیارد دلار همچون سال ۲۰۱۲ از نامزد حزب جمهوری خواه حمایت خواهد کرد، اما زمانی که ترامپ نامزد رسمی این حزب در انتخابات لقب گرفت ادلسون او را از کمک ۱۰۰ میلیون دلاری خود محروم کرد.[۱۷] دایره محرومیت فراتر از کمپین او رفت و دامن کسانی را گرفت که به نوعی حامی او محسوب می شدند. زمانی که ران جانسون، سناتور ایالت ویسکانسین برای حمایت از ترامپ کمپینی علیه کلینتون به راه انداخت، برادران کوخ او را از کمک دو میلیون دلاری خود محروم کردند تا پیام خود را به صورت شفاف و واضح به گوش سایر جمهوری خواهان برساندند: «حمایت از ترامپ یعنی از دست دادن کمک مالی ما.»[18] برخی از شرکتها نیز علت حمایت مالی نکردن از ترامپ را فشار «افکار عمومی» عنوان کردند. آن ها می گفتند حمایت از ترامپ به معنای تأیید شخصیت و سخنان جنجال برانگیز اوست و این یعنی بدنامی و منفور شدن در میان کارکنان و مشتریانشان[۱۹]؛ برای نمونه ۱۹شرکت از میان شرکت هایی که به طور معمول پشتیبان "کنوانسیون ملی جمهوری خواهان " در کلیولند بودند به دلیل مواضع ترامپ در خصوص زنان، مهاجران و اقلیت ها از حمایت مالی این رویداد مهم شانه خالی کردند. حزب جمهوری خواه برای جبران کاستی ۶ میلیون دلاری خود دست به دامان مولتی میلیاردرهایی مانند شلدون ادلسون و همسرش شد. این حزب در نامه رسمی خود به او می نویسد:«در طول چند ماه گذشته، سوء شهرت نامزد ما باعث پا پس کشیدن حامیان مالی از عمل به تعهداتشان شده است.» این نامه در ادامه نام پپسی، کوکاکولا، اپل، بریتش پترولیوم و… را در زمره این شرکت ها قرار می دهد.[۲۰]و[۲۱] بر اساس گزارش نشریه وال استریت ژورنال، هیچ یک از صد شرکت بزرگ آمریکا (موسوم به لیست Fortune100) به دونالد ترامپ نامزد جنجالی جمهوری خواهان کمک مالی نداشته اند، این در حالی است که حدود یک سوم آن ها در سال ۲۰۱۲ از میت رامنی حمایت مالی کرده اند. در پرایمری امسال نیز ۱۹ شرکت از این لیست به نامزدهای دیگر جمهوری خواه مثل جب بوش و مارکو روبیو کمک کرده اند اما پس ازاینکه ترامپ نامزدی حزب جمهوری خواه را به دست آورد ۸۹ کمپانی از او حمایت نکردند و ۱۱ تای دیگر هم از رقیب دموکراتش یعنی هیلاری کلینتون حمایت کرده و به کمپین او کمک های مالی اهدا کرده اند.[۲۲] رابطه تنگاتنگ پول و سیاست ورزی هیلاری کلینتون برخلاف ترامپ، کلینتون برای پیروزی در انتخابات به شیوه های سنتی متوسل شد. او تمرکز خود را بر جلب حمایت مالی قرار داد. مجموع پول جمع آوری شده کلینتون ۱.۴ میلیارد دلار بود، ولی او نتیجه انتخابات را واگذار کرد. کمپین کلینتون با اینکه از نارضایتی مردم نسبت به وابستگی مالی نامزدها به حامیان مالی شان آگاه بود ولی به دلیل پیوند عمیق خانواده کلینتون با ثروتمندان عملا موفق نشد بین هیلاری و جامعه یک درصدی آمریکا فاصله معناداری ایجاد کنند. رابطه تنگاتنگ کلینتون و ارکان قدرت و ثروت به ۴ دهه قبل باز می گردد. بیل و هیلاری کلینتون در طول ۴ دهه فعالیت سیاسی خود توانسته اند با تشکیل یک شبکه بی نظیر جهانی از اهداکنندگان کمک های مالی، ثروتی به ارزش بیش از ۳ میلیارد دلار را برای «بنیاد خیریه کلینتون» و همچنین مخارج کمپین های سیاسی خود رقم بزنند. این پول توسط ۳۳۶ هزار فرد، شرکت، اتحادیه، دولت خارجی و به بهانه های سیاسی و تلاش های بشردوستانه اهداشده است.[۲۳] در این لیست در کنار هزاران فرد و شرکت با هویت ناشناس، اسامی صهیونیست های سرشناسی که از قدرتمندترین تأمین کنندگان مالی و غول های رسانه ای در آمریکا به شمار می روند، خودنمایی می کند؛ افرادی مانند جورج سوروس، مارک بنیاف، راجر آلتمن، استیون اسپیلبرگ، حییم و شریل سابان، جفری کاتزبرگ، دونالد ساسمن، هرب ساندرز، جی اند مارک پریتزکر، اس. دانیال آبراهام، برنارد شوآترتز، مارک لاسری، پال سینگر، دیوید گفن، فرد ایچانر، نورمن برمن و برنی مارکوس که اصلی ترین حامیان کمپین هیلاری کلینتون هستند.[۲۴] علاوه براین، او و شوهرش از سال ۲۰۰۱ تا پیش از آغاز کمپین هیلاری برای انتخابات ریاست جمهوری 153 میلیون دلار بابت ایراد سخنرانی دریافت کرده اند. با احتساب ۷۲۹ سخنرانی که در این بازه توسط این دو انجام شده است می توان فهمید که به طور میانگین ۲۱۰ هزار دلار برای هر سخنرانی به آنها پرداخت شده است. براساس گزارش ها، آن ها مبلغی در حدود ۸ میلیون دلار برای سخنرانی در بانک های بزرگی چون "گلدمن ساچ" و "یو بی اس" دریافت کرده اند.[۲۵] برنی سندرز، رقیب کلینتون در رقابت های مقدماتی با افشاگری تلاش داشت بر موج نارضایتی عمومی سوار شده و آرای معترضان را به خود جلب کند. او می گفت چگونه هیلاری در وعده های انتخاباتی با انتقاد از مؤسسات و بانک های بزرگ از مهار کردن آن ها با قوانین بیشتر و سخت تر سخن می گوید در حالی که رابطه ناگسستنی میان او و وال استریت و بانک های بزرگ وجود دارد. او در مناظرات انتخاباتی خطاب به مردم آمریکا می گفت: «چرا وال استریت در طول دوران فعالیت های انتخاباتی کلینتون یک اهداکننده اصلی [کمک های مالی] بوده است؟ شاید آن ها احمق باشند و ندانند که قرار است چه به دست آورند، ولی من چنین فکر نمی کنم. من تا به حال نشنیده ام که یک نامزد (مانند کلینتون) چنین مبالغ عظیمی از پول از صنایع نفت، زغال سنگ، وال استریت و مجموعه های اسلحه سازی دریافت کرده باشد و بگوید حامیان مالی مرا تحت تاثیر قرار نمی دهد؟ پس چرا آن ها میلیون ها دلار صرف کمک به کمپین انتخاباتی می کنند؟ آن ها مطالباتی دارند. این را همه می دانند.»[26] ترامپ هم معتقد است «کلینتون هرگز قادر به اصلاح وال استریت نخواهد بود. زیرا او از اساس، متلعق به این مجموعه است.» [27] کلینتون در پاسخ به این انتقادها گفت: «از همه کسانی که مرا می شناسد و فکر می کند من تحت تأثیر حمایت های مالی مواضع خود را تغییر می دهم، این را در خواست دارم فقط یک نمونه بیاورند که نشان می دهد من برخلاف عقاید خود عمل کرده ام.»[28] پس از این ادعای کلینتون بود که رسانه ها با بررسی پیشینه او، به موارد متعددی دست پیدا کردند که درست نقطه مقابل گفته هایش بود. در ادامه به مواردی اشاره می کنیم که از رابطه عمیق کلینتون و ثروتمندان پرده برمی دارد و نشان می دهد چگونه او برخلاف شعارهای خود در قبال دریافت کمک های مالی مواضعش را تغییر داده یا از کسانی پول دریافت کرده است که در ظاهر آن ها را مورد انتقاد قرار داده بود. ۱-چرا هیلاری به لایحه ورشکستگی رأی داد؟ الیزابت وارن که از گزینه های احتمالی معاون رئیس جمهوری امریکا، گفته بود: «هر چند هیلاری در سال ۲۰۰۰ مخالفت خود را با لایحه «ورشکستگی» اعلام کرد و تلاش زیادی برای وتو شدن آن توسط همسرش، بیل کلینتون به خرج داد، ولی در سال ۲۰۰۱ مجبور شد تحت فشار حامیان مالی کمپینش، به نفع لایحه ای رأی بدهد که معتقد بود برای زنان و کودکان ناعادلانه است،[۲۹].»[30] ۲-چرا هیلاری از فرکینگ حمایت می کند؟ کلینتون در سخنرانی پرشور و حرارت خود با موضوع « تأثیر پول در سیاست»، جمهوری خواهان را به انکار تغییرات اقلیمی در برابر دریافت حمایت مالی برادران کوخ و دیگر ذی نفعان سوخت های فسیلی متهم کرد، ولی توضیح نداد که چرا کمپین او توسط همین افراد تأمین مالی می شود. [۳۱] وقتی هیلاری در مورد دریافت ۱۵۰ هزار دلار از صاحبان صنایع سوخت فسیلی مورد سوال هواداران خود قرار گرفت جواب داد که «این مبلغ در برابر کل پولی که ستاد ما جمع کرده، رقم ناچیزی است.»[32] کمک مالی شرکتهای نفتی منحصر به این میزان نیست. پیش از این بنیاد خیریه کلینتون مبالغ بسیار هنگفتی از این شرکت ها دریافت کرده است.[۳۳] به نظر می رسد روابط مالی کلینتون با چهره های نفتی تأثیر قابل ملاحظه ای در موضع او نسبت به شیوه های استخراج نفت داشته است. برنی سندرز در انتخابات مقدماتی می گفت اگر رئیس جمهوری آمریکا شود، اقدام شرکت های نفتی برای افزایش کارایی استخراج نفت شنی (شیل) با روش "شکافت هیدرولیکی" (فرکینگ)[۳۴] را به دلیل به خطر افتادن منابع آبی متوقف خواهد کرد، ولی هیلاری در حالی که خود را حامی محیط زیست می نمایاند از فرکینگ حمایت کرد. [۳۵] کلینتون همچنین در زمان تصدی گری وزارت امور خارجه آمریکا یکی از تبلیغ کنندگان فرکینگ در سطح جهانی بود و به کشورهای در حال توسعه توصیه می کرد تا برای استخراج گازهای شیل خود با شرکت های آمریکایی قرارداد ببندند. ۳-آیا هیلاری واقعا دشمن شرکت های دارویی و بیمه است؟ در جریان مناظرات انتخاباتی دموکراتها، وقتی از هیلاری کلینتون سوال شد «به دشمنی با چه گروه هایی افتخار می کند؟» او شرکت های دارویی و بیمه را در رأس دشمنان خود نام برد. نکته جالب آنکه او در طول فعالیت های سیاسی خود میلیونها دلار از این شرکت ها برای تأمین مالی کمپین های دریافت کرده است. [۳۶] ۴-چرا بانکها مبالغ فراوانی بابت یک سخنرانی به هیلاری می پردازند؟ هیلاری کلینتون در جریان کمپین انتخاباتی خود چندین بار سخن از تلاش برای وضع قوانین اصلاحی در خصوص عملکرد وال استریت و بانک ها به میان آورد. هوادارن او می گفتند اگر کلینتون به آن چه در انتقاد از بانک ها، وال استریت و شرکت های بزرگ تجاری و صنعتی می گوید صادقانه باور دارد باید یکبار برای همیشه موضع خود را در قبال دو چیز به صورت واضح اعلام کند. اولا چرا این شرکتها و صاحبان آن از کمپین انتخاباتی او و بنیاد کلینتون به صورت گسترده حمایت مالی میکنند؟ ثانیا چرا باید مدیران بانکی در قبال یک سخنرانی مبالغ هنگفتی به او هدیه کنند؟[۳۷] کلینتون صرفا برای انجام سه سخنرانی در بانک گلدمن ساکس مبلغ ۶۷۵ هزار دلار دریافت کرده است.[۳۸] اغلب دست و دل بازی بانکها در یک فهرست بلند بالا در وبسایت بنیاد کلینتون در معرض دید قرار دارد.[۳۹] واقعیت آن است که «بانکداران بزرگ عاشق کلینتون هستند و آن ها به شدت خواهان ریاست جمهوری او بودند. بسیاری از افراد ثروتمند و صاحب نفوذ در صنایع مالی نظیر لوید بلنکفین، رئیس بانک چندملیتی گلدمن ساکس، جیمز گورمن، رئیس بانک مورگان استنلی، تام نایدز رئیس جی پی مورگان چیس و بانک آمریکا معتقدند کلینتون عملگراست و شعاری های او برای اصلاح وال استریت یک مانور سیاسی و ادعای پوپولیستی برای جذب توده های مردم است.» [40] ۵-آیا کسی که حامی راه اندازی «زندان های خصوصی» بوده، می تواند وضع سیاه پوستان را بهبود ببخشد؟ در سال ۱۹۹۴ بیل کلینتون برای نشان دادن سرسختی خود در قبال جرم، لایحه «کنترل جرائم خشونت بار و اجرای قانون» را به کنگره ارائه کرد. این لایحه با لابی گری دموکرات ها و تلاش و حمایت هیلاری کلینتون به تصویب رسید. پس از اجرایی شدن این قانون به دلیل انفجار جمعیت در زندان های دولتی سراسیمگی عجیب برای ساخت زندان به وجود آمد و یک صنعت جدید کسب سود از زندانیان برای بخش خصوصی شکل گرفت. صدهزار نیروی پلیس جدید به خیابان ها ریختند و احکام قضایی بسیار سنگینی درباره آنها اعلام شد. این قانون در عمل، جوامع سیاهپوست و لاتینی تبارها هدف اجرای قانون قرار گرفت و شمار زیادی از آن ها در زندان های خصوصی حبس شدند.[۴۱] جالب آنکه کلینتون به طور همزمان در طول حیات سیاسی خود، هم از پایگاه اجتماعی سیاه پوستان برای کسب رأی استفاده کرد هم از کمک مالی لابی های حامی زندان های خصوصی بی نصیب نبود. کلینتون در انتخابات ۲۰۱۶ به حامیان سیاه پوست خود قول داد که مطالبات آنها ازجمله مقابله با زندان خصوصی، به عنوان مهمترین اولویت های دوران ریاست جمهوری او خواهد بود، ولی توضیح نداد که چرا اساساً از راه اندازی این زندان ها حمایت کرده و چرا کمپینش توسط این لابی ها تأمین مالی می شود؟ نتیجه گیری هر چند پول نتیجه انتخابات را تضمین نمی کند ولی می تواند عده کمی از ثروتمندان را صاحب نفوذ غیر منصفانه ای در تصمیم گیری ها و خط مشی های شخص برگزیده پس از انتخابات بگرداند. در واقع بزرگترین مشکل سازوکار مالی کمپین های انتخاباتی نه تنها حجم پول مصرفی در مبازرات سیاسی، بلکه گویای نابرابری عظیم اقتصادی به نابرابری سیاسی و تبدیل دموکراسی به الیگارشی است. لازمه یک دموکراسی کارآمد، حکومتی پاسخگو در قبال عامه مردم است نه حکومتی که در آن قدرت و سیاست گذاری عمومی در اختیار اقلیتی ثروتمند باشد. براساس همین مبنا، به دلیل نقش غیردموکراتیک پول در انتخابات سال ۲۰۱۲ میلادی، توجه بیشتری به مشکلات دموکراسی در آمریکا و حل آن جلب شد که از زمان رسوایی واترگیت در نیمه دهه ۱۹۷۰ میلادی سابقه نداشته است. موضوع نقش «پول در سیاست» که پیش از انتخابات ۲۰۱۶ بیشتر در مجامع علمی جناح چپ و سوسیالیست ها مطرح و نقد می شد در این انتخابات به یک موضوع محوری تبدیل شد و در پیروزی ترامپ نقش عمده ای ایفا کرد. با اینکه کلینتون در جمع آوری پول برنده بود ولی در نهایت بازنده انتخابات شد. حال مردم آمریکا از ترامپ انتظار دارند برایشان نظامی دموکراتیک بسازد که اندازه جیب شهروند، تعیین کننده قدرت صدای او نباشد. باید منتظر ماند و دید آیا عملکرد ترامپ در دوره ریاست جمهوری اش همانند «سیاستمدارانی خواهد بود که از مستمندان رأی و از ثروتمندان پول می گیرد تا آنها را از شر یکدیگر حفظ کند.» یا رویه جدید در تاریخ سیاسی آمریکا بنا می کند. منابع: http://www.haadi.ir/s/676 [۱]http://www.forbes.com/forbes/welcome/?toURL=http://www.forbes.com/sites/niallmccarthy/2016/07/28/how-much-does-money-matter-in-u-s-presidential-elections-infographic/&refURL=https://www.google.com/&referrer=https://www.google.com/ [۲]https://www.washingtonpost.com/news/post-politics/wp/2016/09/21/donald-trump-finally-ramped-up-his-campaign-spending-so-where-did-the-money-go/ [۳]http://www.bbc.com/news/magazine-35406324 [۴]http://www.pbs.org/newshour/rundown/americans-angry-government-desire-change-exit-polls-show/ [۵]http://moneymorning.com/2016/09/01/why-trumps-fundraising-lag-gives-him-unprecedented-edge-over-clinton-yes-its-counterintuitive/ [۶]http://www.vox.com/2016/7/21/12253426/donald-trump-acceptance-speech-transcript-republican-nomination-transcript [۷]http://www.realclearpolitics.com/video/2015/06/17/trump_republican_field_controlled_by_donors_special_interests.html [۸]http://www.forbes.com/donald-trump/#3031a025790b [۹]https://www.theguardian.com/us-news/2016/jul/08/trump-clinton-sanders-super-pacs-election-money [۱۰] Delegate :برای هر ایالت به نسبت جمعیت، شماری «دلیگیت» به معنی وکیل، نماینده یا رأی ایالتی، در نظر گرفته شده و در واقع مردم به جای انتخاب مستقیم نامزدهای مد نظرشان، به این وکلا رأی می دهند و بعد این وکیل ها هستند که نامزد حزب را انتخاب می کنند. [۱۱] Super Delegate:دلیگیت ها به دو دسته متعهد و غیر متعهد تقسیم می شوند. وکلای متعهد موظفند در گردهمایی نهایی حزب برای معرفی نامزد نهایی از کاندیدایی که پیش تر به او رأی داده اند حمایت کنند اما وکلا یا نمایندگان غیر متعهد می توانند در رأی گیری نهایی رأی خود را تغییر دهند. معمولاً رهبران و سران دو حزب اصلی امریکا به عنوان نماینده غیرمتعهد حزب انتخاب می شوند. در حزب جمهوریخواه، رؤسای حزب در ۵۲ ایالت و دو عضو کمیته ملی حزب در هر ایالت, وکلای غیرمتعهد جمهوریخواهان هستند اما تعداد نمایندگان غیر متعهد شامل نخبگان حزب دموکرات مانند فرمانداران، سناتورها، قانونگذاران برجسته ایالتی یا سران ایالتی، در حزب دموکرات ۷۱۲ نفر است. [۱۲]http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13950309001535 [۱۳]http://www.cnbc.com/2016/10/19/trump-needs-to-start-spending-to-reach-funding-promise.html [۱۴]https://www.opensecrets.org/pres16/candidate?id=N00023864 [۱۵]https://www.opensecrets.org/pres16/candidate?id=N00000019 [۱۶] https://www.theguardian.com/us-news/2016/aug/27/republican-donors-trump-congress-local-races-sheldon-adelson [۱۷]http://www.politico.com/story/2016/07/rnc-begs-adelson-for-6-million-to-cover-convention-shortfall-225571 [۱۸]https://off-guardian.org/2016/07/22/koch-brothers-now-supporting-hillary-clinton/ [۱۹]http://fortune.com/2016/09/24/fortune-100-companies-donald-trump/ [۲۰]http://www.democracynow.org/2016/7/18/dozens_of_companies_withdraw_funding_from [۲۱]https://www.washingtonpost.com/pb/news/post-politics/wp/2016/09/20/sheldon-adelson-gave-1-5-million-to-the-cleveland-host-committee-a-month-after-the-gop-convention/?outputType=accessibility&nid=menu_nav_accessibilityforscreenreader [۲۲]http://on.wsj.com/2cJLhEp [۲۳]https://www.washingtonpost.com/graphics/politics/clinton-money/ [۲۴]http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13950124000780 [۲۵]http://edition.cnn.com/2016/02/05/politics/hillary-clinton-bill-clinton-paid-speeches/ [۲۶]http://www.mashreghnews.ir/fa/print/496568 [۲۷]https://twitter.com/realDonaldTrump/status/758872873234681860 [۲۸]http://time.com/4207487/hillary-clinton-wall-street-speeches/ [۲۹]https://partners.nytimes.com/library/politics/camp/062799sen-ny-clinton.html [۳۰]http://www.nytimes.com/2016/02/07/us/politics/the-vote-for-bankruptcy-reform-that-haunts-hillary-clinton.html [۳۱]http://www.greenpeace.org/usa/hillary-clinton-says-six-figures-fossil-fuel-contributions-not-much/ [۳۲]http://www.westernjournalism.com/thepoint/2016/02/08/hillary-said-150000-gift-big-oil-beyond-disturbing/ [۳۳]https://www.radiozamaneh.com/300284 [۳۴] فرکینگ پیامدهای زیست محیطی مخربی نیز دارد که از آن جمله می توان به آزاد شدن مقادیر زیادی گاز متان اشاره کرد. از نظر گرمایش جهانی، متان حتی خطرناک تر از دی اکسید کربن محسوب می شود. [۳۵]http://ir.voanews.com/a/oil-sanders/3357512.html [۳۶]http://www.usnews.com/news/articles/2015/10/14/hillary-takes-millions-in-campaign-cash-from-enemies [۳۷]http://edition.cnn.com/2015/11/18/opinions/louis-hillary-clinton-wall-st-/ [۳۸] http://www.dailykos.com/story/2016/2/23/1489922/-rHow-Hillary-Clinton-is-Killing-Any-Hope-for-Campaign-Finance-Reform [۳۹] https://www.clintonfoundation.org/about/speeches [۴۰] http://www.politico.com/magazine/story/2014/11/why-wall-street-loves-hillary-112782 [۴۱] http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13950212001477 پایگاه هادی انتهای متن/

پنجشنبه ، ۱تیر۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: طبس نیوز]

[مشاهده در: www.tabasnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]