واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: روح های خستگی ناپذیر مهربانی در شهر و کشور ما بی شمارند، کمیل هایی که سلامتی شان را در راه مهربانی می دهند و یا انسان هایی که تمام جوانی شان را در این راه فدا می کنند، شهر پر است از انسان های لبریز عشق.به گزارش بلاغ ، روزهای آخر سال بیشتر به سراغ آرزوهای به زمین مانده و کارهای نکرده می رویم، به سراغ بخشش، مهربانی، نگاهی به داشته هایمان و به نداشته های انسان های دیگر. آخر سال است و دوست داریم این سال با شادی تمام و سال جدید با آرزوهای جدید برای همه شروع شود. در آخر سال به فکر اشک هایی که از سر نداری و رنج بر لوح زندگی ریخته شدند باشیم، دست های بی نیرو، پاهای ناتوان، دل های مضطرب، خانه های سرد، روزهای تاریک، اتاق های بی روح که همه در آرزوی یک موجی از امید به دریچه لطف خدا نگاه می کنند تا دست هایی بیاید و روح خسته آنها را الطیام بخشد. از سال 69 تا به امروز جشن ملی نیکوکاری با مشارکت اقشار مختلف مردم انقلابی از ۱۴ تا ۲۱ اسفند ماه به منظور کمک به خانواده های محروم و نیازمند طرح جمع آوری کمک های خیرین و توزیع آنها توسط کمیته امداد برگزار می شود. جشن عاطفه ها فرصتی برای عشق ورزی و مهربانی قرآن مجید اجر و مزد انفاق در راه خدا را 700 برابر بیشتر می داند و نیز می فرماید: اگر چیزی را در راه او انفاق کنید، خداوند عوض آن را می دهد و جای آن را پر می کند و او بهترین روزی دهندگان است. جشن عاطفه ها فرصتی است برای عشق ورزی و مهربانی به کسانی که نیازمند دستان گرم همنوعانشان هستند. امروز در کشور آمریکا، بخشش و اوقاف حتی یک رشته تحصیلی می باشد که در سطوح دکترا و کارشناسی ارشد مدارک ارائه می دهد. جشن نیکوکاری که برای زدودن چهره فقر برگزار می شود، تجلی بزرگی از عشق و اکرام است، مهربانی مردم فهیم ایران در این روزهای آخر سال، ستودنی است. فرشته قبادی کارشناس ارشد ادبیات عرب، مدرس دانشگاه، نماینده جمعیت بانوان فرهیخته استان مازندران در شهر آمل، مدیر موسسه خانه قرآن شمس الضحی و موسس انجمن حمایت از معلولان ذهنی الزهرا آمل است. وی با تلاش زیاد توانسته یک موسسه خیریه برای بچه های معلول ذهنی و خانواده های آنها تاسیس کند، خانواده های این بچه ها گاهی در تامین منابع اولیه زندگی درمانده می شوند و به نان شب خود نیز محتاج و از امکانات زیادی محروم هستند. بار مشکلات زیاد زندگی شخصی نتوانست حس احسان و نیکوکاری را از من بگیرد این بانوی خیر آملی تنها به کمک مالی بسنده نمی کند بلکه پای درد و دل آنها نیز می نشیند و به حرف هایشان گوش می دهد، با اشک هایشان اشک می ریزد و همدردی کرده و برایشان از صبر و لطف خدا گفته و آرامشان می کند. این مدرس دانشگاه همیشه به مناست های مختلف در موسسه مراسم برگزار می کند تا بیشتر در کنار خانواده ها باشد و از کمک معنوی به انها دریغ نمی کند. برپایی اردوهای مختلف در طول سال شاید به ظاهر موقت باشد اما تا مدت ها خستگی را از تن آنها می زداید. قبادی پس از 2 سال و نیم تلاش توانست موسسه الزهرا را تشکیل دهد و روزی که به وی خبر تایید مجوزش را دادند بهترین روز زندگی اش می داند. هنگام گفت وگو با این بانوی فرهیخته تنها انرژی در کلام و چشمانش دیده می شود، حتی بار مشکلات زیاد زندگی شخصی خودش نیز نتوانسته حس احسان و نیکوکاری را از وی بگیرد. نگاه های خیره شده به وی باعث شده میان کلامش اشک های زیادی برای آنها بریزد. فرشته قبادی تشکیل این انجمن را از سال ۸۴ عنوان کرد و گفت: به این ایده رسیدم که با تاسیس یک انجمن خیریه کاری برای بچه های معلول ذهنی و خانواده های آنها که در شرایط بسیار بد مالی زندگی می کنند، انجام دهم و قدمی برای راحت تر شدن زندگی شان بردارم. وی هدف شکل گیری موسسه الزهرا را ایجاد فرهنگ سازی در جامعه در این راستا که مردم بچه های معلول را به عنوان یک انسان و هم نوع خود دوست داشته باشند، عنوان کرد و افزود: شاید این کم ترین کاری باشد که هر کس می تواند انجام دهد اما برای این خانواده ها بسیار تاثیرگذار است و کمی از مشکلات شان را حل می کند. این بانوی خیر آملی با اشاره به ثبت ۴۸۴ معلول ذهنی در موسسه الزهرا، تصریح کرد: سن معلولان این موسسه از ۲ ساله تا ۶۰ ساله است و بیش از ۸۰ درصد خانواده های آنها در وضع مالی بسیار بدی زندگی می کنند. این روح های خستگی ناپذیر در شهر و کشور ما بی شمارند. کمیل هایی که سلامتی شان را در راه مهربانی می دهند و یا انسان هایی که تمام جوانی شان را در این راه فدا می کنند، شهر پر است از انسان های لبریز عشق. در ادامه با یکی از بانوانی که تمام وقت خود را صرف کودکان نیازمند کرده و سال ها است روز و شب خود را با خانواده های نیازمند می گذراند. چقدر این اسطوره های بخشش، پرانرژی و دوست داشتنی هستند و چه لذتی دارد گفت وگو با این ثروتمندان مهربانی. افسانه اسدپور متولد 31 خرداد سال 46 در آمل، فارق التحصیل کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی که به مدت 12 سال مشاور مرکز ناشنوایان، مددکار مدرسه استثنایی دین و دانش و مدیر مسئول بنیاد کودک است. وی به تاسیس شعبه بنیاد کودک در آمل اشاره کرد و گفت: زمانی که در دانشگاه توحید مدیر گروه بودم در مراسمی در تبریز با دکتر کافی مسئول بنیاد کودک تبریز صحبتی داشتم، ایشان وقتی این روحیه و علاقه را در من دیدند، مشوق من برای تاسیس بنیاد شدند. این بانوی خیر آملی با بیان اینکه از سال 83 شعبه بنیاد کودک را به صورت مددکاری در آمل تاسیس کردم و از سال 86 به صورت هیات امناء و رسمی افتتاح شد، ادامه داد: تا به امروز این بنیاد حدود 400 دانش آموز را در کل غرب استان از شهرستان نور تا بهشهر، تحت پوشش قرار داده است. هیچ کودک با استعدادی بخاطر فقر مالی نباید از تحصیل باز بماند مدیر مسئول بنیاد کودک آمل از سختی آغاز این کار گفت و تصریح کرد: از سال 83 تاسیس بنیاد کودک را در آمل آغاز کردم که مانند تمام کارها با مشقت بسیاری همراه بود. وقتی بچه ها را تحویل گرفتم جا و مکانی نداشتم و با ماشین شخصی وسایل بچه ها را به خانه هایشان می بردم که اکثر آنها در روستاهای دور افتاده بودند و گاهی نیمه های شب به خانه می رسیدم. افسانه اسد پور انگیزه اش برای تاسیس این بنیاد را علاقه زیادش در کمک به دیگران بیان کرد و گفت: علاوه بر ویژگی های اکتسابی، الگویی مثل پدر مرحومم که در کارهای خیرخواهانه پیشگام بودند و از کودکی شاهد فعالیت های وی در این زمینه ها بودم بر من تاثیر بسیاری داشت. این بانوی موفق آملی موسس تنها بنیاد کودک مازندران است و شعار بنیاد را اینطور بیان می کند: هیچ کودک با استعدادی بخاطر فقر مالی نباید از تحصیل باز بماند. وی به اولویت های پذیرش بنیاد کودک اشاره کرد و گفت: در درجه اول کودکان و دانش آموزانی که یتیم و از لحاظ مالی ضعیف و از نظر تحصیلی قوی هستند و در درجه های بعدی پدر بیمار و از کار افتاده، معلول، متواری دائم، بالای پنج سال زندانی و مطلقه برای پذیرش در بنیاد کودک در الویت هستند که شناسایی این کودکان از سوی آموزش و پرورش و انجمن های خیریه انجام می شود. اسدپور از موفقیت بچه های بنیاد در مراحل مختلف زندگی ابراز خوشحالی کرد و افزود: مدتی پیش یکی از بچه های بنیاد کودک زنگ زد و گفت فارق التحصیل شده و امروز یکی از مهندسان بسیار موفق کشور با وضع مالی خوبی است و حتی چند کودک را تحت تکفل دارد، از اینکه می بینم بچه ها بزرگ شدند و موفق خیلی احساس خوشحالی وصف ناشدنی دارم، خوشبختانه بچه های موفق بسیاری داریم که به بنیاد هم کمک های زیادی می کنند. من خوشبخت ترین زن دنیاهستم وی خود را خوشبخت ترین زن دنیا می داند و می گوید: وقتی می توانی دل کسی را شاد کنی و شادی دیگران را ببینی احساس شادی می کنی، احساسی که قابل بیان نیست و اگر حواشی نباشند من خوشبخت ترین زن دنیا هستم و در کنار بچه هایم احساس شادی می کنم. این بانوی خیر آملی در ادامه عنوان کرد: حرفی که به مردم و مسئولان دارم فقط همین است، مهربانی را اگر قسمت کنیم/ من گمان دارم به ما هم می رسد/ آدمی گر ایستد بر بام عشق/ دست هایش تا خدا هم می رسد. اسدپور تنها رمز موفقیت خود را عشق عنوان کرد و گفت: من خودم را آدم موفقی نمی دانم اما دیگران که از موفقیتم می پرسند می گویم عشق، عشق به بچه ها، عشق به کار؛ تنها زمانی ایثار می توان کرد که عشق وجود داشته باشد.
چهارشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]