بررسی ممنوعیت شکنجه در حقوق

واضح آرشیو وب فارسی:تبیان:
بررسی ممنوعیت شکنجه در حقوق

هر نوع عملی که باعث درد یا رنج شدید گردد خواه به صورت فیزیکی یا ذهنی که به طور عمدی و به دستور یا به تحریک یکی از مقامات عمومی یا شخص خاصی، به منظور کسب اطلاعات یا اعتراف از فرد شکنجه شده یا دیگری را شکنجه گویند.
بخش حقوق تبیان

مرتکب: هر شخص حقیقی اعم از اینکه مأمور دولتی یا قضایی یا شخص عادی باشد البته قاضی که اجازه شکنجه می دهد مشمول این عنوان نیست.
موضوع مجرمانه: هر گونه آزار و اذیت بدنی و روحی که فرد را مجبور به اقرار یا شهادت طبق خواسته مرتکب نماید البته تحقق این جرم منوط به اقرار متهم نیست.
فعل مرتکب: عمل مثبت مادی فیزیکی است بنابراین با ترک فعل، شکنجه صورت نمی گیرد.
شکنجه موضوع ماده 578 قانون مجازات اسلامی شامل موردی هم که گرفتن اقرار در امور مدنی است هم می شود و اقرار اخذ شده توسط نیروی انتظامی فاقد ارزش و اعتبار است چون اولاً اقرار باید در نزد شخص قاضی و در محکمه باشد و ثانیاً شخص اقرارکننده باید دارای شرایطی باشد؛ همچون بلوغ – عقل – قصد- اختیار. پس اقرار و اتیان سوگند و ادای شهادت که تحت شکنجه و آزار و اذیت باشد فاقد ارزش و اعتبار قانونی خواهد بود.
عنصر معنوی
سوء نیت عام یا همان قصد فعل که مرتکب، قصد شکنجه و آزار و اذیت دارد با علم و اطلاع از جرم بودن این عمل.
عنصر قانونی:
طبق اصل 38 قانون اساسی: هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاعات ممنوع است اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است و متخلف از این اصل طبق قانون، مجازات می شود و طبق ماده 578 قانون مجازات آمده؛ هر یک از مستخدمین و مأمورین قضایی یا غیر قضایی دولتی برای اینکه متهمی را مجبور به ...
[ مشاهده متن کامل بررسی ممنوعیت شکنجه در حقوق در سایت موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان ]اخبار پیشنهادی:

چهارشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]

[مشاهده در: www.tebyan.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]