فیلم هایی که نشان دهنده عظمت و بزرگی ایران است، اسکار نمی گیرند/ سردار قاسم سلیمانی شایسته دریافت اسکار است - خبرگزاری سلامت ایرانیان

واضح آرشیو وب فارسی:سینانیوز: استاد دانشگاه و فعال در زمینه اصلاح سبک زندگی، در یادداشتی نوشت: اصغر فرهادی با فیلم "فروشنده" مجددا اسکار گرفت که مورد تحسین و تبریک بسیاری قرار گرفت، اما فیلمی که تمام موضوعش حریم خصوصی، خشونت موجود در جامعه و بر محور تجاوز است، شایسته اسکار است؟! به قول سفیر سوئد، سردار قاسم سلیمانی که در میدان واقعی در حال جنگ با تروریست های خونخوار است، شایسته دریافت اسکار است.پروفسور علی کرمی، استاد دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) در یادداشتی به خبرگزاری سینا ، خطاب به فیلم سازان، کارگردانان، هنرمندان و رسانه ها نوشت: بیایید برای اقتدار، امنیت ایران و سلامت مردم و جنبش ملی اصلاح سبک زندگی تلاش کنیم، ما نیازمند همکاری شما هستیم. این استاد دانشگاه، در یادداشت خود می گوید: اصغر فرهادی، با فیلم "فروشنده" مجدداً اسکار گرفت که خیلی ها به وی تبریک می گویند، تحسین می کنند و می گویند برای ایران افتخاری دیگر آفریده است؛ فیلمی که تمام موضوعش حریم خصوصی، خشونت موجود در جامعه و بر محور تجاوز است، فیلمی که به نقد متخصصین سینما فاقد مولفه های یک فیلم بزرگ است و چون بنده تخصصی در این موضوعات ندارم به مفهوم دیگری می پردازم. چرا به فرهادی دو بار اسکار می دهند؟ اکبر عبدی، هنرمند بزرگ سینما در جایی گفته است: دقت کنید به هیچ فیلمی که عظمت، استقلال، توانمندی، فرهنگ، خرد و بزرگی ایران را نشان دهد اسکار نمی دهند، به فیلم هایی اسکار می دهند که مشکلات، معضلات، بدبختی ها، تبعیض و خیانت، تجاوز و جدایی، فساد و خلاصه آبروریزی ایران را نشان دهد. هر چند اینها واقعیت های تلخ جامعه است، کسی منکر وجود مشکلات جدی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فساد و تبعیض و ... در کشور نیست و ما نیز تمام تلاشمان جهت اصلاح سبک زندگی مقابله با اینهاست، اما آیا ایران فقط همین است؟! مگر آمریکا و اروپا و کشورهای دیگر این مشکلات را ندارند؟ ما که در آنجا زندگی کرده ایم؟ فروپاشی خانواده، اخلاق و فساد و جنایت که در آمریکا و اروپا، ده برابر بیشتر است اما آنها آبروداری می کنند؟ و مهمتر اینکه آیا ایران روی دیگری ندارد؟ ایران عظمت ندارد؟ استقلال و پیشرفت 39 ساله ایران در مقابل همه فشارها، دشمنی ها، دفاع مقدس تحمیلی 8 ساله همین آمریکایی ها و اروپایی های حامی صدام را فراموش کرده ایم که خود حماسه ایست جاویدان که اگر در اختیار آنها بود هزاران فیلم صدها میلیون ها دلاری مانند آنچه برای ویتنام ساختند را تهیه می کردند و چنان غلو می کردند که مردم را تحمیق کنند فقط با این تفاوت که دفاع مقدس ما دفاع از کشور و ملت بود در مقابل تهاجمی ناجوانمردانه، پیروزی بود، جوانمردی بود و انسانیت، پهلوانی، اخلاق و معرفت اما جنگ ویتنام تجاوز بود و کشتار بی گناهان و خشونت و شکستی تلخ؟ آیا آنها به فیلم های غرور آفرین دفاع مقدس هم جایزه اسکار می دهند؟ چرا آنها به اینهمه فیلم ارزشمند که ایران را قدرتمند و سرافراز و مستقل و بزرگ نشان می دهد جایزه اسکار نمی دهند؟ همه می دانند جایزه اسکار مانند جایزه صلح نوبل سیاسی است نه علمی، فنی و هنری؟ همانطور که به شیمون پرز، جلاد و قاتل کودکان فلسطینی جایزه صلح می دهند که واقعا موجب تمسخر و تاسف است؟ همانطور که به اوباما که قول داده بود زندان های گوانتانامو و شکنجه گاه دهشتناک آبو غریب را تعطیل کند و نه تنها نبست بلکه از داعش و تروریست های آدم خوار حمایت کرد جایزه صلح نوبل دادند؟ همانطور که به شیرین عبادی که از تروریست ها حمایت می کند و بر علیه کشور و فرهنگ و دین و مردمش سخن می گوید، جایزه صلح نوبل می دهند؟ و خیلی های دیگر؟ بله آنها به خودی ها نوبل می دهند و هر کس بر علیه نظام سلطه فیلم بسازد هرگز نوبل و اسکار نمی گیرد و بلکه آنها را تروریست و ضد آزادی و .. خواهند نامید . در رسانه ها گفته شده پاسخ تحقیر آمیز سفیر سوئد به نامه آن مثلا استاد سیاسی دانشگاه که فرق سوئد و نروژ را نمی دانست جالب است. گویا این فرد به سفیر سوئد نامه ای نوشته و یک فرد ایرانی را که گویا نماینده مجلس است را به عنوان کاندید صلح نوبل معرفی می کند و سفیر سوئد در پاسخی گزنده می گوید : شما چطور استاد دانشگاه هستید که نمی دانید جایزه صلح نوبل را نروژی ها می دهند نه سوئدی ها ؟ و بعد نوشته از نظر مردم سوئد در ایران یک نفر شایسته جایزه صلح نوبل است و آن سردار قاسم سلیمانی است که برای صلح واقعی با تروریست های خونخواری که کودکان را در قفس های آهنی زنده زنده می سوزانند و میلیون ها سوری و عراقی بی گناه را قتل عام کرده اند و در میدان عمل و جنگ مبارزه می کند نه در اطاق های شیک و سخنرانی و پشت تریبون ها. بله بیایید صادقانه، منصفانه، با وجدان بشری، با چشمانی باز به بازی های جهانی نظام سلطه نگاه کنیم و بیاندیشیم چرا به این نوع فیلم ها اسکار می دهند؟ بیایید بیاندیشیم و بدانیم از دست ما ملت مبارز بشدت عصبانی هستند چون حاضر نیستیم با همه مشکلات، مستعمره آنها شویم، نوکر و تسلیم آنها شویم و در مقابل ظلم و تجاوز و سلطه سکوت کنیم. بله آنها از ما خشمگین هستند چون 39 سال است هرچه خواستند بر علیه ملت ما کردند تا دست از استقلال و آزادی برداریم تا مانند عربستان و ترکیه و بحرین و قطر و ... مامور اجرای فرامین آنها باشیم و چون قبول نکردیم و عزت و غیرتمان را نفروختیم زجر کشیدیم اما سربلند ماندیم از ما عصبانی هستند . اینک برای همه آگاهان، نخبگان، هوشندان و خرمندان جهان روشن شده است که اکثر سازمان های بین المللی، سازمان ملل، شورای امنیت، جایزه صلح نوبل، اسکار، جایزه جهانی غذا و شعارهای حقوق بشر، آزادی، دموکراسی، آزادی بیان، همه در اختیار قدرت ها مافیایی چون بیلدربرگ، راکفلر، بنیاد سوروس، راچیلد، راکفلر و مافیا ها و رسانه های تحت کنترل قدرت جهانی است. همه دیگر می دانند که حتی در آمریکا انتخابات آزاد وجود ندارد و دلیل آن هم رئیس جمهوری است که ملت آمریکا بر علیه آن ایستاده اند، اما قدرت های مافیایی که به دنبال سلطه بر جهان هستند ارزشی حتی برای حقوق و آزادی مردم آمریکا و اروپا هم قائل نیستند. آنها عربستانی را که مردم مظلوم و بی گناه یمن را قتل عام می کند و تروریست های آدم خوار را حمایت می کند را از لیست کشور های حامی ترور حذف می کنند و جایزه صلح می دهند و ایرانی که قربانی تروریسم است را حامی تروریست و ناقض حقوق بشر می نامند؟ یعنی شما نمی دانید آنها همه را به دو قسمت خودی و غیر خودی تقسیم کرده اند به خودی جایزه می دهند و همه غیرخودی ها را تروریست می نامند؟ مافیای اسلحه، صنایع بزرگ، غذا و دارو، آرایشی، رسانه ها، هنر، سینما، همه و همه در کنترل آنهاست تا به عنوان ابزاری برای فریب مردم، شستشوی مغزی ساده لوحان و ادامه سلطه خود بر جهان استفاده کنند. بله باید چشم ها را شست، طور دیگری دید، جوانان قهرمان و جوانمرد ما در آن سوی مرزها برای مبارزه با تروریسم و ظلم و جنایت افتخار می آفرینند اما آنها را تروریست می نامند و تروریست های سلاخ و جهنمی را آزادیخواه! قهرمانان و دانشمندان هسته ای ما برای کاربرد های صلح آمیز انرژی هسته ای در برق و دارو و درمان تلاش می کنند و همین سران حاکم بر جایزه دهندگان صلح نوبل و اسکار آنها را در کف خیابان ترور می کنند اما خود هزاران سلاح کشتار جمعی هسته ای و شیمیایی و میکروبی می سازند و این سازمان های بین المللی هیچ کاری با آنها ندارند؟ ملت بزرگ ایران؛ کاش فیلم سازان ما فقط چهره زشت و عبوس و معضلات اجتماعی ما را به دنیا نشان ندهند تا جایزه بگیرند و افتخار کنند بلکه عزت، اقتدار و بزرگی ایران را هم به دنیا نشان دهند؛ مهم نیست به ما جایزه دهند یا ندهند؟ مهم این است که ما به ملت خود در عرصه های بین المللی توهین نکنیم؟ بله باید مشکلات اجتماعی ایران که در بالا اشاره شد در قالب فیلم، سریال، مستند و گزارش های شفاف و بی پرده گفته شود، نقد شود تا کاری کنیم برای اصلاح آنها، ریشه یابی کنیم کجا را خطا رفته ایم، مدیران ما بدانند مردم مشکل دارند آسیب های اجتماعی جدی است و جنگ نرم سختی در درون جامعه وجود دارد، حال مستقیم و غیر مستقیم دشمنان ما هم به آن دامن می زنند اما اینها دلیل نمی شود از این معضلات راهی بیاموزیم برای گرفتن جایزه و کسب مثلا افتخار؟ این افتخار نیست و من به آن نمی بالم و خوشحال نیستم. اینکه کارگردانی راه جایزه گرفتن را آموخته باشد که اگر آسیب های اجتماعی ایران را بزرگنمایی کند آنطرفی ها به او جایزه خواهند داد؛ این شیوه مورد نکوهش است. کار نکنیم برای مشهور شدن؛ کار نکنیم برای جایزه های اینچنینی گرفتن، که خدای نکرده شهروند آنها شویم؛ پولی به کف آریم، جایزه هایی با این سوابق بد، در دستان نابکاران و دشمنان ایران و نظام و استقلال ما؛ کار کنیم برای امنیت ایران، برای خدمت به مردم، برای آسایش و رفاه و سلامت مردم، برای کسب رضای حق، برای اهدافی بسیار بزرگتر، انسانی تر و الهی تر. بدانیم اینها در تاریخ ایران و جهان ثبت خواهد شد مراقب باشیم چه می اندیشیم، به دنبال چه هستیم، چه می کنیم، برای چه خود را ارزان نفروشیم؛ این جایزه ها شاید سبب شهرت و ثروت و ... شود اما آینده ای هم هست؛ ایران و ایرانی عزیزتر از آن است، ما یک خانواده ایم همه با هم باید ایران را بسازیم. یک فیلم ساز صرفاً با نشان دادن آسیب های اجتماعی کمکی به حل آن نمی کند؛ کاش فیلم سازان ما رسالت بزرگ خود را بدانند و با ارتقاء آگاهی، معرفت، فرهنگ دانش و اصلاح سبک زندگی مردم کمک کنند جامعه ای سالم تر از نظر جسمی، روحی روانی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی داشته باشیم. ما دانشمندان غیر از قلم و سخن ابزار دیگری برای توسعه امنیت، سلامت، رفاه و عدالت در جامعه نداریم و اگر شما فیلم سازان، کارگردانان و رسانه ها دست ما را نگیرید تا به این اهداف کمک کنیم موفق نخواهیم شد. پس بیایید دست در دست هم از قدرت رسانه، هنر، فیلم، سریال، مستند و همه توانمان برای ساختن ایرانی امن، آباد، سالم، مرفه و با نشاط که عدالت اجتماعی، سیاسی، اقتصادی در آن توسعه یابد استفاده کنیم. قطعاً این راه هم موجب رضایت مردم و خداست و آبرو و شهرتی که از این طریق نصیبمان خواهد شد هزاران بار ارزشمند تر از جوایزی چون اسکار و نوبلی است که توسط بنیاد های آن چنانی اهدا شود.

چهارشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سینانیوز]

[مشاهده در: www.sinanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]