کارنامه دولت در سال 95، پیش‌باز شعار سال 1396

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: کارنامه دولت در سال 95، پیش‌باز شعار سال 1396 تهران- ایرنا- شعار سال 1396 کمابیش مشابه شعار سال 1395 است با این تفاوت که قدری مصداقی‌تر و متعین‌تر است.

روزنامه اعتماد در سرمقاله ای، آورده است: در این شعار اقتصاد مقاومتی در ذیل دو موضوع تولید و اشتغال تعریف شده است. در حالی که سال گذشته با عنوان کلی اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل تعیین شده بود. این یادداشت در پی آن است که نشان دهد اقتصاد ایران بیش از همیشه به این دو مولفه مهم نیاز دارد چرا که در دهه گذشته و به طور مشخص در دولت اصولگرای احمدی‌نژاد این دو مولفه مهم اقتصادی بیش از هر زمان دیگری خسارت دیدند. به طور کلی میان مولفه‌های اصلی اقتصاد، چهار عنوان مهم‌تر از سایرین هستند، تولید، اشتغال، تورم و موازنه بازرگانی خارجی و صادرات و واردات. این چهار متغیر اصلی همگی در دوره احمدی‌نژاد به بدترین وضع خود رسیدند.تورم که در سال‌های احمدی‌نژاد همیشه دو رقمی بود، در دو سال آخرش به‌شدت افزایش یافت و تا حدود 40 درصد نیز رسید و این نرخ برای طبقات کم‌درآمد بیشتر هم بود و تا 60 درصد بالغ می‌شد. در دولت تدبیر و امید در نخستین گام برای رسیدن به حدی از ثبات اقتصادی و جلوگیری از فشار مضاعف به مردم و طبقات پایین جامعه، جلوی تورم افسارگسیخته احمدی‌نژاد گرفته شد به طوری که در پایان سال 1395، این نرخ تک‌رقمی شد و به زیر 8 درصد رسیده است. در خصوص بازرگانی خارجی کافی است گفته شود که به علت لغو مرحله‌ای تحریم‌ها و تسهیل در صادرات و واردات، هزینه این کار به نحو قابل ملاحظه‌ای کم شده و این به نفع کشور است. ضمن اینکه به دلیل شناور بودن نسبی قیمت ارز، صادرکنندگان در این چند سال با مشکلات خاصی مواجه نشده‌اند و واردکنندگان از رانت‌های ویژه بی‌بهره شده‌اند و این به نفع اقتصاد کشور بود ولی مهم‌ترین تحولات در تولید و اشتغال رخ داد که با جزییات بیشتری باید به آن اشاره کرد.واقعیت این است که در دو سال پایانی دوره احمدی‌نژاد اقتصاد ایران حدود 10 درصد کوچک شد. بنابراین دولت باید می‌کوشید که اقتصاد را از آن وضع بحرانی خارج کند ولی این کار به سادگی میسر نبود زیرا از یک طرف در وضع تحریم قرار داشتیم و از سوی دیگر نظام اداری و مالی کشور به کلی دچار اغتشاش و بی‌نظمی شده بود. دولت باید همزمان در چند جبهه اقدام و عمل می‌کرد تا ایده‌های اقتصاد مقاومتی را محقق کند.اگر اندازه اقتصاد ایران در سال 1390 برابر 100 بوده باشد، در پایان دوره احمدی‌نژاد به 91.4 رسیده بود. هر چند در این سه سال رشد داشت ولی در پایان سال 1395 تازه به همان اندازه سال 91 یعنی حدود 102 رسیده است در حالی که اگر آن دولت کشور را به آن وضع نینداخته بود، اندازه اقتصاد ایران الان باید حداقل برابر 120 می‌بود. چنین سقوطی در یک اقتصاد تنها در شرایط بسیار بحرانی هر کشوری رخ می‌دهد.ولی مهم‌ترین تحول در سال 1395 در زمینه اشتغال رخ داده است و بدترین شاخص دولت احمدی‌نژاد نیز در همین زمینه بود. دولت احمدی‌نژاد طی 8 سال خود عملا بر تعداد شاغلین اضافه نکرد. شغل‌های جدید تقریبا به همان اندازه شغل‌هایی بود که از میان رفتند و 20.6 میلیون نفر شاغلین در سال 1384 با اندکی افزایش که قابل چشم‌پوشی است در سال 1392 نیز به همان میزان باقی ماند. در حالی که دولت اصلاحات سالانه 600 هزار شغل جدید در کشور ایجاد می‌کرد. دولت تدبیر و امید نیز بیشترین کوشش خود را صرف ایجاد اشتغال کرد. هرچند به دلیل 8 سال رکود مفرط دوره احمدی‌نژاد تقاضا برای اشتغال بسیار بالاست و هرچه شغل ایجاد شود باز هم تکافوی نیازهای جوانان را نمی‌کند.مهم‌ترین اتفاق در زمینه اشتغال در سال 1395، بالا رفتن نرخ فعالیت است؛ نرخی که در پایان دوره اصلاحات یعنی سال 1384 بالای 41 درصد بود، در زمان احمدی‌نژاد به‌شدت کاهش یافت و به 37 درصد هم رسید ...سپس در این دولت آرام‌آرام بالا رفت و در سال 1394 به رقم 38.2 درصد رسید ولی در سال 1395 این نرخ به 39.2 رسیده و در حال نزدیک شدن به نرخ سال پایانی دولت اصلاحات است.برای نخستین بار در 10 سال اخیر، افزایش تعداد شاغلین در یک سال به بیش از 600 هزار نفر رسیده است و طی یک سال از 22.0 میلیون نفر کل شاغلین به 22.6 میلیون نفر رسیده است. در صورتی که این روند در چهار سال آینده نیز ادامه پیدا کند، انتظار می‌رود که تعداد شاغلین و رشد اقتصادی کشور در پایان سال 1400 به جایی برسد که بتوان نسبت به آینده امیدوار بود.*منبع:روزنامه اعتماد،1396،1،14**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده: شهربانو جمعه

14/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]