حال حضرت زهرا(س) بعد از وفات رسول خدا(ص)چگونه بود؟ - سایت خبری تحلیلی پارس نیوز

واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: بعد از وفات رسول خدا(ص)همه امت اسلامی حالشان دگرگون بود، اما شرایط فاطمه زهرا (س)به شکلی دیگر رقم خورد.به گزارش پارس نیوز ، هنگامى که رسول خدا (ص) رحلت کرد، کوچک و بزرگ، زن و مرد از فراق او متأثّر شدند و سراسر مدینه یک پارچه به عزا و گریه و ناله، مبدّل شد، سیل اشک از چشم هاى مردم روان بود، و از هر گوشه ى مدینه صداى گریه و فغان و شیون شنیده مى شد، مردم همانند حاجیان که احرام حجّ مى بندند و فریاد مناجات و ناله سر مى دهند، ضجّه مى کردند، هیچ مرد و زنى نبود مگر این که گریه مى کرد و ناله مى نمود، این مصیبت جان کاه، بخصوص براى خاندان پیامبر (ص) و بویژه امیرمؤمنان على (ع)، پسرعمو و برادر آن حضرت، بسیار جان سوز بود، از فراق پیامبر (ص) آن چنان اندوه بر امیرمؤمنان (ع) وارد گردید که اگر بر کوه ها نازل مى شد، طاقت تحمل آن را نداشتند، و بعضى از خاندان آن حضرت بقدرى در تنگ ناى شدید اندوه قرارگرفتند که نمى توانستند خود را نگهدارند، جزع و بى تابى، صبر و عقل آنها را ربوده بود و قدرت تکلّم و شنوائى را از آنها سلب کرده بود. سایر مردم نیز، بعضى مى گریستند، بعضى شیون مى کردند و بعضى بى تابى مى نمودند... ولى در میان همه ى مردم هیچ کس مانند حضرت زهرا (س)، محزون و غمگین نبود، آنچنان حزن و اندوه او را احاطه کرده بود که غیر از خدا کسى قادر بر ترسیم آن نیست، ساعت به ساعت و روز به روز، اندوهش تازه مى شد، و گریه اش شدّت مى یافت و صداى ناله اش کم نمى شد، و سوز درد دلش آرام نمى گرفت، هر روز که به پیش مى آمد، گریه او بیشتر از روز قبل بود. آه جانسوز حضرت فاطمه سلام الله علیها کنار قبر پدر در روز هشتم رحلت پیامبر صلی الله علیه واله روایت کننده مى گوید: تا هفت روز بعد از رحلت پیامبر (ص) فاطمه (س) از خانه بیرون نیامد، روز هشتم به عنوان زیارت قبر پیامبر (ص) از خانه بیرون آمد با گریه و ناله به طرف قبر رسول خدا (ص) رهسپار شد، (از شدّت ناراحتى) دامنش بر زمین کشیده مى شد، و چادرش بر پاهایش مى پیچید، از شدّت گریه و ریزش اشک، چشم هایش چیزى را نمى دید، تا کنار قبر آمد، همین که چشمش به قبر پدر افتاد، از حال رفت و خود را به روى قبر افکند، زن هاى مدینه به سوى او شتافتند، آب به صورتش پاشیدند تا این که به هوش آمد، آنگاه صدا به گریه بلند کرد و خطاب به پدر گفت: قوتم رفت، صبرم تمام شد و بى تاب شدم، دشمنم شاد گردید، اندوه جان کاه مرا مى کشد، اى پدر بزرگوار تنها و حیران و بى کس باقى ماندم، صدایم گرفت، کمرم شکست، زندگیم دگرگون و تیره شد، بعد از تو اى پدر، انیسى در وحشت ندارم، و کسى نیست که مرا آرام کند، سپس با ناله ى جانسوز، این اشعار و گفتار را به زبان آورد و گفت: اى پدر جان حزن من هر روز در مصیبت تو تازه است، و قلبم به خدا قسم، سوزان و دگرگون است، هر روز اندوه من از مصیبت تو زیاد مى شود، و حزن من از فراق تو هرگز تمام نمى شود. اى پدر جان: بعد از تو، بیوه زنان و مستمندان به چه کسى پناه ببرند؟ و چه کسى تا روز قیامت (در روز قیامت) به فریاد امّت مى رسد؟ اى پدر جان: بعد از تو ما را تضعیف کردند، و صبح کردیم، مردم از ما روى گرداندند. اى پدر عزیز: کدام اشک است که از فراق تو، روان نیست و کدام اندوه است که بعد از تو، پیاپى نیست؟ و کدام مژگان است که بعد از تو، سرمه ى خواب، به او برسد. اى پدر: امر عظیم بر تو وارد شد. اى پدر: مصیبت تو اندک نیست، منبر تو بعد از تو در وحشت است، و از محراب تو صداى مناجاتى شنیده نمى شود، ولى قبر تو به خاطر آن که تو را پوشانده، شاد است، آه بر روزگار من تا آن هنگام که به تو بپیوندم. سپس فاطمه (س) ناله ى جانسوى کشید، آن گونه که نزدیک بود جانش از بدنش خارج گردد، سپس گفت: صبر من تمام شد، و آثار اندوهم آشکار گشت پس از آن که خاتم پیامبران را از دست دادم. اى چشم اى چشم اشک خود را پیاپى بریز، واى بر تو، آنقدر گریه کن که بجاى اشک خون بریزى. اى رسول خدا، اى برگزیده ى پروردگار و اى پناه یتیمان و ناتوانان. و آه اگر آن منبرى را که بالاى آن می رفتى بنگرى که پس از نور، ظلمت بر آن نشسته است. خدایا، مرگ مرا بزودى به من برسان، چرا که زندگى دنیا بر من تیره و تار شده، اى مولاى من. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید

دوشنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پارس نیوز]

[مشاهده در: www.parsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]