امیرعبداللهیان: ترامپ همان اوباماست اما پرهیاهو - سایت خبری تحلیلی تدبیر

واضح آرشیو وب فارسی:تدبیر: دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی در مصاحبه ای گفت که تفاوتی میان اوباما و ترامپ در قبال موضوع برجام وجود ندارد. دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی در مصاحبه ای گفت که تفاوتی میان اوباما و ترامپ در قبال موضوع برجام وجود ندارد. به گزارش تسنیم، "حسین امیر عبداللهیان" دستیار ویژه رئیس مجلس در امور بین الملل در گفت وگو با جام جم درباره ترامپ و غیر قابل پیش بینی بوده وی گفت که در مورد ترامپ نباید منتظر آینده بود، چراکه اتفاق چندان مهمی در آمریکا نیفتاده است. وی همچنین در مورد روابط ایران و روسیه گفت: در عرصه بین الملل اولویت اول هر کشوری تامین منافع ملی کشورش است، درعین حال می گوید یکی از خطاهای ما در ارزیابی و تحلیل نسبت به رفتارشناسی روسیه این است که می خواهیم این کشور را با قالب اتحاد جماهیر شوروی ارزیابی کنیم. با آمدن ترامپ اتفاق زیاد مهمی در آمریکا نیفتاده و نباید منتظر تغییرات بنیادین در آمریکا باشیم دستیار ویژه رئیس مجلس در این مصاحبه درباره چالش روابط ایران و آمریکا با توجه به موضعگیری های ترامپ در مورد ایران، گفت: برای پاسخ دیپلماتیک و سنجیده باید گفت قضاوت در مورد ترامپ هنوز زود است، اما معتقدم در مورد ترامپ چندان نباید منتظر آینده بود. به دلیل این که اتفاق خیلی مهمی در آمریکا نیفتاده و صرفا لکوموتیوران تغییر کرده است، قطار همان قطار و ریل همان ریل است و تغییر ریل نیازمند زمان است. درنهایت پیش بینی این که شاهد تغییر بنیادین آن هم به دست ترامپ باشیم، قدری سخت است، اما این که ترامپ همچون گورباچف در روسیه یا شوروی سابق بتواند به جامعه سیاسی آمریکا تکانی بدهد و به این ترتیب پس لرزه های اقدامات ترامپ در آینده مبنایی برای تغییرات بنیادین در جامعه آمریکا باشد، می تواند مورد توجه قرار بگیرد، اما موضوعاتی که برای ما کلیدی و دقیقا نقطه پارادوکس رفتار ما و آمریکاست، اول موضوع رژیم صهیونیستی است. در این موضوع هیچ تغییر اساسی حاصل نخواهد شد، جز این که تحولات بیشتر به سمت حمایت از رژیم صهیونیستی پیش خواهد رفت، لذا می بینیم که آقای نتانیاهو بیشتر از دیگران از انتخاب ترامپ هیجان زده شده است. در مورد منطقه نیز تصور نمی کنم اتفاق جدی رخ بدهد، جز این که ترامپ با یک نگاه ساختمان سازی و بساز و بفروش به قضایا نگاه می کند. تجربه ترامپ تجربه ساختمان سازی و بساز و بفروش است، ولی ما نمی توانیم قاعده ای که در بساز و بفروش وجود دارد در عرصه سیاست خارجی و نظام جهانی به عنوان یک نماد یا شاخص قرار بدهیم و از آن الگوی رفتاری استخراج کنیم، لذا ترامپ هم می تواند همچنان به عنوان یک پدیده ناشناخته و جدید در عرصه سیاست خارجی آمریکا محسوب شود و هم می تواند شروع جدیدی برای تغییرات بنیادین در نگاه آینده پژوهانه در تحولات ایالات متحده آمریکا باشد. تفاوتی میان اوباما و ترامپ در قبال موضوع برجام وجود ندارد وی در پاسخ به سوال دیگری در این باره که "چه تفاوتی در نگاه اوباما و ترامپ درباره برجام وجود دارد" گفت: برداشتم این است که در موضوع برجام و هسته ای، تفاوتی بین جنس و جوهره اوباما و ترامپ نیست. اوباما با لبخند، بیان زیبا و رفتار نازیبا بعد از توافق هسته ای بدون هیاهو و بلکه مقدار زیادی با سیاست لبخند دیپلماتیک، سخن گفت، اما در حوزه عمل با سیاست محدودسازی اقدام کرد. آقای ترامپ نیز همان کار اوباما را انجام می دهد، با این تفاوت که فقط هیاهوی ترامپ زیاد است و کارهایی که قصد انجام آن را دارد، بیان می کند. سخن و رفتار اوباما متفاوت بود. توانایی ایران در نگه داشتن روسیه در پرونده سوریه، هنر دیپلماسی ایران به شمار می آید امیرعبداللهیان در پاسخ به این سوال که "آیا روسیه می تواند ترامپ را مهار کند و در چالش های میان ایران و آمریکا در دوره ترامپ، نقش مثبتی ایفا کند یا صرفا پیگیر منافع خود خواهد بود" گفت: در عرصه بین الملل، اولویت اول هر کشوری منافع ملی کشورش و تامین حداکثر امنیت ملی اش است. ما با روسیه در مورد سوریه دارای مواضع مشترک هستیم، اما بخشی از این مواضع مشترک ما به تطابق امنیت ملی و منافع ملی تهران و مسکو مربوط می شود، یعنی در این حوزه به مشترکاتی در حوزه سوریه رسیدیم که روس ها می توانند مکمل اقدامات حمایتی ما از دولت و ملت سوریه در عرصه کنونی تعریف شوند. به اعتقاد من، این که جمهوری اسلامی ایران بتواند روسیه را کنار خودش در یک پرونده منطقه ای مهم و پیچیده نگه دارد، هنر دیپلماسی ایران است و این که روس ها هم از کارتی که جمهوری اسلامی ایران سهم مهمی در ایجاد و حفظ آن کارت دارد، بخوبی در جهت تامین حداکثری منافع ملی خودشان استفاده کنند، نکته ای مهم و اساسی است که باید به آن توجه کرد، اما در مورد تعامل روس ها با آمریکا، باید گفت روس ها آمریکای ترامپ و اوباما را مقایسه می کنند، اگر آمریکای ترامپ با آمریکای اوباما متفاوت باشد و ترامپ در تامین منافع روسیه توجه بیشتری به این کشور داشته باشد، طبیعی است که این می تواند تحولی در روابط مسکو و واشنگتن ایجاد کند، اما اگر ترامپ همان سیاست اوباما را ادامه دهد یا با رفتارهای تندتر این سیاست را دنبال کند، وضعیت به گونه دیگری خواهد بود. قضاوت درباره سیاست ترامپ در قبال ایران درحال حاضر زود نیست، بلکه صرفا می توان امید داشت که ترامپ در هفته های آینده از مرحله شتاب زدگی عبور کند و قدری با دقت نظر بیشتر و با توجه به نظرات کارشناسی، اقداماتش را پیش ببرد. در حوزه منطقه ای پیش بینی رفتار ترامپ کار دشواری نیست، اما در ارتباط با روسیه هنوز سیگنال هایی که بتواند مورد قضاوت قرار بگیرد و نقش تعیین کننده ای در آینده پژوهشی رفتار روس ها و آمریکایی ها داشته باشد، نیازمند فرصت است. روسیه پوتین متفاوت از روسیه اتحاد جماهیر شوروی است وی در پاسخ به این سوال "با توجه به اظهارات منتقدان آیا ممکن است روسیه به خاطر منافع ملی خودش به تعبیری ایران را دور بزند؟ آیا این گفته منتقدان که می گویند در ماجرای آتش بس، ایران را دور زدند، قبول دارید" گفت: واقعا معتقد نیستم که روسیه ایران را دور زد. به لحاظ تاریخی در ذهن مردم ما از روسیه خاطره ای نقش بسته که شاید بارها در مذاکراتم با آقای میخائیل بوگدانف، نماینده پوتین در امور خاورمیانه بصراحت به ایشان گفته ا م و این موضوع همیشه وجود دارد که روس ها در دقیقه 90 متحدین خود را رها می کنند. شاید در حدود شش سالی که با روس ها در سطوح مختلف ارتباط نزدیک داشتم، برداشتم قدری متفاوت شد. البته اتحاد جماهیر شوروی را باید متفاوت از روسیه دانست. یکی از خطاهای ما در ارزیابی و تحلیل نسبت به رفتارشناسی روسیه این است که می خواهیم این کشور را با قالب اتحاد جماهیر شوروی ارزیابی کنیم، اما در فایل روسیه، ما یک روسیه پوتین داریم که کشوری با همه ساز وکارهای حکومتی است. روسیه پوتین در پی اقتدار است و به دنبال این است که خاطرات بد تاریخی از اذهان کشورهای منطقه خارج شود و نشان بدهد که نخست در مورد موضوعات استراتژیک می ایستد و پایداری می کند و دوم این که معتقدم در داخل روسیه، پوتین متفاوت از روسیه اتحاد جماهیر شوروی است. پوتین به دنبال بازگرداندن اقتدار به روسیه است و به عنوان کسی که سال ها کار امنیتی کرده و بعد از آن در عرصه حکومتی فعالیت های گسترده ای داشته، بخوبی می فهمد که بازگرداندن اقتدار به روسیه بدون داشتن یک رابطه استراتژیک، پایدار و تعریف مشخص همکاری با متحدان، معنا پیدا نمی کند. لذا ضمن این که نمی توانم بصراحت بگویم در دقیقه 90 همین رفتار روسیه پوتین چگونه خواهد بود، این مساله بستگی زیادی به بازی ما دارد که چگونه در موضوعات منطقه ای با روسیه تعامل کنیم و بتوانیم هر دو برنده این همکاری باشیم.

یکشنبه ، ۲۸خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تدبیر]

[مشاهده در: www.tadbirkhabar.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]