واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: تولید رنگهای طبیعی سرمایه گذاری سودآوری است. بازار بزرگی دارد و نیمی از نیاز کشور از واردات تامین می شود. بازگشت سرمایه سریع و بازدهی بالا از دیگر ویژگیهای این طرح است.رنگ مواد غذایی یکی از نخستین ویژگی های ظاهری آن در نظر مصرف کننده است که قبل از بو و طعم، نقش پررنگی در انتخاب خریدار خواهد داشت. این رنگ نقش اساسی در جلب نظر مشتری ایفا می کند تا به پذیرش نهایی او برای خرید یا مصرف منجر شود. از این رو اهمیت وجود رنگ های خوراکی در صنایع غذایی و دارویی بر کسی پوشیده نیست. با توجه به مضرات و همچنین ممنوعیت هایی که در استفاده از رنگهای شیمیایی وجود دارد فرصت سرمایه گذاری این نوبت به تولید رنگهای طبیعی اختصاص دارد. معرفی طرح به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دریک آنلاین، طرح حاضر به تولید سه رنگ اصلی قرمز از چغندر، سبز از اسفناج و زرد از چوب زردچوبه به عنوان رنگهای طبیعی خوراکی اختصاص دارد. معرفی محصول رنگ خوراکی یا رنگ آمیزی غذا (افزودنی رنگی)، به رنگدانه ها و یا موادی اطلاق می شوند که در صورت افزودنشان به غذا یا نوشیدنی باعث انتقال رنگ به آنها می گردند. این مواد در اشکال مختلف مایع، پودر، ژل و خمیر یافت می شوند. رنگ های خوراکی هم در تولید مواد غذایی تجاری و هم در آشپزی و پخت وپز خانگی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به میزان ایمنی (سلامت) و به طور کلی در دسترس بودن، رنگ های خوراکی در مصارف غیر خوراکی متنوعی از قبیل لوازم آرایشی، داروسازی، صنایع دستی و تجهیزات پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. انواع رنگهای خوراکی رنگ دانه های موجود در ماده ی غذایی به ۳ دسته تقسیم می شوند: الف- طبیعی: دارای ۳ منشاء گیاهی- حیوانی و یا معدنی می باشند. رنگ های گیاهی نظیر: کلروفیل- آنتوسیانین- تانن- فلاوونوئید- کاروتنوئید- بتالین و… رنگ های حیوانی نظیر: کوشینیل که از نوعی حشره به دست می آید. رنگ های معدنی نظیر: دیاکسید تیتانیوم که در پوشش برخی آدامس ها یا دراژه شکلاتی مورد استفاده قرار می دهند. ب- مشابه طبیعی: گاهی استخراج از مواد غذایی دارای توجیه اقتصادی نمی باشد و یا آن که به مواد اولیه دسترسی وجود ندارد بنابراین ساختمان شیمیایی رنگدانه های طبیعی مورد شناسایی قرار گرفته متعاقباً در صنعت تولید می گردد. معمولا این نوع رنگها بیشترین کاربرد را در صنایع غذایی دارند. بدین ترتیب رنگدانه های مشابه طبیعی شکل می گیرند. نظیر بتاکاروتن در موادی مثل کره و مارگارین که در ایران در برخی از کارخانجات در ساخت ماکارونی به کار گرفته می شود. ج- سنتتیک: رنگ های سنتزی مشابه طبیعی نداشته و در حقیقت ترکیبات شیمیایی هستند که در طبیعت وجود نداشته و با استفاده از روش های شیمیایی ساخته و سنتز می شوند. ضرورت تولید رنگهای طبیعی صنعت غذا، طی سالیان متمادی به منظور بهبود ویژگی های مورد نظر مصرف کننده از انواع مختلف مواد افزودنی نظیر رنگ های مصنوعی، شیرین کننده های مصنوعی، طعم دهنده ها، مواد معطر، مواد سفیدکننده، مواد نگهدارنده و بافت دهنده در محصولات صنعتی استفاده می کند که متأسفانه برخی از این مواد به شدت برای سلامتی انسان مضر است. لازم است ذکر شود اثرات برخی از این مواد خفیف بوده و اختلالات و عوارض ناشی از آنها با مصرف مستمر و طولانی مدت و به تدریج بروز نموده و سلامت افراد به ویژه گروه های آسیب پذیر جامعه (کودکان و نوجوانان) را با خطرات جدی روبه رو می سازند. رنگ های مصنوعی که در نوشیدنی های گازدار، آب نبات ها، غلات صبحانه، ژله ها و بسیاری از محصولات دیگر به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، جزو این دسته از افزودنی ها هستند که بیشتر به منظور جذب مشتری، پوشش دادن رنگ واقعی محصول و تشدید رنگ در ماده غذایی کاربرد دارند. در ایران در سالهای اول دهه ۱۳۶۰، به دلیل استفاده از رنگهای غیرمجاز در اغلب فرآورده های غذایی، ابتدا مصرف رنگ ممنوع اعلام گردید، ولی با توجه به لزوم استفاده گسترده از بسیاری از رنگها در انواع فرآوردههای غذایی، این ممنوعیت موثر واقع نشد و مشکلات زیادی را به وجود آورد. اخیراً محدودیت بسیاری از جانب سازمان های بین المللی و انستیتوهای تحقیقاتی مانند انستیتو ملی سرطان در مورد استفاده از رنگهای قرمز مصنوعی خوراکی بیان شده است. با توجه به عوارض و مشکلات رنگهای شیمیایی تولید رنگهای طبیعی لازم و ضروری می باشد. دلیل استفاده از رنگ در صنایع غذایی افزودن رنگ در صنایع غذایی ممکن است برای برگرداندن رنگ اصلی ماده غذایی، یکنواخت کردن رنگ محصول، پررنگ کردن رنگ طبیعی ماده غذایی، جلب اشتها و نظر مصرف کننده، هویت دادن به ماده غذایی (مثلا رنگ نارنجی در نوشابه پرتقالی یا رنگ سبز در ژله طالبی)، رنگ دادن به محصولات بی رنگ مثل پاستیل، پیشگیری از بی رنگ شدن محصول تا رسیدن به مصرف کننده، تزیین ماده غذایی (مثل رنگهای مصرفی در قنادی) و در نهایت تاثیر بر ارزیابی کیفی محصول به وسیله مصرف کننده باشد. موارد مصرف از موارد مصرف رنگهای طبیعی در صنایع غذایی میتوان به استفاده از رنگ بتائین برای سسها و رنگ کارامل برای نوشابه های گازدار و از کاروتنوئیدها برای رنگین نمودن پنیر، نوشابه های پرتقالی، بستنی و از بتاکاروتن در ماکارونی، کره و مارگارین اشاره نمود. روش تولید فرایند تولید رنگ های خوراکی طبیعی تا حدی مشابه فرایند تغلیظ در آب میوه ها و سبزیجات است. مراحل روش تولید رنگ های خوراکی طبیعی از منابع اولیه طبیعی شامل: استخراج، حرارت دهی، هموژنیزاسیون، آسیاب کردن، فیلتراسیون، پوشش دهی، تغلیظ و خشک کردن است. در ابتدا مواد اولیه انتخاب شده و به دقت شسته می شوند. سپس، وارد مرحله خراش دهی یا آسیاب می گردد و بعد از آن، مرحله فیلتراسیون قرار دارد. در انتها، عصاره تولیدی پوشش دهی، پاستوریزه و تغلیظ می شود. به منظور بررسی کیفیت رنگ های خوراکی طبیعی استخراجی، این نکته مهم است که با استفاده از تکنیک های دستگاهی همچون رنگ سنجی، اسپکتروفتومتری و کروماتو گرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) کیفیت و خلوص ماده مؤثره رنگ موردنظر، تعیین می گردد. به طور کلی، رنگ های خوراکی طبیعی می توانند به دو صورت مایع و پودری ارائه شوند. شفافیت رنگ ها می توانند از حالت ابری تا کدر باشند. مهمترین مرحله در تولید رنگ های خوراکی طبیعی، فرایندهایی است که به منظور تسهیل و راحتی کاربرد رنگ استخراجی، انجام می شود. به علاوه، مقاوم سازی نیز مرحله مهمی در تولید اینگونه رنگ ها است. زمانی که از رنگ های خوراکی طبیعی برای کاربردهای غذایی و نوشیدنی استفاده می شود، باید به مسئله پایداری رنگ در محصول نهایی توجه شود. از جمله پایداری به شرایط اسیدی، پایداری حرارتی، پایداری به نور، پایداری در حضور دیگر افزودنی ها (ویتامین ها، مواد معدنی، طعم ها و غیره)، طی فرایند بسته بندی و نگهداری است. از آنجایی که رنگ های خوراکی طبیعی در مقایسه با رنگ های خوراکی سنتزی از مقاومت محیطی و حرارتی پایین تری برخوردار هستند، بنابراین مقاوم سازی آنها به این شرایط نامطلوب محیطی می تواند کاربرد آنها را در صنعت غذا افزایش دهد. الزامات و استانداردها اصلیترین و مهمترین کالای جایگزین برای رنگهای طبیعی، رنگهای مصنوعی (سنتتیک) میباشد. مهمترین عامل بازدارنده در استفاده از رنگهای طبیعی، قیمت بسیار بالای آنها در مقایسه با رنگهای مصنوعی، به دلیل استخراج رنگ از رنگدانه گیاه است. اما از طرفی دیگر با توجه به استانداردهای غذایی کشور و ممنوعیت استفاده از رنگهای مصنوعی در بسیاری از محصولات به خصوص مواد غذایی که برای کودکان تولید می شود لذا مصرف رنگهای طبیعی در صنایع غذایی لازم و ضروری است. بررسی بازار در ایران در زمینه تولید رنگ خوراکی تعداد کمی واحد فعال هستند و این در حالی است که با توجه به بررسی های صورت گرفته بیش از ۷۰۰ تن انواع رنگ خوراکی وارد کشور می شود که خود گویای وضعیت تولید این محصول در کشور و پتانسیل های موجود برای احداث واحدی در این زمینه می باشد. تنوع در سلیقه مصرف کننده و پیشرفت صنایع غذایی موجب شده تا کارشناسان به طور میانگین در سال های آتی بین ۵تا۱۰درصد افزایش متوسط مصرف رنگ های طبیعی و ۳ تا ۵ درصد نیز افزایش مصرف رنگ های سنتتیک را پیش بینی کنند. این یعنی بازار مصرف این ماده غذایی رو به رشد است و می توان سرمایه گذاری های بلند مدت و البته آینده داری در کشور روی این مقوله انجام داد. بررسی مالی و اقتصادی بر اساس تحقیقات، برای تولید رنگ خوراکی با احداث یک واحد صنعتی با ظرفیت ۱۵۰ تن در سال حدودا به ۱۱۰ میلیارد ریال سرمایه ثابت نیاز می باشد. لازم به ذکر است تولید در ظرفیت ۱۵۰ تن ظرفیت بهینه می باشد ولی تولید در ظرفیت ۵۰ تن نیز اقتصادی بوده که در اینصورت حدودا به ۴۰ میلیارد سرمایه ثابت نیاز دارید و می توانید به تدریج ظرفیت تولیدتان را افزایش دهید. نکته قابل تامل در این سرمایه گذاری آن است که سالانه ۷۷ میلیارد ریال درآمد داشته و تنها دو سال برای بازگشت سرمایه مورد نیاز می باشد. نرخ بازده داخلی طرح ۳۶ درصد بوده و حدودا ۴۰ نیز اشتغالزایی مجموعه می باشد. ارزیابی نهایی رنگ خوراکی طبیعی نسبت به رنگ های مصنوعی فواید و موارد کاربرد فراوانی دارد. از طرفی تکنولوژی خاصی برای تولید این مواد مورد نیاز نمی باشد. با توجه به افزایش روز افزون جمعیت، اکثر مصرف کنندگان دارو، مواد غذایی و کالاهای بهداشتی تمایل بیشتری به استفاده از رنگ های طبیعی و سالم به جای محصولات شیمیایی و در برخی موارد مضر دارند. از جمله سایر مزایای تولید این محصول به موارد زیر می توان اشاره نمود: -الزامات سازمان غذا و دارو برای استفاده از رنگ طبیعی به جای رنگ مصنوعی و به تبع آن افزایش تقاضا در بازار -محدودیت استفاده از رنگ های مصنوعی در صنایع غذایی -تولید محصول به صورت کنستانتره یا پودر و مصرف در صنایع بستنی سازی و شربت با توجه به موارد گفته شده و همچنین نیاز داخل و میزان پایین تولید داخل تولید رنگهای خوراکی طبیعی فرصت سرمایه گذاری جذابی ارزیابی می شود.
یکشنبه ، ۲۸خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]