واضح آرشیو وب فارسی:تدبیر: پسر نوجوانی که در کمپ نگهداری مسافران قاچاق کار می کرد و با شلیک گلوله یکی از آنها را کشته است، به دستور بازپرس ویژه قتل در بازداشت اداره آگاهی تهران به سر می برد تا تحقیقات درخصوص این باند قاچاق ادامه داشته باشد. در ادامه مصاحبه این پسر را که یکی از هم وطنان خود را کشته است، می خوانید: اسمت چیست و چند سال داری؟ چرا در بازداشت اداره آگاهی هستی؟ جمشید هستم و ١٨ساله و به خاطر قتل دستگیر شده ام. چرا و چطور مرتکب قتل شدی؟ من در خوابگاهی کار می کردم که مسافران قاچاق آنجا سکونت داشتند. سه نفر از آنها قصد حمله به من را داشتند که من با تفنگ شکاری یکی از آنها را زدم. آنها چرا به تو حمله کردند؟ آنها پول قاچاق بر را نداشتند که بدهند، برای همین می خواستند فرار کنند. چرا به آنها شلیک کردی؟ به من گفته بودند آن تفنگ شکاری تیر ندارد و اگر آنها خواستند فرار کنند، آنها را با تفنگ بترسانم، اما وقتی آنها خواستند فرار کنند، من هم تفنگ را به سمتشان گرفتم ولی تفنگ گلوله داشت و به فک یکی از آن سه نفر خورد و مرد. این خوابگاهی که می گویی، کجاست؟ حوالی اتوبان قم. اهل کجا هستی؟ من اهل هرات هستم اما پدر و مادرم از قبل از یک سالگی من را به به ایران آورده اند. چه مدت است که با باند قاچاق انسان همکاری می کنی؟ من اصلا با باند قاچاق انسان همکاری نمی کنم فقط یک ماه بود که در آنجا کار می کردم و ٢٠ روز اول هم اصلا نمی دانستم احمد آقا که من را استخدام کرده، در کار قاچاق انسان است. احمدآقا کجایی بود و چطور با او آشنا شدی؟ احمدآقا ایرانی بود، من تا قبل از آنکه با احمدآقا آشنا شوم، در زمین کشاورزی در باقرآباد کار می کردم و کنار جاده خیار چنبر می فروختم. حدود یک ماه پیش بود که احمدآقا برای خرید خیار آمد و به من گفت یک کارگاه تولید زغال دارد و اگر بخواهم می توانم آنجا کار کنم. من هم قبول کردم و رفتم. ٢٠ روز اول همه چیز همان طور بود که احمدآقا گفته بود اما بعد از آن رفت وآمدهای مشکوک در آنجا شروع شد. گاهی اوقات تعداد افراد و مسافران قاچاق نزدیک به ٥٠ نفر می شد. تو می گویی که نمی دانستی صاحبکارت در کار قاچاق انسان بود. وقتی فهمیدی چرا از آنجا نرفتی؟ چون احمدآقا ماهی یک میلیون تومان با من طی کرده بود، منتظر بودم یک ماه تمام شود و حقوقم را که گرفتم، لباس عید بخرم و از آنجا بیرون بیایم. این مسافران قاچاق چه کسانی بودند و از کجا به آنجا آمده بودند؟ افغان هایی بودند که قاچاق بر ها آنها را به ایران آورده بودند. آیا تو هم قاچاقی به ایران آمده ای؟ پدر و مادرت کجا هستند؟ چند خواهر و برادر داری؟ نه، من پاسپورت دارم و از هفت ماهگی در ایران هستم، پدر و مادرم هم ایران هستند، من بچه بزرگ هستم و پنج خواهر و برادر دارم. با افرادی که در آن خوابگاه بودند، صحبت کرده بودی؟ چطور به ایران آمده بودند؟ از افغانستان تا پاکستان را با ماشین آمده بودند و بعد هم از کوه های پاکستان پیاده به ایران آمده بودند، می گفتند خیلی سخت بود، قاچاق بر ها نفری یک میلیون و ٣٠٠ هزار تومان از آنها گرفته بودند و بقیه پول را هم قرار بود در ایران بدهند. اما آن سه نفر آخر بقیه پول را نداشتند و می خواستند فرار کنند که من نگذاشتم و الان اینجا هستم. وقتی تو یکی از آنها را با گلوله زدی چه شد؟ احمدآقا آمد و او را به بیمارستان بردیم، دیگر از احمدآقا و سجاد که همیشه با او بود، خبری ندارم و الان هم دو هفته است که اینجا هستم. تو در آن خوابگاه چه می کردی؟ به آنهایی که آنجا بودند، غذا می دادم و زیرشان را جارو می کردم. آیا به احمدآقا اعتراض نکردی که قرار بود در کارگاه زغال سازی کار کنی و تو را به کاری دیگر گرفته و دروغ گفته است؟ گفتم، اما احمدآقا گفت پول خوبی می دهد و قرار است از هر کدام آنها شبی ٥٠ هزار تومان بگیرد. آنهایی که قاچاقی به ایران آمده بودند چندساله بودند و چه می گفتند؟ مگر وضع افغانستان درست نشده است؟ همه سنی در آنها بود؛ از بچه تا پیرمرد، می گفتند در افغانستان جنگ و بدبختی است. هر چند روز یک بار مسافر برایتان می آمد؟ هر دو، سه روز یک بار و یک شب نزدیک به ٥٠ نفر آنجا بودند. آنجا چه امکاناتی داشت و خوراک این افراد از کجا تأمین می شد؟ چیز خاصی نداشت، فقط فرش و رختخواب، غذا را هم خود احمدآقا از بیرون می خرید، گاهی برنج بود و گاهی نان لواش و پنیر. منبع : شرق
شنبه ، ۲۷خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تدبیر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]