باند مافیای قدرت و ثروت را به چشم خود در صنعت کشور دیدم/ترامپ برجام را برهم نخواهد زد - پایگاه خبری تحلیلی اسلام آباد خبر

واضح آرشیو وب فارسی:اسلام آباد خبر: نماینده سابق مجلس با بیان اینکه اصحاب قدرت و ثروت در همه جا رسوخ کردند، گفت: جریانی در صنعت کشور پول احزاب سیاسی را تأمین می کند.به گزارش اسلام آباد خبر ، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ، برنامه «دست خط» شب گذشته با حضور مهرداد بذرپاش نماینده سابق مجلس شورای اسلامی روی آنتن رفت. مشروح این گفت وگو به شرح زیر است: - اول انقلاب و بعد از آن جنگ و این دو عرصه، دو میدانی بود که جوانان ایران خیلی خوب خود را نشان دادند، جوانانی که سن و سال زیادی هم نداشتند. به خصوص در عرصه جنگ خودشان را تمام و کمال نشان دادند. بعد از جنگ همان جوانان خیلی از مناصب را گرفتند و در عین جوانی تجربه کردند و به مراحل بالای سمت در جمهوری اسلامی رسیدند. اما رفته رفته بعد از مدتی به نوعی ثابت بود و خیلی جوان گرایی دیده نمی شد و افرادی بودند که از قبل از انقلاب و دوران جوانی بودند و پخته شدند و در مناصب حضور داشتند و همان جوانان کارها را پی بردند. تا حدود سال 84 دوباره موج جوانگرایی در عرصه مناصب مختلف مدیریتی شروع شد و آنجا بود که معدود افرادی میدان گرفتند و به یکسری مناصبی که فکر آن را نمی کردند و جو هم فکرش را نمی کرد، رسیدند. امتحان پس دادند و برخی می گویند موفق بودند و برخی خلاف این نظر را دارند و نمونه این است که دوباره به نفرات قبلی برگشت کردند. یکی از معدود افرادی که در آن برهه از نسل سوم انقلاب توانست رشد خوبی داشته و مناصب مختلف را درک کند، امروز مهمان ماست. در این برنامه در خدمت جناب آقای مهرداد بذرپاش هستیم. از جوانان نسل سوم که مناصب مدیریتی حساسی را درک کردند، از مشاورت در شهرداری تهران، ریاست یکی از فرهنگسراهای بزرگ تهران، مشاورت ریاست جمهوری، مدیرعاملی یکی از بزرگ ترین شرکت های خودروسازی ایران، معاونت ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس شورای اسلامی از جمله مسئولیت های ایشان است. از این جا شروع کنیم که این نقطه اعتماد به شما از کجا شروع شد؟ بذرپاش: شروع خوبی را در برنامه داشتید. یکی از اصلی ترین مشکلات کشور همیشه مشکل کارآمدی در بخش های مختلف است به ویژه در حوزه اقتصاد چنین است. من ذهن شما را به دو برهه از تاریخ معطوف می کنم. خیلی از افراد بودند با سنین جوانی و با شور انقلابی در صحنه کار می کردند. همان افراد از قضا امروز هم مسئول هستند. یعنی آن زمان وزیر بودند و الان هم وزیر هستند و شاید عناوین وزارت این افراد قدری تغییر کرده است. به نظر شما آن زمان موفق تر عمل کردند یا الان ؟ شاید اگر از مردم هم بپرسید به ویژه آنهایی که سن و سال آنها ابتدای انقلاب را به یاد دارند و درک کردند، به نظر من پاسخ کامل روشن است. مثال جنگ را بزنیم. جنگ را چه کسانی اداره کردند؟ جنگ، مدیریت بحران بود. مدیریت بحران اتفاقاً یک فرد کارکشته می طلبد ولی ما که الان فرمانده ها را نام می بریم یا سن شهدای جنگ را لیست کنید، متوسط سن 22 و نیم سال است. قدری الان را مثال بزنم. اخیراً جشنواره فیلم فجر برگزار شد. این دو سال اخیر را هم رصد کردم و ببینید چه کسانی جایزه ها را درو کردند؟ هم امسال و هم سال های گذشته خیلی کارگردانان پرآوازه اثر داشتند. تقریباً کسانی که جایزه های اصلی را بردند یا فیلم اولی بودند یا کارهای اول اینها بود. این در هنر بود. اخیراً بازی استقلال پرسپولیس و دربی برگزار شد. استقلال نتیجه گرفت. یکی از دلایلی که همواره اذعان دارند استقلال نتیجه می گیرد هم در مربی و هم در بازیکنان، این بود که جوانگرایی داشت. حتی پرسپولیس نتیجه گرفته است و در صدر جدول است. یکی از دلایل جوانگرایی است. من می خواهم مثالی در فناوری هسته ای بزنم. ما چه زمانی هسته ای شدیم؟ از زمانی که همانند مصطفی احمدی روشن و صدها جوان رفتند و تصمیم گرفتند و این همه ماشین ساخته شد. این جوانان حداکثر زیر 40 سال هستند. در فناوری همین طور است. در ورزش همینطور است. در فضایی همینطور است. در صنعت ماهواره همینطور است. در هنر همینطور است. در جنگ همین طور بود. در اداره کشور و سیاست هم همینطور است. - البته سوال من چیز دیگری بود ولی وارد این بحث شدید اجازه دهید من بگویم چطور است در این عرصه ها جوان ها خود را نشان می دهند اما در عرصه های مدیریتی به این جوانان اعتماد نمی شود؟ بذرپاش: مشکل همین است. - نه فقط در دولت و بدنه اجرایی بلکه در همه جا همین است. بذرپاش: بله. در همه جریانات هم همین است. در سیاست این گونه نیست به نظر شما؟ - من هم همین را حس می کنم. بذرپاش: قطعاً همینطور است. شما جوانانی را که الان در صحنه سیاست ایران فعال هستند و در صحنه رسانه ای ایران فعال هستند، با پیرمردترهای صحنه سیاست ایران مقایسه کنید. ببینید کدامشان بهتر مدل برای اداره کشور ارائه می دهند. کدامشان خلاقانه تر با پدیده ها برخورد می کنند. کدام با مردم ارتباط بهتری دارند. کدام یک نسخه های شفابخش تری برای اداره کشور است. سیاست هم همینطور است. همین الان متوسط سن شهدای مدافع حرم را ببینید. کسانی که حتی اهل رشادت و مجاهدت هم باشند نمی گویند بزرگ ترها اینجوری نیستند؛ فراوانی این کارها در نسل جوان بیشتر است. - اتفاقاً جوانان پای منبر همین بزرگ ترها نشستند. بذرپاش: بله. البته خیلی جوانگرایی هم اتفاق نیفتاد. بیشتر در دولت سابق بیشتر باز شدن حلقه مدیریتی رخ داد. یعنی چهره های جدیدی رخ نمایی شد و ظرفیت های جدیدی به کشور معرفی شد. بله، جوانگرایی نسبت به الان اتفاق افتاد منتها باز هم باید بیشتر اتفاق می افتاد. برای ما جوانگرایی خودش اصالت ندارد بلکه اثر کار است که موضوعیت پیدا می کند. یعنی فی نفسه کار دست جوانان باشد برای این می گوییم بهتر است که نتیجه اش بهتر است. ممکن است اشتباهاتی در گذشته باشد و انتقاداتی هم وارد می شود و همه هم می توانیم اذعان کنیم. ولی در نهایت یک کارگاه ساخت مسکن راه افتاد یا خیر؟ یک کارگاه ساخت ورزشگاه در کشور راه نیفتاد؟ رشد علمی ما که حرف من بذرپاش نیست، به گواه مراکز داده های رسمی یا مراکز اصلی که این رشدها را اعلام می کنند، این کار انجام شد. فی نفسه بذرپاش موضوعیت نداشت، اعتقاد من این است که بذرپاش حاصل یک اعتماد حداقلی بود. اعتماد شد. همانند بذرپاش میلیون ها جوان در کشور هستند که به راحتی می توانند صدها برابر امثال بذرپاش موفق تر ظاهر شوند و تنها نیاز به اعتماد است. حلقه مفقوده اعتماد است. حلقه مفقوده، قدرت طلبی یک عده جماعت بزرگ تر است. هیچ اتفاقی نمی افتد که اگر من چند سال بودم و کنار بروم، هیچ اتفاقی در این کشور به هم نمی ریزد. این نافی اینکه قدردانی گذشتگان باشیم نیست. منتها همانند دوی امدادی است و هر مقطعی باید به نسل های بعدی تحویل داده شود که این جریان با شتاب بیشتری حرکت کند. این که طرف همواره بوده و باشد دو اتفاق رخ می دهد. یکی این که خودش توان قبل را ندارد و خلاقیت قبل را ندارد حتی توان جسمی قبل را ندارد. نکته بعدی این است که برای این کشور خیلی بد است که بعد 38 سال رویش نداشته است. این همه دانشجو و دکتر کجا استفاده شوند؟ با دست خود ناخواسته ناامیدی در عمق جامعه ایجاد می کنیم. احساس می کنند فرصتی برای اینها وجود ندارد. مثال بزنم. جلوگیری از قاچاق کالا در دنیا چطور رخ داد؟ ما الان طبق اعدادی که مراکز رسمی اعلام می کنند حدود 100 هزار میلیارد تومان کالایقاچاق در کشور داریم. من سوال می کنم که این کشورهای اروپایی که عضو معاهده شینگن هستند و مرزها در این کشورها باز است، چطور کالای قاچاق را مدیریت می کنند؟ یعنی در آلمان کالایی را می خرید یا در اتریش کالایی را خریداری می کنید چطور درآمدهای ناشی از فروش ان کالا یا مالیاتی که به آن کالا تعلق می گیرد، به ان کشور... ؟ این کاری است که همه دنیا تجربه کرده اند. ما که قرار نیست همیشه اختراع کنیم. یکسری کارها در دنیا یک بار ابداع شده و باید از آن استفاده کرد. چه کسی می تواند از ابداعات دنیا بهتر استفاده کند؟ این دانشجوی دکترا یا فارغ التحصیل دانشگاهی خودمان که همه ظرفیت ها را شناخته بهتر می تواند اینها را منتقل کند یا کسی که ذهن او برای سال ها قبل است و نمی تواند با فناوری جدید ارتباط بگیرد؟ در نهایت کار ما همین می شود که کسی اول انقلاب وزیر باشد و الان هم وزیر باشد و بعد هم باشد، معلوم است نمی تواند در انتقال فناوری هم موفق باشد. ما همواره دنبال مشکلات فساد و اینها نباشیم. این مسائل سرجای خودش است. بخش زیادی از ندانم کاری است. - آقای باهنر در این برنامه اذعان داشتند که برخی صندلی ریاست را چسبیده اند و از آن سو باید این را گفت که این جوان سرباز است و یکباره می خواهد ژنرال شود. این طور است؟ بذرپاش: من نمی دانم آقای باهنر دقیقا چه گفتند ولی مگر مشکلی دارد؟ مگر سردار حسن باقری یا غلامحسین افشردی عزیز که بخش زیادی از جنگ را اداره کرد، رهبری عزیز درباره ایشان گفتند دو ساله مسیری که سرلشگرهای آنچنانی طی کردند او طی کرد. مگر این اشکالی دارد؟ مگر در قاعده الهی این چنین نوشته شده است؟ - شاید منظور این بود که احترام بزرگ ترها بیشتر است. بذرپاش: حتما همینطور است. - یک آسیبی هم که وجود دارد و باید قبول کنیم این است که یکجوری برای بچه های جوان داغ می کنند که فقط انقلابی ما هستیم و بقیه نیستند و نسخه را می پیچند. بذرپاش: خیلی اشتباه است. - حتی بین جوانانی که با خودشان هم رفیق هستند برخی را دفع می کنند. بذرپاش: خیلی اشتباه است. یکی از اصلی ترین بخش هایی که از آن ضربه می خوریم این نگاه است. نگاهی که جریان انقلابی را اینقدر محدود ببینیم که فقط خود را در آن ببینیم. مهم این است که به جوانان کشور از این منظر نگاه کنیم. من می گویم از همه ما انقلابی تر هستند. شاید کسی ظاهرش همانند من نباشد و همانند من لباس نپوشد ولی در عمق وجود او به مراتب بیشتر از من دلش برای پیشرفت کشور می سوزد و به مراتب بیشتر دوست دارد این مردم در رفاه بیشتر باشند. - یک جاهایی بیشتر پای کار هستند. بذرپاش: بله. پای کار هستند. همیشه این سوال پیش می آمد اگر دوباره جنگی رخ دهد جوانان اول انقلاب رفتند و شهدای بزرگی شدند، خدا هر از گاهی یک چشمه هایی نشان می دهد. الان مدافعین حرم چه کسانی هستند؟ شهدای بسیار مظلومی هم هستند. شهید در غربت محسوب می شود. چه کسی فکر می کرد؟ شما سن این شهدا را ببینید، یا ازدواج نکردند یا ازدواج کردند و فرزند خردسال دارند یا ازدواج کردند و هنوز فرزند ندارند. سنین این گونه بود. یعنی همه دوست داشتند زندگی کنند. - من به یکی از آقایان در اینجا گفتم خداوکیلی شهدای زمان جنگ و انقلاب روی چشم و سر همه ما هستند ولی جو عمومی جامعه را دیده است و انتقادات را دیده و گلایه ها را دیده و با همه اینها به سوریه رفته و برای مملکت خود جنگیده است، خیلی ارزشمند است. بذرپاش: یکی از کارهای خوبی که در گذشته انجام شد، این بود که باز کردن حلقه های بروکراسی سنگین قدری سخت است. باید کارهای پارتیزانی انجام داد. خیلی سیستمی نمی توان انجام داد، یعنی نمی پذیرد چرا که دیوان سالاری خاصی در این حاکم است که اجازه نمی دهد. به همین میزان اجازه ورود ایده های جدید را هم نمی دهد. یک جوان یک ایده جدید بخواهد بدهد صد نفر جلوی او مانع می شوند چرا که اگر ایده این جوان خیلی جدید و بدیع باشد عملکرد مدیر زیرسوال می رود. پس بهترین حالت این است که اجازه ندهد حتی ایده شنیده شود. - واقعا همین است. بذرپاش: ایده هم شنیده نمی شود و سیستم هم پیشرفت نمی کند و در نهایت کشور پیشرفت نمی کند. مشکلات کشور از اینها است. ما همیشه مشکلات را در خارج جست وجو نکنیم. در همین رفتارهای ما است. - حتی جاهایی داریم که جوان انقلابی دارای ایده و فکر و توانمندی است ولی طرف به او میدان نمی دهد و به کسی که از نظر کارایی و اعتقادی ضعیف تر هست را میدان می دهند. بذرپاش: ما گرفتار این مسائل هستیم. مردم از رفتار ما ناراحت هستند. چرا باید کشور ما این گونه اداره شود؟ استعداد و جوان کم داریم؟ پول کم داریم؟ منابع کم داریم؟ اعتقادات کم است؟ - یکی از مقاطعی که شما در مجلس نقش داشتید، سر قضیه برجام بود و 15 دقیقه ای در مجلس تصویب شد. شما و آقای زارعی و آقای زاکانی یک سو بودید و آقای جلالی و بروجردی و حقیقت پور از سوی دیگر بودند و پیشنهادات را بررسی کردید. 11 پیشنهاد بود که 9 پیشنهاد مورد موافقت قرار گرفت. چه شد که یکی فقط بیرون آمد؟ بذرپاش: سؤال سیاسی می کنید. برجام 15 دقیقه ای نبود و کل این 30 ثانیه هم نشد چون انگشت خود را بزنید تصویب می شود. - نه، منظورم این است که 15 دقیقه در صحن به طول انجامید. بذرپاش: منتها روز قبل در خصوص کلیات چند ساعتی بحث شد. این که بیرون آمد برای 20 دقیقه برای جزئیات بود. جزئیات سریع خوانده شد بدون این که موافق و مخالف صحبت کنند و تصویب شد. - چون نتیجه همین می شد! بذرپاش: بله؛ برجام فارغ از این که تیم مذاکره کننده زحمت کشیدند و باید قدردان باشیم، چون در این صحنه مقام حرف راحت است و در مقام عمل کار دشواری است، توافقی را با یکسری کشورها باید انجام دهید که نمی خواهند کاری انجام دهید. در داخل کشور دو گروه سیاسی می خواهند با هم بنشینند سال ها طول می کشد و نمی توانند توافق کنند. باید تشکر هم کرد و قدردانی کرد. شاید از زبان منتقدین قدری تشکر کمتر شنیده شود چون طرف مقابل به اندازه ای از نظر رسانه ای هیاهو می کند که اینها شنیده نمی شود. - البته دو طرف بود. فضا به اندازه ای سیاسی شد که از فضای عقلایی فاصله گرفت. بذرپاش: برجام خودش اصالت نداشت. اصالت برجام این بود که توافقی شود که محدودیت ها برداشته شود. برای ما این اصالت را داشت. برجام مسیری شود تا تحریم ها برداشته شود. برای طرف مقابل هم برجام اصالت ندارد. برای طرف مقابل اصالت برجام این است که دستاوردهای هسته ای ما را نگه دارد و اجازه ندهد جلو برود و از آن سو حداکثر محدودیت ها را بتواند نگاه دارد. ممکن است برخی انتقادات درست نباشد منتها قریب به اتفاق انتقادات عناصر اصلی منتقد حوزه برجام از این جنس تفسیر می شود؛ والا کشور 12-10 سال است که به دنبال توافق است. مثال بزنم. یکی از انتقاداتی که بیان می شد این بود که اگر طرف مقابل به همین تعهداتی که در برجام تعهد کرده عمل نکند چه می شود؟ در برجام کمیسیون مشترک آمده که همان هیات داوری است. گفتیم این تضمین ندارد، گفتند دارد؛ اگر ما شکایت کنیم در صورتی که اجماع شود رای به نفع ما صادر می شود. گفتیم اگر اجماع نشود چه می شود؟ پاسخ سوال مسکوت ماند. زمان گذشت و یک سال از اجرای برجام گذشت. این قانون «آیسا» تصویب شد؛ در واقع تمدید آن در کنگره امریکا تصویب شد، چون دوره ده ساله ان تمام شده بود، رئیس جمهور وقت امریکا، آقای اوباما، که خودش متعهد به برجام بود آن را وتو نکرد. توجیحش این بود که اگر برمی گرداند کنگره مجدداً تائید می کرد ولی ایشان برای نشان دادن حسن نیت باید این کار را می کرد و نکرد. آیسا تمدید شد و به صورت قانون در امریکا درآمد. ما باید شکایت می کردیم. شکایت هم کردیم در دبیرخانه کمیسیون مشترک. نشستی که حدود یک ماه پیش انجام شد و آقای عراقچی هم تشریف بردند، یکی از بندهایش شکایت ایران از تمدید آیسا توسط امریکا بود و اصلا موضوع همین بود. حالا سوال پیش می اید که نتیجه چه شد؟ من می خواهم پاسخ را عرض کنم که امریکا قبل از این که کمیسیون تشکیل شود، گفت من قبول ندارم این نقض برجام است. وقتی این گفته شد یعنی اجماع شکل نمی گیرد و یک عضو می گوید من قبول ندارم اجماع یعنی اینکه ایران و اتحادیه اروپا و آن 6 کشور با هم بگویند بله این نقض بوده است. کسی که خودش تحریم ها را وضع کرده است خودش قبول ندارد این نقض برجام است. - طبیعی هم هست. بذرپاش: بله، اگر جلوتر می رفتیم مکانیزم ماشه فعال می شد. مکانیزم ماشه که در برجام آمده، یعنی همین طور در شورای امنیت می رفت و تحریم ها مجدداً بازمی گشت! پس بهترین کار این است که شکایت خود را پیگیری نکنیم و نکردیم. تا اطلاع ثانوی می تواند از این اتفاقات به وفور رخ دهد. این انتقاد به جایی بود. به عقیده من آقای ترامپ برجام را برهم نخواهد زد. دلیلی هم ندارد برهم بزند چون تقریبا تمام توقعات امریکا را ... ابتدا در مناظرات انتخاباتی خودش حرف هایی می زد منتها آنها در فضای هیجان بود ولی الان سرکار مشورت هایی که به او داده می شود متوجه شده است برجام چیز بدی برای امریکا نیست. برجام فعالیت های هسته ای ایران را تا ده سال فریز کرده است. همانند این است که مرسدس بنز در بازار آمده است و شما روی ژیان سرمایه کذاری می کنید. این کجا و آن کجا! تکنولوژی متوقف نمی شود. اگر بخواهد برجام را برهم بزند ایران کارهای هسته ای سنگین تر از گذشته خود را شروع می کند. برای چه این کار را کند؟ برای همین برهم نمی زند. من شخصاً مخالف تصویب در مجلس بودم و نظر من هم همین بود؛ چرا که نظر ما این بود چون برجام در امریکا در مجلس آن کشور تصویب نشده است. این توافق جمهوری اسلامی ایران و شخص اوباما بود. یکی از ایرادات همین بود. حتی با دولت امریکا هم نشد. - آقای دکتر صالحی در همین برنامه مطلبی را از زمان وزارتشان در دولت دهم گفتند که آن زمان، فرایند ارتباط امریکایی ها برای قضیه هسته ای شروع شد و خیلی فرصت خوبی هم بود که چون اوباما در دوره دومش هست، استفاده کنیم، اما رئیس جمهور وقت زبربار این مسئله نرفت که این هماهنگی را بین وزارت خارجه و شورای عالی امنیت ملی ایجاد کند و کار پیش برود؛ شما فکر می کنید اگر آن زمان شروع می شد نتایج بهتری می گرفتیم؟ بذرپاش: فرمان سیاست خارجه در دو ساله دولت قبل دست آقای صالحی بود. این که به خاطره گویی اکتفا کنیم و بگوییم قبلی اجازه نداد همان موقع می توانستیم بیان کنیم اگر کار این اندازه برای کشور مهم و حیثیتی است، پس سمت و پست من نباید خیلی مهم باشد حتی به برداشتن من از آن پست منجر شود باید واقعیت را بیان کرد. اگر کار آن زمان خیلی مهم بود و درست بود، باید همان موقع که فرمان سکان سیاست خارجی را در دست داشتند، می رفتند کار را دنبال می کردند. اما من الان در جزئیات مذاکرات آن زمان نیستم و اطلاعات من عمومی است و در زمان بررسی برجام در مجلس برای من مکشوف و باز شد. ولی حتما ایرادی نداشت، به نظر من باید همان زمان هم جدی دنبال می شد. ما که فی نفسه مذاکره کردن با طرف مقابل را در داخل ممنوع نمی دانیم. منتها هدف این بود که آیا منافع جمهوری اسلامی تامین می شود یا خیر؟ اگر تا این حدی که آقایصالحی در مجلس گفتند به نظر من خیلی جدی تر باید همان زمان که مسئول سیاست خارجه بودند پیگیری می کردند. - حالا در این یک سال برجام چه آثار مثبتی داشته است؟ بذرپاش: طبیعتاَ برجام یک بخشی از اجماع در اتحادیه اروپا علیه ما را شکسته است. این یکی از دستاوردهای خوبی است. اما در اتحادیه اروپا هم اتفاقات سیاسی خوبی در حال وقوع است. این از یکی دو سال قبل شروع شد. - و هنوز هم ادامه دارد. بذرپاش: بله. حتما ادامه خواهد داشت. در این را در انتخابات هایی که در اروپا رخ می دهد اثر این را خواهید دید. - البته می گویند پول ها بازمی گردد. بذرپاش: من نمی خواهم بگویم هیچ گشایشی در هیچ بخشی صورت نگرفته است. منتها این گزاره شرطی که اصلی ترین مشکلات اقتصادی کشور به خاطر تحریم های ناشی از هسته ای بود که ما فکر کردیم با برجام این حل شده است و حالا اقتصاد کشور شکوفا می شود؛ این آدرس غلطی است. بله ما باید توافق می کردیم ولی این که اقتصاد را کامل به هسته ای گره بزنیم و بگوییم اصرار ما بر هسته ای باعث مشکلات اقتصادی شد به نظر الان همه دارند قضاوت می کنند. چه میزان پول به اقتصاد کشور باید تزریق شود تا به شرایط رکودی دو ساله قبل برسیم؟ یکی از ایرادات وارده این بود که انتظار کاذب ناشی از برجام را چرا این اندازه بالا می برید؟ دو سال و نیم بازار را معطل نگه داشتیم و نه کسی خرید و نه کسی فروخت. خریدار گفت ارزان می شود و فروشنده گفت گران می شود. آرام آرام رکود عمیق بی سابقه در کشور پایه گذاری کردیم. نمی گویم تنها دلیل این بود، ولی این یکی از دلایل بود. انتظار کاذب ایجاد شده در بازار تاثیرگذار بود. حالا ده برابر پولی که ناشی از برجام بخواهد احتمالا آزاد شود، ما نیازمند تزریق نقدینگی به تولید و اقتصاد هستیم که بتوانیم به شرایط دو ساله قبل بازگردیم. چه کسی باید پاسخ رکود بی سابقه تاریخ اقتصاد ایران را بدهد؟ - شما در فهرست مجلس دهم هم نامزد شدید ولی رای نیاوردید. برخی ها معتقدند این عکس العمل مردم را می توان به برجام ربط داد. نقدی که آقایان به برجام داشتند و مردم به نحوی پیام دادند. قبول دارید؟ بذرپاش: الحمدلله دموکراسی در کشور در سطح بالا و خوبی است که یک روز آقای روحانی در تهران کاندیدا می شود و رای نمی آورد و بعد رئیس جمهور می شود. حتی آقای احمدی نژاد هم در مقطعی کاندید شدند و رای نیاوردند. اینکه با هر مقطعی بخواهیم قضاوت کنیم که چه بوده است، بالاخره.. - علت را برجام نمی دانید؟ بذرپاش: نخیر. حالا بخواهیم تجزیه و تحلیل کنیم که نتیجه تهران چرا این طور شد، آن یک بحث دیگری است که آیا برجام دلیل بوده است؟ بله، ممکن است! خیلی ها به من گفتند برجام را انتقاد نکنید ممکن است رای نیاورید. گفتم من اگر بدانم ایراداتی دارد و برای این که رای بیاورم ساکت شوم خود شما چه تعریفی از چنین فردی بعدا خواهید داشت؟ به نظر من تاریخ تعریف «خیانت» از چنین فردی خواهد داشت. اگر می خواستیم دودوتا چهارتای سیاسی با این موضوع برخورد کنیم، همانند خیلی ها که این کار را کردند و سکوت کردند و چیزی نگفتند، ما چنین نکردیم. در آن مقطع تاریخی بررسی برجام، تاریخ بررسی خواهد کرد که ما درست عمل کردیم یا خیر. - فضای رسانه ای کشور را چطور می بینید؟ بذرپاش: فضای رسانه ای کشور را از چه لحاظی؟ - از نظر اخلاقی. بذرپاش: معنویت حلقه مفقوده ما در سیاست ورزی است الان. یکی این که به مردم همه راست را نمی گوییم. - همه آقایان؟ بذرپاش: معمولا. دوم این که ما قدری رقابت شده تا مردم را از آرمان ها فاصله دهیم. دوقطبی هایی که در صحنه سیاست راه می اندازیم در صحنه رسانه ای مان، مردم را از آرمان ها فاصله می دهیم و این هنر شده است. مثلا دوگانه آرمان- اقتصاد راه می اندازیم. این غلط است. - وضعیت فرهنگی جوانان را چطور می بینید؟ بذرپاش: به لحاظ نشاط خیلی کم گذاشتیم. ما باید مدل های خوبی برای نشاط ارائه دهیم. همیشه نباید بگوئیم نه. ما در نه گفتن استاد هستیم. در آری گفتن دانشجو هم نیستیم. - قبول دارید جوانان از آرمان ها فاصله گرفتند؟ بذرپاش: خیر. ما روی ظواهر قضاوت می کنیم و چنین نتیجه می گیریم. خیلی ها از رفتارهای خیلی ها خسته شدند و به نوعی اعتراض خود را جور دیگر نشان می دهند. به نظرم آرمان گرایانه ترین افراد را در تاریخ ملت های دنیا بخواهیم مثال بزنیم جوانان خودمان و ملت خودمان هستند. - دو ساله بودید که پدر شهید شدند. بذرپاش: یک سال و نیم بودم. - تا ایشان را بیاورند دو سال شد. بذرپاش: بله. 70 و چند روز بعد پیدا شد که خیلی از پیکرها در رمل های سوزان ... - بسیجی رفته بودند؟ بذرپاش: بله. سردار حاج علی فضلی فرمانده پدر ما بودند آن زمان تیپ المهدی شیراز بودند. وقتی پدر من به شهادت رسید 27 ساله بودند. از الان ما هم 8-7 سال کوچکتر و جوان تر بود. همه شهدا همین بودند. متوسط سن 24-23 سال بود. - در ایام جوانی کار کردید؟ برخی گمان می کنند برای فرزندان شهدا همه چیز فراهم است. بذرپاش: بله. یکی از اتهاماتی که به من می زنند این است که آقای بذرپاش احتمالا رانتی داشته است. من گفتم بله اگر رانتی داشتم اصلی ترین رانت من دعای پدر شهیدم بوده است و دعای مادرم بوده است. ما خانواده ای کاملا معمولی بودیم و هستیم. همه اقوام من تاج سر ما هستند و افراد خوب و مومن و متدین هستند. ما در خانواده خود مقام مسئول نداشتیم که بخواهیم از این استفاده کنیم. من باید اصلاح کنم، با آقای احمدی نژاد بعد از این که شهردار تهران شدند آشنا شدم. یعنی ارتباطی در گذشته با ایشان نداشتم. - در دانشگاه ارتباط نداشتید؟ بذرپاش: خیر. وقتی شهردار شدند توسط یکی از دوستان خوب که الان در شهرداری و معاون آقای قالیباف هستند، ایشان شاگرد آقای احمدی نژاد بودند اشنا شدیم. ایشان که شهردار شد دنبال من آمد که آقای احمدی نژاد می خواهد شما را ببیند. به خدمت ایشان رفتیم و گفتند من از شما چیزهایی شنیدم و پیگیری و جست وجو کردم و می خواهم بیایید و در شهرداری کمک کنید. من عرض کردم شما من را نمی شناسید و گفت بررسی ها را انجام دادم و تحقیق کردم و به شما رسیدم. از ان زمان خدمت ایشان رفتم. باعث همکاری ما در شهرداری و بخش زیادی در دولت شد. در ایام دانشجویی من مسافرکشی می کردم. ماشین مادرم را برمی داشتم و با آن کار هم می کردم. مقطعی در یکی از مغازه های پارچه فروشی شاگردی می کردم. دبیرستانی بودم. یک مغازه دایی من در شهرستان داشت و من تابستان در آنجا کار می کردم. - رفاقت شما با آقای حضرتی از کجا شروع شد؟ بذرپاش: با آقای حضرتی در مناسبتی مناظره ای با هم داشتیم. از آنجا به بعد پیوند ما قدری بیشتر شد. - رفقای اصلاح طلب دیگر هم دارید؟ بذرپاش: بله. ما با همه رفیق هستیم. هر کسی برای اداره کشور و بهتر اداره کردن کشور حرف و نظر داشته باشد رفیق هستیم. آقای حضرتی در چند برنامه رادیو و دانشگاهی بود و بعد با هم ساعت ها به مناسبت های مختلف بحث می کردیم. اختلاف نظر داریم ولی در مسائل کلی و کلان با هم اشتراکات زیادی داریم. - رفقای اصلاح طلب دیگر را نام ببرید. بذرپاش: هستند. هم در جوانانشان .... - نام ببرید. بذرپاش: من با آقای اصغرزاده رابطه خوبی دارم و از حیث رفاقت فردی است. البته با هم می نشینیم مواضع یکدیگر را نقد می کنیم. - اصولگرایان چطور؟ بذرپاش: بله. - صمیمی ترین رفقا چه کسانی هستند؟ بذرپاش: ما با اکثریت دوست و صمیمی هستیم. با جریان اصولگرا دوست هستیم. اسم ببرم؟ - بگویید بد نیست. بذرپاش: با اکثر دوستان جریانی همانند آقایان دکتر عباسی، دکتر زاکانی، دکتر حداد، خود آقای احمدی نژاد - ارتباط دارید هنوز؟ بذرپاش: ارتباط طبیعتا کمتر شده است. - اخرین باری که نزد ایشان رفتید چه زمانی بود؟ بذرپاش: فکر می کنم چند ماهی گذشته است. شاید 8-7 ماهی گذشته است. به مناسبت ها در جاهایی یکدیگر را دیدیم ولی جلسه ای داشته باشیم نبوده است. - همان آقای احمدی نژاد هستند یا تغییر کردند؟ بذرپاش: هیچگاه آدم ها همان باقی نمی مانند. همه تغییر می کنیم در صحنه، منتها آقای احمدی نژاد جزو یکی از محترم ترین افرادی است که در صحنه سیاسی ایران می شناسم و به نظرم همیشه در خدمت انقلاب بودند و همیشه هم خواهد بود و بعد هم خواهد بود. من از ایشان در زمان دولت درس های زیادی گرفتم هر چند شاید به بخش هایی از دولت انتقاداتی داشته باشم ولی این نافی این نیست که زحمات افراد را ببینیم و کارها و زحماتی که برای کشور کشیده اند. - فعالیت های سیاسی خود را از بسیج شریف شروع کردید؟ بذرپاش: من با مفهوم سیاسی حزبی هیچگاه کار نکردم و هیچگاه هم بنا ندارم کار کنم. برای همین هیچگاه عضو هیچ حزبی نبودم. - الان هم نیستید. بذرپاش: الان هم نیستم و نخواهم بود. تا اطلاع ثانوی عضو هیچ حزب، رسمی نخواهم بود. ولی هر جریانی که به نوعی به پیشرفت کشور و انقلاب کمک کند من هم به آن کمک می کنم. ابتدای جریان دانشجویی من مصادف با ماجرای 18 تیر سال 78 آن زمان ها بود. من در دانشگاه صنعتی شریف بودم و اوج فعالیت های سیاسی من آن زمان بود. - بعد به شهرداری رفتید، از ابتدای کار آقای احمدی نژاد به فکر ریاست جمهوری بودند یا خیر؟ بذرپاش: من دو ماه در شهرداری ماندم خودم به این نظر رسیدم. - دو ماه که گذشت؟ بذرپاش: دو الی سه ماه که در شهرداری بودم خودم به این نظر رسیده بودم منتها خود ایشان چه زمانی به این نتیجه رسید... هرچند چند وقت بعد من با ایشان مطرح کردم. - عکس العمل ایشان چه بود؟ بذرپاش: پاسخی نشنیدم و حدس من این بود که ایشان هم روی این مسئله فکر می کند. - چقدر در پیروزی آقای احمدی نژاد اصولگرایان نقش داشتند؟ بذرپاش: اگر منظور شما از اصولگرایان به مفهوم سیاسی و احزاب هستند تقریبا حزبی با ایشان آن زمان همراه نبود. اگر به مفهوم بدنه جریان و توده های مردم است بالاخره آنها رای دادند که این اتفاق رخ داده. حتی برخی از اعضایی که عضو حزب بودند و حزب آنها نظر دیگری داشت منتها اعضای حزب نظرشان با آقای احمدی نژاد بود. این نشان می دهد در صحنه سیاسی ما اتفاقات دیگری رخ می دهد. الان هم همین است. حتی سال 92 انتخاب آقای روحانی هم همین بود. این مسیر از سال 76 همین بود. سال 76 همه فکر می کردند آقای ناطق رئیس جمهور شود. - شما در سال 85 رئیس ستاد رایحه خوش خدمت شدید. بذرپاش: یک ائتلاف انتخاباتی آن مقطع بود. - بحث خالص سازی اصولگراها را مطرح کردید. خالص کردید یا نکردید؟ بذرپاش: من مطرح کردم؟ - حتی آقای چمران در فهرست قرار نگرفت. بذرپاش: نبودن آقای چمران در فهرست به تصمیم بنده نبود. من هم به شدت مخالف بودم و حتما هم موافق حضور ایشان در فهرست بودم و دوستانی که با من در ارتباط بودند می دانند - قصه خالص سازی چه بود؟ بذرپاش: نمی دانم، من به یاد ندارم که من مطرح کرده باشم. خالص سازی چیز خوبی است اما به شرط ها و شروطه ها. خالص سازی پیاده کردن همه افراد از قطار انقلاب که اسمش خالص سازی نیست - چون آن زمان هم آن فهرست نتیجه نگرفت. بذرپاش: بله.آن فهرست 4-3 نفر رای آوردند منتهی مابقی... جزو فهرست های اصلی بود. یعنی بلافاصله بعد از فرهست هایی که رای آورد این فهرست قرار گرفته بود و 4-3 نفر وارد شورای شهر تهران در آن مقطع شدند. البته در کشور تقریبا 60 درصد شوراها را فهرست رایحه خوش خدمت پیروز شد. - پس شما تصمیم گیرنده صرف نبودید. بذرپاش: خیر. - چه کسانی در این مجموعه بودند؟ بذرپاش: افراد زیادی بودند و همه مسئولیت ها را قبول نکردند منتها بنده بخاطر این که ما جوانان هم کار انجام می دادیم مسئولیت ها را هم خودمان قبول کردیم. نداشتن آقای چمران در لیست تصمیم اشتباهی بود. آن زمان نماد و سمبل بود. - رفتید پارس خودرو و بعد سایپا بذرپاش: بله. من نگاهی راجع به صنعت داشتم. صنعت ما خیلی بیمار است. ضربان صنعت سال ها است در کشور خوب نیست. دلیل این هم تنها مختص این صنعت نیست. مثلا صنایع دیگر هم همین است. صنایع فولاد و هوایی ... دلیل های دیگری دارد که بسترسازهای دولت ها است. نظام مالیاتی، تامین اجتماعی، نظام تحقیق و توسعه، نظام فناوری و ...وقتی وارد صنعت خودرو شدم من مقطع کوتاهی بودم. من از قبل به عنوان مدیر و هم هیات مدیره بودم و مدیر عاملی مقطع یک سال و نیمی که من آن جا بودم که برخی از انتقادات هم به من شاید این باشد که چرا پراید هنوزادامه دارد. پراید خود در صنعت تعبیری شده است. تولید پراید از گذشته انجام می شد. اگر اشتباه نکنم از سالی که آقای نعمت زاده هم وزیر بودند آن موقع که پراید را آوردند. سال های سال تولید می شد. یکی از دلایل عدم پیشرفت صنعت خودروسازی ما نبودن وحدت رویه در سیاست گذاری ها است. یک مسئولی می گوید خودروی ملی و مسئول دیگر می گوید خودروی وارداتی. منتها نمی شود خودروساز باشد و خودرویی از خود نداشته باشد. سایپا 50 و خرده ای سال از خود خودرویی نداشت. تنها خودرویی که برای خانواده سایپا است و می تواند در دنیا عرضه کند خودروی تیبا است و قبلا مینیاتور بود. در سال 87 که من بودم با کمک همین جوانان توانستیم دربیاوریم. - این 100 درصد ملی نیست. بذرپاش: خیر. 100 درصد ملی است. تعریف ملی این نیست که شما همه پیچ ها را در داخل تولید کنید. مهم این است که مالکیت پلت فرم برای خود ایران باشد. برای خود شرکت باشد ولی خب نگذاشتند، من مقطع یک سال و نیم که در خودروسازی بودم هم رکورد سودآوری شکست و هم رکورد تولید شکست و هم محصولات متعددی عرضه شد مخصوصا محصول ملی تیبا بود. از یک جایی به بعد تصمیم گرفتیم پراید را از گردانه خارج کنیم. پراید محصول اصلی آن خانواده بود. گفتیم تیبا را جای آن می اوریم و پراید را خارج می کنیم. چنان جوی درست کردند. کسانی که منافع اینها در همان اطراف بود که اقا نمی شود و هر کاری خواستند کردند. - در مجموعه دولت؟ بذرپاش: بله. در مجموعه دولت و اثرگذاری روی دولت. باند مافیای قدرت و ثروت را من به چشم خود در صنعت دیدم. - که همیشه هستند. بذرپاش: همیشه هستند. در دولت قبل هم بودند. اشتباهاً یک سال و نیم ما آنجا رفتیم. اشتباه شد احتمالا و 4 کار هم کردیم. طراحی جدید آوردیم. 54 پروژه توسعه ای افتتاح کردیم. رکورد سوداوری شکست. اینها با کمک دوستان بود. حتی از ظرفیت های موجود استفاده کردیم. من تمام مدیران قبلی را استفاده کردم. مدل هایی که پیاده کردند را به رقابت انداختم که این خلاقیت ها روزبه روز شرکت را بالا بیاورد. واقعا موفق بودیم. به گواه کسانی که انجا بودند. منتها نگذاشتند مسیر جلو برود. مسیری که در خودروسازی کشور شروع کرده بودیم در افق 5 ساله مردم این نارضایتی را نداشتند که بیایند خودروی ما را با یک خودروی کره ای مقایسه کنند و ناراضی باشند و حرف درستی هم می زنند. خودروسازی را طوری کرده بودند که مردم ناراضی، خود خودروساز هم ناراضی و دولت هم ناراضی بود. - الان هم یکی از سوالات اساسی مردم همین است. بذرپاش: درست هم می گویند. - مردم می گویند چطور ما موشک درست می کنیم و پیچیده ترین کارها را انجام می دهیم اما خودرو نمی توانیم بسازیم. بذرپاش: چرا خودرو که درست کردیم - خودروی مطلوبی که بتواند رضایت در برداشته باشد. بذرپاش: مردم هم حق دارند. با ماشین خارجی مقایسه می کنند و کیفیت و قیمت مناسب می خواهند. دو خواسته اصلی مردم است. اجازه ندادند و نمی ارند. - چه کسی نمی گذارند؟ بذرپاش: تا اطلاع ثانوی این مافیای صنعت ما اجازه طرح تحولی نمی دهند. - به کجا وصل هستند؟ بذرپاش: در دولت قبل هم بودند و الان هم هستند و تا اطلاع ثانوی هم هستند. - این که همیشه هستند جالب است. بذرپاش: بله. هر کار تحولی هم بخواهد بشود سریع از جای دیگر کار خود را انجام می دهند و مانع درست می کنند. یا مدیر را جابه جا می کنند یا به نوعی سنگ اندازی می کنند که این کار نشود. یک جریانی در صنعت ما هست که پول برخی از احزاب سیاسی را تامین می کند. در خودرو هم وجود دارد. نمی خواهم بگویم فلان حزب این میزان پول می گیرد بخواهم عامیانه عرض کنم ولی کاملا بده بستانی دارند. از دولت کارگزاران کار اینها شروع شد. جلوه ای که در بیرون می گیرند جلوه تکنوکراتی می گیرند و ما می گویند ما افراد تکنوکراتی هستیم و بقیه افرادی پائین تر هستند. یک شرکت چینی اینجا می امد و فلان مقام مسئول در فلان شرکت را سفر خارجی می برد و طرف منافع چند صد اشتغال را که می توانست اینجا ایجاد شود را می فروخت به یک هفته سفر با این شرکت. این را می توان گفت فردی جوانمرد یا متخصص است؟ به گونه ای هم با مردم سخن می گوید که انگار آسمان سوراخ شده و تنها این فرد متخصص آمده است. نگذاشتند. اصحاب قدرت و ثروت در جاهای تصمیم ساز ما رسوخ کردند. من عرض کنم که بخشی از نفت دست اینها است. بخشی از صنعت خودرو دست اینها است. بخشی از صنعت دریایی ما دست اینها است. بخشی از صنعت کشتی ما دست اینها است.هستند اصلا دولت ها مهم نیستند. می گویند ما هستیم - از کجا هستند؟ بذرپاش: تا اندازه ای شبکه شدند که هر دولتی سرکار می اید در یکی دو ماه اول رابطه را با اعضا برقرار می کنند و می مانند. خیلی جالب است و هر آدم جدیدی که می خواهد وارد شود با اتهام غیرکارشناسی سواد لازم ندارد، بی تجربه است ، و غیره اجازه نمی دهند بیاید. رسانه هم دارند. رسانه و روزنامه و سایت هم دارند و اینها هم به کمک می گیرند و جوی درست می کنند که اجازه نمی دهند تحول در کشور درست شود. پس یکی از اصلی ترین کارها که جلوگیری از اینها باید باشد که سازمان اجرایی ما باید یک سازمان شیشه ای شود. دولت ما باید دولت شیشه ای شود. یعنی همه ببینند. تنها راه بساط این ارکان قدرت و ثروت را جمع کردن و فسادها را جمع کردن شیشه ای کردن امور است. یعنی مردم نظاره کنند تا طرف جرات نکند کار خلاف قانون انجام دهند. - خیلی ها می گویند باید این کار را بکنیم و در عمل نمی توانند. بذرپاش: گرفتارشان می کنند. سیستم اختاپوسی است. - مگر آقای احمدی نژاد نمی خواست چنین کند و گرفتار شد. بعد از این قضایا معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان ملی جوانان شدید. بذرپاش: بله. - به دلیل این چیزهایی که گفتید از سایپا رفتید. بذرپاش: نمی خواهم بگویم به خاطر این تصمیم بود. یک روز رئیس جمهور محترم آقای احمدی نژاد من را خواستند و گفتند شما اینجا به ما کمک کنید البته قدری محل اختلاف نظر ما با ایشان هم شد. من دلیلی برای جابه جایی نمی دیدم که بخواهم از این حوزه بیایم اما ایشان تشخیصی به عنوان رئیس جمهور وقت داده بودند. من هم احترام می گذاشتند. مقام مسئول حتما مصلحت را بیشتر می دانستند که باید این اتفاق رخ دهد. - با وزارت شدن موافق بودید؟ بذرپاش: خیر. این کار اشتباهی بود. سازمان جوانان باید سازمان ستادی می ماند و موضوعات جوانان را رصد می کرد. - الان غالب ورزش شده است. بذرپاش: بله. معلوم بود همین می شود. غالب ورزش هم فوتبال می شود و غالب فوتبال هم چند تیم خاص می شود. این مسیر معلوم است. الان سازمان جوانان در محاق رفته است. طبیعت این ادغام همین بود که چنین شود. - جشنواره ای به نام جوان ایرانی برگزار کردید که خیلی سروصدا کرد. بذرپاش: کار خوبی بود. - انتقادات زیادی به آن شد که حواشی داشت! بذرپاش: کار بزرگ حواشی دارد. عرض کردم در کشور اگر کار نکنید آدم خوبی هستید. به محض این که شروع به کار کردن کنید زمین و زمان جمع می شوند که چرا این کار را انجام می دهید. به نظرم یکی از کارهایی که همیشه باید انجام می دادیم و الان هم در نگاه من است این بود که باید بستر را برای دیده شدن جوانان آماده کنیم. ما کم جوان نخبه در کشور نداریم، کجا باید خود را نشان دهد که نخبه است؟ حالا که نمی توانیم این فرصت را برای خیلی ها فراهم کنیم لااقل بستر دیده شدن و ایده را می توانیم فراهم کنیم. این شد جشنواره ملی جوان در 14 بخش! - شما خودتان استعفا دادید یا مجبور به استعفا شدید؟ بذرپاش: من استعفا ندادم. من اهل استعفا نیستم. - از بنده خدایی نقل شده بود که ایشان خودش می خواست برود. بذرپاش: من اهل استعفا نیستم. یک زمانی شما شرایط کار کردن در جایی را ندارید و با مقام مسئول توافق می کنید که نمی توانید مسیر را ادامه دهید؛ این هم قصه مستوفی است. من به برخی رویه ها انتقاد داشتم، آن کارهای خوب نمی تواند باعث دیده نشدن انتقادها شود. من در آن مقطع نتوانستم ادامه دهم. - بعد هم مشاور امور اجتماعی هم... بذرپاش: بعد هم چند بار آقای احمدی نژاد گفتند کمک در دولت کنم. من نتوانستم، بعد هم موضوع مجلس پیش آمد. - آخرین باری که مناطق محروم رفتید چه زمانی بود؟ بذرپاش: آخرین بار فکر می کنم هفته گذشته در بوشهر بود. - هنوز باید منطقه محروم داشته باشیم؟ بذرپاش: داریم، خیلی زیاد است. - از کجا این شکاف شروع شد؟ بذرپاش: 4 دهه از انقلاب می گذرد. انقلاب در بسیاری از بخش ها رسوخ کرده است. در اقتصاد ما خیلی رسوخ نکرده است که حقوق نجومی می بینیم. در خاطرات تعریف می کنند که درایام جنگ بسته های بیست تومانی بود، فرمانده ارائه می داد و می گفت هر چقدر نیاز دارید بردارید و فرد پنج تومان و ده تومان برمی داشت تا به محل زندگی خود برود و برگردد. من این را از چند نفر شنیدم. الان طرف ارائه نمی کند بلکه از اختیارات خود استفاده می کند و 200-100 میلیون حقوق برمی دارد. می گوید قانونی هم هست. این مسئول اصلا متوجه هست که در فلان منطقه کرمانشاه، فلان نقطه محروم خوزستان و فلان روستای محروم ایلام یا فلان روستای بوشهر چه خبر است؟ طرف با این حجم از سرمایه و این که بچه شما در خارج تجارت می کند، یعنی به آینده ایران علاقه ندارید. به آینده جوانان علاقه ندارید. ایمان ندارید که می شود این کشور را درست کرد. یکی از گیرهای ما همین است که آمدن آدم ها است. ما 5 تا برنامه توسعه گذراندیم! اطراف شهرکرد و یاسوج و اصفهان و مشهد و تبریز و ارومیه و همین اطراف تهران ببینیم که برنامه توسعه ای که در سازمان مدیریت تدوین کردیم چه میزان در روستا نشسته است؟ برنامه توسعه را تدوین کردیم ولی برای بوشهر راه اهن نگذاشتیم. بوشهری که به بندر وصل است. ما باید برگردیم و رونق روستا را در دستور کار خود قرار دهیم. این که پول را در روستا هزینه کنیم اتلاف منابع نیست. سرمایه گذاری محض است. نوسازی بافت ها و ساخت مدرسه و مسجد و راه ها و اصلاح راه روستایی همه سرمایه گذاری است. اثر مستقیم خود را در اقتصاد نشان می دهد. - چیزی درباره شما زده بودند که در سایپا 600 میلیون دریافتی دارید؟ بذرپاش: نه تنها تکذیب کردیم بلکه یک دروغ بزرگی را منتصب کردند و مدرکی ارائه ندادند و روزنامه متعلق به دولت هم بود و من شکایت هم کردم. هیچ سندی ارائه ندادند و گفتم اگر سندی داشتید تاکنون ده بار سند را رو می کردید. یک اتهام دروغ زدند که خود هم متوجه شدند حرف بیراهی است. - گفته بودید هیات مدیره سایپا خیلی کمتر از هیئت مدیره بانک ها پاداش می گیرند؛ الان هم چنین است؟ بذرپاش: الان نمی دانم. ان زمان که اینها به ما اتهام زدند من حکم حقوقی خود را منتشر کردم. در دولت قبل ابلاغیه ای وزارت صنعت و معدن وقت داد که پاداش های اعضای هیات مدیره غیرموظف در سال حداکثر 10 میلیون تومان باید باشد. این ابلاغیه وزارت صنعت به شرکت ها بود. موظف ها در سال 20 میلیون بود. این ابلاغیه در بدنه شرکت های متصل به وزارت صنعت اجرا می شد. اینها چیزی را در جایی نوشته بودند بدون این که سندی ارائه دهند که اعضای هیات مدیره و سازمان گسترش وقت طرح شکایت کردند. - برخوری هم نشد! چه با حقوقهای نجومی، چه با املاک نجومی! بذرپاش: متاسفانه گیر ما در این است. این که رهبری عزیز باز هم در نماز فرمودند باید پیگیری شود و نتیجه به مردم اطلاع داده شود اصلی ترین علت ضربه ای است که به اعتماد عمومی می خورد. مردم اگر احساس کنند این گونه است، چه کسی می خواهد بایستد و این را به بسیاری از مسئولین تعمیم می دهند. این صدمه اصلی را به انقلاب خواهد زد. صدمه اصلی را به انقلاب این بی اعتمادی که با رفتارهای این گونه به مردم منتقل می شود وارد می کنند. برای همین رهبری به این اندازه به این امر حساس هستند. امریکا و امثال آن الان خیلی صدمه نمی تواند بزند. مردم هم متوجه هستند. مردم می بینند مسئولی در سامانه های انقلاب بالا می شود و فلان وزیر و فلان مسئول می شود و نماینده می شود و یکدفعه ویژه خواری خاصی برای خود قائل می شود. حتما مردم ناراحت می شود و حتی عصبانی می شوند. حتما باید برخورد کرد و شدیدترین برخوردها را داشت. اینجا نباید خیلی انسانی دید. اصل انسانی برخورد کردن اعتماد مردم و حکومت و حاکمیت و دولت ها است. آنجا باید انسانی نگاه کنیم. کسی که صدمه بزرگ را به اعتماد عمومی مردم زده است باید با شدیدترین وجه با او برخورد کرد می خواهد هر کسی در هر جناحی و در هر کسوتی باشد. - دست خطی برای ما بنویسید. بذرپاش: «سلام خدا بر شهیدان! سلام خدا بر بدن هایی که با جان خود دین خدا را یاری کردند. سلام خدا بر کسانی که وطن دوستی را عینیت بخشیدند. سلام خدا بر پدر شهیدم که کنار یارانش اکنون آرام گرفته و ما را نظاره می کند. از برخی رفتارهای ما مسرور می شود و از برخی غمگین. از آنهایی که باعث نارحتی شما شد شرمساریم. شما از ما حفظ انقلاب و کشور را خواستید. شما از ما یاری مردم به ویزه محرومین را طلب کردید. شما با خون خود فریاد ما می توانیم را بلند و رسا اعلام نمودید و از ما در مقابل «ما نمی توانیم» ایستادن را خواستید. پدر عزیزم اکنون که 34 سال است از میان ما رخت بربستید و در کنار هم قطارهای خود آرمیده اید می گویم آرام بخواب زیرا خون شماها معجزه کرده است. نسل سوم انقلاب به رهبری بزرگ مردی از سلاله فاطمی، شجاع و بصیر و اگاه میدان داری می کند و به طور قطع ایران را به قله های پیشرفت و سعادت خواهد رساند.» انتهای پیام/

چهارشنبه ، ۲۴خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اسلام آباد خبر]

[مشاهده در: www.eslamabadkhabar.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]