محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855761375
دلنوشته فاطمه هاشمی به مناسبت اربعین «آیت الله» - پایگاه خبری تحلیلی امیدنامه
واضح آرشیو وب فارسی:امیدنامه: فاطمه هاشمی در یادداشتی به مناسبت چهلمین روز درگذشت پدرش، خطاب به وی، نوشت: تا روزی که نفس می کشم مانند تو صبر خواهم کرد تا صبر از صبرم خسته شود،متوقف نخواهم شد و به راهت ادامه خواهم داد تا روزی که خدا ما را به هم برساند.به گزارش امیدنامه به نقل از ایسنا، متن کامل یادداشت فاطمه هاشمی به شرح زیر است: «ما را که غیر داغ غمت بر جبین نبود یک لحظه طی نشد که دل ما غمین نبود هرچند آسمان به صبورى چو ما ندید ما را غمى نبود که اندر کمین نبود در حیرتم که بی تو، چرا زنده مانده ام عهدی که با تو بستم از اول، چنین نبود چل روزه ی فراق تو، عمرى به ما گذشت یک عمر بود هجر تو، یک اربعین نبود پدر عزیزم چهل روز از آخرین شبی که تو را دیدم، گذشته است؛ اما نه، شاید چهل ماه گذشته و یا چهل سال. هرچه هست این اربعین بر من عمری گذشته است. شاید اگر امروز دخترت را ببینی، تعجب کنی، شاید اگر صدایم را بشنوی نشناسی، دیگر نه اشکی در چشمانم مانده و نه جوهری در صدایم، اما هنوز برایت گریه می کنم و از دوری ات می نالم. وقتی این همه لطف و همدردی و مهربانی مردم را می بینیم به حالت غبطه می خورم که به آنچه می خواستی رسیدی و ما را در حسرت خودت باقی گذاشتی. پدرجانم! همه عمرت را به فکر مردم بودی و برای مردم رنج کشیدی، شکنجه شدی، ترورت کردند و با دروغ ها و تهمت ها آبرویت را هدف گرفتند؛ می دانم زخم تهمت ها و دروغ ها بر دلت از گلوله ای که زدند بیشتر درد داشت، اما خدا به تو آنچه که لایقش بودی داد، قلب مردم را به تو داد و آبرویت را خرید... چه کسی تصور می کرد، مردی که چهل سال آماج بیشترین دروغ ها و تهمت ها از رسانه ها و تریبون های داخلی و خارجی بود اینگونه پیش مردم آبرو داشته باشد که تشییع و تدفینش در تاریخ بماند. ما نمی دانستیم اما تو می دانستی که خدا به وعده اش وفا می کند. زندگیت را برای خدا و مردم گذاشتی و خدا قلب مردم را که خیلی ها با قدرت و پول و زور نتوانستند به آن راه یابند، خانه ات کرد. در تشییع و تدفین و مراسم ها، می دیدم زنان و مردانی که همچون فرزند برایت می گریستند، هیچ گاه فرزندان وهمسرت خود را تنها و غریب احساس نکردند. نمی دانم تا کی می توانم بدون تو زنده بمانم، اما می دانم تا روزی که نفس می کشم مانند تو صبر خواهم کرد تا صبر از صبرم خسته شود، مانند تو که با پاهایی که هنوز رنجور شکنجه های سخت ساواک بود از راه نایستادی، متوقف نخواهم شد و به راهت ادامه خواهم داد تا روزی که خدا ما را به هم برساند. امسال که 22 بهمن را بدون تو به راهپیمایی رفتم، سیل بی انتهای مردمی را دیدم که با گام های استوار و نگاه های امیدوار در همین راه قدم برمی داشتند و فهمیدم، امروز اگرچه پیکر خسته و رنجورت در میان مردم نیست، اما در قلب مردم از همیشه زنده تری؛ گویا برای این مردم هاشمی تازه متولد شده است و به زندگی این هاشمی دیگر هیچ گلوله ای نمی تواند پایان دهد، هیچ زندانی نمی تواند از مردم جدایش کند و هیچ دروغ و تهمتی نمی تواند به او آسیب برساند. تازه می فهمم که امام چرا گفت، "بدخواهان بدانند هاشمی زنده است"؛ زندگی با عشق مردم را حتی مرگ نمی تواند پایان دهد...»
جمعه ، ۱۲خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: امیدنامه]
[مشاهده در: www.omidnameh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]
-
گوناگون
پربازدیدترینها