تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817232987
کُرسی، گرمابخش سُنتی در خانه های ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: کُرسی، گرمابخش سُنتی در خانه های ایرانی چادگان،اصفهان–ایرنا-کُرسی جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ و سنت ایرانی دارد بطوری که در زمان قدیم در فصل زمستان، اغلب مردم شهرها و روستاها، گرمای خانه های خود را با برپا کردن کرسی تأمین می‌کردند.
به گزارش ایرنا، کرسی نقش مهمی در جمع کردن اعضای خانواده در کنار هم داشت و این باعث صمیمیت بیشتر اعضای خانواده می‌شد. جای نشستن افراد در اطراف کرسی به نقش آنها در نظام خانواده بستگی داشت و معمولاً بزرگترین فرد خانواده در بالا و به ترتیب افراد کوچک در پایین قرار می گرفتند که این امر خود باعث احترام گذاشتن کوچکترها به بزرگترها می شد. کرسی را معمولا" در اتاقی برپا می کردند که در و پنجره کمتری داشت تا در زمستان بهتر بتوان فضای آن را گرم کرد. این وسیله در بیشتر نقاط کشور بخصوص مناطق سردسیر از زمان های دور برای گرم کردن خانه ها در فصل زمستان مورد استفاده قرار می‌گرفت. کرسی از مکعبی تو خالی از جنس چوب به اندازه یک متر در یک متر با حدود 50 سانتیمتر ارتفاع درست می شد و روی آن را با لحاف ضخیم و بزرگی می‌پوشاندند و داخل آن را منقلی قرار می داند که در آن، هیزم دام یا زُغال سرخ شده قرار می گرفت. روی کرسی نیز یک سینی مسی قرار می گرفت و داخل آن را ظروف غذا می چیدند و اطراف کرسی را هم تشک، پشتی و رختخواب می گذاشتند تا بر آنها تکیه دهند. در منقلی که در زیر کرسی قرار می گرفت، ابتدا تَه و درزهای منقل را با گچ خیس می‌پوشاندند سپس داخل آن را خاکستر می‌ریختند و وسط خاکستر را هم گود کرده و با کود دامی، آتش می‌افروختند و هرچند ساعت یکبار نیز یک لایه از خاکستر روی آن را پس می‌زدند تا شدت گرمای کرسی تُند شود. به گفته کارشناسان، کُرسی، گرمای بدن را بگونه‌ای تنظیم می‌کند که جسم انسان، حرارت را از طریق پا دریافت و از طریق سر از دست می‌دهد و این جریان باعث به کار افتادن عروق و تقویت سیستم دفاعی بدن می‌شود و در نتیجه فرد احساس سرما نمی کند. بعضی خانواده‌ها در جایی که می خواستند کرسی را برپا کنند چاله می‌کندند تا علاوه بر پخت نان از آتش آن هم برای گرمای کرسی استفاده کنند و بدین ترتیب با فراهم کردن کرسی، هم گرمای منزل تأمین و هم غذای خانواده روی آتش داخل تنور آماده می‌شد. برغم کاهش میزان برودت هوا در سال های اخیر و به بازار آمدن وسایل گرمایشی جدید اعم از نفتی و گازی، هنوز هم در بعضی از جاهای کشور، از این وسیله سنتی استفاده می شود. شهر و روستاهای بخش مرکزی و چناررود شهرستان چادگان اصفهان یکی از این مناطق است که هنوز هم گرمای منازل خیلی از خانواده ها از طریق کرسی تأمین می‌شود که این امر باعث جلوگیری از هدر رفت حامل‌های انرژی در این شهرستان شده است. شهرستان چادگان با دو بخش مرکزی و چنار رود و با جمعیت 35 هزار نفری در غرب اصفهان قرار دارد. ع/6027/7153 انتشار: شکراللهی
24/11/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]
-
گوناگون
پربازدیدترینها