محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855787008
«ظلم به ضعیف»، زشت ترین نوع ظلم به انسان است - پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:آزادگان ایران: انسان در مصیبت های دنیایی هیچ ضرری نمی کند، بلکه همه اش سود است. تنها در جائی ضرر می کند که ظلم به دیگران کند و در بین ظلم ها، زشت ترین ستم، «ظلم به ضعیف» است. ظلم به ضعیف وقتی صورت می گیرد که کسی نتواند در مقابل رفتار بد ما از خود دفاع کند.پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران : امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: « ظُلمُ الضَّعیفِ أفحَشُ الظُّلمِ= ستم کردن به ناتوان، زشت ترین نوع ستم است» . حالا چرا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: ظلم به ضعیف، زشت ترین نوع ظلم است؟ چون وقتی با افراد قوی و قدرتمند که می توانند مقابله کنند و قدرت انتقام دارند، ظلم می کنید، آنها هم در مقابل ظلمی که به شما می کنند؟ مثلاً حرف زشتی زدید او هم در مقابل حرف زشتی به شما می زند. یکی از گناهانی که خیلی زود دامن انسان را می گیرد، ظلم کردن به کسی که زبان بسته است حالا یا از بزرگی و حیا بسته است یا ناچار و نیازمند است. مثلاً ظلم به کسی که نمی تواند (به دلائلی) از خود دفاع یا انتقام بگیرد یا گاهی سکوت می کند، این باعث می شود که کار انسان خراب شود. مثلاً پدر و مادر یا استاد یا زن مظلومی که در مقابل مرد بداخلاق سکوت می کند یا بالعکس مرد مظلومی که در مقابل زن بداخلاق سکوت می کند. در اینجاست که حضرت می فرماید: «ستم کردن به ناتوان، زشت ترین نوع ستم است». چون نمی تواند انتقامی بگیرد. پس آن کسی که به یک ضعیف ظلم می کند و نمی تواند دفاع کند، زشت ترین نوع ظلم است. عقوبت ظلم به دیگران سریعتر از گناهان دیگر است امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند: «لَمّا سُئلَ: أیُّ ذنبٍ أعجَلُ عُقوبَهً لِصاحِب: مَن ظَلَمَ مَن لا ناصِرَ لَهُ إلاّ اللّه ُو جاوَرَ النِّعمَهَ بِالتَّقصیرِ و استَطالَ بِالبَغیِ على الفَقیرِ= از حضرت سوال کردند کدام گناه است که عقوبتش زودتر به مجرم می رسد؟ ظلم کردن به کسی که جز خدا هیچ کس را ندارد، و کوتاهى در شکر نعمت و دراز کردن دست ستم بر فقیر». توجه کنید؛ سوء استفاده از عواطف بزرگترها، انسان را به هلاکت و بدبختی می رساند، برکت عمر را می برد و در دنیا با مصیبت های زیاد روبرو می شود و تدریجا به جهنم کشیده می شود. پس در آنجائی که انسان با افراد حریم دار برخورد دارد؛ مثل پدر و مادر، استاد یا افراد ضعیف خیلی باید ترسید و مراقب رفتار بود؛ چون ناراحتی پدر ومادر باعث ساقط شدن انسان می شود، نورانیت از انسان می رود، عبادت و معنویت از انسان می رود، کسالت و گم شدن راه در غیب نصیب انسان می شود. کشف و شهود و رشد و قدرت و شادی و آرامش گرفته می شود. حیوانی که نمی تواند حرفی بزند یا کاری کند. عقوبتش خیلی سنگین است. حتی باید حرمت اشیاء اطراف خود را هم داشت. لباس پرت نکنیم، چون لباس تسبیح دارند. دومین گروه که زود بلا به سراغشان می آید و تنبیه می شوند، کسانی اند که حق نعمت خدا را بجا نمی آورند. «وجاوَرَ النِّعمَهَ بِالتَّقصیرِ= و کوتاهى در شکر نعمت». کوتاهی حق پدر و مادر، معلم، همسر، فرزند یا کوتاهی در حق سلامتی یا ثروتی که به انسان داده می شود و کوتاهی در شکر دارد. درحالیکه حق نعمت این است که درست مصرف شود. اگر خدا نعتمی داد؛ آبرو، اعتبار، همسر خوب، هوش، دین و قرآن داده، علما، اهل بیت (علیهم السلام) و بالاتر از همه خود خدا که بالاترین نعمت است، خوب استفاده کنید. اما این انسان همیشه ناسپاس است و قرآن در خطاب به این انسان می فرماید: « قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَهُ= بمیرد این انسان که چقدر ناسپاس است». وقتی نعمت از انسان گرفته می شود تازه یادش می آید که چه چیزی را از دست داده. در ادامه روایت «و استَطالَ بِالبَغیِ على الفَقیرِ= و دراز کردن دست ستم بر فقیر». مثلاً صاحب خانه ای که می داند مستاجرش در فشار و سختی است اما باز هم به او فشار می آورد و کرایه خانه را زیاد می کند. شکایت می کند و او را به زندان می اندازد. مهریه را بدهید تا مصداق ظالم نباشید بحثی که در جامعه خیلی شایعه است، مهریه خانم هاست. مهریه علامت صداقت است. چنانکه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: اثر وضعی مهریه زیاد، اختلاف و دعواست. این خوب نیست و نوعی ظلم محسوب می شود. از طرف دیگر اکثر مردان سر مهریه به همسرانشان ظلم می کنند. از روز اول قرار بسته که فلان مقدار مهریه را به زن بدهد. این حقی است که بر گردن مرد می ماند و ندادن آن یکی از ظلم های خطرناک است تقسیم مساوی مصیبت ها در میان بندگان یک قاعده مهمی وجود دارد که عبارت است از: «المَصائبُ بِالسَّوِیَّهِ مَقسومَهٌ بَینَ البَرِیَّهِ= مصیبت ها بین انسانها به تساوی تقسیم شده است». یعنی همه انسان ها بهره ای مساوی از مصائب دارند. یکی از الطاف عظیم الهی، «بلا و مصائب» است و یک بنده می تواند با آنها به مقام جاودانگی برسد. انسان چون موجودی مختار است و می تواند هم مصائبش را در دنیا بگذراند و هم آن را به آخرت موکول کند. این موضوع مثل عمر می ماند که خداوند به عده ای عمر طولانی می دهد. اما خود انسان با معصیت و گناه، عمرش را کوتاه می کند. چنان که در روایت نقل است: کسانی که به واسطه گناه عمرشان کوتاه می شود و می میرند، بیشتر از کسانی هستند که با عمر طبیعی از دنیا می روند. در مقابل، با انجام اعمالی مثل صدقه و صله ارحام، به طولانی شدن عمر کمک می کند. مصائبی که انسان در دنیا می بیند، باعث آمرزش گناهانش می شود. یعنی مصائب و سختی ها، کفاره گناهان هستند. از این رو، یکی از نعمت های مهم الهی، مصائبی است که بر سر انسان می آید. خداوند از روی مهربانی و لطفش، سهم همه انسان ها را در مصائب یکسان قرار داده است، فقط شکل ها و انواعش فرق می کند. پس مصیبت ها دارای آثار تربیتی است از جمله: ۱. آمرزش گناهان ۲. زمینه رشد و تقرب به خداوند حاصل می شود و به هدف خلقت نزدیک تر می شوید، همچنین اسماء الهی را بیشتر دریافت می کند و مسیر تشبه به حق تعالی و اخلاق الهی را طی می کند. در نظر داشته باشید که برای تحقق هر اسمی، نیاز به آزمایش و تمرین و میدان است. پس لازمه رسیدن به مقام محمود و مقام خلیفه الهی و رسیدن به مقام جاودانگی، حضور در دنیا، همراه با سختی، ابتلا و امتحان است. همین ها باعث فعال شدن اسم الهی در وجود انسان می شود. اما انسانی که در این مصیبت ها بی تابی، ناشکری و قهر کند، منجر به خراب شدن رابطه اش با خداوند متعال می شود و به هدف خلقت نمی رسد. مثل کسی که به باشگاه می رود، ولی تمرین نمی کند، معلوم است که او به جائی نمی رسد. اینسان گریبان گیر مصائبی می شود که از سه حالت خارج نیست: مصائبی که انسان در آن نقش داشته، مصائبی که از دیگران به ما می رسد و مصائبی که خداوند با لطفش ایجاد می کند. هر سه کفاره هستند و هیچ کدام فرقی ندارد. پس توجه کنید که انسان در مصیبت ها هیچ ضرری نمی کند، بلکه همه اش سود است. مسکین یعنی کسی که واقعا چیزی ندارد نمی تواند کار کند، پولی ندارد ولی فقیر درآمد دارد ولی دارائی اش به اندازه مخارج معقول زندگی اش نیست. یا مثلا طلبه یا دانشجوئی که می خواهد ازدواج کند ولی خانواده عروس او را در فشار مالی قرار می دهد. درحالیکه باید فرصت داد تا خودشان را پیدا کنند. اینها دامنگیر ظلم شدن است که عقاب به همراه دارد.
دوشنبه ، ۱خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آزادگان ایران]
[مشاهده در: www.badriyoon.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها