تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817513328
سیاستگذاری عمومی پس از پلاسکو - پایگاه خبری تحلیلی دریک آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:دریک آنلاین: درس های حادثه پلاسکو برای مردم و سیاست گذاران چیست و چگونه می شود تجربه تلخ این حادثه را تبدیل به یک سیاست گذاری عمومی منطقی و مطلوب کرد؟لازم نبود زمان زیادی بگذرد تا واقعه پلاسکو در ذهن مردم تبدیل به خاطره شود. پلاسکو اکنون یک خاطره بد است در ذهن شهر اما دیر یا زود به فراموشی سپرده می شود. این خاصیت جامعه امروز ماست. حادثه ای دیگر، یاد و خاطره حادثه قبلی را از بین می برد. بی آنکه از حادثه قبلی درس آموخته باشیم. هدف این نوشتار، نقد رفتار مردم در برابر حوادثی نظیر پلاسکو نیست. اکنون باید این سوال را مطرح کرد که درس های حادثه پلاسکو برای مردم و سیاست گذاران چیست و چگونه می شود تجربه تلخ این حادثه را تبدیل به یک سیاست گذاری عمومی منطقی و مطلوب کرد؟ ممکن است این نوشتار به مذاق خیلی از شهروندان خوش نیاید، اما واقعیت این است که پلاسکو، حاصل جمع سهل انگاری مالک و کسبه پلاسکو، نظارت و پایش ضعیف نهادهای شهری، کافی نبودن ابزارها و تکنولوژی اطفای حریق و در نهایت، ضعف عمومی کشور در زمینه مدیریت حوادث و بحران ها بوده است. در کنار نقد و بررسی عوامل اصلی به وجود آورنده فاجعه پلاسکو، رفتار سیاستمداران نیز در برخورد با این واقعه باید بررسی و نقد شود. در این صورت است که جامعه ایران به این واقعه به دیده عبرت می نگرد و درس های لازم را از آن می آموزد. درس نخست: ایران کشوری حادثه خیز است. هر روز در گوشه ای از این مرز و بوم حادثه ای رخ می دهد. با این حال نهادهای امداد رسان در ایران نه ساختار مناسبی دارند و نه مجهز به ابزارهای لازم هستند. لازم است هرچه سریع تر برای اصلاح ساختار این نهادها و بازنگری در سازوکارهای آنها برنامه ریزی کرد. در عین حال اکنون که موعد بررسی لایحه بودجه در مجلس شورای اسلامی است، باید به این نهادها بودجه مناسب اختصاص داد. پذیرش ناکارآمدی این نهادها برای مردم دشوار است و باید به دور از جهت گیری های سیاسی، در تجهیز و نوسازی نهادهای امداد رسان اقدام جدی کرد. درس دوم: ساختمان های زیادی نظیر پلاسکو در تهران وجود دارند که باید تجهیز و نوسازی یا تخریب و بازسازی شوند. حادثه پلاسکو زخمی بود که سر باز کرد. زخم های کهنه شهر نیاز به شناسایی و مداوا دارند. نباید ساختمان های فرسوده را به حال خود رها کرد. شهرداری ها باید هر ماه گزارش های مستندی از شناسایی و نوسازی این گونه ساختمان ها منتشر کنند. بهتر است مردم نیز از فروشگاه هایی که در ساختمان های فرسوده قرار دارند، خرید نکنند. بیشتر از هر زمانی، نیاز به فشار عمومی برای زخم زدایی از شهرها داریم. درس سوم: پس از حادثه پلاسکو شاهد وعده های خیرخواهانه مسوولان مختلف به آسیب دیدگان این واقعه تلخ بودیم. وزیری وعده جبران خسارت کسبه پلاسکو را داده است. مسوولی وعده داده که کارگران را صاحب کار می کنیم. دیگری وعده پرداخت بیمه بیکاری داده است و دیگری هم می گوید وام کم بهره با تنفس یک ساله به آسیب دیدگان تعلق خواهد گرفت. گذشته از آنکه تجربه نشان داده این وعده ها قابلیت اجرایی ندارد، آنچه نگران کننده به نظر می رسد، سیگنال های غلطی است که سیاستمداران به واحدهای مشابه پلاسکو می دهند. کسبه باید به این نتیجه برسند که بیش از شهرداری در این حادثه نقش دارند. به این دلیل که بازسازی و نوسازی ساختمان، پیش از آنکه وظیفه نهادهای دولتی و عمومی باشد، به خود آنها ربط دارد. درس چهارم: مردم ما با فرهنگ بیمه غریبه اند. آمار بیمه نشدگان پلاسکو تکان دهنده است. سیاستمداران به جای آنکه وعده های غیر اجرایی بدهند، باید بیمه کردن ساختمان ها را اجباری کنند. شرکت های بیمه نیز سازوکار خاص خود را دارند و در صورتی که ساختمانی استانداردهای لازم را نداشته باشد، از بیمه کردن آن سر باز می زنند. نتیجه اینکه ساختمان های بیمه نشده باید پلمب شوند یا اینکه تلاش کنند استانداردهای مورد نظر را به دست آورند. درس پنجم: پذیرش قصور و عذرخواهی از مردم در کشور ما نهادینه نشده است. در واقعه پلاسکو برخی سازمان ها و نهادها وظایف خود را به درستی انجام ندادند. در این میان، آتش نشانان بودند که هزینه اصلی را پرداخت کردند. هنوز هم بازی «من مقصر نبودم» تمام نشده و هر روز ابعاد تازه ای پیدا می کند. درسی که مسوولان باید از این حادثه بگیرند این است که صادقانه، به خاطر قصورهای احتمالی از آسیب دیدگان و مردم عذرخواهی کنند. عذرخواهی چیزی از وقار و متانت سیاستمداران کم نمی کند، بلکه بر سرمایه اجتماعی آنها می افزاید. در نهایت اینکه هر جامعه ای از وقایع، فجایع و حوادث طبیعی و سیاسی و اقتصادی درس های زیادی می آموزد. تاریخ بشری پر است از وقایع و فجایع درس آموز اما آنچه احتمالا درس آموزی جوامع را به کمترین حد ممکن می رساند، تفوق نگاه احساسی بر نگاه عقلانی است. علاوه بر این، جامعه ما به آموزش نیاز دارد. آموزش به جای تربیت. کاش مدتی دست از تربیت مردم برداریم و به آنها آموزش بدهیم. آموزش رانندگی، آموزش رویارویی با بحران ها، آموزش کمک به سانحه دیدگان، آموزش مصرف و… محسن جلال پور
شنبه ، ۳۰اردیبهشت۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دریک آنلاین]
[مشاهده در: www.dariconline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها