محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیههای کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829489906
سلطانيه در دانشگاه لندن تشريح كرد: دليل اصلي شكست ايده ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي كشتار جمعي در خاورميانه
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: سلطانيه در دانشگاه لندن تشريح كرد: دليل اصلي شكست ايده ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي كشتار جمعي در خاورميانه
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هستهيي
دكتر علي اصغر سلطانيه در كنفرانس بينالمللي منطقه عاري از سلاحهاي كشتار جمعي در خاورميانه در دانشگاه لندن گفت: ما به مسالهاي مي پردازيم كه ظاهرا حل آن بسيار آسان به نظر ميرسد، اما با كمال شگفتي به رغم تمام اظهارات سياسي و بعضي تلاشها طي چهار دهه گذشته ما در بن بست قرار گرفتهايم و هيچ دورنماي اميدوار كنندهاي وجود ندارد، مگر اينكه گامهاي بيدرنگ و دسته جمعي در اين زمينه برداشته شود.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) متن كامل اظهارات دكتر علي اصغر سلطانيه، نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل و ديگر سازمانهاي بينالمللي در كنفرانس بينالمللي منطقه عاري از سلاحهاي كشتار جمعي در خاورميانه كه هفته گذشته در دانشكده مطالعات شرق و آفريقا دانشگاه لندن برگزار شد به شرح زير است:
«ما به مسالهاي ميپردازيم كه ظاهرا حل آن بسيار آسان به نظر ميرسد، اما با كمال شگفتي به رغم تمام اظهارات سياسي و بعضي تلاشها طي چهار دهه گذشته ما در بن بست قرار گرفتهايم و هيچ دورنماي اميدوار كنندهاي وجود ندارد، مگر اينكه گامهاي بي درنگ و دسته جمعي در اين زمينه برداشته شود.
الف - تشخيص مساله:
قبل از اينكه هرگونه نسخهاي براي بيمار كه خاورميانه ميباشد پيچيده شود بايد ابتدا دليل اصلي بيماري تشخيص داده شود.
در اولين گام لازم است كه ما ابتدا چند پرسش و پاسخ داشته باشيم:
پرسش ١: چه مدت است كه بيمار مريض است؟
پاسخ ١: ٦٠ سال.
پرسش ٢: وضعيت سلامتي آن قبل از اينكه اولين نشانه بيماري مشخص شود چگونه بود؟
پرسش ٣: آيا بيماري واگير از خارج وارد شده است.
پاسخ ٣: بله.
پرسش ٤: آيا اعضاي داخلي بدن واكنش طبيعي داشتهاند؟
پاسخ ٤ : بله.
پرسش ٥ : آيا تلاشي توسط پزشكان محلي براي درمان بيماري صورت گرفته است؟
پاسخ ٥ : بله.
پرسش ٦ : آيا موفق بودهاند؟
پاسخ ٦ : خير.
پرسش ٧ : چرا ؟
پاسخ ٧ : رد هرگونه درمان توسط بيمار و مداخله بيگانگان با ارايه داروهايي با عوارض جانبي خطرناك.
پرسش ٨: آيا هيچ اميدي براي درمان وجود دارد؟
پاسخ ٨ : هنوز بله.
پرسش ٩ : اكنون چكار بايد كرد؟
پاسخ ٩: مجبور كردن بيمار براي پذيرش داروي ارايه شده توسط پزشكان برجسته صادق محلي. ايمن سازي بيمارستان از هرگونه تهديد و توطئه دشمنان بيمار به ويژه آنهايي كه اين بيماري را سالها پيش در آنجا پراكندند جهت ورود به بيمارستان.
پرسش ١٠ : چه نوع دارويي ممكن است؟
پاسخ ١٠ : صبور باش، خوب گوش كن و به دقت يادداشت بردار.
ب- الزامات اوليه براي ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي كشتار جمعي (WMDFZ).
لازم است ابتدا عناصر زير را مد نظر داشت:
١ - ضرورت:
تا چه حد ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي كشتار جمعي در برقراري صلح و امنيت در منطقه و در كل جهان حياتي است؟
٢ - نمونه هاي موفق:
آيا هيچ منطقهاي وجود دارد كه در آن منطقه عاري از سلاحهاي كشتارجمعي ايجاد شده باشد؟ اگر هست كجا؟ چه موقع؟ چه مدت براي كشورهاي منطقه طول كشيد تا بر ضرورت ايجاد آن به توافق رسيدند؟ چه مدت مذاكرات طول كشيد؟ آيا هيچ كشور خارج از منطقه اين ابتكارها را مطرح كرد؟ آيا كشورهاي خارج از منطقه در مذاكرات كشورهاي منطقه در اين زمينه دخيل بودند؟
٣ - بررسي انتقادي وقايع تاريخي شامل تلاشهاي منطقهاي و بين المللي و نقاط ضعف.
٤ - نقش معاهدات مربوطه:
تمام كشورهاي منطقه در زمينه عضويت در معاهده منع گسترش سلاحهاي هستهيي(NPT)، كنوانسيون منع سلاحهاي بيولوژيك (BTWC) ، كنوانسيون منع سلاحهاي شيميايي(CWC) در كجا قرار دارند؟
٥ - نقش سازمانهاي بينالمللي مربوطه:
آيا آژانس بين المللي انرژي اتمي (IAEA) و سازمان منع سلاحهاي شيميايي (OPCW)نقشي در مذاكرات مربوط به تشكيل مناطق عاري از سلاحهاي كشتار جمعي و يا بعد از تشكيل اين مناطق داشتهاند؟
يادداشت: نمونههايي از موارد موفق مناطق عاري از سلاحهاي هستهيي در ديگر مناطق جهان وجود دارند. موافقتنامههايي مناطق عاري از سلاحهاي هستهيي همچون تلاتلولكو، راروتونگا، بانكوك، پليندابا و مغولستان گامهاي مثبت و اقدامات مهمي به سوي تقويت خلع سلاح جهاني هستهيي و منع گسترش هستهيي هستند.
ج - نگاهي كوتاه به وضعيت موجود در ارتباط با معاهدات منع گسترش در خاورميانه:
١ - جمهوري اسلامي ايران: NPT ، CWC، BTWC و پروتكل ژنو را تصويب كرده است.
٢- عراق: NPT ، CWC، BTWC و تصويب كرده و پروتكل ژنو را مشروط تصويب كرده است.
٣ - عربستان سعودي: NPT ، CWC، BTWC و پروتكل ژنو را تصويب كرده است.
٤ - اردن: NPT ، CWC، BTWC و پروتكل ژنو را تصويب كرده است.
٥- سوريه: NPT را تصويب كرده، BTWC را امضا كرده و پروتكل ژنو را مشروط تصويب كرده است.
٦- مصر: NPT و پروتكل ژنو را تصويب كرده است.
٧- اسرائيل: NPT ، CWC، BTWC را تصويب نكرده و پروتكل ژنو را مشروط تصويب كرده است.
جمهوري اسلامي ايران به عنوان تنها قرباني سلاحهاي شيميايي در تاريخ اخير بسيار مشتاق است كه اهداف بلند جهان عاري از سلاحهاي كشتارجمعي به واقعيت به پيوندد. چرا كه هنوز سالها بعد از پايان جنگ تحميلي عراق عليه ايران هزاران مصدوم شيميايي ايراني از اثرات و عواقب سلاحهاي شيميايي كه اجزاء و تركيبات آن از سوي كشورهاي معيني كه عضو شوراي امنيت سازمان ملل تامين مي شد، رنج برده يا جان ميسپارند.
اسرائيل نه تنها عضو پيمان منع گسترش (NPT) و عضو كنوانسيون سلاحهاي سمي و بيولوژيك (BTWC) نيست و هنوز كنوانسيون سلاحهاي شيميايي CWC را نيز تصويب نكرده است، بلكه براساس بعضي برآوردها، داراي صد تا دويست سلاح هستهيي مي باشد.
از نظر ما ، ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي هسته اي، ابزاري حياتي براي تحكيم خلع سلاح هسته اي، منع گسترش و جامه عمل پوشاندن به (WMDEZ) مي باشد.
گرچه نزديك به سه دهه است كه از سوي مجمع عمومي سازمان ملل متحد و قطعنامههاي IAEA تاكيد مي گردد، كه ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي هسته اي در خاورميانه ميتواند كمك بزرگي به افزايش صلح و ثبات در جامعه بين المللي كند ولي رژيم اسرائيل با ادامه فعاليت هاي مخفي خود در زمينه حفاظت تاسيسات هستهيي سازمان ملل متحد و عدم الحاق به NPT تنها مانع تحقق چنين اهدافي در منطقه به حساب ميآيد. طعنه آميز اينكه اين رژيم عليرغم رد و زير پا نهادن تمامي قطعنامههاي شوراي امنيت و مجمع عمومي سازمان ملل متحد درخصوص سلاحهاي كشتارجمعي، نه تنها رضايت بلكه در حقيقت مواد و حمايت هاي مالي را براي برنامه هاي مربوط به سلاحهاي كشتارجمعي خود را از ايالات متحده آمريكا دريافت مي نمايد. تعقيب مخفيانه و رو به تزايد سلاحهاي هستهيي از سوي رژيم صهيونيستي، نه تنها خواستهاي مخفيانه و رو به تزايد رژيم صهيونيستي براي سلاحهاي هستهيي در طول دهههاي متمادي كاهش نيافته بلكه از سوي اين رژيم تعقيب و البته به صورت يك راز آشكار درآمده است، چرا كه دستيابي رژيم اسرائيل به سلاحهاي هستهيي ديگر شايعه نيست.
نخست وزير رژيم صهيونيستي در تاريخ ١١ دسامبر ٢٠٠٦ در مصاحبه به شبكه تلويزيوني آلمان، به داشتن سلاحهاي غيرقانوني هستهيي در اسرائيل اعتراف نمود و ماهيت فعاليتهاي مخفيانه اين رژيم كه به صورت جدي و دائمي صلح وامنيت بين المللي و منطقه اي را به مخاطره انداخته است، آشكار ساخت.
جامعه جهاني به ويژه كشورهاي منطقه و در جهت ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي كشتارجمعي در خاورميانه در اسرع وقت بايستي براي مبارزه با سلاحهاي كشتارجمعي رژيم اسرائيل بايستي متحد شوند.
جا دارد به اين نكته نيز اشاره كنم كه بعد از محكوميت قاطع اسرائيل توسط تقريبا تمامي شركت كنندگان در كنفرانس عمومي IAEA در سال ٢٠٠٧، نماينده اسرائيل اظهارات نخست وزير اين كشور را رد كرد. البته چنين تناقضاتي و سياستهاي مبتني بر نيرنگ و ريا از سوي رژيمي كه بر مبناي غيرقانوني تاسيس يافته است جاي تعجب ندارد. به هرحال براي تاييد چنين ادعايي براي تعداد اندكي كه نياز به توضيح بيشتري دارند، من پيشنهاد نمودم كه مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي يك تيم از بازرسان را براي بررسي صحت و سقم اين مدعا به اسرائيل اعزام و گزارش آن را به كشورهاي عضو و جامعه بينالمللي در سطح گسترده، اعلام نمايد.
به هر جهت ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي كشتارجمعي در هر منطقهاي نميتواند فارغ از شرايط سياسي، ملزومات امنيتي و احساس خطر، آن منطقه و به صورت مجزا مورد گفتگو قرار گيرد. اما رژيم اسرائيل الحاق خود به معاهدات خلع سلاحي را به مسائل امنيتي مرتبط ساخته و اين واقعيت را منكر مي شود كه كشورهاي منطقه خاورميانه نيز در معرض تهديد دائمي به واسطه عدم التزام اين رژيم به هرگونه ساز و كار و هنجار بين المللي، مي باشند.
دنيا شاهد بوده است كه كودكان بي خانمان فلسطيني در اردوگاههاي پناهندگان، هر روز و بصورت مدام، نسبت به بمبارانهاي اسرائيل با سلاحهاي پيشرفته و تانك، با صداي بلند و سنگهاي كوچك اعتراض مينمايند در اختيار داشتن ٢٠٠ سلاح هسته اي براي مبارزه با كودكان معصوم واقعيت شرم آور قرن حاضر است.
حمله نظامي عليه تاسيسات هستهيي، تابويي است كه توسط رژيم اسرائيل شكسته شد. اجازه بدهيد تجربه خودم را در زمان كنفرانس عمومي IAEA در سال ١٩٨٢، به اطلاع شما برسانم.
به دنبال حمله نظامي عليه راكتور هستهيي عراق (TAMUZ) جامعه جهاني اين تهاجم خطرناك را قويا محكوم كرد و استوارنامههاي (credentials) هيات اسرائيل به كنفرانس عمومي IAEA رد شدند، و يك قطعنامه نيز در طول كنفرانس عمومي IAEA در سال ١٩٨٢ در اين خصوص تصويب شد. عليرغم اين واقعيت كه رژيم صدام به ايران حمله كرده بود ولي به عنوان جمهوري اسلامي ايران براساس اصول و مرام خود از اين قطعنامه حمايت نمود. به خاطر دارم كه آمريكا هشدار داد اگر چنين اقدامي براي محكوميت اسرائيل صورت پذيرد اين كشور از IAEA خارج خواهد شد. هيات آمريكايي در كنفرانس عمومي تهديد كه با توجه به تاثير مالي خروج اين كشور از عضويت آژانس، اين سازمان متلاشي خواهد شد. بلافاصله بعد از تهديد آمريكا مبني بر خروج از عضويت آژانس، هيات ايراني اعلام كرد كه اگر آمريكا به تلافي تصميم كنفرانس عمومي براي محكوميت تهاجم اسرائيل از آژانس خارج شود ايران آماده است تا سهم آمريكا از بودجه عمومي آژانس را پرداخت نمايد. بعد از اين تصميم كنفرانس عمومي، هيات آمريكايي عليرغم بلوف خود تنها سالن كنفرانس را ترك كرد نه آژانس را.
من بايستي در اين زمينه پيشرفت مثبت تاريخي را ذكر كنم، در سال ١٩٩٠ كنفرانس عمومي IAEA قطعنامه GCXXXIV/RES/٥٣٣ را تصويب نمود. اين قطعنامه از سوي ايران پيشنهاد شده بود، براساس اين قطعنامه هرگونه حمله و حتي تهديد به حمله عليه تاسيسات اتمي در حين فعاليت يا حتي در حين ساخت، منشور سازمان متحد، وضعيت سازمان بين المللي انرژي اتمي و حقوق بين الملل را به مخاطره خواهد انداخت. در صورت وقوع چنين امري شوراي امنيت سازمان ملل متحد بايستي اقدام عاجل انجام دهد.
د - نگرانيهاي امنيتي كشورهاي خاورميانه از تهديدات بالقوه تسليحات كشتار جمعي اسرائيل:
- جامعه جهاني نبايد بپذيرد كه نسلهاي آتي همچنان تحت سايه هراسناك استفاده احتمالي از تسليحات كشتار جمعي زندگي كنند. ما بايد تضمين نماييم كه مردم ايران كه طي جنگ هشت ساله قربانيان سلاحهاي كشتار جمعي مي باشند آخرين مورد آن در هر نوع در هر جا وتحت هر شرايطي باشند. ايران عزم خود را براي نيل به اين هدف با پيوستن به سه معاهده اصلي NPT، BWCو CWC در اين زمينه و با مطرح نمودن ايده ايجاد منطقه عاري از سلاحهاي هسته اي در خاورميانه اعلام كرده است.
- تاريخچه اقدامات براي ايجاد منطقه عاري از تسليحات كشتار جمعي و تسليحات هستهيي در خاورميانه پيشنهاد اوليه براي ايجاد منطقه عاري از تسليحات هستهيي در خاورميانه براي اولين بار در سال ١٩٧٤ از سوي ايران و با حمايت مصر مطرح گرديد.
- بن بست كنوني در مذاكرات در جهت ايجاد منطقه عاري از تسليحات كشتار جمعي در خاورميانه نتيجه مستقيم توانمندي هستهيي اسرائيل است كه صلح و ثبات در منطقه را در معرض خطر قرار مي دهد.
- براي آنكه حضار محترم در جلسه به اين اقناع برسند كه رژيم اسرائيل مانع اصلي فراروي ايجاد منطقه عاري از تسليحات كشتار جمعي در خاورميانه است، اعلاميه اجلاس چهاردهم سران جنبش عدم تعهد در هاوانا (١١ تا ١٦ سپتامبر ٢٠٠٦) را يادآور ميشوم. جنبش عدم تعهد متشكل از ١١٨ كشور يعني تقريبا همه اعضاي جامعه بين المللي است. در اعلاميه هاوانا آمده است:
«89- سران كشورها يا روساي دول حمايت خود را براي ايجاد منطقه عاري از تمامي تسليحات كشتار جمعي مورد تاكيد مجدد قرار مي دهند. بدين منظور آنان نياز به ايجاد منطقه عاري از تسليحات هستهيي در منطقه خاورميانه منطبق با قطعنامه ٤٨٧ (١٩٨١) شوراي امنيت، بند ١٤ قطعنامه ٦٨٧ (١٩٩١) شوراي امنيت و قطعنامه هاي مربوطه مجمع عمومي كه با اجماع به تصويب رسيده را مورد تاييد مجدد قرار مي دهند. آنان از تمامي طرفهاي ذيربط ميخواهند در جهت اجراي كامل پيشنهاد ارائه شده از سوي ايران در سال ١٩٧٤مبني بر ايجاد چنين منطقهيي گامهاي فوري و عملي اتخاذ نموده و تا هنگام ايجاد آن از اسرائيل، تنها كشور در منطقه كه به پيمان عدم اشاعه تسليحات هستهيي (NPT) نپيوسته و به علاوه نيت خود را نيز براي چنين اقدامي اعلام نداشته، ميخواهند از در اختيار داشتن سلاحهاي هستهيي دوري جسته و براساس قطعنامه ٤٨٧ (١٩٨١) شوراي امنيت به سرعت تمامي تاسيسات هستهيي خود را تحت نظارت كامل پادماني آژانس بين المللي انرژي هستهيي قرار داده و فعاليتهاي هستهيي خود را در انطباق با نظام عدم اشاعه به انجام رساند. آنها نگراني عميق خود را نسبت به كسب توانمندي هستهيي از سوي اسرائيل كه خطري جدي و مداوم را عليه امنيت همسايگان و ديگر كشورها ايجاد مي نمايد ابراز داشته و اسرائيل را به خاطر تداوم توسعه و انبارسازي زرادخانه هستهيي محكوم نمودند. آنان بر اين نظر هستند كه ثبات در منطقهيي كه در آن عدم توازن فاحش توانمندي نظامي بويژه از طريق دارا بودن سلاحهاي هستهيي وجود دارد نميتواند حفظ گردد. وضعيتي كه به يك طرف اجازه ميدهد همسايگان خود و منطقه را تهديد نمايد. آنان همچنين خواستار ممنوعيت تام و كامل انتقال تجهيزات، اطلاعات، مواد و تاسيسات هستهيي، منابع و وسايل مربوطه و ارائه مساعدت در زمينه علوم و فن آوري هستهيي به اسرائيل شدند. آنان در اين خصوص نگراني جدي خود را نسبت به استمرار تحولاتي كه طي آن دسترسي دانشمندان اسرائيلي به تاسيسات هستهيي يك كشور دارنده سلاح هستهيي فراهم گرديد، اظهار داشتند. اين تحولات پيامدهاي منفي جدي براي امنيت منطقه و همچنين اعتبار نظام جهان عدم اشاعه در بر خواهد داشت».
كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد طي كنفرانس پيمان عدم اشاعه كه در آوريل ٢٠٠٨ در ژنو برگزار شد چنين اعلاميهاي البته روزآمد شده آن را صادر نمودند.
حضار محترم
در خاتمه جمهوري اسلامي ايران بر اين اعتقاد است كه در اين مقطع تاريخي تمامي دوستداران صلح در جهان بويژه روشنفكران، دانش پژوهان و نمايندگان مجالس كه نمايندگي مردم را بر عهده دارند، ناگزيرند براي آغاز بدون تاخير اقدامات دسته جمعي ملموس با هدف وادار ساختن رژيم اسرائيل به تصويب فوري NPT, CWC,BTWC و بمنظور برداشتن تحفظ از پروتكل ژنو، و براي از بين بردن توانمندي تسليحاتي كشتار جمعي به ويژه در زمينه سلاحهاي هستهيي و قرار دادن تمامي مواد و تاسيسات هستهيياش تحت پادمان IAEA، بسيج گردند.»
انتهاي پيام
سه شنبه 4 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]
-
گوناگون
پربازدیدترینها