تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817619643
فارس به مناسبت روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی(ع) گزارش می‌دهد مشهد، قم و شیراز؛ میزبانان اولاد موسی بن جعفر(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس به مناسبت روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی(ع) گزارش می‌دهدمشهد، قم و شیراز؛ میزبانان اولاد موسی بن جعفر(ع)
مشهد، قم و شیراز به عنوان سه شهر مهم ایران، مفتخر هستند تا میزبان حضرت امام رضا(ع)، حضرت معصومه(س) و حضرت احمد بن موسی(ع) به عنوان فرزندان برومند حضرت موسی بن جعفر(ع) باشند و تا ابد به این میزبانی خود افتخار کنند.
خبرگزاری فارس – حسن شیخ حائری: امروز، ششم ذیقعده به عنوان روزی از روزهای دهه کرامت، در تقویم رسمی ما به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی، شاهچراغ(ع) نامگذاری شده است؛ شخصیتی ملقب به «سید الاعاظم» که فرزند امام موسی کاظم(ع) و برادر حضرت امام رضا(ع) و حضرت معصومه(ع) است. مادر بزرگوار حضرت شاهچراغ، حضرت امّ احمد است که در نزد امام موسی بن جعفر، به عنوان همسری حافظ اسرار شمرده می‌شد و حضرتش، امانات فراوانی را نزد او می‌گذارد. در کتاب ارزشمند اصول کافی آمده است که حضرت امام موسی کاظم(ع) امانت سر به مهری را به ام احمد سپردند و فرمودند:«بعد از شهادت من، هرکس از اولاد من که در طلب این امانت به نزد تو آمد، خلیفه و جانشین من است. با او بیعت نما که جز خدا کسی خبر از این امانت ندارد.» چنین شد که پس از شهادت حضرت امام کاظم(ع)، حضرت امام رضا(ع) به نزد ام احمد آمدند و امانت پدر را طلبیدند. ام احمد به گریه افتاد و دانست که امام کاظم(ع) شهید شده‌اند. سپس آن بانوی محترمه امانت را بر حسب وصیت آن حضرت به امام رضا(ع) تقدیم کرد و با ایشان به عنوان امام هشتم شیعیان بیعت کرد. همچنین نقل است هنگامی که خبر شهادت امام هفتم شیعیان در مدینه منتشر شد، مردم بر در خانه‌ام احمد جمع شدند و همراه با حضرت احمد بن موسی(ع) به مسجد آمدند و به سبب شخصیت والای او، گمان کردند که پس از شهادت امام کاظم(ع)، وی جانشین و امام است. به همین دلیل، با وی بیعت کردند و او نیز از آن‌ها بیعت گرفت، پس بر بالای منبر رفت و خطبه‌ای در کمال فصاحت و بلاغت بیان کرد و فرمود: ای مردم، هم‌چنانکه اکنون تمامی شما با من بیعت کرده‌اید، بدانید که من خود، در بیعت برادرم علی بن موسی(ع) هستم. او پس از پدرم، امام و خلیفه به حق و ولیّ خداست. از طرف خدا و رسولش بر من و شما واجب است که از او اطاعت کنیم. پس از آن، حضرت احمد بن موسی(ع) در فضایل برادرش علی بن موسی الرضا(ع) سخن گفت و تمامی حاضران تسلیم گفته او شدند و از مسجد بیرون آمدند، در حالی که پیشاپیش آن‌ها احمد بن موسی حرکت می‌کرد. آنگاه خدمت امام رضا(ع) رسیدند و به امامت آن بزرگوار اعتراف و سپس همگی با حضرت ایشان(ع) بیعت کردند. در این زمان بود که امام رضا(ع) درباره برادرش احمد بن موسی(ع)، این چنین دعا فرمود:«هم‌چنانکه حق را پنهان و ضایع نگذاشتی، خداوند در دنیا و آخرت تو را ضایع نگذارد.» پس از چندی است که مأمون عباسی، امام رضا(ع) را از مدینه به مرو فرا می‌خواند و حضرتش بر خلاف میل باطنی، مجبور به این عزیمت می‌شود. این اتفاق البته فرصت مناسبی را برای شیعیان در راستای حرکت از مدینه و دیدار با مسلمانان سایر کشورها و البته آشکار ساختن چهره واقعی حکام ستمگر عباسی ایجاد می‌کند. اینگونه است که بسیاری از برادران و خواهران امام رضا(ع) و از جمله حضرت احمد بن موسی(ع) از مدینه به سوی مرو حرکت می‌کنند. نقل است که در کاروان حضرت احمد بن موسی(ع)، دو تن از برادران ایشان به نام‌های محمد و حسین و البته گروه زیادی از برادرزادگان، خویشان و شیعیان حضور داشته‌اند که تعداد آنان را حدود 2 هزار نفر برآورد کرده‌اند که البته با عبور از شهرهای عراق و ایران، این تعداد بالغ بر 15 هزار نفر شده است. در همین ایام است که مأمون عباسی با نقشه قبلی امام رضا(ع) را مسموم و به شهادت می‌رساند و البته از حرکت حضرت احمد بن موسی(ع) و جمع زیادی از شیعیان به سوی مرو مطلع می‌شود و آن را تهدیدی جدی برای موقعیت حساس خود می‌بیند. به همین دلیل به همه حکام و عمال خود در شهرها و ولایات ایران دستور می‌دهد که هرکجا از بنی فاطمه و اولاد پیغمبر کسی را یافتند، او را مورد تعقیب قرار دهند، به مدینه بازگردانند و یا حتی اگر لازم شد، آنان را از دم تیغ بگذرانند. این خبر و دستور به حاکم شیراز که می‌رسد، او از نزدیک شدن کاروان احمد بن موسی(ع) به شیراز مطلع می‌شود و با لشکری انبوه در خارج از شهر به مقابله او می‌رود. در همین زمان است که خبر شهادت امام رضا(ع) هم به احمد بن موسی(ع) می‌رسد و او با علم به اینکه بازگشت به مدینه ممکن نیست، یارانش را جمع کرده و خطاب به آنان می‌گوید:«قصد این‌ها، ریختن خون فرزندان علی بن ابی طالب(ع) است. هر کس از شما مایل به بازگشت باشد یا راه فراری بداند، می‌تواند برود؛ اما من چاره‌ای جز جهاد با این اشرار ندارم.» پس از این سخنان است که شیعیان، این کلام را مشابه کلام امام حسین(ع) در کربلا می‌بینند و مجدداً با احمد بن موسی بیعت می‌کنند و با ایشان می‌مانند. تاریخ نقل می‌کند که در رویارویی‌های ابتدایی، با وجود تعداد بیشمار دشمنان اهل بیت، سپاه شیعیان پیروز می‌شود، دشمن به داخل شیراز پناهنده می‌شود و دروازه‌های شهر را می‌بندد. پس از آن است که یاران احمد بن موسی(ع) در پشت دروازه‌های شیراز اردو می‌زنند. روزهای بعدی اما توطئه‌ها و نیرنگ‌های دشمن، به شکست شیعیان می‌انجامد و آنان یکی بعد از دیگری به شهادت می‌رسند. نوبت به حضرت احمد بن موسی(ع) که می‌رسد، ایشان جنگ نمایانی انجام می‌دهد و تا چند ساعت مقاومت می‌کند. مقاومت جانانه آن حضرت موجب می‌شود تا دشمن به فکر ضربه زدن ناجوانمردانه بیفتد؛ لذا از پشت به ایشان حمله کرده و پس از وارد آوردن ضرباتی بر ایشان، خانه را بر سر ایشان خراب می‌کنند که موجب می‌شود ایشان در همان خرابه، مدفون شوند. تاریخ نقل می‌کند که تا مدت‌ها کسی از محل دفن حضرت احمد بن موسی(ع) اطلاعی نداشته است تا اینکه در حدود پنج قرن بعد از شهادت ایشان، محل دفنشان از آشکار شدن جسد سالم ایشان و نقش انگشتری آن حضرت با عنوان «العزه لله، احمد بن موسی» به اثبات می‌رسد. چنین شد که مشهد، قم و شیراز به عنوان سه شهر مهم ایران، مفتخر شدند تا میزبان حضرت امام رضا(ع)، حضرت معصومه(س) و حضرت احمد بن موسی(ع) به عنوان فرزندان برومند حضرت موسی بن جعفر(ع) باشند و تا ابد به این میزبانی خود افتخار کنند. انتهای پیام/2258/ر20/
95/05/19 :: 16:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها