واضح آرشیو وب فارسی:مهر: ميلاد كوثر /حضرت فاطمه(س) ؛ ريحانه پيامبر اسلام
خبرگزاي مهر - گروه دين و انديشه: دنياي خاكي مملو از عطر حضور حضرت زهرا (س) شد، وي در دامان پيامبر اسلام به بالندگي رسيد و همسفر پدر در جادههاي پرفراز و نشيب رسالت گشت، دوازده گوهر درخشان امامت از بركت وجود ريحانه پيامبر پرتوافشاني كرده و نور ولايت را تا هميشه به تلألو واميدارد.
ولادت فاطمه زهرا (س) را روز بيستم جمادي الثاني سال پنجم بعثت ، در مكه مي دانند . بنابراين در هنگام هجرت، سن آن بانوي يگانه نزديك به نه سال بوده است .
نامها و لقبهايي كه حضرت فاطمه دارد همه بيانگر صفات و سجاياي ملكوتي اوست، صفاتي چون صديقه طاهره، زكيه، زهرا، سيدة النساء العالمين، خير النساء و بتول .
شگفت تر از همه " ام ابيها " يعني " مادر پدرش " است كه بيانگر علاقه بسيار زياد فاطمه (س) به پدر بزرگوارش است و اينكه با همه كمي سن از آغاز كودكي ، پناهگاه معنوي و تكيه گاه روحي ( بعد از خداوند متعال ) مانند خديجه ، براي پدر بزرگوارش بوده است .
فاطمه زهرا (س) وارث صفات بارز مادر بزرگوارش خديجه بود، در جود، بخشش، بلندي نظري و حسن تربيت وارث مادر و در سجاياي ملكوتي وارث پدر و همسري دلسوز، مهربان و فداكار براي همسرش علي (ع) بود .
نه سال در كنار پدر بزرگوار و مادر و نه سال ديگر را كنار همسر گرانقدرش، علي (ع) همدوش وي در نشر تعليمات اسلام، خدمات اجتماعي و كار منزل زندگي كرد . اوقاتش به تربيت فرزند، امورات منزل و ذكر و عبادت پروردگار مي گذشت . فاطمه در مكتب تربيتي اسلام پرورش يافت و ايمان و تقوا در ذرات وجودش جاي داشت .
فاطمه در كنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربيت شد و علوم و معارف الهي را از سرچشمه نبوت فراگرفت و آنچه را طي سالهاي زندگي در كنار پدر آموزخت، در خانه همسر به مرحله عمل گذاشت و همچون مادري سالخورده و كدبانويي آزموده كه تمام دوره هاي زندگي را گذرانده باشد ، به اهل خانه و آسايش شوهر و تربيت فرزندان توجه مي كرد و آنچه را بيرون خانه مي گذشت ، مورد توجه قرار مي داد و از حق خود و همسرش دفاع مي كرد .
يكي از مسائلي كه مشركين خيلي به آن اميدوار بودند اين بود كه بعد از وفات پيامبر پيروان او بدون يار و ياور خواهند ماند و به زودي پيام محمد در جهان به فراموشي سپرده خواهد شد.
مشركين بنا به سنت غلطي كه در زمان جاهليت مرسوم بود، بقا و دوام نسل يك فرد را به داشتن فرزند پسر مي دانستند و چون دو پسر پيامبر در كودكي از دنيا رفته بودند، آنها معتقد بودند نسل پيامبر منقرض شده و زمانيكه آن حضرت از دنيا برود كسي نيست پرچم پاسداري از اسلام را بر دوش نگه دارد.
اما پيامبر يقين داشت كه از او نسل پاك و با بركتي به وجود خواهد آمد كه سرمنشاء تمام خوبيهاي جهان خواهد شد. ديري نپائيد كه قلب پيامبر به نويد پروردگار روشن شد و آن زماني بود كه سوره "كوثر" بر پيامبر نازل گشت: " ما به تو كوثر را عطا نموديم، پس به شكرانه آن نماز به جاي آور و قرباني كن. همانا (نسل ) دشمن تو بريده خواهد ماند."
سه شنبه 4 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]