قربانت عزيز دلم

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: قربانت عزيز دلم
ديرم شده! مثل هميشه عجله دارد روي اعصابم راه مي رود و تو نيستي تا با يك لبخند و يك ليوان آب جلويم سبز شوي و تمام اضطرابم را يكجا بريزي توي نگاه چين دار خودت، چين دار به اين دليل كه سالهاست غم و دغدغه همه ما ـ من، رضا، مادربزرگ و مريم و حتي آقاي بهارلو و... ـ نزديك پلكهايت را خط انداخته و پيشاني بلند و سفيدت را خط خطي كرده است اما باز هم با دستاني پر از قاصدك غرور، ضربان قلبم را تنظيم مي كني...حالا امروز نيستي و من تنها...چه جغرافياي دنجي داري تو در اين گرماي بخارآلود و كنج خلوت ات با يخچال و اجاق گاز و ملاقه و ريحون بنفشي كه هيچوقت دوست نداشتي براي من توي سبزي ها بگذاري... و آن كتاب دعاي كنار طاقچه...كنار طاقچه...آنجا كه هر وقت زير چشمي دنبالت كردم ديدم چگونه به هواي كتاب دعا مي روي و دستي مي كشي به سر و روي آن قاب عكس رنگ پريده كه هميشه دارد تو را نگاه مي كند آن هم آنقدر عاشقانه كه ...باور كن حسودي ام مي شود...ديرم شده! مثل هميشه عجله دارد بدجوري روي اعصابم راه مي رود، انگاري اين آشپزخانه برايم تنگ شده، تو هم كه نيستي تا از پشت با دو انگشت گوشت هاي كنار پهلويم را بگيري و با كش و قوس بگويي: باز هم كه حوصله نداري خانوم! و «خانوم» را بيشتر بكشي. و من خودم را لوس كنم برايت و سرم را بچسبانم به سينه ات و تو انگشت هايت را آرام بياوري بالا روي صورتم بنشاني و تا من لب هايم را برسانم به انگشتانت و غنچه بوسه اي بنشانم بر دست چروكيده ات، صورتم را برگرداني سمت صورتت و بيشتر لوسم كني كه...بوسه ات آنقدر خانه دلم را تكان مي دهد كه نخواهم براي ساعتي از آغوشت جدا شوم اما خودت چند ثانيه كه مي شود دستم را مي گيري و ...واي كه چقدر ديرم شده! عجله دارد بدجوري روي اعصابم راه مي رود، و تو...تو نيستي... تو نيستي تا شب هايم را مراقب باشي، مراقب باشي و با لحن سلام گفتنم نگران شوي و بيايي روبرويم بس بنشيني و تا از زبانم نگيري آنچه كه دلت را آشوب كرده، خم ابروهايت باز نشود. با خيال تو هنوزم مثل هر روز و هميشه...هر شب حافظه من پر تصوير تو مي شه!خيلي ديرم شده! مثل هميشه عجله دارد بدجوري روي اعصابم راه مي رود، حوصله نوشتن ندارم، تو كه نيستي تا ديكته ام را بگويي و آنقدر مدارا كني با من كه من هواي نوشتن از سرم بپرد و محو آن عينك روي چشم هايت بشوم، عاشقت بشوم و بگويم...كي مي شه منم عينك بزنم؟ و تو بخندي و دستت را لاي موهايم برقصاني و باز ستاره هاي لبخندت را بنشاني درست وسط پهنه بي كران قلبم...ديرم شده! عجله دارد بدجوري روي اعصابم راه مي رود، يادم رفت زير گاز را كم كنم، فكر كنم باز هم ته گرفت غذا. تو كه البته مي خندي اما بقيه ... باز يادم رفت محو گلهاي دامنت نشوم وقتي با گريه وارد اتاق شدم و تو هراسان طوري به سمتم دويدي كه گلزار دامنت را آشفته در باد ديدم و تو را مجنوني كه با طوفان در افتاده و... لنگر كشتي تكان هاي دلم بودي و عشق ات ديوانه وار مستم مي كرد كه در خانه هستي، در دانشگاه هستي، در اداره ام هستي و حالا...در قاب عكس دلم هم هستي... ديرم شده! برايت يادداشت گذاشته ام مثل هميشه به در يخچال زده ام...: مادرم! دلم برايت يك ذره شده، قربانت گردم، عزيز دلم... چه بگويم كه من مات تصوير تو ام!مريم اخوان
سه شنبه 4 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]