محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829225707
کارشناسان سیاسی آسیای مرکزی مطرح کردند کاهش نفوذ آمریکا در آسیای مرکزی با وجود تشکیل «C5+1»
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: کارشناسان سیاسی آسیای مرکزی مطرح کردندکاهش نفوذ آمریکا در آسیای مرکزی با وجود تشکیل «C5+1»
کارشناسان سیاسی آسیای مرکزی معتقدند تلاش آمریکا برای نفوذ در آسیای مرکزی راه به جایی نخواهد برد و با توجه به سیاست‌های چندقطبی این کشورها، واشنگتن در حال از دست دادن نفوذ در منطقه است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در تاشکند، به نقل از «اسپوتنیک نیوز.اوز»، کارشناسان سیاسی در خصوص استراتژی جدید آمریکا در منطقه آسیای مرکزی، معتقدند: برای تمامی کشورهای این منطقه کاملا روشن است که «واشنگتن» نفوذ خود در آسیای مرکزی را از دست داده است. «آندری گروزین» سیاست‌شناس قزاقستان و مدیر انستیتوی جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع، در این رابطه اظهار داشت: آمریکایی‌ها در تلاش هستند عدم محتوای عملی راهبرد خود در آسیای مرکزی را با اتخاذ ساختارهای سیاسی مبهم جبران کنند. وی افزود: اجلاس واشنگتن، اولین تلاش جدی برای پیاده‌سازی برنامه‌های «C5+1» در عمل است اما نتایج حاصل از این گفت‌وگوها بسیار مبهم است: طرفین درباره چشم‌انداز همکاری‌های متقابل در زمینه‌های اقتصادی، محیط زیست و امنیتی تبادل نظر کردند. گروزین در ادامه گفت: کمبود منابع مالی باعث شده فرمت «C5+1» تنها به یک قالب اداری تبدیل شود. همکاری‌ها تنها به «حرف» محدود می‌شود. در برخورد آمریکایی‌ها نسبت به منطقه در سال‌های اخیر به جز 2 طرح بزرگ، هیچ برنامه عملی وجود نداشته است. این کارشناس سیاسی با اشاره به طرح‌های در دست اجرای واشنگتن در آسیای مرکزی، گفت: آمریکا در تلاش است در این منطقه 2 طرح، از جمله ساخت خط لوله گاز ترکمنستان-افغانستان-پاکستان-هند «تاپی» و «کاسا 1000» که تولید برق در قرقیزستان و تاجیکستان و انتقال آن به افغانستان و پاکستان را در نظر دارد، اجرا کند. این کارشناس خاطرنشان کرد: هرچند آمریکایی‌ها برای از سرگیری این طرح‌ها تلاش زیادی می‌کنند ولی تاکنون به پیشرفت خاصی دست نیافته‌اند. ترکمنستان کارهای ساخت لوله‌‌های گاز مربوط به کشور خود را آغاز و 24 کیلومتر خط لوله را نیز کشیده است. اما در قلمرو افغانستان به دلایل مختلف از جمله ناامنی ساخت آن مشکل‌ساز است. همین موارد در کاسا 1000 نیز صدق می‌کند. راهبرد جدید و مشکلات قدیمی گروزین در ادامه اظهار داشت: قالب «C5+1» تلاش آمریکا برای ایجاد یک راهبرد جدید در منطقه آسیای مرکزی است، ولی در واشنگتن هنوز یک موضع مشخص و واحد وجود ندارد. چنین ابتکاراتی در گذشته نیز هیچ نتیجه عملی نداشته‌اند. کارشناس قزاق با تأکید بر اینکه ایجاد میدان گفت‌وگو با کشورهای آسیای مرکزی و انجام رایزنی با آنها برای واشنگتن سودمند است، گفت: هرچند آمریکایی‌ها ادعا می‌کنند که درخواست‌ها، شکایات و پیشنهادات این کشورها را می‌شنوند و آنها را در نظر می‌گیرند ولی در عمل، نتیجه و تأثیر خاصی را شاهد نبوده‌ایم. وی همچنین یادآور شد: امروزه صرف نظر از کاهش نفوذ آمریکا در منطقه، این کشور نسبت به آسیای مرکزی علاقمندی زیادی را نشان نمی‌دهد که چنین روندی طی 10 سال اخیر قابل مشاهده است. این کارشناس در ادامه گفت: آمریکا پایگاه‌های نظامی خود را، ابتدا در ازبکستان، سپس در قرقیزستان از دست داد. حضور نمایندگان بازرگانی و تجار آمریکایی در منطقه نیز به شدت کاهش یافته است. همچنین میزان کمک‌های واشنگتن به جز در طرح‌های مربوط به امنیت، افت کرده است. پروژه‌های پشتیبانی از جامعه مدنی و اجرای برنامه‌های مشترک بشردوستانه نیز تقریبا مورد تأمین مالی قرار نمی‌گیرد. وی ادامه داد: همه این موارد بیانگر این است که آمریکایی‌ها برای اینکه حضور خود در آسیای مرکزی را در سطحی که در اوایل سال‌های 2000 میلادی قرار داشت، حفظ کنند، از منابع مورد نیاز برخودار نیستند. آسیای مرکزی در میان 3 قطب مختلف گروزین افزود: کشورهای آسیای مرکزی به طور سنتی سعی در اتخاذ سیاست‌های مانور دهنده بین مراکز قدرت جهانی و دریافت منافع مختلف مادی و غیرمادی از آنها را دارند. وی تأکید کرد: انجام گفت‌وگو با 3 قدرت جهانی شامل «مسکو»، «پکن» و واشنگتن، امکان مانور این کشورها را افزایش می‌دهد. کشورهای آسیای مرکزی امروز می‌توانند سیاستی منفعت طلبانه داشته باشند زیرا اختلافات بین این مراکز بیش از پیش افزایش یافته است که این موضوع می‌تواند دسترسی به امکانات برای اجرای راهبردهای ملی گسترش دهد. این کارشناس اظهار داشت: پس از فروپاشی شوروی سابق، نگاه چندقطبی سیاست خارجی اساس کشورهای آسیای مرکزی می‌باشد. با توجه به ضعف ساختارها و کمبود منابع مالی، دولت‌ها علاقه‌مند به دریافت کمک از هر جای ممکن هستند. علاوه بر این، رهبران این کشورها به خوبی درک می‌کنند که آمریکایی‌ها با وجود همه حرف‌ها مبنی بر علاقمندی به این منطقه، آسیای مرکزی را برای منافع ملی خود و در درجه پائین اهمیت قرار می‌دهند. گروزین ادامه داد: آمریکا نبض آسیای مرکزی را تنها بدین دلیل در دست دارد که این منطقه برای آنها امکان نفوذ بر رقبای خود از جمله روسیه، چین و ایران فراهم می‌کند. اما با وجود تمام این تلاش‌ها، آمریکایی‌ها طی 25 سال استقلال کمک‌های قابل‌توجه مالی ارایه نکرده‌اند. این کارشناس سیاسی افزود: کشورهای آسیای مرکزی علاقه‌مند به روشنگری ژئوپلیتیکی نیستند زیرا مقامات سیاسی این کشورها نمی‌خواهند برای اقدامات خود در برابر مراکز خارجی قدرت پاسخگو باشند. جهت‌گیری‌های ژئوپلیتیکی یک‌جانبه موجب بر عهده گرفتن مسئولیت‌های بزرگ در مقابل مسکو، «شانگهای» و واشنگتن خواهد شد. کدام کشور، به کدام سو نگاه می‌کند «ولادیمیر ژاریهین» معاون رئیس انستیتوی جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع نیز در این خصوص اظهار داشت: واشنگتن با کشورهای آسیای مرکزی برنامه‌های اجرایی فعالی را آغاز کرده است. ولی در مورد دور زدن کشورهای آسیای مرکزی به سوی آمریکا نمی‌توان چیزی گفت. اصولا، برای تمام کشورهای این منطقه یک گرایش واحد وجود ندارد. این کارشناس افزود: قرقیزستان و قزاقستان به سمت روسیه حرکت می‌کنند و در مقایسه با یک دهه گذشته از آمریکا فاصله گرفته‌اند. ترکمنستان تلاش می‌کند حالت انزوا و بی‌طرفی خود را حفظ کند. تاجیکستان به تدریج از روسیه دور می‌شود، هر چند این روند بسیار کند است. باید این حقیقت را در نظر گرفت که تاجیکستان وارد پیمان امنیت دسته‌جمعی شده و پایگاه‌های نظامی روسیه در خاک خود را حفظ می‌کند. ازبکستان نیز در واقع با خروج از پیمان امنیت دسته‌جمعی حرکت سریعی به سوی غرب کرد، اما در آنجا برای خود منافع زیادی پیدا نکرد و در حال حاضر بر سر دوراهی قرار دارد. انتهای پیام/ح
95/05/16 :: 12:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها