تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817287350
چرا به روحانی رأی می‌دهیم
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
کرباسچی تشریح کرد
چرا به روحانی رأی می‌دهیم
غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، با اشاره به اینکه شخصا موافق گزینه پوششی اصلاح‌طلبان نیست، گفت: البته باید فضا را باز گذاشت. هرچه جمع تصمیم بگیرد. ما در تشکیلات خودمان رأی‌گیری نهایی نکرده‌ایم.
روز نو :
غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، با اشاره به اینکه شخصا موافق گزینه پوششی اصلاح‌طلبان نیست، گفت: البته باید فضا را باز گذاشت. هرچه جمع تصمیم بگیرد. ما در تشکیلات خودمان رأی‌گیری نهایی نکرده‌ایم.
به گزارش روز نو؛ او با اشاره به اینکه «روحانی جاذبه‌های شخصی ندارد و «روحانی یک انسان منضبط و چارچوب‌داری است و با وجود اینکه گاهی هم می‌خندد؛ اما آن لبخندهای رئیس دولت اصلاحات را ندارد»، معتقد است: من رأی‌آوردن لیست امید در تهران را بیشتر مرهون پروپاگاندای رسانه‌های اصلاح‌طلب می‌دانم تا توانایی خود لیست.
مهم‌ترین محورهای گفت‌وگوی کرباسچی با حسام رضایی، خبرنگار مهر، درباره انتخابات پیش‌روی ریاست‌جمهوری و شرایط حسن روحانی در این انتخابات را در ادامه می خوانید:
* دولت احمدی‌نژاد وضعیت کشور را بحرانی کرده بود. در یک جلسه احمدی‌نژاد علیه رئیس دو قوه قضائیه و مقننه اتهاماتی را وارد کرد. هر دو نیز هم‌جناحش بودند و با آن وضعیت، لاریجانی او را از مجلس بیرون کرد. در تاریخ پارلمان چه قبل و چه بعد از انقلاب، این نوع برخورد با فرد اول اجرائی کشور، سابقه نداشته است. این حرکات تماما به حساب جناح اصولگرا نوشته می‌شد. لقب انحرافی را ما به آقای احمدی‌نژاد ندادیم. خود آقایان این لقب را دادند.
* ممکن بود روحانی از سوی خود نیروهای معتدل جناح اصولگرا انتخاب شود. روحانی در سال ۹۲ - همین الان هم چنین است - نیامد خودش را به‌عنوان نیروی اصلاح‌طلب معرفی کند. وی به‌عنوان فرد تعقل‌گرا و معتدلی که شعارهایش در جهت مصالح کشور و نه در جهت حزب کارگزاران یا اصلاح‌طلبان یا اصولگرایان بود، وارد صحنه شد. مبنای ادامه ریاست‌جمهوری روحانی در دوره بعد، حاکم‌شدن این یا آن حزب یا جناح، نیست.
*مشی فکری آقای روحانی اعتدال و میانه‌روی است؛ اما چون لااقل الان کارگزاران و اصلاح‌طلبان بیشتر مصالح کشور را با اعتدال می‌بینند، شما می‌گویید روحانی نزدیک به این جریانات است.
*حزب کارگزاران در سال ۷۶ مایل بود آقای روحانی به‌عنوان یک فرد معتدل، وارد عرصه اجرائی کشور شود؛ منتها روحانی در آن سال آمادگی نداشت. همیشه این قرابت و نزدیکی فکری میان روحانی و نیروهای معتدل بوده است.
*کارگزاران همواره آقای روحانی را یک نیروی معتدل و معقول می‌دانسته است.
* اینکه روحانی چقدر این زمینه را فراهم کرده، عکس آن را می‌شود گفت؛ یعنی گرایش مجموعه جریان اصلاح‌طلب اعم از کارگزاران و دیگران، با توجه به تجربیات تشنج‌آفرین از جمله در سال ۸۸، به سمت روش‌های مسالمت‌آمیز در مسائل سیاسی، بیشتر شده است و همین باعث شد که به آقای روحانی رأی بدهند.
*جامعه‌ای که در سال ۹۲ به آقای روحانی رأی داد، جامعه‌ای بود که از سال ۸۸ عبور کرده و به این نتیجه رسیده بود که باید شخصیت‌های در چارچوب معقول‌تر و معتدل‌تر، زمام امور اجرائی کشور را به دست بگیرند.
*اصلاح‌طلبان هیچ‌گاه از قدرت کناره‌گیری نکرده‌اند. اگر فردی در انتخاباتی رأی نمی‌آورد، به معنی حضورنداشتن او در قدرت نیست. همین که اصلاح‌طلبان وارد عرصه انتخابات می‌شوند و با وجود همه موانع می‌توانند صحنه انتخابات را تغییر دهند، این نشان می‌دهد در قدرت حضور دارند. شما نمی‌توانید قدرت را فقط به چند وزارتخانه تفسیر کنید. هیچ‌گاه نمی‌شود گفت اصلاح‌طلبان و نیروهای معتدل در این سال‌ها از قدرت کنار بوده‌اند.
* هیچ‌وقت چنین نبوده که بنشینند و بگویند که ما رأی مردم را می‌آوریم و در مقابل شما پنج تا وزارتخانه به ما بدهید. مهم‌ترین مسئله اصلاح‌طلبان، مصالح ملی است و اصولا شعار این جریان در سال ۹۲، توجه به همین موضوع بود. بزرگ‌ترین بُرد اصلاح‌طلبان، این است که نگاه رئیس‌جمهور و وزرا در صحنه اجرا به مصالح ملی باشد.
*یک بحثی را مطرح کردند که دولت قرار است در صد روز مشکلات کشور را حل کند؛ درحالی‌که آقای روحانی هیچ‌گاه چنین وعده‌ای نداد بلکه گفت در صد روز، معضلات کشور را به مردم گزارش خواهد داد.
*مجموعه فعالیت‌های سیاسی موافق و مخالف کشور باعث شد تا جامعه و نخبگان از اختلافات سیاسی دست بردارند. مردم و نخبگان در بحران‌هایی مانند سال ۹۲ که بزرگ‌ترین بحران سیاسی در این سال‌ها بود - که هاشمی یکباره از صحنه رقابت حذف شد و می‌توانست ایجادکننده تنش باشد - نشان دادند باید به کدام سمت بروند و به چه کسی رأی بدهند.
* در واقع سال ۹۲ تمرینی بود که اگر هاشمی - که فرد کاریزماتیک در میان مردم بود - حذف شود، مردم و نخبگان می‌توانند جامعه را به سمتی سوق بدهند که از بحران‌ها نجات پیدا کنند. فکر می‌کنم این دید و نگرش آقای هاشمی که در سال ۹۲ مطرح شد، امسال و سال آینده هم وجود خواهد داشت.
*یک بار در این کشور تجربه شد که کسانی به اسم «صدای نشنیده» آمدند و قدرت را دست گرفتند. امیدوارم تجربیات سیاسی از سوی مردم و نخبگان به فراموشی سپرده نشود.
*اگر دولت‌های نهم و دهم را فاکتور بگیریم، در بقیه دولت‌ها فقط جای مدیران عوض شده است. دولت‌های نهم و دهم با وجود همه کاستی‌ها، توانست تا حدودی رابطه دولت - ملت را مجددا بازتولید کند.
* در سال ۹۴ دو سال از عملکرد آقای روحانی گذشته بود. مردم به آقای روحانی و لیست امید چقدر رأی دادند؟ مردم ضعف‌ها را هم می‌بینند، اما دلیل ضعف‌ها را هم می‌دانند. مردم از بی‌کاری ناراضی‌اند، اما مسبب آن را فقط آقای روحانی نمی‌دانند. مرحوم هاشمی جمله‌ای داشت مبنی‌بر اینکه «معدل فهم مردم، همیشه درست است». مجموعه افکار عمومی اشتباه نخواهند کرد.
* اگر بخواهیم سال ۸۴ را تحلیل کنیم، طول می‌کشد. در سال ۸۴ مجموعه اشتباهات و بی‌تجربگی‌های سیاسی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان باعث شد تا احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور شود. رأی اصولگرایان میان سه نامزد و رأی اصلاح‌طلبان میان چهار نامزد تقسیم شد وگرنه اگر در آن سال همه پشت‌سر آقای هاشمی یا کروبی یا معین جمع می‌شدند، مجموعه رأی این چهار نفر از مجموعه آرای اصولگرایان در مرحله اول بسیار بیشتر بود.
* من که اطمینان آنچنانی از داشتن رأی ندارم. من می‌گویم قبول ندارم که دولت احمدی‌نژاد مردمی بوده است. در سال ۹۴ مردم به اکثریت نمایندگان مجلس نهم رأی ندادند. ۲۷۰ نفر نماینده مجلس که از احمدی‌نژاد حمایت می‌کردند، رأی نیاوردند.
* درباره گزینه پوششی، دو دیدگاه و استدلال در مجموعه نیروهای اصلاح‌طلب و معتدل وجود دارد. هیچ‌کدام از افرادی که گزینه پوششی را مطرح می‌کنند، معتقد نیستند که آن گزینه بیاید و با روحانی رقابت کند.
* به فرض شاید آقای روحانی در رأی‌گیری نهایی، نتوانست اکثریت آرای شورای نگهبان را از آن خود کند. این اتفاق نادری هم نیست؛ وقتی آقای هاشمی با اختلاف یکی، دو رأی ردصلاحیت می‌شود، احتمال ردصلاحیت روحانی هم وجود دارد. در چنین شرایطی نباید یک جناح مهم سیاسی در کشور به‌یک‌باره احساس خلأ کند.
* عده‌ای هم معتقدند که احراز صلاحیت بین صد و صفر اتفاق نمی‌افتد. فردی که سوابقش معلوم بوده و رئیس‌جمهور مستقر کشور است، بسیار بعید است که بخواهند ردصلاحیت کنند. دراین‌صورت، حضور گزینه پوششی به تفرق و تشتت نیروها و امکانات منتهی خواهد شد.
* ما ترجیح می‌دهیم برخلاف نظر آقای روحانی که کاندیدای نهایی اصلاح‌طلبان است، کاری انجام نشود.
منبع: شرق
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها