تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836736603
رأي کردستان به روحاني بالاتر از ميانگين کشوري است
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
رأي کردستان به روحاني بالاتر از ميانگين کشوري است
روز نو :
استان آذربايجاني غربي يکي از استانهاي مهم مرزي کشور است و مسائل خاصي دارد. وجود گروههاي فرهنگي، اجتماعي، ايلياتي و مذهبي چون اهل تسنن، آذريهاي شيعه و سني و کردهاي اهل تسنن و تشيع، ايلاتي چون شکاک، جلالي و...، و جماعتي از ارامنه و آشوريان باعث شده است که سياستگذاري اجتماعي در اين استان پيچيده باشد. از سوي ديگر، اين استان و مخصوصا جنوب و غرب آن که شهرهاي کردنشين محسوب ميشود، نسبت به شهرهاي آذرينشين وضع مساعدي ندارد. اين مسئله آنجا بغرنج ميشود که نخبگان کرد و اهل تسنن آذربايجان غربي در ساختارهاي سياسي-اجتماعي اين استان جايگاه آنچنان متناسبي ندارند. دراينباره با دکتر صلاحالدين خديو، فعال سياسي و پژوهشگر مسائل قومي در آذربايجان غربي گفتوگو کردهايم. وي معتقد است که قومگرايي آذري که طي چند سال اخير به ظاهر کمي رشد کرده است مانع ادغام کردها و نقشآفريني آنان در فرايندهاي سياسي شده است.
آقاي خديو برآمدن دولت تدبير و اميد چه تأثيري در وضع سياسي، نهادهاي مدني و نيز روند توسعه اقتصادي کردستان داشت؟
درواقع، آرايي که در کردستان به نام دکتر روحاني وارد صندوقهاي رأي شد، بالاتر از ميانگين کشوري و چيزي در حدود 70 تا 80 درصد بود که در برخي شهرستانها بالاتر از 80 درصد هم بود. از يک طرف بخشي از اين، باز ميگشت به استقبال بيانيه شماره 3 آقاي روحاني موسوم به بيانيه اقوام و مذاهب، و از طرف ديگر رأي مثبتي بود به تغييري که کردها يا تمامي مردم ايران ميخواستند در فضاي سياسي و اجتماعي کشور اتفاق بيفتد. اگر براساس شاخصهاي مختلف درنظر بگيريم، از نظر مطبوعاتي تعداد مجوزهاي صادر شده بيشتر شدهاند. هم نشريات، هم هفتهنامهها و ماهنامهها و هم سايتهاي مجازي و کانالهاي خبري، نسبت به دوره قبل بيشتر و فضا بازتر شده است. البته فضا براي صدور مجوز بازتر شده و نه براي فعاليت رسانهاي استاندارد؛ همچنين همايشهاي فرهنگي و ادبي که در شهرهاي کردنشين برگزار ميشود که اوج آنها در دوران خاتمي بود و در دوره احمدينژاد دچار رکود شده بود، دوباره شروع شده است. يعني ميتوان گفت آنچه مربوط به حوزه اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي ميشود تغييرات مثبت بوده، هرچند تدريجي و آهسته. اما درمورد فضاي کلي سياسي در شهرهاي کردنشين، آن نگاه امنيتي دوره احمدينژاد همچنان بر حوزههاي مختلف از جمله سياسي، اجتماعي، مدني سيطره دارد؛ بخشي از اين بازميگردد به کارگزاران دولت در استانهاي کردنشين. احساس عمومي اين است که يا مسئولان محلي کاملا با ايدهها و با برنامههاي دولت هماهنگ نيستند يا دستوپايشان از سوي برخي نهادها بسته است يا برخي افراد برجايمانده از دولت پيشين اجازه کار به کارگزاران فعلي نميدهد. خلاصه بگويم مردم کاملا احساس نميکنند تغيير محسوس رخ داده است. اين تغييري که من عرض کردم هنوز ميان مردم احساس نشده است، به اضافه اينکه از مسائل اقتصادي هم مثل ساير نقاط ايران ناراضي هستند.
يکي از شعارهاي دکتر روحاني اين بود که ميخواهد از نخبگان بومي و اهل تسنن در کردستان استفاده کند. اين چقدر عملي شده است؟ در ادارات و استانداري عملي شده است يا خير؟
حوزه کردنشين ايران تنها شامل استان کردستان نيست. بخشي از آذربايجان غربي و شمال استان کرمانشاه هم شامل کردهاي سني مذهب ايران ميشود. در استان کردستان، تغييرات بيشتر و محسوستر بوده است؛ هرچند باز هم آنجا نيروهاي اصلاحطلب کامل راضي نشدند؛ اما در آذربايجان غربي که حوزه حساسي است تغييرات کمي رخ داده است. يعني روي کار آمدن دولت مترادف شده است با پديده قومگرايي در استانهاي آذري نشين ايران که اين پديده هم خود را به عنوان يک چالش در برابر دولت مطرح کرده است. دولت هم عزم جدي در اتخاذ کارگزاران مناسب با شرايط در اين استان نداشته و موفق نبوده؛ و به نظر من بخشي از عدمموفقيت دولت به برخي انتخابهاي نادرستش است. اگر انتخابهاي مناسبي صورت ميگرفت و همان چيزي که مثلا نسبت به استان کردستان يا سيستان و بلوچستان و کرمانشاه و استانهاي قومنشين، در آذربايجان هم از نيروهاي سياسي باورمند به اصلاحات و آگاه به پيچيدگيهاي مسائل قومي استفاده ميشد، بهتر ميتوانست عمل کند. درحالي که با مشارکتي که کردها در اين انتخابات صورت دادند، (دولت) ميتوانست در اين امر، کمکهاي شاياني کند. در کردستان هم نيروهاي سياسي و اجتماعي اصلاحطلب گلايههايي از دولت دارند و فکر ميکنند هنوز به ميزان دوران اصلاحات، تغييرات صورت نگرفته است. مشخصا يکي از قولهايي که روحاني داد تعيين استاندار کرد سني مذهب بود که اتفاق نيفتاد؛ يعني دامنه تغييرات در دولت اصلاحات هم اينگونه بود که معاونان استاندار، سني مذهب بودند؛ حتي در آذربايجان غربي که امروز چنين نيست؛ اما خود استاندار را نتوانستند از ميان نيروهاي اصلاحطلب و سني شايستهاي که هستند تعيين کنند.
يعني از نظر شما سهم کردهاي اهل تسنن در نظام محلي کردستان با آذربايجان غربي يکي است و تفاوتي ندارد؟
در کردستان بيشتر است، در آذربايجان غربي به خاطر برخي مسائلي قومي تا حدي کردها مسئوليتهاي سياسي و فرهنگي کمتري دارند.
عدماستفاده از نخبگان کرد اهل تسنن در آذربايجان غربي چيست، آيا کساني هستند که نميگذارند؟
به نظر مقاومت محلي آذربايجان غربي تا حدي بيشتر از استان کردستان است. استان کردستان يکدستتر بوده و اقليت کرد شيعه هم حضور دارند. گلايههاي برخي مردم کردستان هم اين است که مقدرات و امورات استان تا حدودي در شهروندان کرد شيعه است. چه آنهايي که از بيجار و قروه ميآيند و چه آنهايي که از استان کرمانشاه ميآيند و در کل به کساني که مذهب رسمي کشور را دارنداعتماد بيشتري ميشود. ولي در آذربايجان غربي مسأله فرق ميکند؛ يعني متأسفانه چالشهاي آنجا حالت سيستماتيک و نهادي پيدا کرده است. البته چالشهاي کردستان و مقاومتهايي که وجود دارد پيچيدهتر است.
متأسفانه مماشات دولت و کمکاريهايش باعث نهاديشدن اين مسأله شده است. يعني مقاومت محلي آذري زبان باعث برخي تنشها با کردها شده است. پديدهاي که ميان افکار عمومي استانهاي آذرنشين ايران رواج پيدا کرده و مديران محلي اگر ادراکي هم به اين مسأله نداشته باشند ناکارمدي و ناشايستي خود را در لفافهاي ميپوشانند. از طرف جالب است بدانيم بخش کردنشين آذربايجان غربي سياسيتر از ديگر بخشهاي کردنشين ايران است. يعني در صد سال اخير بيشتر مسائل از منطقه کردهاي آذربايجان غربي بوده... بهنظر من يکي از دلايل اين موضوع هم همين عدمارتباط برابر يا مستقيم کردهاي آذربايجان غربي با تهران است. اين مساله از دوران قاجار شروع شده است، دوره پهلوي ادامه پيدا کرده و متأسفانه مسائل دهه 60 و درگيريهاي بهوجود آمده باعث شد در جمهوري اسلامي هم ادامه داشته باشد و ساختاري که از آن بهوجود آمد باعث شد نشود در آذربايجان غربي تغييرات خاصي صورت بگيرد. مطالباتي که آقاي روحاني در خرداد ماه گذشته براي اولينبار در سفرهاي استانيشان که به مهاباد هم سفر کردند، اين دليلش آگاه شدن دولت به اين حساسيتها و ارادهاش براي حل اين تنگناهايي بود که دولت براي اصلاحات در اين حوزه مختلط قومي ميخواهد ايجاد کند. به نظر من کليد رفع افراط و تفريط، اول آذربايجان غربي است. يعني اگر در اين استان اين مساله رفع شود و اوضاع عمومي مردم بهبود پيدا کند و مردم احساس کنند نسبت به مشارکتشان حساسيتي وجود ندارد اين مسائل استان کردستان هم راحتتر حل خواهد شد؛ گره اصلي اينجاست و هنوز باز نشده است.
در کل روند توسعه اقتصادي کردستان را چطور ارزيابي ميکنيد، به نظر شما اين روند مثبت است يا خير؟
تحولات 10-15 سال اخير باعث شده مرزهاي ما با کشور عراق و ترکيه که قبلا مرزهاي امنيتي سياسي بودند و با تنش و درگيري همراه بودند به مرزهاي تجاري بدل شوند؛ البته کاملا اين روندي است که شروع شده و تا نهادي نشدن آنها تا استفاده از تمامي ظرفيتهاي اين مرزها زمان زيادي درپيش است. شما ميدانيد که از اقصي نقاط کشور در شهرستانهاي بانه و مريوان جمع ميشوند مهاباد 10 سالي ميشود که بخش تجاريش رشد کرده، مخصوصا از استانهاي همجوار و آذرنشين مسافرهاي زيادي ميآيند و اقتصاد و سيماي شهر تغييرات مثبتي کرده است. من اين را يک نقطه قوت ميبينم، يعني ادغام اقتصاد کردستان ايران در اقتصاد ملي فرصتي است که دولت ميتواند استفاده کند. يعني با ادغام کردستان در اقتصاد ملي، ميتوان روند انسجام ملي که در اينجا به تأخير افتاده را پيش ببرد. چرخ توسعه کردستان راه افتاده، اما يک اراده ملي و سرمايهگذاري بخش دولتي ميخواهد براي کم کردن فاصلههايي که بهوجود آمده تا اين مسأله به کمال مطلوب خودش برسد.
شما ميبينيد که حزب دموکرات در مناطق کردستان (عراق) درگيري دارد بهنظر شما اين چه تأثيري ميتواند داشته باشد و آيا باعث فرار سرمايهها نميشود؟
يک ماه پيش حزب دموکرات کردستان عراق اعلام کردند که ميخواهند حضورشان را در ايران تقويت کنند. البته آنها ابتدا ميگفتند ما قصد درگيري نداريم، فقط ما ميخواهيم حضور داشته باشيم در مناطق کردنشين اما مسلحانه تا از خودمان دفاع کنيم. اين بهنظر من در توسعه کردستان تأثير سلبي برجاي ميگذارد يعني باعث ميشود حوزه مدني در تنگنا قرار گيرد و کساني هستند که منافعشان در گرو ناأمني يا ناأمن نشان دادن مناطق کردنشين ايران است. اين به سود آنها تمام ميشود و اينها هم آدمهاي مؤثري در مراکز تصميمگيري قدرت هستند و نهايتا تصميمات جديد حزب دموکرات کردستان تأثير منفي روي استان کردستان ميگذارد و باعث ميشود مسائل گذشته همچنان باقي بماند و مشکل ديگري هم ايجاد شود که به سود توسعه اين مناطق نيست. يعني راهبردي که اينها اتخاذ کردند از يک لحاظ غيرممکن است و هم مضر است براي کشور و هم منطقه کردستان.
به تأثيرات اقتصادي اشاره کرديد، تبعات سياسي اين مسئله را هم براي ما باز کنيد، آيا اين مسأله باعث امنيتي شدن بيشتر فضاي کردستان
نميشود؟
البته اين اگر ما مشخصا کلمه درگيري را بهکار ميبريم بايد روشنسازي کنيم. درگيريها به اين گونه نيست که مردم احساس کنند و زندگي مختل شود و به سالهاي دهه 60 برگشته باشيم. اين موضوع يک مساله است و واقعيت موجود در کردستان يک مساله است. اين مساله ميتواند بهانه دست کساني دهد که واقعا راديکال فکر ميکنند درمورد کردستان و ديدگاه امنيتي دارند و حاضر نيستند ديدگاه سياسي و کارشناسي را جايگزين ديد امنيتي خود کنند؛ من فکر ميکنم اين امر در دراز مدت باعث تقويت جناحي ميشود در ايران که معتقدند کردستان هميشه سرچشمه ناأمني است و ميتواند مخل امنيت ملي کشور باشد؛ هرچند در واقعيت اينطور نيست و حجم درگيريها به قدري نيست که اين مسأله را ايجاد کند ولي عرض کردم رسانهاي کردن اين موضوع مهمتر است و شائبه ناأمني از خود ناأمني گستردهتر است.
البته اگر افراط و تفريطها به تعادل تبديل شود، اتفاقات مثبتي را مشاهده خواهيم کرد. من مشخصا خودم داخل اين جامعه هستم و درميان طبقه متوسط؛ بيشتر نقد به اين حرکت حزب دموکرات وجود دارد اما در طبقات پايينتر نوعي احساس همدردي با اينها وجود دارد که اين همدردي احساسي است، و مشخصا منظور من اين است که زمينه پشتيباني و طرفداري از اين حرکات بايد با سياستهاي سنجيده و دراز مدت و راهبردي از بين برود. بايد دولت کاري کند که تمام و کمال خود را ايده و اراده توسعه کردستان را همزمان داشته باشد.
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۸:۱۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
گوناگون
پربازدیدترینها