محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830743774
قذاقی را می خواهید یا چاه های نفت را؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آمریکا - باراک اوباما و همراهان غربی اش هنوز هدف واحدی در لیبی ندارند:برکناری سرهنگ؟تملک بر چاه های نفت یا کمک به معترضان؟ هلن کوپر - دیوید سانجر در باب دلایل حمله نظامی ایالات متحده و دوستان اروپایی اش به لیبی بسیار سخن گفته اند. تمام تحقیقات و گمانه زنی ها در این خصوص در پاسخ به یک سوال اساسی ناکام مانده اند: آیا این حمله برای حمایت از جمعیت غیرنظامی لیبی در برابر خونخواهی های قذافی انجام گرفت و یا تنها دلیل آن به عینیت رسیدن کلام باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا بود که دو هفته پیش بر زبان راند: معمر قرافی باید برود! ویلیام گورتنی از چهره های ارشد در پنتاگون ساعاتی پس از آغاز حمله نیروهای بین المللی به طرابلس و مقر قذافی به همکاران و هم قطاران گفت: ما به دنبال معمر قذافی نیستیم. این جمله کافی بود تا همگان در رسانه های بین المللی به این نتیجه برسند که شاید واشنگتن و دوستانش برای این حمله هدفی معین کرده باشند. بسیاری هم در این میانه ادعا می کنند که هدف بریتانیا، فرانسه و آمریکا از این یورش هرآنچه که باشد اصلی ترین تبعات آن می تواند برکناری دولت قذافی باشد. البته این احتمال هم وجود دارد که دولت معمر قذافی تنها با حملات هوایی از قدرت ساقط نشود. این سناریو پرسشی واضح را در برابر ما قرار می دهد: آیا آمریکا و متحدانش در این نبرد ابزار کافی را در اختیار دارند که تا اخرین لحظه بجنگند و البته پیروزی را به نام خود سند بزنند؟ تاخیر و تعللی که غربی ها در آغاز این جنگ به خرج دادند به نوعی پیش بینی آینده آن را غیر ممکن کرد. بیست و دو روز پیش بود که نیروهای سرهنگ برای نخستین بار بر معترضان آتش گشودند. 22 روز هم طول کشید تا نیروهای بین المللی برای حمله به لیبی تصمیم گیری کنند. زمانی که جنگنده های بین المللی به طرابلس رسیدند، شبه نظامیان و نیروهای دولتی حامی قذافی موفق به عقب راندن معترضان و محدود کردن فعالیت آنها به بنغازی شده بودند. این نیروها حتی آمادگی این را داشتند که بنغازی را هم ظرف چند روز به تسلط خود درآورند. سناتور جان مک کین جمهوری خواه که از ابتدای این بازی موافق گزینه نظامی علیه لیبی و در مرحله ای هم اعمال منطقه ممنوع پرواز بود در این خصوص می گوید: امیدوارم که برای وارد عمل شدن در لیبی دیر نشده باشد. اگر چند هفته پیش گام های اساسی در این حوزه برداشته بودیم می توانستیم تنها با اعمال منطقه ممنوع پروازی بازی را به نفع خود تغییر دهیم. بسیاری از تحلیل گران ادعا می کنند که اگر نیروهای بین المللی زمانی وارد صحنه می شدند که معترضان دست بالا را در لیبی در اختیار داشتند پیروزی برای انها آسان تر بود. اکنون گروه های مخالف معمر قذافی به بنغازی محدود شده اند و همین مساله کار را برای نیروهای بین المللی هم سخت تر کرده است. باراک اوباما یک بار در سخنان خود تاکید کرد که معمر قذافی دیگر از هیچ گونه مشروعیتی برای بقای در قدرت برخوردار نیست. اکنون همین آقای رئیس جمهور تاکید دارد که هدف آمریکا در این نبرد به یک مساله محدود شده است: استفاده از زور برای حمایت از معترضان در لیبی و خلق فضایی برای انتقال کمک های انسان دوستانه. دریادار مایک مولن که فرماندهی نیروهای مشترک ارتش در آمریکا را عهده دار است در این خصوص به ان بی سی گفت: تغییر رژیم هدف اصلی ما از این حمله نظامی به لیبی نیست. ما در لیبی به دنبال برکناری آقای قذافی از قدرت نیستیم. هدف ما حمایت از قطعنامه ای است که در شورای امنیت به تصویب رسید و مفاد ان هم فراهم کردن فضایی بود که سرهنگ در آن کمتر بتواند دست به جنایت و قتل عام هموطنان خود بزند. زمانی که مجری برنامه از مولن پرسید: آیا این احتمال وجود دارد که حمله نظامی به لیبی پایان یابد اما قذافی همچنان در راس قدرت ایستاده باشد؟ دریادار در پاسخ گفت: بله، این نیز یکی از احتمال ها است. در واشنگتن همگان از نامشخص بودن هدف در حمله به لیبی سخن می گویند. جان بوهنر که ریاست اکثریت جمهوری خواهان در کمگره را عهده دار است در این خصوص می گوید: درست است که فرماندهی این عملیات را رئیس جمهوری عهده دار است اما دولت باید برای امریکایی ها و اعضای کنگره هدف از این حمله نظامی به لیبی را عیان کند. باید برای ما توضیح داده شود که ما در لیبی به دنبال چه هستیم و چه زمانی با حصول به دستاوردی می توانیم خود را برنده این بازی بخوانیم؟ رئیس کمیته نظامی کنگره نیز با طرح سوالی مشابه در این خصوص می گوید: آیا هدف ما حمایت از مردم لیبی است و یا برکناری دولت معمر قذافی؟ هدف هر کدام از این دو مورد که باشد ما تا چه زمانی قرار است در لیبی بمانیم؟ حتی برخی متحدان آمریکا در این نبرد مانند اعضای اتحادیه عرب هم در خصوص چگونگی این نبرد و دستاوردهای ان ابراز شک و تردید می کنند. استفان هادلی که سابق بر این در دوران ریاست جمهوری جروج بوش عنوان مشاور امنیت ملی را عهده دار بود در این خصوص می گوید: هر چقدر دامنه دید ما در این ماجرا محدودتر باشد احتمال شکست ما هم بیشتر است. من نمی دانم که استراتژی ما در لیبی چیست؟ ما در شرایطی هستیم که نمی دانیم هدف رئیس جمهور ما از گسیل نیرو به لیبی چیست؟ هادلی که خود طراح حمله به عراق در سال 2003 میلادی بود در ادامه می افزاید: رئیس جمهور ما از میل خود برای کنار رفتن قذافی سخن می گوید و این در حالیست که در قطعنامه شورای امنیت به کمک به شهروندان غیرنظامی اشاره شده است! حتی بسیاری از متحدان باراک اوباما هم اعتقاد دارند که اگر این حمله زودتر مثلا در بازه زمانی ده روز پیش انجام گرفته بود احتمال پیروزی بیشتر بود. نیویورک تایمز 20 مارس/ ترجمه: سارا معصومی 48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 395]
-
گوناگون
پربازدیدترینها