محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855762975
اسناد تاریخی و اسرار موزه عبرت/آموزش ساواک در لانه موساد - پایگاه خبری تحلیلی زنان نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:زنان نیوز: در با صدای مهیبی بر پاشنه آهنی اش می چرخد و با صدای جیغی که در گوش می پیچد باز می شود. پایه در به قدر نیم متر بالا آمده است. هر فردی که وارد می شود باید با احتیاط از در بگذرد، وگرنه با وجود مانع نیم متری تعادلش را از دست داده و با شدت به جلو پرت می شود. حالا تصور کنید که مجبور باشید با چشم های کاملا بسته از این درها بگذرید!به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - گالیا توانگر دانشجوی کارشناس ارشد تاریخ ایران ، از حیاط باریک جلوی موزه عبرت که عبور می کنند و به آستانه ورودی می رسند، روزی را به یاد می آورند که افسرنگهبان با قیافه ای خشن این جا نشسته بود؛بعد می گویند:«می خواهم همان مسیری را بروم که آن روزطی کردم.» منظور ایشان روزی است که بازداشت شده و از مشهد به این مکان منتقل شده بودند.رهبرمعظم انقلاب آرام و با طمانینه از پله های کمیته مشترک بالا می روند و آن روزها را به خاطر می آورند. نگاهی به قفسه های لباس زندانیان می اندازند و راهروها و اتاق ها را به دقت نظاره می کنند. رگه هایی از رنج و خاطراتی از ناله های خفته در سینه، رنگ غم را در نگاه ایشان می نشاند. درمقابل سلولی آشنا توقف می کنند. سلول انفرادی آن سال ها. ایشان می گویند: «من 8ماه در این سلول بودم.» دربرابر تابلوی عکس منوچهری که با یقه باز و چهره ای کریه به مخاطبان خود چشم دوخته است، می ایستند و می گویند: «با همین چهره و قیافه و یقه باز که یک چیزی هم به گردنش انداخته بود، نگاهی به من کرد و گفت: «خامنه ای! تویی؟» گفتم:«بله.» پرسید: «مرا می شناسی؟» گفتم: «نه». گفت: «من منوچهری هستم.» نگاه کرد به چهره من تا اثر حرفش را در صورتم ببیند. خیلی چیزها درباره اش شنیده بودم و فوراً او را شناختم، ولی به روی خودم نیاوردم. بعد گفت:«من تو را خوب می شناسم. تو همان کسی هستی که مثل ماهی از دست بازجو لیز می خوری. تک تک کارهای تو چیزی نیست، اما مجموعش خدا می داند که چیست؟!» دیدن حیاط و راهروها یاد روزهای رفته را زنده می کند: «هر وقت ما را برای بازجویی می بردند، در این حیاط و این ایوان ها، مرتباً صدای فریاد، بلند بود. همیشه یکی سر یکی داد می زد و این تقریباً بلااستثنا بود. در سلول هم که بودیم، شاید تا صبح، چون ما خوابمان می برد و نمی فهمیدیم، ولی تا زمانی که بیدار بودیم، صدای فریاد شکنجه دیده از یک طرف و صدای فریاد بازجو از طرف دیگر بلند بود. البته می گفتند این ها نوار است که می گذارند. شاید نوار بود، شاید هم واقعی بود. نمی شود مطمئن بود که همیشه نوار بوده باشد.» تصادفاً یک بار هم بازجو اشتباه کرد و هم مأمور متوجه نشد و چشم بند را از روی چشم من برداشتند و من مسیری را که به سمت اتاق بازجویی می رفت، دیدم.» ایشان درمورد بازجویی می گویند: «مرا به اتاق بازجویی بردند و بازجو گفت: «بنویس.» گفتم:«چه بنویسم؟» گفت:«هرچه دلت می خواهد بنویس.» منظورش این بود که شرح حال بنویسم و وقت کم بود. می گفت: «این کم است، باید بیشتر بنویسی. می خواست حرف بکشد. این شگرد بازجویی شان بود.» بازگویی این خاطرات به خاطرات پس از زندان گره می خورد. به بخشش و بزرگواری که صفت مردان حق است.«بعد از انقلاب یک روز در دفتر حزب بودیم که گفتند زن آقای مشیری (یکی از ساواکی ها) آمده و اصرار دارد با شما ملاقاتی داشته باشد.» گفتم: «بگویید بیاید. آمد و گریه کرد که مشیری را گرفته اند و او گفته که من به فلانی بدی نکرده ام. برو پیش او و بگو اگر من بدی نکرده ام، یک چیزی بگوید که من نجات پیدا کنم. اعدامی بود. آن روزها این افراد را که می گرفتند، اعدام می کردند. من گفتم: درست می گوید و گمان می کنم یک چیزی هم در این باره نوشتم.» (خاطرات رهبر معظم انقلاب در بازدید مورخه15/11/84 از زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک) تاریخ ساخت بنای زندان به زمان فتحعلی شاه قاجار برمی گردد. این بنا نخستین زندان مدرن ایران است که در دوران رضا شاه در سال 1311 توسط مهندسان آلمانی تکمیل شد و به عنوان نخستین زندان مدرن در ایران شروع به کار کرد. بر روی برخی دیوارهای زندان هنوز می توان علامت اس اس را که نشان نازی هاست، دید.بعدها اولین زندان اختصاصی زنان در این محل تاسیس شد.زندانی کمیته مشترک در دوران محمد رضا پهلوی از سوی سواک جهت بازداشت و شکنجه زندانیان سیاسی مورد استفاده قرار می گرفت. آویزان کردن از سقف، دستبند قپانی،آویزان کردن صلیبی، شوک الکتریکی، آپولو، سوزاندن نقاط حساس بدن با فندک و شعله شمع، قفس و صندلی هیتردار، با توم برقی، شلاق با کابل برقی از متداول ترین شکنجه های ماموران شکنجه کمیته بودند. یکی از مقامات سابق شهربانی در دوران پهلوی از شنیده شدن فریادهای دائم زندانیان زیر شکنجه که حتی برای پرسنل شهربانی در ساختمان های متصل به زندان غیرقابل تحمل بوده است، می گوید: «اداره ای که من معاون آن بودم، به ساختمان چسبیده و طبقه بالای محل کمیته مشترک قرار داشت. ما در آن جا، فریادها و ناله های زندانیان را می شنیدیم. نه من و نه افسرانی که با من بودند، نمی توانستند آن را تحمل کنند. سرانجام من با رئیس شهربانی صحبت کردم و از او خواستم که محل اداره ما را عوض کند که با موافقت وی، ما از آن ساختمان به خانه امنی که در اختیار شهربانی بود و قبلاکلانتری به حساب می آمد، نقل مکان کردیم.» در با صدای مهیبی بر پاشنه آهنی اش می چرخد و با صدای جیغی که در گوش می پیچد باز می شود. پایه در به قدر نیم متر بالا آمده است. هر فردی که وارد می شود باید با احتیاط از در بگذرد، وگرنه با وجود مانع نیم متری تعادلش را از دست داده و با شدت به جلو پرت می شود. حالا تصور کنید که مجبور باشید با چشم های کاملا بسته از این درها بگذرید! جلوی هر اتاق و هر بندی از همین نوع درها نصب شده است. سلول های انفرادی بند دو و سه روزنه ای از نور ندارند که حتی قادر به تشخیص گذر زمان باشید. تاریکی مطلق، زمزمه ذکرگویی مبارزین را در ذهن تداعی می کند. به تندیس مبارزین که از میله های مشرف به حیاط آویزان شده اند، خیره می مانی. کبوتر ذهنت از شانه های زخمی تاریخ به سوی خورشید آزادی پرمی کشد. در ابتدای هر بندی این تابلو نصب شده است: «آزادی رایگان نیست!» در این راهروها و این سلول های غرق تاریکی گویی زمان و تاریخ محبوس شده باشد؛اما نه،همیشه زایش نور از شکاف تاریکی هاست. از همین سلول های انفرادی کبوتر تفکر بهشتی، مفتح، باهنر، رجایی، قدوسی، شریعتی، طالقانی و... اوج گرفت و به سمت نور پرکشید تا در خاطره همه زمان ها و همه مکان ها ایثار برای تولد آزادی همیشگی شود. کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک و شهربانی:«بدینوسیله یک جلد کتاب اسلام و دیگران جهت تعیین و بررسی مطالب آن از نظر کتب مضره ارسال می گردد. استدعا می شود مقرر فرمایید در این مورد اقدام لازم معمول فرموده و نتیجه را ضمن عودت مرجوعه اعلام فرمایند.» متن ساده نامه بالا سند جرم بزرگی می شد و خیلی از مبارزین تنها به دلیل داشتن یک کتاب مذهبی،ماه ها در قفس شکنجه ساواک محبوس می ماندند. بعد از کودتای ننگین 28 مرداد آمریکایی ها تصمیم گرفتند ایران را به عنوان پایگاه منطقه ای خود حفظ کنند و پایگاه منطقه ای هم معنای اصلی اش پایگاه جاسوسی بود. آنها می خواستند اطلاعات را از کشورهای هدف جمع آوری کرده، در سفارت آمریکا مورد پردازش قرار داده و سپس به آمریکا ارسال کنند. در راستای تأمین اهداف آمریکایی ها در خاک ایران، رکن 2 در ارتش ایران راه اندازی شد که در حقیقت ستون جاسوسی و ضداطلاعات ارتش ایران به حساب می آمد.از سوی دیگر ده مستشار آمریکایی به سرکردگی یاتسوویچ که زمانی در عضویت سی آی ای قرار داشت، موظف شدند روی طرح تأسیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور کار کنند. نتیجه کار این شد که طرح تدوین شده را به مجلس شورای ملی آن زمان بردند و دقیقا همان چیزی که نوشته شده بود به تصویب رسید. واضح است که جلسه درمجلس شورای ملی یک کار نمایشی و فرمالیته بیش نبوده است.براساس این طرح یک صفحه قانون نوشته شد و یک دنیا اختیارات به ساواک دادند. سال 1336 ساواک با ریاست تیمور بختیار شکل گرفت. هر دستگاه اطلاعاتی متعلق به هر کشوری می کوشد اطلاعات کشورهای هدف را به نفع منافع ملی کشورمتبوعش جمع آوری کند،اما ساواک شکل گرفت تا اطلاعات داخلی کشورما به نفع منافع آمریکایی ها و انگلیسی ها جمع آوری شود! با این اوصاف می توان نتیجه گرفت که در ایران سیستم اطلاعاتی به معنی بین المللی به وجود نیامد و کار نیروهای امنیتی، صرفا سرکوب مبارزات داخلی بود. سازمان اطلاعات امنیت کشور ایران در زمان تأسیس ده اداره کل داشت:امور اداری کارگزینی، مسئول کسب اطلاعات خارجی کشورهای هدف، اداره کل امنیت داخلی، حفاظت، فنی، تنظیم بودجه مالی، ضدجاسوسی و... معروف ترین اداره کل سازمان اطلاعات و امنیت کشور در آن زمان اداره کل سوم، امنیت داخلی یا ساواک بود. شاه از این اداره کل انتظار امنیت مطلق را داشت. اما اساساً تشکیل چنین تشکیلات و زندانی از کجا آب خورده بود؟ مهر سری در بالای برگه نامه به چشم می خورد. آرم نامه این گونه است: نخست وزیری. کمی پایین تر: گزارش سازمان اطلاعات و امنیت کشور ساواک. منظور: استحضار ریاست ساواک و صدور اوامر در متن نامه آمده است: 1- در اوایل مهرماه/ 53 هیئتی از ساواک مرکب از آقایان اصغر کنگرلو مدیرکل اداره چهارم- محمد کردانی معاون اداره کل پنجم- آصفی مدیرعامل یک شرکت تجارتی و نماینده کارخانجات مارکنی انگلستان در ایران از یک زندان در 90میلی لندن که مخصوص نگاهداری تروریست ها وخرابکاران ایرلندی است دیدن نمودند. 2-در تاریخ 18/10/53 در اجرای اوامر تیمسار قائم مقام ساواک با رابط سرویس انگلستان تماس گرفته شد و اعلام گردید که ساواک درصدد است با استفاده از تجارب و وسائل و تکنیکی که در ساختمان زندان های انگلستان بکار رفته است زندان جدیدی بسازد و از سرویس انگلستان خواسته شد تا امکان بازدید چند نفر کارشناس ساختمانی و متخصصین مربوطه ساواک از زندان مذکور فراهم گردد. 3-در تاریخ 31/1/54 رابط سرویس انگلستان اعلام نمود که سرویس متبوعه وی با مسافرت کارشناسان ساواک به انگلستان موافقت نموده است و خواسته شده است که تاریخ مسافرت این عده به انگلستان اعلام گردد تا تسهیلات لازم فراهم گردد. مراتب به عرض تیمسار قائم مقام ساواک رسید پیشنهاد فرمودند اسامی مشروحه زیر با درنظر گرفتن حق تقدم بعرض تیمسار ریاست معظم ساواک برسد. همان گونه که در اسناد مشهود است ساواک و رکن دو ارتش زیرنظر آمریکا و دفتر ویژه اطلاعات و شورای هماهنگی با هدایت انگلیس در ایران راه اندازی شد. علی رغم راه اندازی دستگاه های امنیتی توسط این دو کشور، آنها برای نیل به اهداف بزرگ تر، اطلاعات و شیوه های آموزشی خود را به طور کامل در اختیار دستگاه های امنیتی رژیم قرار ندادند و طی یک توافق پنهانی، ساواک را برای آموزش نیروهای خود به سمت اسراییل سوق دادند. انتهای پیام/ غ
شنبه ، ۱۶بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زنان نیوز]
[مشاهده در: www.zanannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها