محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846344430
از بی تدبیری ترامپ تا جان های مدیون پزشکان ایرانی - سایت خبری تحلیلی تدبیر
واضح آرشیو وب فارسی:تدبیر: سخنگوی وزارت بهداشت ضمن ارائه توضیحاتی درباره شاخص های بهداشتی و درمانی کشور در دوران قبل از انقلاب اسلامی و مقایسه این شاخص ها با بعد از پیروزی انقلاب، درباره تبعاتی که ممنوعیت ورود اتباع ایرانی به آمریکا برای این کشور (آمریکا) ایجاد می کند، توضیح داد. دکتر ایرج حریرچی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به آغاز دهه فجر و در تشریح تاثیرات دانشگاهیان و بویژه جامعه پزشکی در پیروزی انقلاب اسلامی ایران، گفت: واقعیت این است که جمعیت دانشگاهی و جوان ایران در اواخر دهه 40 و اوایل دهه 50 حرکات انقلابی بسیاری را انجام داد. چرا که میزان گروه هایی که توانستند پیام امام (ره) و ندای انقلاب اسلامی را در آن سال ها دریافت کنند، به تدریج در سال های منتهی به انقلاب افزایش قابل توجهی پیدا کرد و در معجزه هایی که بعد از حرکت های عمومی انقلابی مانند آنچه در قم و تبریز از طریق راهپیمایی ها و مبارزات خیابانی پیش آمد، دانشگاهیان نقش اساسی داشتند. وی افزود: در عین حال در سال های آخر مبارزات انقلابی، نقش دانشجویان گروه های مختلف اعم از دانشکده فنی، پزشکی و.. بسیار کلیدی بود. بر همین اساس مقارن با پیروزی انقلاب اکثر پست های میانی و محلی را چه در جهاد دانشگاهی، چه در شهرها و چه در ارگان های مختلف، دانشجویان تصدی می کردند. حال بعد از نهادینه شدن انقلاب بلافاصله جنگ رخ داد و در آن دوران هم دانشکده ها و دانشگاه ها نقش کلیدی برای نهادینه کردن انقلاب اسلامی برعهده داشتند. نگاهی به شاخص های بهداشتی پیش و پس از انقلاب حریرچی درباره شرایط و شاخص های بهداشتی و درمانی در سال های پیش از پیروی انقلاب اسلامی، گفت: باید توجه کرد که در آن زمان سالانه 10 الی 11 هزار نوزاد به دلیل کزاز نوزادی در کشور فوت می کردند. همچنین سالانه از جمعیت 30 میلیونی ایران، 35 هزار کودک زیر پنج سال از بین می رفتند. قائم مقام وزیر بهداشت با بیان اینکه آمار و جزییات ارائه شده درباره شاخص های بهداشتی و درمانی قبل از انقلاب، بر اساس داده هایی است که مسولان آن زمان جمع آوری کرده اند، افزود: بر اساس این اطلاعات در سال 55 فقط 51 درصد مردم ایران به آب بهداشتی سالم دسترسی داشتند. این درحالیست که در همان زمان این رقم برای کشور ترکیه، الجزایر و لیبی به ترتیب 68، 77 و 87 درصد بوده و در کشورهای توسعه یافته نیز این میزان نزدیک به 100 درصد بوده است. به گفته حریرچی، میزان امید به زندگی در ایران در سال های پیش از انقلاب، 57 سال بوده است. در حالیکه میزان آن در بسیاری از کشورها مانند آمریکا و انگلیس 72 سال، در ژاپن 74 سال، در اتحاد جماهیرشوروی 68 سال و در کوبا 70 سال بوده است. بنابراین بر اساس این آمار، شاخص امید به زندگی ایران در آن زمان وضعیت چندان مناسبی نداشته است. قائم مقام وزیر بهداشت با اشاره به میزان مرگ ومیر کودکان زیر یکسال در ایران در سال های پیش از انقلاب نیز گفت: در این زمینه در ایران شاهد فوت سالانه 102 کودک زیر یکسال در هر 1000 کودک بودیم که آمار وحشتناکی بوده است. یعنی در آن زمان از هر 10 کودک ایرانی که متولد می شدند، یک کودک زیر یکسال فوت می کرد. در زمینه مرگ ومیر کودکان کمتر از یکسال و امید به زندگی وضعیت ایران حتی در بین کشورهای کمتر توسعه یافته نیز نامناسب بود. تعداد و نحوه توزیع نیروهای بهداشتی و درمانی؛ چالش کشور پیش از انقلاب اسلامی حریرچی در ادامه صحبت هایش به میزان نیروهای شاغل در سیستم بهداشتی و درمانی کشور در سال 55 اشاره و اظهار کرد: در کشورهای پیشرفته صنعتی به ازای هر 1000 نفر جمعیت 10 نفر شاغل بهداشتی وجود داشت. در کشورهای کمتر توسعه یافته نیز به ازای هر 1000 نفر دو نفر نیروی بهداشتی و درمانی داشتند. این آمارها در حالیست که این رقم در ایران 1.4 نفر به ازای هر 1000 نفر جمعیت، آن هم اعم از پزشک، پیراپزشک، پرستار، داروساز و... بود. وی افزود: در عین حال ما در آن زمان در زمینه توزیع نیروی انسانی هم با مشکلات زیادی مواجه بودیم. به عنوان مثال در آن زمان حدود 10 هزار و 300 نفر پزشک عمومی داشتیم که 33 درصد آنها در تهران، 21 درصدشان در پنج شهر بزرگ مانند تبریز، اصفهان، مشهد، شیراز و... شاغل بودند و سهم سایر مناطق کشور فقط 46 درصد بود. حال در بین متخصصان نیز در آن سال ها 5 هزار و 890 پزشک متخصص داشتیم که 69 درصد در تهران، 18 درصد در پنج شهر بزرگ و 13 درصدشان هم در سایر نقاط کشور اعم از شهر و روستاها پراکنده بودند. حال باید توجه کرد که در آن زمان 50 تا 60 درصد مردم روستانشین بودند. به گفته حریرچی در حوزه دندان پزشکی نیز شرایمان نامناسب بود. به طوریکه ما 2367 دندان پزشک داشتیم که 50 درصدشان در شهر تهران، 16 درصد در پنج شهر بزرگ و 34 درصدشان در سایر شهرها بودند. همچنین در سال تحصلی 56-57 از 14 دانشکده پزشکی کشور، مجموعا 667 فارغ التحصیل شدند و این در مقایسه با نیاز و کمبودی که وجود داشت بسیار کم بود. در عین حال از آنجایی که کشور با کمبود پزشک مواجه بود، مسوولان آن دوره سعی می کردند تا از کشورهای دیگر پزشک بیاورند که البته آنها هم فعالیت مناسبی نداشتند. حال جالب است که با توجه به کمبود تختی که در آن زمان وجود داشت و متاسفانه تا امروز هم ادامه دارد، هر ایرانی می توانست در سال فقط از 0.34 روز خدمات بستری اضافه کند که در همان زمان در آمریکا و کشورهای اروپایی این میزان، بیش از سه روز یعنی بیش از 10 برابر کشور ما بود. کاهش مرگ ومیر کوکان زیر 5 سال بعد از انقلاب وی با بیان اینکه در سال های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، بروز بیماری های واگیر هم یکی از مسائل اصلی کشور بود و قسمت عمده مرگ ومیرها در کشور ناشی از بیماری های واگیر و بیماری های ناشی از زایمان، حاملگی و.. بود، گفت: ادامه چنین مسائلی می توانست عوارض وحشتناکی را برایمان به دنبال داشته باشد. در آن زمان میزان مرگ ومیر نوزادان زیر پنج سال مان 174 در هر 1000 نفر بود؛ یعنی از هر پنج کودک ایرانی یک نفرشان تا پنج سالگی فوت می کرد. در حالیکه اکنون خوشبختانه این رقم به 15.6 کاهش یافته که رقم بسیار مهمی است. حریرچی با بیان اینکه ما در سال های قبل از انقلاب شاهد اختلاف شدیدی میان مناطق مختلف، روستا و شهر و دهک های مختلف ثروتی و سوادی بودیم، ادامه داد: خوشبختانه این اختلافات به طرز قابل توجهی در بعد از انقلاب کاهش یافته است. به طوریکه اکنون در اکثر استان های کشور و در بیش از دوسوم کشور، توانستیم اهداف هزاره سوم سازمان بهداشت جهانی و اهداف توسعه پایدار را به دست آوریم. همچنین یکی دیگر از اقدامات مهمی که انجام شده این بود که میزان احتمال مرگ به طور کلی به طرز قابل توجهی کاهش یافته و میزان امید به زندگی هم طبق اطلاعات رسمی در کشور و در زنان به طور متوسط 79.3 سال در یک بررسی و 80.4 سال در بررسی دیگر و برای مردان هم در یک بررسی 74.2 و در بررسی دیگر 76.3 است که در مقایسه با 57 سال قبل از انقلاب، افزایش مناسبی داشته است. همچنین توانستیم میزان مرگ ومیر ناشی از بیماری های عفونی، مادران، نوزادان و تغذیه ای، تصادفات و حوادث را طی چند دهه اخیر، کاهش دهیم. هر چند که در زمینه پیشگیری از تصادفات هنوز به نقطه ایده آل نرسیده ایم. تخت های بیمارستانی و کمبودی همیشگی قائم مقام وزیر بهداشت در ادامه صحبت هایش درباره چگونگی روند افزایش بیمارستان ها و تخت های بیمارستانی، گفت: بر اساس آمار رسمی که در سال 55 وجود داشته، با توجه به جمعیت ایران در آن سال، 1.5 تخت به ازای هر 1000 نفر جمعیت داشتیم که این تعداد تا سال 91 تقریبا به همین صورت تداوم یافته است. بر این اساس ساخت تخت هایمان فقط در حد رشد جمعیت تکافو می کرد. البته بعد از طرح تحول با اقداماتی که در حوزه افزایش تخت های بیمارستانی انجام شد، شاخص تخت هایمان به 1.7 به ازای 1000 نفر جمعیت افزایش یافت. در عین حال باید توجه کرد که هنوز هم از نظر میزان تخت بیمارستانی، وضعیت بسیار نامناسبی در مقایسه با کشورهای دیگر داریم. به طوریکه یکی از نقاط ضعف ما در سیستم بهداشت و درمان کشور، کمبود تخت بیمارستانی است. حریرچی با اشاره به فرسودگی بیمارستان های موجود، گفت: جالب است وقتی به این موضوعات اشاره می کنیم، تعدادی فکر می کنند ما نسبت به حوزه بهداشت یا پیشگیری بی توجهیم. این در حالیست که نگاه تک بعدی در هر زمینه ما را به راه درست هدایت نمی کند. ما باید میزان تخت موجودمان را با میانگین کشورهای دیگر مقایسه کنیم. اگر هم اعلام می شود که برخی کشورها به سمت کاهش تخت های بیمارستانی رفته اند، باید توجه کرد که آنها کشورهایی هستند که میزان تخت های بیمارستانی شان حداقل بیش از سه برابر تخت های موجود ماست. وی در پاسخ به اینکه جایشگاه پزشکان ایرانی قبل از پیروزی انقلاب در سطح بین المللی چگونه بوده است، گفت: در این زمینه دو بخش وجود دارد؛ اول اینکه سطح بهداشتی و درمانی مردم و سطح دسترسی مردم به خدمات بهداشتی و درمانی چگونه بوده است. در این زمینه تمام شاخص های بهداشتی و درمانی آن زمان نشان می دهد که وضعیت مان نامناسب بوده است. البته مساله دوم بحث مهارت پزشکان است که باید گفت در آن زمان در ایران پزشکان حاذقی تربیت می شدند و درصد آنها بسیار بالا بوده است، اما متاسفانه به دلیل رابطه تنگاتنگی که در آن زمان با آمریکا وجود داشت، فارغ التحصیلان اکثر دانشکده های پزشکی بزرگ، برای گرفتن تخصص یا ادامه تحصیل یا کار عازم آمریکا می شدند. تمایل به رفتن و چالش بیکاری پزشکان سخنگوی وزارت بهداشت ادامه داد: اگر چه بعد از انقلاب اسلامی تعداد دانشکده های پزشکی و پذیرش هایمان را افزایش دادیم، اما باز هم با مشکل کمبود پزشک مواجه بودیم و علتش این است که یک تعداد از پزشکان مان به کشورهای خارجی می رفتند. از طرفی یک عده از بیکار بودن پزشکان در کشور صحبت می کنند؛ اما باید گفت که درصد بیکاری پزشکانی که در کشور تمایل به کار کردن داشته باشند، بسیار کم است. حال ممکن است که پزشکان از جایی که در آن کار می کنند، راضی نباشند یا درصد دریافتی شان پایین باشد، اما درصد بیکاری در پزشکانی که بخواهند کار کنند و شهر و منطقه خاصی مدنظرشان نباشد، زیاد نیست. حریرچی افزود: بنابر اعلام رییس سازمان نظام پزشکی، در کشور 15 هزار پزشک داریم که بعد از فارغ التحصیلی فقط یکبار به نظام پزشکی مراجعه کردند و دیگر هم نیامدند. بر این اساس ما این فرد را دیگر نیروی جویای کار نمی دانیم. وی درباره تمایل پزشکان به عزیمت به خارج از کشور نیز گفت: واقعیت این است که رفتن پزشکان به خارج از کشور موضوعی پیچیده است و باید با یک بررسی علمی به آن پاسخ داد. برخی از پزشکان به دلیل تبادلات علمی، شرایط اجتماعی و فرهنگی که خودشان تشخیص می دهند از کشور می روند، اما باید توجه کرد که درصد پزشکانی که به دلیل عدم اشتغال یا دریافتی پایین از کشور خارج می شوند، زیاد نیست. بی تدبیری ترامپ و ضرری که آمریکایی ها خواهند دید حریرچی در پاسخ به سوالی درباره دستور رییس جمهور جدید آمریکا درباره ممنوعیت ورود شهروندان هفت کشور از جمله ایران، به آمریکا و محدودیت هایی که این کار می تواند در حوزه پزشکی ایجاد کند نیز گفت: باید توجه کرد که میزان پزشکانی که چند ماه را در ایران و چند ماه را در آمریکا می گذرانند، خیلی زیاد نیست، اما بالاخره تعدادی از پزشکلان ایرانی بویژه آنهایی که برای ادامه تحصیل رفته اند، اگر اقامت دائم نداشته باشند، برای رفت وآمد به آمریکا دچار مشکل می شوند و این موضوع بی تدبیری و حرکت نسنجیده رییس جمهور جدید آمریکا را نشان می دهد. وی افزود: نکته جالب توجه این است که در یکی از راهپیمایی های اعتراضی که علیه این قانون انجام شد، تصویری از یکی از معترضان منتشر شد که فرد پلاکاردی در دست داشت و روی آن نوشته بود "من جانم را مدیون پزشک ایرانی الاصل هستم". از طرفی باید توجه کرد که ترکیب جمعیتی ایرانیان مهاجر در آمریکا، به گونه ای است که میزان باسوادان، فارغ التخصیلان پزشکی، متخصصان و افرادی که در دانشگاه ها اقدامات تحقیقاتی سطح بالا را انجام می دهند، هستند و بدیهی است که محدودیتی که برای ایرانیان ایجاد شده، به ضرر جامعه علمی و اقتصادی آمریکا خواهد بود. بنابراین متاسفیم که اخیرا بی تدبیری و حرکات نسنجیده بیشتری را در آمریکا شاهدیم.
جمعه ، ۱۵بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تدبیر]
[مشاهده در: www.tadbirkhabar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها