واضح آرشیو وب فارسی:کرد دانش: سقف های لم داده و دیوارهای پوسیده «گرده مهر» در۷۵کیلومتری شمال کوهدشت چشم به راه مسئولان دوخته اند تا کودکان بی سرپناه این روستای دورافتاده محروم را به داشتن سرپناهی محکم دل خوش کند.به گزارش کرددانش ، مهر ،نوشت: گروه استان ها- حشمت الله آزاد بخت: تا دره رؤیایی شیرز ۴۵ کیلومتر راه است و باید ۳۵ کیلومتر جاده شنی و گِلی دیگر را در تکانه های شدید ماشین پشت سر بگذاری تا به محرومیتی واقعی برسی، اینجا روستای «گرده مهر» کوهدشت است . ویرانه ای به نام روستا ویرانه ای که نام روستا به خود گرفته اما تنها خرابه ای است که انسان هایی در چینه های فروریخته اش روزگار می گذرانند، ساختمان هایی از سنگ و گل نظر هر ره گذری را به خود زوم می کنند و دهان های تعجب بازمی مانند که چگونه می شود زیر این سقف های لم داده از گذر سالیان سال زندگی کرد؟ تنها نگاه دارنده سقف های این روستا را تیرک های چوبی کهنه ای به عهده گرفته اند که با کمرهایی خسته و خم شده دیگر تاب وتوان ازدست داده و شکستن تنه خود را زور می زنند . پوسیدگی دیوارها و خمیدگی سقف های این روستا چنان وحشت آوراست که هیچ شهرنشینی جرات داخل شدن به حریم خالی شان را به دل راه نمی دهد که هر آن ممکن است مقابل زلزله ای نیم ریشتری زانو بزنند تا یک فاجعه انسانی به بار بنشیند . اما ساکنان این آبادی ویران دیگر به سنگ و چینه های فروریخته خود خو گرفته اند و مجبورند شب های سرد زمستانی را کنار خانواده، در آغوش این بسترهای حادثه سپری کنند . اینجا دوره ابتدایی پایان تحصیلات است شیشه های پنجره های مسدود خانه های «گرده مهر» را گونی هایی عهده دار شده اند که زمانی جای محصولات زراعی بوده و امروز از دیوار خانه هایی سر درآورده اند تا نگذارند زوزه های باد سرکش زمستان، کودکان سرمازده را بیازارد، کودکانی که تن پوش زمستانی شان توان جلوگیری از سرمای کوچکی را هم ندارند و به خاطر نبود مدرسه راهنمایی، یاد گرفته اند دوران ابتدایی را پایان تحصیلات خود بدانند و پس ازآن باید چوب چوپانی به دست گرفته و به کوه بزنند، درمیان این کودکان استعدادهای درخشانی به چشم می خورد اما نبود کلاس درس مقطع راهنمایی، آینده تحصیلی آن ها را تاریک کرده است . می خواهیم بالای یکی از خانه ها برویم تا از نمای کلی روستا عکس بگیریم اما هراس پایین رفتن از سقف، مجال این کار را از پاهایمان می گیرد، تیرک های چوبی بیرون زده از سقف ها خود نمایان گر همه چیز است و می شود وضعیت روستا را از بلندگوی آن ها شنید . وضعیت بهداشت در «گرده مهر» صفر است، اما اهالی «گرده مهر» تنها به داشتن سقف هایی محکم راضی اند که سرپناه دلگرمی بچه هایشان باشد . زلزله بیاید کسی از ما خبر ندارد آنچه نمی تواند از ذره بین این گزارش نادیده بماند، جاده ای شنی است که شهر را به این روستا می رساند، اما بارش های تند زمستانی قسمت هایی از آن را با خود می برد تا راه دسترسی به آن به کلی قطع شود . یکی از اهالی روستا به خبرنگار مهر می گوید: تابستان ها از ترس مار و عقرب آسایش نداریم و زمستان ها صدای چکه های یکریز سقف اجازه خواب خوش را از ما گرفته است . یکی دیگر از اهالی «گرده مهر» می گوید: تمام ترسمان از این است که اگر زلزله بیاید چه کسی می خواهد از این منطقه دورافتاده و بی عبور اطلاع یابد؟ حیدری معتقداست تا نیروهای امدادی اطلاع یابند تمام اهالی زیر آوار جان داده اند و نگاهی چرخان بر پیکره روستا این ادعا را تصدیق می کند . سقف های ریخته «گرده مهر » وی ادامه می دهد: دوست داریم خانه های قدیمی را تخریب کنیم و سرپناه نو بسازیم اما این کار از عهده توان مالی ما خارج است . حیدری مدعی است قبلاً به تعداد کمی از اهالی روستا تسهیلات زنجیره ای پرداخت شده و ما هم به بنیاد مسکن کوهدشت رفته و ثبت نام کردیم اما حالا می گویند وام زنجیره ای تمام شده و باید برای دریافت وام، ضامن معلم معرفی کنیم . وی می گوید: در تمام روستا و روستاهای اطراف یک معلم وجود ندارد و ما مانده ایم معلم از کجا گیر بیاوریم؟ به هرروی سقف های ریخته «گرده مهر» در ۷۵ کیلومتری کوهدشت چشم به راه تسهیلاتی است تا سرپناه کودکان بی سرپناهش شود، تسهیلاتی که بدون شک می تواند از وقوع فاجعه ای انسانی پیشگیری کند .
جمعه ، ۱۵بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد دانش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]