واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: محمد علی شعبانی، معروف به دکتر حسینی از جمله کسانی بود که برای شکنجه زندانیان انقلابی از شوک الکتریکی استفاده می کرد.به گزارش پارس نیوز ، تاریخ موجب می شود تا علاوه بر شناختن و برخورد با انسان های برجسته در زمینه های گوناگون، گذر زمان را در انسان های بزرگ و یا کسانی که فریفته پول، قدرت و ثروت شده اند ببینیم. گذشته و تاریخ کشور ما نیز خالی از این آدم ها نیست و هر برهه ای داستانی پر از شخصیت های مختلف را در بر می گیرد. یکی از این مقاطع دوران انقلاب اسلامی است. مقطعی که مدتی است با پخش مجدد سریال «معمای شاه» حال و هوای روزهای نه چندان دور سرزمینمان را با افراد موثر در آن زمان روایت می کند. یکی از سازمان هایی که با هدف سرکوب انقلابیون و خنثی کردن مبارزات مردم با حکومت تشکیل شده بود، ساواک نام داشت. گروهی که شکنجه گران مخوف و سنگدلی داشت و نام آن ها در تاریخ معاصر نیز ثبت شده است. محمد علی شعبانی، معروف به دکتر حسینی از جمله این افراد است که نقش وی را در «معمای شاه» رضا خیری پور بازی می کند. وی متولد سال 1302 است و بعد از تحصیلات نیمه کاره ابتدایی وارد ارتش شد. شعبانی در ادامه با درجه گروهبانی در رکن 2 مشغول خدمت شد. او پس از تأسیس ساواک در سال 36، برای ادامه خدمت به ساواک منتقل شد و در اداره سوم فعالیت می کرد. با کسب مقام مدیریت اوین، دکتر حسینی تا مدتی مسئول بازجویی و شکنجه زندانیان سیاسی بود. در ادامه زمانی که «کمیته مشترک ضد خرابکاری» در ساواک تشکیل شد، او نیز در آن قسمت مشغول به کار شد. شعبانی در این بخش، انواع روش های شکنجه و بازپرسی چون «توجیه و حفاظت»، «شوک الکتریکی» و «آپولو» را به کار بست. جدیت و پشتکار فراوان او در امر شکنجه های مخوف و بازپرسی از زندانیان در حدی بود که وی موفق به دریافت نشان ها و مدالهای مختلف شد. در برخی منابع درمورد روش کاری وحشتناک این شکنجه گر این گونه نوشته شده: وی زندانی را روی دستگاه مخصوص شکنجه «آپولو» می نشاند و کف دست و ساق پای زندانی را زیر گیره های آن پرس نموده و کلاه آهنی مخصوصی که تا گردن زندانی را می پوشاند روی سر او قرار می داد. آنگاه شروع به زدن کابل می نمود. سر کابل ها افشان بود و موقع اصابت به کف پا، نوک آن روی پا برمی گشت و موجب کنده شدن گوشت های آن می شد. گهگاهی هم با شیئی چوبی یا فلزی ضربه ای به کلاه وارد می کردند که صدای بسیار وحشتناکی در آن ایجاد شده و در گوش زندانی می پیچید که فوق العاده آزاردهنده بود و شکنجه ای بود مضاعف بر سایر شکنجه ها. وی برای جلو گیری از کاهش درد و برای بی حس نشدن موضعی ضربات کابل را به صورت کاملاً موازی در کنار هم به کف پا فرود می آورد، به گونه ای که هیچ ضربه ای بر روی محل ضربه قبلی نمی خورد. وضعیت کف پا به صورتی در می آمد که گویی چندین سیخ کباب را کنار هم چیده اند. با این حال اگر نظر بازجو مبنی بر فنی تر شدن شکنجه بود، حتماً آتش سیگار خود را روی بدن عریان زندانی خاموش می نمود. دکتر حسینی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در تاریخ 24 اسفند 57 هنگامی که منزلش محاصره بود با اسلحه کمری اقدام به خودکشی کرد اما بلافاصله به بیمارستان منتقل و سرانجام در تاریخ 12 اردیبهشت 58 درگذشت. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
جمعه ، ۸بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]