واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مستندساز و عضو هیئت داوران جشنواره نهم رویش:
جشنواره رویش بر اساس نیاز جهان اسلام برنامه ریزی شود
شناسهٔ خبر: 3880786 - چهارشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۷
استانها > خراسان رضوی
.jwplayer{ display: inline-block; } مشهد ـ عضو هیئت داوران جشنواره نهم رویش گفت: جشنوارههای شبیه به «رویش» باید برنامهریزی داشته باشند و اعلام کنند در پنج سال آینده نیاز جهان اسلام چیست و چه فیلمهایی باید ساخته شود. به گزارش خبرنگار مهر، محمد علی فارسی، مستندساز و معاون تولید پیشین موسسه روایت فتح، با اشاره به شبهه افکنی وهابیت درباره مضامینی چون شیعه، امامت، زیارت و توسل اظهار کرد: ما در کشورمان باید یک مجموعه فیلم مستند بسازیم و شبهههای مطرحشده توسط وهابیت را پاسخ بدهیم. وی ادامه داد: تاکنون حدود ۴۰ سال از انقلاب گذشته است و در دنیا حدود ۷۰ فیلم مستند (له یا علیه) با محوریت حضرت محمد(ص) ساخته شده است. ما خودمان را ام القرای جهان اسلام میدانیم. ولی حتی یک فیلم نیم ساعته مستند درباره پیامبر اسلام(ص) را نساخته ایم. وی ساخت فیلم مستند درباره زندگی بزرگان مذهبی را ضروری خواند و افزود: ما ۱۴ معصوم داریم. شما به کشورهای اروپایی بروید و ببینید وهابیت چطور درباره اینها تبلیغات منفی میکند و ما حتی درباره ۱۴ معصموم خودمان ۱۴ فیلم فاخر نساختهایم و متاسفانه اکنون در وضعیتی هستیم که بچه دبستانی نمیتواند ۱۲ امام را پشت سر هم اسم ببرد. فارسی تصریح کرد: شما اگر یک مستند درباره ائمه بسازید، حداقل سالی دو بار در روز ولادت و شهادت ایشان از تلویزیون پخش میشود. یک جوان ۲۳ بار فرصت دارد که این آثار را مرور کند. چرا امام حسین(ع) این گونه رفتار کرد؟ چرا همه تبارش را به کشتارگاه برد و پسرش در زمانی که امام بود فقط عبادت میکرد؟ چرا برادر امام حسین(ع) صلح کرد؟ آیا این امامان در امتداد همدیگر هستند؟ ما هیچ وقت نیامدیم این نکات را با زبان فیلم مستند برای مردم بگوییم. عضو هیات داوران جشنواره نهم رویش با بیان اینکه معمولا در جشنواره رویش بیشتر آثار دریافتشده یک شکل هستند تاکید کرد: کارگردانها به اشتباه فکر میکنند باید صرفا به مناسک دینی بپردازند یا کارشان مستقیما به یک عنصر دینی مربوط باشد. فیلمهایی در تاریخ سینما هستند که هیچ ربطی به مناسک دینی ندارند؛ اما روح حاکم بر فیلم دینی است. وی در ادامه گفت: من همان موقع که عضو هیات داوران جشنواره نهم رویش بودم هم به این موضوع اشاره کردم که چرا فیلمهایی که قبلا در جشنوارهها دیدهایم این جا نیامده است. بیشتر کسانی میآیند که به پوسته توجه دارند. ممکن است فیلمی را یک غیرمسلمان ساخته باشد؛ اما نگاهش کاملا دینی باشد. کارگردان مستندهای مهاجران، گلستان آتش و شلمچه به مظلومیت فیلم مستند در کشور اشاره کرد و توضیح داد: در تهران بیش از ۳۰۰ مرکز آموزش فیلمسازی فعال است. چند مرکز هم مربوط به دانشکده هنر و سوره در حال تربیت دانشجویان هستند. اما در عرصه مستند دریغ از یک مدرسه عالی مستندسازی که بخواهد دو ساله به علاقهمندان آموزش بدهد. وی ادامه داد: شما اگر اساسنامه اولیه صداوسیما در سال ۴۲ را نگاه کنید بالغ بر ۶۰ درصد بودجهاش متعلق به بخش مستند است اما اکنون نیم درصد بودجه هم صرف مستند نمیشود. مستند در این مملکت مرده است. چیزی که در حال حاضر میبینید علاقهمندی خود بچه هاست وگرنه مستند از جایی حمایت نمیشود. فارسی با بیان اینکه فیلمسازان مستنند کشورمان اکثرا آدمهای درونگرایی هستند و کمپانی یک نفره دارند، عنوان کرد: در موارد معدودی دیده میشود که مدیران تمایل به ساخت مستند پیدا میکنند و فرصتی برای مستندسازان جوان به وجود میآید. چند مستندساز خوب و کاربلد هم داریم که نگاهشان به آن طرف آب است. وضعیت حاکم بر سینمای مستند را باید در این فضا مورد ارزیابی قرار داد. وی در خصوص نحوه داوری آثار مستند در جشنواره رویش نیز گفت: چندین ملاک ویژه داریم. نخست همخوانی محتوای فیلم با موضوعی است که جشنواره به آن میپردازد. این مستندساز تصریح کرد: از دیگر پارامترها میتوان به مسائل تکنیکی فیلم (نور، صدا قاببندی و ...) اشاره کرد. کارگردان باید عملاً بتواند نشان دهد که در فیلمش توانسته آنچه در ذهن داشته را ارائه کند. وی به مجموعه آثار راه یافته به بخش مسابقه دهمین جشنواره رویش اشاره کرد و گفت: فیلمسازان باید مطالعه بیشتری داشته باشند. سوژههای خوبی را انتخاب میکنند اما نگاههای ارائهشده خیلی سطحی است. در سینمای مستند، عنصر تحقیق جای بسیار مهمی دارد که متأسفانه بعضاً مغفول واقع میشود و همه در سطح ماجرا باقی میمانند. فارسی در ادمه بیان کرد: متأسفانه فیلم کوتاه، متولی ندارد و خود کارگردانها علیرغم جوانیشان باید آزمونوخطا بکنند تا به نتیجه مناسب برسند. بههرحال خواندن کتاب و همچنین تحقیقهای میدانی میتواند مشکلات را حل کند. وی در پایان به جوانان توصیه کرد: من در سه کلمه به جوانان توصیه میکنم؛ صبر، صبر و صبر تا به پختگی برسند. دنبال این نباشند که نهادها و یا بخش خصوصی از آنها حمایت کنند. با صبوری به جایی که حقشان است، خواهند رسید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]