تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835821929
هاشمی؛ چهره نوگرای عرصه فرهنگ - پایگاه خبری و اطلاع رسانی رکنا
واضح آرشیو وب فارسی:رکنا: آیت اله هاشمی رفسنجانی با توجه به جایگاه خاص و شخصیت ویژه و منحصر به فردش چه نقشی در فرهنگ ایران بعد از انقلاب داشت؟ این سوالی است که با توجه به شخصیت سیاسی و بین المللی آیت اله هاشمی، وقتی بعد از درگذشت وی واکنش هنرمندان و اهالی فرهنگ را می بینیم به ذهن ها خطور می کند.بسیاری از ما آیت اله هاشمی رفسنجانی را با القاب، سردار سازندگی، مرد سیاست ایران، امیرکبیر زمان و... می شناسیم و سال ها او را تنها با داشته های سیاسی اش دیده ایم و کمتر از فعالیت های فرهنگی اش شنیده ایم، این درحالی است کسانی که هاشمی را می شناسند می دانند وی شخصیتی چند وجهی داشته و در شاخه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و به ویژه فرهنگی قبل و بعد از انقلاب اقدامات گسترده ای داشته است. شاید خیلی ها تصور می کنند نگاه خاص آیت اله هاشمی رفسنجانی به فرهنگ کشور از دوران ریاست جمهوری وی کلید خورده باشد اما با گذری به دوران مبارزات انقلابی وی در رژیم شاه می بینیم که او از همان ابتدا از حوزه فرهنگ وارد سیاست شده و با مسائل فرهنگی ایران آشنایی داشته است . گام نخست در فرهنگ تالیف کتاب در سال ۴۴ آیت اله هاشمی رفسنجانی یک طلبه بود. او با نگاشتن کتاب امیرکبیر نخستین گام فرهنگی را برداشت و با برجسته کردن سیاست های قائم مقام فراهانی با همین اقدام فرهنگی خود را یک سیاستمدار باهوش معرفی کرد. شاید در آن سال ها کسی تصور نمی کرد که وی یک روز بزرگمرد تاریخ سیاست ایران شود اما وقتی دومین کتاب وی در زمینه فلسطین منتشر شد به طور غیر مستقیم مورد حمایت مادی و معنوی مرد سیاست آن روزگار؛ یعنی دکتر مصدق قرار گرفت و همین بابی شد تا او در زمینه تالیف کتاب -که یکی از مهم ترین بخش های فرهنگی یک کشور است- فعالیت بیشتری داشته باشد و با همین مسیر فرهنگی پای در دنیای پررنگ سیاست بگذارد آیت اله هاشمی رفسنجانی همزمان با انتشار کتاب های مختلفی -که برجسته ترین آن ها تفسیر قرآن بود- با مطالعه کتاب های سیاسی، اقتصادی، دنبال کردن روزنامه های روز آن دوره و آشنایی با مسائل فرهنگی و اجتماعی، مقوله تالیف کتاب را بسیار جدی دنبال کرد و در قبل و بعد از انقلاب توانست کتاب های متعددی را بنویسد و همین نشان می دهد وی فرهنگ کتاب بسیار مورد توجه او بوده و از تاثیر آن در ساختار فرهنگ مطلع بود. نوآوری در خاطره نویسی کمتر کسی است که آیت اله هاشمی را بشناسد و ازنوآوری هایش در زمینه خاطره نویسی اطلاعی نداشته باشد. او در دهه اخیر با انتشار کتاب خاطرات خود، سبکی نو را در این عرصه ابداع کرد و در همین خاطره نویسی پیام های سیاسی، فرهنگی و... را به شکلی جذاب به مخاطبان خود ارائه داد که آثار ماندگاری از او به حساب می آیند که این روزها با روشی که وی آغاز کرده بود سیاستمدارانی آن را دنبال کرده و می کنند. معماری فرهنگ شاید باورنکردنی باشد که بگوییم آیت اله هاشمی تاثیر پررنگی در معماری فرهنگ ایران داشته است. وی قبل و بعد از انقلاب شیفته فرهنگ بود تا جایی که در دوران مبارزه در زمینه نشر و روزنامه نگاری فعالیت هایی داشت و حتی در دورانی که داشتن رادیو به خاطر محتوایش جزو تحریمات محسوب می شد او رادیو داشته و این ابزارهای فرهنگی را برای پیشبرد جامعه مهم می دانست. خیلی از صاحبنظران بر این باورند که او هیچ گاه به امروز فکر نمی کرد بلکه همیشه به ۱۰ سال آینده چشم می دوخت و سعی داشت در هر زمینه ای که در پیشبرد جامعه تاثیر مثبت دارد گامی بردارد تا جایی که با شخصیتی فرهنگی قوی ای که داشت، بعد از انقلاب با توجه به این که می دانست چگونه جلوی تریبون و خبرنگاران داخلی و خارجی صحبت کند و اطلاعاتی کافی در هر زمینه سیاسی، فرهنگی و... داشت از سوی امام خمینی(ره) انتخاب شد تا نخستین پیام بنیانگذار انقلاب اسلامی را قرائت کند. سردار سازندگی در فضای فرهنگ شاید خیلی ها تصور کنند که لقب سردار سازندگی آیت اله هاشمی رفسنجانی تنها و تنها از باب ساخت و سازهای بعد از جنگ و پیشبرد اهداف اقتصادی بوده است. برهیچکس پوشیده نیست در دوران جنگ بیشتر مسائل اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و... تحت الشعاع جنگ و سیاست قرار گرفته بود و مردم در این زمینه ها با فقر زیادی مواجه بودند. ایران در دوران ریاست جمهوری او، از یک جنگ تحمیلی هشت ساله بیرون آمده بود و در شرایط خاصی قرار داشت. شاید تصور غالب در آن زمان این بود که فرهنگ در اولویت نیست اما آیت اله هاشمی باور داشت که فرهنگ، بازوی پیشبرد همه اهداف در هر شاخه ای است و همین کافی بود تا ناگهان با افزایش تیراژ روزنامه ها، روند صعودی تولید کتاب و تغییر اساسی در فضای سینما و تولید فیلم های بیشتر با دیدگاه های جدیدتر روبه رو شویم که برای نمونه می توان به فیلم «از کرخه تا راین» اشاره کرد که نگرش جدیدی در فضای سینمایی و در زمینه فرهنگ جنگ بود. توجه و تحولاتی که آیت اله در فضای فرهنگی ایجاد کرد موجب شد که بعد از درگذشت وی، هنرمندان از فعالیت های او در بخش فرهنگ و هنر چنین بگویند. رسول صدرعاملی فیلمساز گفت: به نظر من آیت اله هاشمی رفسنجانی، مردی بود که همیشه و در هر شرایطی لبخند از لبانش محو نمی شد. در کشور ما که از ابتدای انقلاب خطرات و وقایع زیادی را پشت سر گذاشته است، سیاستمداری که در هر شرایط خودش را حفظ کند و با صبوری و آرامش به حل چنین مسائلی بپردازد، خیلی مهم و حتما واجد ویژگی های منطقی و مثبت است. او به مفهوم واقعی در برخورد با حوادث صبوری می کرد. در روزهای نخست انقلاب من بیشتر با آیت اله شهید بهشتی در ارتباط بودم اما در چند موردی که با آیت اله هاشمی کار داشتم، وی واقعا مشکلات را خیلی سریع مرتفع کرد. یادم می آید آن زمان که در روزنامه اطلاعات بودم، به دلیل پیروزی انقلاب، مدیریت این روزنامه به طور کامل تغییر کرد و در روزهای نخست که روزنامه را مصادره کرده بودند، «اطلاعات» بی صاحب شده بود و فردی را در جایگاه مدیریتی آن گذاشته بودند که تاجر آهن بود و هیچ ارتباطی به مسائل فرهنگی و روزنامه نداشت! فقط هم به این دلیل که محل کار آهن فروشی اش نزدیک مکان روزنامه بود! به یاد دارم ساعت ١١ صبح یکی از روزها در این باره با او صحبت کردم و درباره وضعیت نابسامان روزنامه به وی گفتم که در پاسخ گفت؛ «با امام(ره) در این باره صحبت خواهم کرد.» هیچ وقت از خاطرم نمی رود که عصر فردایآن روز، محمود دعایی به عنوان سرپرست روزنامه اطلاعات معرفی شد. وی افزود: هنگام ساختن فیلم «خونبارش» به دلیل احتیاجم به تجهیزات و ادوات نظامی نیاز به کمک داشتم، چون آن زمان هم هنوز سازمان سینمایی و اداره ای برای صادر کردن پروانه ساخت وجود نداشت. در این زمینه هم آیت اله هاشمی برای گرفتن امکانات به من خیلی کمک کردند. صدرعاملی با ناراحتی اظهار داشت: وقتی خبر فوت وی را شنیدم، نمی دانستم چه بگویم! کمی بعد به نقش پر رنگش فکر کردم. او به دلیل داشتن روحیه اجتماعی بالا، هنوز هم توانایی برای کار کردن داشت. در این مورد تحلیل جالبی شنیدم که به نظرم درست است. این جمله که خیلی بیشتر از «هاشمی»، «امید به هاشمی» مهم است. معتقدم که او خیلی خوب و با سلامت این دنیا را ترک کرد و تا لحظه آخر کار کرد. چه باشکوه مرد. ایستاده و همراه با لبخند به سرای باقی شتافت. واقعا مرگ زیبایی داشت. روحش شاد. ابراهیم حاتمی کیا؛ کارگردان سینما، پس از درگذشت آیت اله هاشمی رفسنجانی از او چنین گفت؛ «نمی شود از انقلاب اسلامی ایران حرف زد، بی آن که از آیت اله هاشمی رفسنجانی یادی نکرد. نمی شود برگ های تاریخ انقلابمان را ورق زد، اما نام آیت اله رفسنجانی را ندید. حافظه تاریخ انقلاب، بدون نام بردن از آیت اله رفسنجانی کامل نیست.» البته این یک باور درست است که در زمان ریاست جمهوری آیت اله هاشمی توسعه اقتصادی در اولویت آن زمان بود اما آیت اله با سیاستی که حتی در انتخاب وزرای فرهنگ خود اتخاذ کرده بود به دنبال توسعه ساختارهای فرهنگی بود. این موارد را می توان در بینش وزرایش در زمینه موسیقی دید که آن را راهی برای رسیدن به خدا دانستند و سعی کردند فضای فرهنگی آن دوره را به دیدگاه های دولت نزدیک کنند. آیت اله هاشمی پیشبرد فضای فرهنگی کشور را جدا از بازسازی و مسائل اقتصادی نمی دانست به گونه ای که همزمان با ساختارسازی اصرار داشت از نظر معماری شهری نیز فرهنگ ایرانی و اسلامی برجسته شود که نمونه بارز آن در بازسازی تهران توسط غلامحسین کرباسچی بود. کرباسچی با نظارت مستقیم آیت اله رفسنجانی و رهنمودهای او توانست فضای تهران را از یک شهر عقب مانده فرهنگی به پایتختی فرهنگی تبدیل کند. آن ها به گونه ای زیر ساختارها را پی ریزی کردند که بعد از آیت اله رفسنجانی و کرباسچی هر کسی که جایگزین سمت های مربوطه شد چاره ای جز ادامه اهداف آن ها نداشت. با نگاهی انداختن به طرح های مترو، تونل های داخل شهری، زیرگذر و اتوبان های طبقاتی می توان دید که همه آن ها پرده ای برای اکران فرهنگ ایرانی و اسلامی هستند. آیت اله و رسانه در حوزه رسانه که یکی از بازوهای اصلی فرهنگ کشور تلقی می شود آیت اله هاشمی رفسنجانی نقش پررنگی در توسعه داشت که راه اندازی روزنامه های همشهری و ایران همزمان با تحول در سیستم چاپ کشور از برجسته ترین تصمیم گیری های فرهنگی دوران ریاست جمهوری او بود. اوج انتشار روزنامه ها و آزادی بیان آن ها را دوران ریاست جمهوری او شاهد بودیم چرا که شرایط صدور مجوز و انتشار روزنامه ها راحت تر شده بود که تیراژ روزنامه های مکتوب به چهار برابر هم رسید و این نشان از فرهنگسازی روزنامه خوانی در بین مردم بود. در این دوران هاشمی هیچ یک از رسانه های داخلی را محدود نکرد. اگر روزنامه جهان اسلام در دوره او توقیف شد به دستور قوه قضاییه بود که قوه مجزایی در تصمیم گیری و اجراست. در زمینه رسانه های خارجی نیز هیچ یک از خبرنگاران خارجی برای آمدن به ایرنان و انجام مصاحبه ممنوع الورود نبودند و همیشه با قدرت و خونسردی قابل توصیفی که شخصیت فرهنگی ایرانی ها را بالا می برد با رسانه های خارجی مصاحبه می کرد و بر این باور بود خارجی ها باید صدای فرهنگی و سیاسی و... را بشنوند. همزمان با این طرز تفکر، هاشمی اعتقاد داشت که باید گفت وگو ها و مباحثه هایی مفهومی در سطح دانشگاه ها و... برپا شود که مهم ترین آن حضور سروش در دانشگاه تهران و اتفاقات بعدی آن بود. خانواده فرهنگی آیت اله هاشمی در بخش ارتقای فرهنگی تنها نبود چرا که او خانواده ای فرهنگ دوست داشت. در همان دوران برادر آیت اله در سمت رئیس صداوسیما -که تاثیرگذارترین نهاد بر فرهنگ کشور بود- فعالیت داشت که تحولات بنیادین زیادی در رسانه ملی صورت گرفت. سپس دخترش، فائزه هاشمی، وارد عرصه رسانه شد و تا انتشار روزنامه «زن» پیش رفت و فاطمه هاشمی در زمینه کارهای خیریه پیش قدم شد و در زمینه این رفتارهای اجتماعی به فرهنگسازی پرداخت. هاشمی و سینما نقش آیت اله هاشمی در زمینه سینما را می توان از دیدارهای یک دهه اخیر او، آن هم در سمت رئیس تشخیص مصلحت نظام و تلاش هایی که در جهت برطرف کردن موانع در این فضای فرهنگی دید.کافی است به خاطرات سینماگران و حتی هنرمندان دیگر مروری کرد و خواهیم دید که او همگامی و همفکری زیادی با سینماگران داشته است. آیت اله هاشمی از همان دوران ریاست در مجلس شورای اسلامی نگاهی باز و نو به مقوله سینما داشت و برپایی جشنواره فیلم فجر را می توان یکی از دستاوردهای حمایگرانه او دانست. زنده یاد آیت اله هاشمی رفسنجانی در سال ۶۳ که ریاست مجلس شورای اسلامی را برعهده داشت، در گفت وگویی همزمان با برپایی سومین دوره جشنواره فیلم فجر در کاتالوگی که توسط انتشارات اداره کل تحقیقات و روابط سینمایی وزارت ارشاد اسلامی منتشر شد گفته بود: «آن سینمایی را ما می پسندیم و فیلمی را می پسندیم که فیلمی باشد، دارای پیام و پیامش هم پیام مثبت باشد، برای سازندگی جامعه و با توجه به اینکه انقلاب اسلامی جنبه فرهنگی و مکتبی و انسانی مهمترین قسمتش است و انقلاب در ارزش ها و ارزشیابی ها است و سینما یکی از مهمترین وسایل تبیین ارزش ها و رساندن پیام ها و روشن کردن مردم در عصر حاضر است، قاعدتا خیلی بدیهی است که جایگاه سینما را بسیار عالی توصیف کرد. در جمهوری اسلامی سینما و فیلم-البته به طور کلی هنر- نقش بسیار قابل توجهی دارد و من فکر می کنم ما هر مقدار به سینما و فیلم و هنرمندان-چه تصویری و چه صدایی و از نوع دیگر هنر اهمیت بدهیم- شایسته است.» او وجه سرگرمی فیلم را هم برای نشاط انسان و جامعه بسیار مناسب و مهم می دانست و تاکید داشت فیلم باید هم وجه سرگرمی داشته و هم حامل پیام باشد. آیت اله هاشمی در زمینه وظیفه دولت در برابر سینما و دست اندرکاران آن بر این باور بود که تنها نظارت دولت کافی نیست و گفته بود: «دولت نباید تنها ناظر باشد بلکه باید حتما ارشاد و حمایت کند. حد حمایت هم که این جا آمده حمایت بسیار بالاست. اهمیت سینما ایجاب می کند که حمایت به حد کافی و مطلوب باشد. سینما یک جریان مریضی بوده در قبل انقلاب برای اصلاح و جاانداختن این در جامعه اسلامی حمایت های فراوانی لازم است که سینما بتواند نقش واقعی خودش را در جامعه ایفا کند. برای همین دولت حتی باید دخالت هم بکند، ارشاد هم که مسلم است. نظارت کمترین کاری است که باید دولت بکند. در زمینه تولید فیلم بخش خصوصی این جا فعال تر باشد بهتر است. دولت اصولا در کارهای اجرایی نباید خیلی خودش را نزدیک بکند بلکه بیشتر نقش سازماندهی، سیاستگذاری، حمایت، ارشاد و نظارت را دارد.» وی در زمینه فیلم های خارجی نیز بر این باور بود که در فیلم های خارجی از لحاظ شیوه کار، تکنیک فیلم و از نظر ریزه کاری های هنری و صحنه ها، چیزهای فراوانی هست که باعث تکامل صنعت فیلم می شود. ما اگر بخواهیم رابطه مان را با آن ها قطع کنیم نوعی از خسارت را از ناحیه تکامل صنعت فیلم و سینما خواهیم داشت. پس به طور کلی ما باید تکیه اصلی را بر تولیدات داخلی بگذاریم و از فیلم های خارجی هم در حد استفاده از پیشرفت های صنعت فیلمسازی -حداقل- و استفاده از کارهای خوبی که آن ها می کنند خودمان را محروم نکنیم. این روحیه را در جامعه مان نباید ترویج کنیم که از فیلم خارجی نباید استفاده بشود، چون اگر این کار را کردیم اولا دریچه هایی از علم و هنر و فن را بر خودمان بسته ایم، ثانیا اگر این گونه باشد فیلم های ما هم به خارج نمی رود. این مبادلات فرهنگی خودش یک مسئله است، ما اگر مقید بشویم فیلم کسی را این جا نیاوریم، آن ها هم فیلم ما را مطرح نمی کنند. در نتیجه ما که قبول داریم و مدعی هستیم پیام و رسالت داریم و رسالتی جهانی داریم، خودمان را محروم می کنیم، که این کار حتی با صدور انقلاب مخالف است. ما برای نشر افکارمان باید مبادلات فرهنگی داشته باشیم و از فیلم های خارجی استفاده کنیم.» وی ۳۲ سال پیش در زمینه تاثیر برگزاری جشنواره فیلم فجر اظهار کرده بود: «برگزاری جشنواره کار بسیار خوبی است، ما باید هنرمندان مان را تشویق کنیم و این تشویق طرق مختلفی دارد که یکی از آن ها همین جشنواره هاست. جشنواره فجر اگر خارجی هم –بین المللی- باشد بهتر است. ولی ما به طور کلی باید هم جشنواره داخلی داشته باشیم و هم خارجی. یک مقداری جشنواره های بین المللی می توانند توسعه بیشتری داشته باشند، استفاده بیشتری هم می توان از آن ها کرد. برای معرفی فیلم های خودمان و هم شناختن هنرمندان دیگر و فیلم های دیگر ایجاد رابطه لازم است. ولی ما الان در داخل نیاز بیشتری داریم چون نیروی بیشتری را باید برای جشنواره های بین المللی به کار بگیریم. از برقراری جشنواره های داخلی و محدود که آسان تر است نباید غفلت کنیم و باید آن ها را داشته باشیم. حالا دیگر امسال گذشته، ان شاءاله در سال های آینده اگر جشنواره های فجر همیشه بین المللی برگزار شود، می تواند بهتر باشد.» رابطه نزدیک با سینماگران اگر مروری بر دیدارهای آیت اله هاشمی در دهه اخیر و خاطرات هنرمندان و به ویژه سینماگران از این دیدارها داشته باشیم می بینیم که او نگاه نویی به فیلمسازی و حتی سریال سازی داشته است که بر محتوای آن نیز تاکید می کرد. او از همان دهه ۶۰ تا ۷۰ سدشکنی هایی در این زمینه انجام داد که فضای فعلی سینما را شکل داده است و در مقام رئیس تشخیص مصلحت نظام با وجود این که در حد مشاور می توانست اقدامی کند بارها از نفوذش برای حمایت از سینماگرها استفاده کرده و بسیاری از فشارها علیه سینماگران را از بین برده و توانسته است نظرات علما و مراجع تقلید را در بسیاری از مسائل فرهنگی تغییر دهد . او با قشر های مختلف سینمایی از ابراهیم حاتمی کیا که در طیف اصولگرایان تا اصغر فرهادی که در شاخه اصلاح طلبان قرار دارد دیدارهای بسیاری داشت و با علی جنتی؛ وزیر سابق و سیدرضا صالحی امیری؛ وزیر فعلی وزارت ارشاد دولت دکترحسن روحانی دیدارهای بسیاری داشته که نشانگر اهمیت دادن او به مسئله فرهنگ بوده است. پایان ساعت ۱۸:۲۰ روز یکشنبه ۱۹ دی ماه سال جاری آیت اله اکبر هاشمی رفسنجانی با علائم ایست قلبی و در شرایطی که هوشیاری نداشت، به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شد. مراحل احیای قلبی برای وی انجام شد؛ اما تلاش بیش از یک ساعته احیای وی ناموفق ماند و وی ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه همان روز در ۸۲ سالگی درگذشت. در پی درگذشت آیت اله هاشمی رفسنجانی، ۵۶ کشور پرچم خود را به حالت نیمه افراشته درآوردند، ۲۹ رئیس جمهور یا پادشاه پیام تسلیت فرستادند و در سفارتخانه های ۶۶ کشور دفتر یادبودش گشایش یافت./آزاده مختاری /روزنامه صبا
یکشنبه ، ۲۶دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رکنا]
[مشاهده در: www.rokna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها