محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852979979
دلنوشته فاطمه هاشمی؛ طاقت ندارم ببینم آنان که رنجت دادند، مرثیه‌خوانت شوند
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: دلنوشته فاطمه هاشمی؛ طاقت ندارم ببینم آنان که رنجت دادند، مرثیه‌خوانت شوند
فاطمه هاشمی در یادداشتی نوشت: طاقت ندارم ببینم آنان که رنجت دادند، مرثیه‌خوانت شوند. طاقت ندارم بدون تو و با خاطره زخم‌های دلت زندگی کنم.
آفتاب‌‌نیوز : به گزارش ایلنا، دلنوشته فرزند آیت‌الله هاشمی در شب هفت مرحوم به شرح ذیل است:
پدرم کاش مرا با خود برده بودی
فقط دو روز طول کشید از زمانی که نمی‌توانستم چشم از خنده‌های شیرینت بر سر سفره عقد نوه‌ات لیلی بردارم تا وقتی بالای سر پیکر بی‌جانت، در حال جان دادن بودم
کاش همان موقع که از هوش رفتم می‌آمدی و مرا با خود می‌بردی.
می‌دانستی دخترت طاقت این همه رنج و غربت را ندارد؟
می‌دانستی فاطمه‌ات نمی‌تواند جای خالی تو و رنج‌ها و مظلومیت‌هایت را ببیند و تاب بیاورد؟
این روزها که همه از تو می‌گویند بیشتر دلم می‌سوزد
برای وقتی که بودی و زخم زبان می‌شنیدی، بودی و تهمت و دروغ به تو می‌بستند و بودی و صبر می‌کردی
نه تنها خود صبور بودی که ما را هم تسکین می‌دادی و بار غم و تشویش‌مان را سبک می‌کردی
همانند تو، صبر می‌کنم. آنقدر صبر می‌کنم تا صبر هم از صبرم خسته شود.
باباجانم
با تمام وجودم می‌خواهم یکدفعه بلندشوم و ببینیم همه اینها خواب بوده است، نه فقط مرگت، بلکه دق دادنت، آزارت و شکستن قلبت که جز مهربانی در آن نبود.
پدر عزیزم بیا و مانند عمری که مهربانانه مرا نوازش و غمخواری می‌کردی، در آغوش بگیر.
بگذار بجای آنکه جسد بی‌جانت و قبر سردت را بغل کنم در آغوش پرمهرت اینقدر بگریم تا آرام شوم.
طاقت ندارم ببینم آنان که رنجت دادند، مرثیه‌خوانت شوند.
طاقت ندارم بدون تو و با خاطره زخم‌های دلت زندگی کنم.
بیا و مرا با خود ببر که باور نمی‌کنم بدون تو مانده‌ام.
۲۶ دی ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها