واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: «قصاص» و «خیانت» در میان آثار رنگ باختReviewed by on Jan 15Rating: به گزارش ایران ویج به نقل از خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، موضوعات اجتماعی همیشه مورد توجه فیلمسازان قرار می گیرد و اکثر آثار سینمای ایران به معضلات اجتماع می پردازد اما نکته حایز اهمیت اینکه بر اساس پروانه های ساخت صادر شده سال ۹۵ و فیلم هایی…«قصاص» و «خیانت» در میان آثار رنگ باخت Reviewed by on Jan 15 Rating: به گزارش ایران ویج به نقل از خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، موضوعات اجتماعی همیشه مورد توجه فیلمسازان قرار می گیرد و اکثر آثار سینمای ایران به معضلات اجتماع می پردازد اما نکته حایز اهمیت اینکه بر اساس پروانه های ساخت صادر شده سال ۹۵ و فیلم هایی که در فجر امسال رونمایی می شود به نظر می رسد فیلمی درباره قصاص ساخته نشده است. قصاص یکی از دستورات دینی است و در مقابل آن بخشش نیز در جامعه دیده می شود اما برخی از فیلمسازان از این حکم دینی چهره ای زشت به نمایش می گذاشتند و آن را درسطح جامعه اشاعه می دادند. سال گذشته فیلمی درباره اسیدپاشی و قصاص و قتل ساخته شد که بسیاری از جامعه شناسان درباره آن معتقد بودند نمایش بخشش و عفو در خصوص اسیدپاشی در جامعه صحیح نیست زیرا ممکن است مجرم را جری به جنایت کند . از سوی دیگر برخی از فیلم ها مجرم را به قهرمان فیلم تبدیل می کنند و قبح جنابت او را می شکند. این نوع فیلم ها نیاز به توجه کارشناسان متعدد اجتماعی دارد و تنها نگارش فیلمنامه از عهده فیلمساز برنمی آید و باید جنبه های مختلف تاثیرات آن در جامعه دیده شود و مسایل تربیتی آن لحاظ شود به همین دلیل حساسیت ساخت آثاری از این دست گویا از سوی جامعه هنری درک شده و امسال درمیان آثار جشنواره فیلم فجر و داستان هایی که این روزها روایت می شود دیگر شاهد نمایش قصاص در فیلم نیستیم. نکته قابل تامل، مساله خیانت در میان فیلم های اجتماعی است. بعداز فیلم های «شوکران» و «چهارشنبه سوری» روایت خیانت در فیلم های ما وضعیتی اپیدمیک پیدا کرد. خیانت دارای عناصر دراماتیک و تعلیق آمیز است و همین امر باعث شد دستمایه قصه پردازی های متعدد شود. درحالی که ریشه های خیانت و شرایط اجتماعی آن باید به درستی مورد توجه قرار گیرد. این نوع سوژه ها نیازمند تحلیل های عمیق جامعه شناختی دارد که متاسفانه در برخی از آثار سینمایی تنها به جنبه دراماتیک آن توجه می شد و گاهاً شرایط رابطه دوم یا ازدواج دوم به مراتب آرامش بخش و مطلوب است. خیانت ناشی از شکست در عشق، فقدان آن، تنوع طلبی ، انتقام و کینه توزی هر یک دستمایه ساخت یک اثر سینمایی می شوند اما واکنش خیانت دیدگان در یک وضعیت انسانی مشابه نیست و با توجه به خاستگاه طبقاتی و عاطفی افراد متفاوت است و نمی توان واکنش یک نفر را به همه تعمیم داد. همین نکات مهم باعث شد در جشنواره امسال کمتر به موضوع خیانت توجه شود. تنها فیلمی که در خصوص ازدواج دیگر و طلاق عاطفی در میان فیلم های جشنواره دیده می شود فیلم «زیر سقف دودی» است که با سابقه فیلمساز و توجه آن به مسایل مهم تربیتی در آثارش به نظر می رسد تمام جوانب اجتماعی و تاثیر آن بر مخاطب را در نظر گرفته باشد. اگربه سینما و تاثیرگذاری این رسانه فراگیر توجه کنیم به این مهم دست می یابیم که سوژه هایی چون «قصاص» یا «خیانت» صرفاً یک سوژه جذاب سینمایی نیست بلکه یک واقعیت تلخ اجتماعی است و واکنش افراد در مقابل این وقایع تلخ متفاوت است و برای نزدیک شدن فیلمساز به این نوع آثار باید شناخت کافی از مسایل اجتماعی داشته باشد و به عمق ماجرا و تاثیرات آن به جامعه توجه داشته باشد و صرفا به این دو موضوع به عنوان دو سوژه مخاطب پسند توجه نکند .
یکشنبه ، ۲۶دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران ویج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]