واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راسخون : جامعه اسلامی ورزشکاران در سال 77 با هدف اشاعه فرهنگ اسلامی در ورزش پایه گذاری شد که دکتر غفوری فرد دبیر کلی این تشکل را به عهده دارد . در راستای گسترش فعالیت های جامعه اسلامي ورزشكاران در سال 89 حوزه اصفهان نیز فعالیت خود را آغاز کرد که در همین راستا كيومرث حاجي رحيميان به عنوان دبير جامعه اسلامي ورزشكاران استان اصفهان منصوب شد. آنچه پيش روي شماست اولين مصاحبه دبير جامعه ورزشكاران در اصفهان است اين تشكل به تازگي فعاليت هاي خود را به صورت جدي در اصفهان اغاز كرده است . ایده تشکیل جامعه اسلامی ورزشکاران از کجا شکل گرفت و چه ضرورت هایی زمینه ساز ایجاد این تشکل شد؟ پیش از انقلاب شکوهمند اسلامی ورزش و تربیت بدنی حول محور قهرمان پروری و خود نمایی وبلند پروازی دور میزد. همه برنامه ها متوجه ارضا، حس خودخواهی هیات حاکمه بود و بیش از هرچیز جنبه تبلیغی داشت. فضای کشور تقریبا خالی از فضای معنویت بود و ارزش های انسانی محلی از اعراب نداشت.نه تنها کوششی جهت سالم سازی فضاهای ورزشی کشور صورت نمیگرفت بلکه عملا محیطی ایجاد شده بود که نيروي جوان کشور را به فساد و انحراف و انحطاط اخلاقی می کشاند. پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی زمینه طرح نقش تربیتی ورزش را فراهم ساخت. اکنون که به فرموده مقام معظم رهبری ملت قهرمان ایران گام چهارم انقلاب اسلامی یعنی مرحله نوسازی معنوی و توسعه فرهنگیرا پیشرو دارد، اهمیت ورزش و تربیت بدنی و نقش فرهنگی آن بیش از پیش احساس میشود.همين ها باعث شد تا عده اي از مديران تاثير گذار وبا تجربه در حوزه ورزش و سياست اقدام به تشكيل جامعه اسلامي ورزشكاران نمايند . جامعه اسلامی ورزشکاران چه اهدافی را دنبال می کند؟ جامعه اسلامی ورزشکاران ضمن التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی با تاکید برنقش فرهنگی ورزش و با تلقی تربیت بدنی به عنوان بخشی از تربیت مکتبی، تحقق بخشیدن به آرمان های الهی و انسانی رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و مقام معظم رهبری در زمینه های معنوی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و تداوم و صدور انقلاب اسلامی و استقرار عدل اسلامی در همه ابعاد وسیع آن را هدف خود می داند. جامعه اسلامی ورزشکاران برای رسیدن به این اهداف چه برنامه هایی را در دستور کار دارد؟ در وهله اول تبلیغ ورزش به عنوان عامل مهم تکریم فضیلت و یکرنگی و ایجاد تقویت و تثبیت روحیه همکاری مدنظر است و در این راستا بهره گیری از برنامه های ورزشی برای تعلیم و تبلیغ نظم اجتماعی و اشاعه فرهنگ روحیه ایثارگری ، جوانمردی و ارزش های پسندیده اخلاقی در صدر برنامه های این تشکل است. همچنین جامعه اسلامی ورزشکاران تلاش در جهت همگانی کردن هر چه بیشتر ورزش و نفی هر گونه تبعیض و دوگانگی در چارچوب ارزش های والای اسلامی در دستور کار قرار دارد. جامعه اسلامی ورزشکاران تا حد به کارکرد ورزش در جهت فرهنگ سازی تاکید دارد؟ امروزه ضرورت نگرش به فرهنگ و ايجاد فضاهاي سالم فرهنگي در جامعه، بيش از هر زمان ديگري احساس ميشود و مناسبترين مكان براي فرهنگسازي در ميان اقشار جامعه و به خصوص قشر نوجوان و جوان كه طلايه داران فرهنگ كشور هستند، محيطهاي ورزشي است. چرا كه ورزش، به دليل شرايط خاص و حساس خود، نسبت به ديگر فعاليتهاي اجتماعي، ميتواند سهم بيشتري در برنامهريزيهاي اخلاقي و تربيتي جامعه داشته باشد. محيط ورزش، صحنه تمرين عملي و جدي در عرصه اخلاق است كه در آن، ورزشكار و تماشاگر در جهت رعايت آداب اجتماعي و پايبندي به اخلاقيات ديني، فرصت پيدا ميكنند و دامنة اين امر، آنقدر وسيع است كه زنجيرهاي از مفاهيم اخلاقي را به شكلي نهادينه در جان و روان ورزشكار و تماشاگر باقي ميگذارد. البته اين محصول، زماني حاصل ميشود كه يك كار زيربنايي فرهنگي انجام پذيرد و براي نشر و اشاعة فرهنگ و اخلاق ديني، به گونهاي برنامهريزي شود كه آموزههاي تربيتي و تعليمي به صورت عملي، جلوهگر شود. كاري كه متأسفانه اين روزها كمتر، مدّ نظر قرار ميگيرد و به جاي تهذيب و تربيت اخلاقي، آلودگي روحي، بسط و گسترش مييابد و بازيكنان و هواداران، فقط به کسب سه امتياز بازي، به هر نحو ممکن ميانديشند و با متشنج نمودن جو حاكم بر مسابقات، به هر اقدام ناشايستي دست ميزنند كه نمونههاي زيادي از آن را هر روز در ميادين مختلف ورزشي شاهديم. با توجه به نقش پررنگي كه ورزش در استان اصفهان دارد بنا داريم به صورت جدي در حوزه فرهنگي واخلاقي تاثير گذار باشيم . همواره این نگاه در ورزش وجود داشته که ورزشکاران به عنوان الگوی جامعه و به ویژه جوانان معرفی میشوند. سوال اینجاست آيا به صورت طبيعي يك قهرمان ميتواند الگو باشد يا نه؟ در ابتدا بايد الگو را تعريف كرد و ببينيم كه الگو چيست. مشكل ما اين است كه مسايل بزرگ و اساسي را دم دستي فرض ميكنيم و برخي اوقات مسايل پيش پا افتاده را بزرگ ميكنيم. به همين دليل هم براي آنها دنبال راه حل ساده و سريع ميرويم و غافل هستيم كه هميشه سريعترين راه حل، لزوما صحيحترين راه حل نيست. موضوع الگو هم از همين موارد است و اين موضوع اساسي جامعه را بيشتر به صورت دم دستي و پيش پا افتاده با آن برخورد ميكنيم و ميخواهيم در مورد آن تصميم گيري كنيم، در حالي كه اشتباه ما همين است . جامعه الگوي سالم در اختيار ندارد، مجبور است از افراد ديگري كه الگو نيستند، استفاده كند. ورزشكاران ميتوانند نقش الگو را عهده دار باشند؟ چه بخواهيم و چه نخواهيم، اكنون بسياري از ورزشكاران الگوي برخي از جوانان و نوجوانان جامعه هستند. اين هم به دليل فقر الگويي است كه ما داريم، اما من هم اين سوال را دارم آيا يك انسان 23 يا 24 ساله ميتواند الگوي يك نسل باشد؟ الگوي يك يا دو نفر باشد؟ ما اكنون با انبوهي ورزشكاران مواجهيم كه هر كدام از آنها ميتوانند در زمره الگوهاي جامعه قرار بگيرند يا به عبارتي ديگر جوانان به عنوان الگو استفاده ميكنند. اين ورزشكاران هم داخلي هستند و هم خارجي، اما براي الگو شدن اينها تاكنون هيچ برنامه اي تدوين نشده است. به ويژه درباره داخليها كه همگي گلهاي خودرو هستند كه براي الگو شدن ساخته نشدهاند. به عقيده من خود اينها هنوز نياز به الگو دارند، چه برسد به اين كه الگوي جامعه هم شوند، اما به دليل فقر الگويي كه جامعه دارد، ناچاريم كه به اينها به عنوان الگو نگاه كنيم. شما اكنون ميبينيد كه يك فوتباليست را به عنوان يك الگو در جامعه معرفي ميكنيم. آيا واقعا فوتباليستي كه 700 يا 800 ميليون در سال از كيسه بيتالمال پول ميگيرد و هيچ بهره و افتخاري هم براي ما نميآورد الگوي يك جامعه است و ما بايد جوانان و نوجوانان را تشويق ميكنيم كه بيايند مانند اينها كيسه بيتالمال را خالي كنند. به عقيده من جامعه ما فاقد الگو نيست. در صورتي كه ما الگوي صحيح را به جوانان نشان دهيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]