تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817404144
عصای مردم، چماق سیاست!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عصای مردم، چماق سیاست! تهران- ایرنا- روزنامه وقایع اتفاقیه در گزارشی به بازخوانی واقعیت‌های تاریخی لوطی‌گری در جامعه ایران و ضرورت احساس همیاری اجتماعی پرداخت و نوشت: پرسش از علل بروز جنبش‌ها، انقلاب‌ها و کودتاها در نقاط مختلف جهان، از جدی‌ترین مباحث مورد توجه است. در کنار اسناد و مدارک منتشرشده از سوی دولت‌ها و حکومت‌ها، اغلب عوامل مطرح‌نشده‌ای نیز دراین‌باره وجود دارد.
در ادامه می خوانیم: با چنین نگاهی می‌توان مدعی شد که در دوره قاجاریه به‌ویژه اواخر آن و دوران پهلوی و به‌طور خاص در کودتای 28 مرداد، نقش لوطی‌ها و جاهل‌ها در راستای همان عوامل مطرح‌نشده قرار دارد. جاهل‌ها یا لومپن‌ها (اصطلاح آلمانی) جزء پایین‌ترین اقشار اجتماعی در ایران بودند که پاره‌فرهنگی مخصوص به خود داشتند و این پاره‌فرهنگ تحت‌تأثیر مرام عیاری و لوطی‌گری بود که در کشور ما سابقه بس طولانی دارد. عوامل مهمی که باعث رشد و عرض‌اندام این گروهها شدند، عبارت بودند از عدم تمرکز و نظارت در قدرت مرکزی که باعث می‌شد در هریک از شهرها این گروهها به‌عنوان مدعیان نظم و امنیت سر بلند کرده و کنترل شهرها را در راستای اهداف خود و گروه‌های قدرت‌طلب به دست گیرند. تفاوت لوطی‌ها در دوران قاجار و پهلوی دوم: لوطی‌ها در گذشته دارای برخی صفات چون جوانمردی و کمک به مردم، بخشندگی، امانتداری و... بودند. لوطی‌ها و داش‌ها مورد اعتماد و امین مردم محلات بوده و به کمک به جماعت مظلوم و ستمدیده می‌پرداختند. علاوه بر داش‌ها و لوطی‌ها، برخی از آنها پس از گذراندن مراحلی چند، به منصب باباشملی نایل و پیشکسوت سایرین می‌شدند. در دوران پهلوی، لوطی‌ها به‌تدریج این صفات را کنار گذاشتند. آنها هرچند ادعای جوانمردی، حفاظت از ناموس و... می‌کردند اما ادا و اطوار آنها را درمی‌آوردند که پیداکردن صفات و خصوصیات جوانمردان گذشته در بین آنها مشکل بود. لوطی‌ها در دوران معاصر (پهلوی) می‌کوشیدند با خصوصیاتی مانند هیکل درشت و شکم برآمده، پرخوری، طرز تکلم، شکستن و کوتاه و بلندکردن واژه‌ها، استفاده از ضرب‌المثل‌ها و لغات عامیانه، دشنام و کلمات بی‌ادبانه، القاب و صفات زشت، راه‌رفتن با کفش‌های پاشنه خوابیده، حرکت دست‌ها با فاصله از بدن، بازی‌کردن با دستمال یزدی، خالکوبی‌های حاکی از آرزوهای سرکوب‌شده، طرز معاشرت، رفتار و کردار و مواردی از این قبیل، خود را از نظر ظاهری و رفتاری از دیگران جدا کنند. آنها خصوصیات اجتماعی و روانی‌ای همچون میل شدید به انتقام، بی‌سوادی، ذهن توخالی، چرب‌زبانی، کرنش و ستایش بیش از اندازه در مقابل قدرتمندان، تغییر شغل مداوم، ماجراجویی، پر از تردید، دائما در تزلزل و حرکت در جهت باد، آشوب‌طلبی، گرایش به تک‌روی مانند دزدی، جیب‌بری، قاچاق‌فروشی، چاقوکشی و ... داشتند. لوطی‌ها و جاهل‌ها در دوران پهلوی، روزها به‌دنبال کسب‌وکار می‌رفتند و شب‌ها سر گذر یا در قهوه‌خانه‌ها تجمع می‌کردند.از سرگرمی‌های آنان، چاله حوض‌بازی بود زیرا هر لوطی علاوه بر آشنایی با هنرهای زیاد (عربده‌کشی، توسل به خرافات و...) باید فن شنا را می‌دانست. ورزشکار خوب‌بودن و در زورخانه گل‌کردن از آرزوهای لوطی بود که عده‌ای در این عرصه قدم می‌گذاشتند و پهلوان می‌شدند اما برخی دیگر با جاهل بودنشان انس گرفته بودند و سر خودشان را با بلبل‌بازی، قناری‌بازی و کفتربازی سرگرم می‌کردند. لوطی‌های این دوره در خانواده‌های شلوغ و فقیر به دنیا می‌آمدند و دور از مواظبت والدین و بدون هیچ‌گونه مسئولیتی در خیابان رها می‌شدند؛ ازاین‌رو، گرایش به جنایت در آنها زیاد بود. برخی از لوطی‌ها دیندار و معتقد بودند و برخی هم ادای آنها را درآورده و درصدد خودنمایی در بین مردم بودند. لوطی‌های مؤمن، شهیدان کربلا به ویژه امام حسین (ع) و جوانمرادانی نظیر حضرت عباس(ع) و حر را الگوی خود قرار می‌دادند به‌طوری‌که بزرگ‌ترین قسمشان این دو جوانمرد و الگوی اصیل و واقعی مذهبی بودند. لوطی‌ها چه در دوران قاجار و چه پهلوی، در ماه‌های محرم و عزاداری سرپرستی دسته‌های مذهبی، سینه‌زنی و اداره حسینیه‌ها را بر عهده داشتند. از اواخر دوره صفویه به بعد، نقش این گروهها با عناوین مختلفی، جنبه معنوی داشت اما هر آنچه به دوران معاصر نزدیک‌تر می‌شویم، آنها وارد گود سیاست می‌شوند. لوطی‌ها در دوران قاجار، چندان در پهنه سیاست نقشی نداشتند اما در بطن جامعه باقی مانده بودند و برای مقابله با حاکمان گاهی به‌صورت یک گروه یاغی عمل می‌کردند؛ ازاین‌رو، به مرور زمان، هدف اصلی و اولیه لوطی‌گری که جوانمردی و مروت بود، به فراموشی سپرده شد. در دوران پهلوی، مخصوصا پهلوی دوم، به‌شدت در جریان‌های سیاسی دخالت می‌کردند؛ با اینکه از امور ناآگاه بودند اما در حساس‌ترین روزهای تاریخی، به‌منظور مرعوب‌کردن انقلابیون و برپاکردن آشوب و تخریب با پول و وعده و وعید از آنها استفاده می‌شد؛ البته نباید همگی آنها را مانند همه نیروهای اجتماعی دیگر یکدست و یکپارچه در نظر گرفت، بخشی از آنها به‌ویژه در زمان رشد مبارزات سیاسی و شرایط انقلابی در جهت مثبت عمل می‌کردند. این روزها شاید دیگر نمایی از لوطی‌ها در جامعه ایرانی وجود نداشته باشد اما بدون تعارف هنوز یاد، نام و رفتار بسیاری از آنها در ذهن مردم و حتی نسل‌های جوان کشور نهادینه شده است. مردم روزگار ما از لوطی و لوطی‌گری به دور از هر افت‌وخیز تاریخی این کاراکتر اجتماعی، تصویری در ذهن دارند که بیشتر شبیه یک ازخودگذشتگی، فداکاری و همیاری اجتماعی است؛ این تصویر، آدم‌هایی را نمایندگی می‌کند که از خود می‌گذرند یا با تقویت روحیه ایثار و شهامت در خود، سایه‌ای برای دیگران می‌شوند. شاید چنین برداشتی از یک پدیده تاریخی (فارغ از اینکه چقدر با واقعیت‌ها و روایت‌های به‌جامانده از روزگاران گذشته همخوانی دارد) نشان از این دارد که مردم در دوران ما هنوز برای ازخودگذشتگی، ایثار و دفاع بی‌محابا از آدمیت و معرفت‌های انسانی، احترام بزرگی قائل هستند. ما دیگر لوطی‌های گرد گرفته در تاریخ قدیم تهران و افسانه‌های جوانمردی آنها را نداریم اما می‌شود با دوره‌ای کوتاه از افت‌وخیزهای این پاره‌فرهنگ، یکبار دیگر یادآور شد که حتما حال‌وهوای ما به آدم‌هایی نیاز دارد که بی‌محابا سایه‌ای برای یکدیگر باشند.این‌گونه شاید بتوان امید داشت که روزی همه لوطی شوند؛ لوطی‌هایی که بزرگ‌ترین آرزویشان بهبودی زندگی دیگران است.*منبع: روزنامه ایران، 1395،10،13**گروه اطلاع رسانی**9117**2002**انتشاردهنده: فاطمه قنادقرصی
13/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]
-
گوناگون
پربازدیدترینها