محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828800865
المانیتور: ایران باید نگران توافق پشت پرده پوتین با ترامپ باشد؟
واضح آرشیو وب فارسی:الف: المانیتور: ایران باید نگران توافق پشت پرده پوتین با ترامپ باشد؟
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۲۲
المانیتور نوشت: دونالد ترامپ و رویکردهای سیاست خارجی اش بزرگترین علامت سوال این روزهاست. با توجه به نامزد پست وزارت خارجه ترامپ بسیاری امیدوارند که تردیدها کمی داده شود ولی هنوز تصوری روشن از دیپلماسی دوران ترامپ خیلی سخت است. بسیاری در خاورمیانه کنجکاوند بدانند که چه اتفاقی قرار است بیافتد. به گزارش «انتخاب»؛ رکس تیلرسون رییس اکسون موبیل شرکت بزرگ نفتی آمریکایی نامزد وزارت خارجه ترامپ در رسانه های آمریکا به عنوان یک دوست ولادیمیر پوتین معرفی شده است. تیلرسون به مدت طولانی ای رییس شرکت نفتی آمریکایی روسی در باهاماس بوده و همین امر تردیدها را درباره تاثیر انتصاب او به نفع روسیه افزایش داده است. برخی حتی از این هم فراتر رفته و درباره اینکه وزارت خارجه آمریکا قرار است یکی از ابرازهای دست پوتین باشد گمانه زنی میکنند. جان مک کین روابط تیلرسون و پوتین را یکی از موضوعات باعث نگرانی خوانده و گفته حتی اگر این دو با هم روابط نزدیکی هم داشته باشند باز هم روابط آنها به تنهایی اختلافات استراتژیک بین واشنگتن و مسکو را حل و فصل نخواهد کرد. انتخاب احتمالی تیلرسون میتواند خبر خوبی برای ایران باشد. به ویژه زمانی که دیگر گزینه وزارت خارجه میتوانست رودی جیولانی باشد که نام سازمان منافقین را از لیست گروه های تروریستی حذف کرده بود و با پرداخت پول به این گروه موافقت کرده بود یا جان بولتون که سرسختانه با بمباران ایران به عنوان بهترین راه برای توقف برنامه هسته ای ایران موافق بود. تیلرسون کمی منصفانه تر درباره ایران اظهار نظر میکند. در ماه مارس در مصاحبه ای با احتیاط گفته بود که رقبای اروپایی آمریکا از باز شدند بازارهای ایران منتفع شده اند در حالی که شرکت های آمریکایی به دلیل تحریم ها این فرصت را از دست می دهند. البته او بر چالش های بالقوه و سختی های حضور یک امریکایی در بخش انرژی ایران نیز اشاره کرده بود. اما به هر حال حضور او برای روابط نزدیک تهران و مسکو نمی تواند بد باشد.همزمان احمقانه است اگر فقدان نتایج منفی رویکردهای تیلرسون در قبال ایران را نیز درنظر نگیریم. علی رغم همکاری های رو به اقزایش ایران و روسیه در منطقه ایرانی ها تصویر مثبتی از روسیه ندارند. علی بیگدلی استاد علوم سیاسی در تهران به پایگاه خبری «انتخاب» گفته: روس ها همیشه نشان داده اند که قابل اعتماد نیستند. آنها میخواهند کسانی را که به انها نزدیکند را برای رسیدن به اهدافشان قربانی کنند. این تصویری است که مدتهاست نخبگان ایرانی در مورد روس ها دارند و این به جنگ روسیه و ایران در زمان قاجارها و قراردادهای ترکمناچی و گلستان بر می گردد که در این قراردادها ایران بخش زیادی از خاکش را به روسیه بخشیده است. یکی از مقامات ایرانی که در سازمان ملل در نیویورک در سال 2006 و زمانی که قطع نامه 1696 در شورای امنیت علیه ایران تصویب شده حضور داشته گفته: در آن زمان روسیه قول داده بود که این تحریم ها و قطعنامه را که علیه ایران صادر شده بود وتو خواهد کرد . با این حال ما از واشنگتن به تهران هشدار داده بودیم که مسکو این کار را نخواهد کرد. اما احمدی نژاد روی قول روس ها حساب کرد. روسیه ارسال سامانه اس-300 را برای مدت طولانی تعلیق کردع بود این درحالی بود که مسکو در قراردادی 800 میلیون دلاری در سال 2007 قول ارسال این سامانه را به تهران داده بود. این سامانه در نهایت در سال 2016 به ایران داده شد یعنی 9 سال بعد از توافق این دو کشور و بعد از شکایت ایران از روسیه در دادگاه بین المللی. ساخت و ساز نیروگاه اتمی بوشهر که قرار است توسط روسها انجام بگیرد اوایل دهه 1990 مورد توافق قرار گرفته بود و تقریبا 2 دهه به تعویق افتاد. اینها مثال هایی از مواردی است که مسکو در قبال ایران زیر قول هایش زده است. در بحران سوریه دو کشور بار دیگر به هم نزدیک شده اند. دیدار پوتین از تهران در سال 2015 حسن مطلع این روابط دوجانبه بود است. باید تاکید کرد که روابط دو کشور در خلال جنگ سوریه تقویت شده و این با مجوز ایران برای استقاده روس ها از پایگاه هوایی نوژه در واقع بیش از گذشته تقویت شد. با این حال روسیه امیدوار است که نقش اصلی را در اقتصاد ایران بعد از توافق هسته ای بازی کند. در حقیقت لوان جاگاریان سفیر روسیه در تعران نسبت به خرید هواپیما از بویینگ و ایرباس توسط ایران شکایت کرده و گفته باید به جای این دو کمپانی از کمپانی های روسی خرید می کردند. آیا ایران باید با وجود روابط تیلرسون و روسیه نگران سیاست های فریبکارانه روس ها باشد؟ آیا تعران باید در صورتی که روسیه به سمت بهدست آوردن اهرمی در اروپای غربی با کمک واشنگتن برود باید اماده بی اعتنایی از سوی مسکو باشند. سعید لیلاز استاد اقتصاد ایرانی گفته این طبیعی است که روس ها چنین کاری بکننند و ما نباید انتظار دیگری داشته باشیم. اما مشکل بعدی این است که کم شدن ارزش استراتژیک خاورمیانه برای آمریکا و جهان مشکل اصلی است. نفت دیگر یک کالای استراتژیک نیست و رویکرد ترامپ البته غیر قابل پیش بینی است اما نشان داده که اقتصاد را در اولویت خود قرار میدهد و تا امروز نیز بارها درباره برجام اظهار نظر کرده است. او افزوده من فکر میکنم این فاکتورها در کنار هم منجر می شود که بازیگران منطقه ای در کنار هم قرار بگیرند. برای من توافق اوپک و توافق حلب دو شاخص کلیدی بوده است. بازیگران منطقه ای فهمیده اند که دیگر نباید نگاهشان به خارج باشد و برای حفظ امنیت و ثبات و تعاول منطقه باید با هم همکاری کنند. آیا ایران برای این مساله راه حلی دارد؟آیا ایران به دنبال روسیه خواهد رفت؟ یک دیپلمات برجسته ایرانی به المانیتور گفته : این مباحث غلط است چرا که ما بازیگران مستقلی هستیم و بعد از آغاز بحران سوریه این روس ها بودند که به دنبال ما آمدند . زمانی که بهار عربی آغاز شد روسیه بر این باور بود که آینده سوریه شبیه به مصر و لیبی خواهد شد در حالی که ما باور داشتیم که اعتراضات در سوریه از منابع خارجی هدابت می شود و به همین دلیل هم به بشار اسد کمک کردیم. به تدریج روسیه هم فهمید که باید حضور جدی تری در درگیری ها داشته باشد. این دیپلمات افزود: ما هیچ دوستی و اتحاد استراتژیکی با روسیه نداریم ودرنتیجه نباید نگران این باشیم که اقدامی از سوی مسکو در آینده صورت میگیرد یا روابط احتمالی روسیه و آمریکا چه تاثیری خواهد گذاشت. ایران و روسیه منافع مشترک بسیار زیادی دارند حال این منافع چه درمورد روسیه باشد یا هر چیز دیگری .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
سیاسی
پربازدیدترینها