واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: یكی از ویژگیهای شخصی آناهیتا نعمتی «پرخوری» است. خودش در این باره میگوید: «برای بازیگری و بازیگر بودن خیلی از نكات را باید رعایت كرد چون در این شغل، همیشه دیده میشوی. یكی از این نكات.... بازیگری با روحیه رزمیما معمولا توقع داریم بازیگران سینما، تئاتر یا تلویزیون، یك روحیه كاملا احساسی و هنری داشته باشند و كمتر میتوانیم قبول كنیم بازیگری در رشتهای رزمی فعالیت داشته باشد، مخصوصا اگر این بازیگر یك خانم جوان هم باشد. آناهیتا نعمتی را احتمالا بیشتر شما میشناسید. او به صورت حرفهای كیكبوكسینگ كار میكند، ورزش رزمی و سنگینی كه یكجورهایی مخصوص مردان است. با او همراه شدهایم كه علایق و سلایقش را شناسایی كنیم تا نسل سومیها با او كه خودش هم یك نسل سومی است بیشتر آشنا شوند. كیكبوكسینگ آن هم به صورت حرفهاینعمتی میگوید: «كیكبوكسینگ كاركردن برای من از یك تفریح شروع شد اما بعد از مدتی به علاقهام تبدیل شد. خوشبختانه در یك خانواده اهل ورزش به دنیا آمدم. پدر من مربی ورزش و مسوول برگزاری مسابقات استانی در شاهرود بود. عاشق ورزش بود و به این مساله خیلی اهمیت میداد. با تشویقهای پدرم از 6سالگی ورزش را شروع كردم.اولین ورزشی كه پدرم مرا به آن تشویق كرد، ژیمناستیك بود. مدتی این ورزش را ادامه دادم ولی چون احساس میكردم دوست دارم ورزش دیگری را هم در كنارش ادامه دهم، تصمیم گرفتم شنا را هم به صورت حرفهای آغاز كنم. این دو ورزش را تا دوره راهنمایی در كنار هم ادامه دادم و خوب هم پیشرفت كردم. در دوران راهنمایی با بسكتبال و بدمینتون آشنا شدم و به این 2ورزش هم ناخنك زدم! در كل دوست داشتم در حد توانم با انواع ورزشها آشنا شوم و همیشه در جمعهای ورزشی جزو فعالان بودم.خدا را شكر، نیروی جسمانی خوبی هم داشته و دارم. این ورزشها را همیشه انجام میدادم تا اینكه به خاطر فیلم دلباخته لازم شد سواركاری هم یاد بگیرم. در طول آن مدت علاقه عجیبی به اسب و رشته سواركاری پیدا كردم ولی متاسفانه هنگام ضبط فیلم، 2بار به شدت آسیب دیدم طوریكه از علاقهام خیلی كاسته شد. بعدها برای آن فیلم و چند فیلم دیگر مجبور شدم كمی دورههای تایچی، شمشیربازی و كنگفو به سبك وینگچون یاد بگیرم. همین اجبارها سبب شد علاقه من به ورزشهای رزمی زیاد شود. در بین این همه رشته رزمی كیكبوكسینگ به نظرم از همه جذابتر بود.این رشته را شروع كردم و الان هم به صورت حرفهای آن را دنبال میكنم. فردی كه یك رشته رزمی بلد باشد، ناخودآگاه اعتمادبهنفسش بالا میرود كه به نظرم این در زندگی بسیار لازم است. هرچند كه تا بهحال از فنهایی كه یاد گرفتهام، استفاده نكردهام و امیدوارم كه هیچوقت شرایطی پیش نیاید كه مجبور به استفاده از این فنون باشم.»البته ما هم امیدواریم كه خانم نعمتی هیچوقت مجبور به استفاده از این فنون نشوند. تنها شناست كه میماند...«اگر سركار نباشم، تقریبا هر روز ورزش میكنم ولی متاسفانه مواقعی كه كار دارم، نمیتوانم زمان زیادی را به ورزش اختصاص دهم. با شروع هر پروژه تمام وقت من صرف كار و بازیگری میشود و فقط كارهای اصلی و مهمی را كه باید توسط خودم انجام شود میتوانم با برنامهریزی انجام دهم و بهناچار باید دور باقی كارها خط بكشم.در چنین مواقعی تنها ورزشی كه به صورت تفریحی انجام میدهم، شناست كه میتواند آرامش روحی و سلامت جسمیام را حفظ كند.» من بازیگر میشومنعمتی درباره جزئیات دیگری از زندگیاش هم با ما صحبت میكند. او میگوید: «متولد 20/4/56 هستم و شناسنامهام صادره از شاهرود است. در رشته علوم تجربی دیپلم گرفتم و بعد از آن در كلاسهای استاد سمندریان شركت كردم و دوره كامل بازیگری را نزد او گذراندم.در آن زمان فكر نمیكردم كه این رشته را به صورت حرفهای دنبال كنم ولی به محض قبولی در دانشگاه نوشهر و تحصیل در رشته هنرهای دراماتیك، این اتفاق افتاد. در آن زمان 18 سال داشتم و تصمیم گرفتم كه این رشته را با جدیت ادامه دهم.» آرامش در كنار خانواده«با خانوادهام زندگی میكنم چون حضور مادر، پدر و خواهرم به من آرامش و اطمینانی را میدهد كه هیچ جای دیگر آن را پیدا نمیكنم. زمانی كه سركار هستم و مدت زیادی نمیتوانم آنها را ببینم واقعا دلتنگ میشوم و از هر فرصتی برای دیدن آنها استفاده میكنم. به هرحال این شغل را انتخاب كردهام و آن را دوست دارم و باید سختیهایش را هم تحمل كنم.»او درباره سختیهای كارش میگوید: «اصولا هركاری سختیهای منحصربهفرد خودش را دارد ولی زمانی كه عشق، علاقه و انرژی خوبی را برای آن كار، حالا هركاری كه باشد، بگذاری قطعا سختیهایش به چشم نمیآید. در كار ما هم اگر همه عوامل پروژه همدل و همراه باشند و با هم خوب برخورد كنند، سختیهای كار كم میشود.» پرخوری را جبران میكنمیكی از ویژگیهای شخصی آناهیتا نعمتی «پرخوری» است. خودش در این باره میگوید: «برای بازیگری و بازیگر بودن خیلی از نكات را باید رعایت كرد چون در این شغل، همیشه دیده میشوی. یكی از این نكات، رعایت رژیم غذایی است. من تمام غذاها را دوست دارم. گاهی هم پیش میآید كه در خوردن زیادهروی میكنم. در این مواقع حتما با ورزش این زیادهروی را جبران میكنم تا خیلی زود از عواقب آن جلوگیری كنم.» طب سنتی در خانه ما یك نكته جالب هم در مورد سلامتی این بازیگر جوان وجود دارد: «خوشبختانه تا بهحال با بیماری خاصی مواجه نشدهام ولی یك دوره، پركاری تیروئید داشتم كه زیر نظر پزشك تا حد زیادی درمان شد.آن زمان به خاطر بیماریام ورزش نمیكردم ولی درحال حاضر مشكلم حل شده و روال زندگیام مثل گذشته ادامه دارد.همیشه دوست داشتهام بیشتر از داروهای سنتی استفاده كنم تا داروهای شیمیایی. فكر میكنم این علاقه ریشه در سنت ما ایرانیها دارد چون ما یك تاریخچه غنی پزشكی داریم كه از گذشتگانمان به ارث رسیده طوریكه در تمام خانههای ایرانی دستكم یكی دو نوع داروی گیاهی یافت میشود. در خانه ما هم از این داروها بسیار است مثلا گلگاوزبان، خاكشیر، گل میخك و... كه كاربردها و محاسن بسیاری دارند.» دستپخت عاشقانهشاید كار بازیگری فرصت چندانی برای آشپزی باقی نگذارد اما نعمتی معتقد است در كنار ورزش كردن حتما باید رژیم غذایی درستی داشت تا سلامت بدن حفظ شود: «من واقعا سعی میكنم از غذاهایی كه برای طبخ آنها روغن زیاد لازم است، كمتر استفاده كنم.به همین علت كمتر فستفود میخورم. دستپخت خودم بد نیست، ممكن است كه خیلی كم آشپزی كنم ولی وقتی كه حس و حال آشپزی دارم و تصمیم میگیرم غذا بپزم، اینكار را با علاقه انجام میدهم چون آشپزی هم یك هنر است كه هرچه با عشق و انرژی بیشتر آن را انجام دهی، غذایت خوشمزهتر میشود.هنگام آشپزی حتما به مسائل رژیمی و بهداشتی توجه میكنم؛ این را هم بگویم كه معمولا غذاهای اصیل و سنتی ایرانی میپزم تا غذاهای راحت و فستفود.» ایران، سرزمینی با چهارفصلسفر، جزئی از زندگی نعمتی است. او میگوید: «خدا را شكر میكنم در كشوری به دنیا آمدهام كه 4 فصل را دارد و در هر فصلی كه اراده كنی، میتوانی از نقاط مختلف با اقلیمهای متفاوت لذت ببری. در فصلهای مناسب میشود از قاره كوچك (شاهرود)، كویر، شمال و جنوب و شرق و غرب ایران، دیدن كرد. این یكی از بزرگترین نعمتهایی است كه خداوند به ما ایرانیها داده و چه خوب است كه ما به این طبیعت زیبا احترام بگذاریم و در حفظ آن بكوشیم.»او به برخورد بد بعضی از ما با طبیعت هم اشاره میكند و میگوید: «متاسفانه از بیتوجهی و نامهربانی مردم با طبیعت صحنههای بسیاری میبینم كه دلم را به درد میآورد و آرزو میكنم كاش میتوانستم به تمام این مردم بگویم قدر این نعمت خدا را بدانند و برای حفظ آن تلاش كنند نه اینكه با دست خودشان آن را نابود كنند.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 543]