تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867776745
پاسداشت جايگاه روحانيت و مرجعيت
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: پاسداشت جايگاه روحانيت و مرجعيت
جرقه انقلاب اسلامي اگر چه در روزهاي 17 تا 19 دي‌ماه 1356 در شهر قم زده شد و با فراگيري آن در ديگر نقاط كشور با پيروزي انقلاب اسلامي در 22بهمن 1357 به ثمر نشست، اما ...
نویسنده : عباس حاجي نجاري
جرقه انقلاب اسلامي اگر چه در روزهاي 17 تا 19 دي‌ماه 1356 در شهر قم زده شد و با فراگيري آن در ديگر نقاط كشور با پيروزي انقلاب اسلامي در 22بهمن 1357 به ثمر نشست، اما تأمل در نقطه آغازين حركت مردم ايران بيانگر اعتماد و باور آنها به جايگاه رفيع روحانيت و مرجعيت در روند زندگي و زيست انقلابي و اسلامي است.
مروري گذرا بر تاريخ تحولات سياسي كشور در قرون اخير وبه ويژه از دوراني كه قدرت‌هاي غربي با هدف گسترش نفوذ و يافتن بازاري براي توليدات محصولات و دستيابي به نيروهاي كار ارزان و از همه مهم‌تر گسترش فرهنگ ليبرال دمكراسي، هجوم به كشورهاي آسيايي، آفريقايي و قاره امريكا را آغاز كردند، اين روحانيت شيعه بود كه در عين تلاش در بهره‌گيري مناسب از يافته‌هاي علمي و صنعتي غرب، همچون سد نفوذي در برابر قدرت‌هاي غربي و مسيونرهاي حامل فرهنگ غرب ايستاد و توانست در عين حفظ استقلال ايران در حد توان در مقابل نفوذ وسلطه فرهنگ غرب ايستادگي كند كه فراز‌هاي تاريخ ايران در قرون اخير و به ويژه در يكصد سال گذشته مشحون از تلاش و مجاهدت‌هاي آنهاست، و اگر در عرصه‌هايي دشمنان توانستند نفوذ كنند و غالب شوند، اين منورالفكران يا غربزدگان وطني بودند كه با پيوند با سلطه‌گران غربي زمينه‌هاي گسترش نفوذ غرب را فراهم كرده يا مي‌كنند.
بازخواني چند فراز مهم تاريخ معاصر از نهضت مشروطيت و نهضت ملي كردن صنعت نفت و... بيانگر اين حقيقت تاريخي است و اگر خيانت منورالفكران در نهضت مشروطيت عليه علما و مراجع بزرگ كه عملاً بار نهضت را بردوش كشيده و مردم به تبع آنها پاي در صحنه گذاشته بودند، نبود چه بسا حركت تاريخي مردم دچار انحراف نمي‌شد و به بازگشت استبداد صغير و در ادامه به سلطه 57ساله خاندان پهلوي در كشور نمي‌انجاميد. همين خيانت و خدعه بود كه پس از شكست نهضت مشروطيت، تا آغاز نهضت انقلاب اسلامي، علما و مراجع انگيزه‌اي براي حضور در عرصه سياسي نداشتند و تنها به تلاش‌هاي محدود برخي از بزرگان نظير ميرزا كوچك جنگلي، شهيد مدرس و يا مرحوم آيت‌الله كاشاني خلاصه مي‌شد.
البته اين به معناي آن نبود كه روحانيت از وظايف اصلي خود كه ترويج و تبليغ دين اسلام و تقويت زيرساخت‌هاي مبارزه است، غافل بماند.
نگراني قدرت‌هاي سلطه از آغاز نهضت اسلامي حضرت امام(ره) در 15 خرداد 1342 تنها به علت به خطر افتادن موقعيت متزلزل رژيم پهلوي و از دست دادن اين پايگاه حساس و استراتژيك در اين منطقه حساس از جهان نبود، بلكه اين نهضت به معني آغاز دور جديد و جدي ورود روحانيت و مرجعيت به صحنه براي حفظ كيان اسلام از تعرضات فرهنگي و اقتصادي و سياسي قدرت‌هاي سلطه و فرهنگ ليبرال دمكراسي و ماركسيستي حاكم در غرب بود كه اصل و بنيان تفكر اسلام را هدف گرفته بود.
در اين بستر مي‌توان چرايي تهيه و چاپ مقاله «ايران و استعمار سرخ و سياه» در روز 17 دي 1356 را در روزنامه اطلاعات بنا به دستور امريكا و عامليت شاه و زيردستان او از جمله هويدا و داريوش همايون، با نام مستعار احمد رشيدي‌مطلق، درك كرد. اقدامي كه به جوشش انگيزه و قيام مردم ايران در پاسداشت روحانيت و مرجعيت انجاميد و در مدت 400 روز پس از انتشار آن، رژيم شاهنشاهي در ايران از هم پاشيد و پس از آن نيز اركان استكبار در منطقه و جهان، متأثر از اين قيام به لرزه درآمده است.
رژيم پهلوي كه پس از تبعيد حضرت امام به نجف تصور مي‌كرد توانسته با دور كردن امام از ايران و قرار گرفتن ايشان در نجف؛ فكر و انديشه امام در تشكيل حكومت اسلامي را به حاشيه ببرد و از سوي ديگر با اقدامات اسلام‌ستيزانه نظير تغيير مبدأ تاريخ رسمي كشور و سركوب ديگر مراجع و حركت‌هاي روشنگرانه اسلامي و ترويج فرهنگ غرب به زعم خود روند اقبال به اسلام ناب را مهار كند، وقتي اقبال مردم به امام و روحانيت را در مراسم تجليل از وفات شهادت‌گونه آقا سيدمصطفي خميني مشاهده كرد، به تكاپو افتاد و با درج اين مقاله كه سراسر اهانت به شخصيت امام(ره) بود - كه قلم از بازخواني آن قاصر است - تصور مي‌كرد از اين طريق مي‌تواند جايگاه امام را در قلوب مردم متزلزل كند.
رژيم در اين حركت با «جاه‌طلب» و «بي‌اعتقاد» خواندن امام، سعي داشت به وجهه مذهبي امام آسيب برساند و با «وابسته و سرسپرده به مراكز استعماري» قلمداد كردن امام، در نظر داشت چهره سياسي‌اش را تخريب نمايد و او را عامل بيگانگان در ميان مردم و انقلابيون جلوه دهد تا نهضت را به حركتي بي‌رهبر بدل سازد. ايجاد تفرقه در ميان روحانيان هدف ديگر اين حركت بود. براي اين منظور، در اواسط و اواخر مقاله با شماري از روحانيان سنتي كه مخالفت جدي با رژيم نداشتند، با احترام برخورد شده و هدف اين بود كه روحانيان مبارز به‌ويژه در رأس آنها، امام را كه به قول تهيه‌كنندگان مقاله، «حتي در لباس مقدس و محترم روحاني» عليه حكومت پهلوي برخاسته‌اند، با آن عده از روحانيان سنتي درگير سازند تا با اين راهكار، بخشي از پيكان مخالفت با رژيم پهلوي، به درون خود روحانيت و انقلابيون انتقال يابد، ولي اين سياست نيز كارگر نيفتاد.
قيام 19 دي مردم قم كه در پاسداشت روحانيت و مرجعيت كه به شهادت جمع زيادي از مردم و طلاب انجاميد، سرآغاز تظاهراتي مي‌شود كه هر 40 روز يك بار تشديد مي‌شد، بدين صورت كه هر چهلمي سبب شهيد شدن شماري ديگر مي‌شد و زمينه را براي حوادث تازه‌اي در چهلم بعدي فراهم مي‌آورد. تظاهرات بعدي كه در ادامه تظاهرات قم به‌وقوع پيوست، در تبريز اتفاق افتاد و در آنجا نيز به شهادت عده‌اي انجاميد.
پس از آن، نوبت تهران، مشهد، اصفهان، شيراز و شهرهاي ديگر بود. با وجود اين در فاصله هر چهلم، واشنگتن فكر مي‌كرد اوضاع توسط شاه كنترل شده است، ولي هر مراسم چله‌اي، وسيع‌تر و پرجمعيت‌تر از مراسم پيشين بود، به‌گونه‌اي كه در تابستان سال57، اين مراسم‌ها جنبه سراسري به خود گرفت و دولت در شهرهاي اصفهان، شيراز، تبريز و اهواز حكومت نظامي برقرار كرد. روند حوادث روز به روز انقلابيون را متحد‌تر و در حول رهبري امام(ره) منسجم‌تر مي‌كرد و اقدامات انفعالي شاه درتعويض رئيس ساواك و تغيير كابينه‌هاي متعدد، وحتي انحلال ساواك هم نتوانست موج حركت انقلابي مردم را مهار كند و بدين ترتيب، سلطنت 2500 ساله، در بهمن 1357جاي خود را به نظام جمهوري اسلامي داد. اما نكته مهم در ضرورت عبرت‌گيري نيروهاي مؤمن به انقلاب از آن حوادث، اين است كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دشمنان همان حركت و تقابل را با بهره‌گيري از سكولارهاي وطني در تقابل با ارزش‌هاي اسلام ناب و نظام جمهوري اسلامي و روحانيت و مرجعيت ادامه داده و مي‌دهند، كه چالش‌هاي اصلي نظام اسلامي در چهار دهه اخير نظير دو فتنه بزرگ گذشته (تير 78 و خرداد 88) متأثر از آن است. در ماه‌هاي اخير نيز شكست‌هاي دشمن در منطقه كه ناشي از اقتدار و توان نظام اسلامي است، زمينه‌ساز دور جديدي از هجمه به روحانيت و ولايت فقيه شده كه تلاش دارد فضاي كشور را در آستانه انتخابات آينده ملتهب ساخته و مبتني بر راهبرد دشمنان، تغيير از درون را امكانپذير سازد و اين صحنه هوشياري بيش از پيش نيروهاي جبهه انقلاب را نسبت به عمق اين فتنه پيچيده كنوني ضروري مي‌نماياند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۵ - ۲۱:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
سیاسی
پربازدیدترینها