واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خبر ورزشی: پس از بهبودی بازیکن اتلتیکو بیلبائو و رهایی از سرطان نام او را باید به جمع مبارزان این بیماری مهلک اضافه کرد.به گزارش روزنامه خبرورزشی، رسانه های ورزشی اسپانیا در گزارشی اعلام کردند که «یرای آلوارس» بازیکن اتلتیک بیلبائو هفته آینده به خاطر تشخیص بیماری سرطان پروستات زیر تیغ جراحی خواهد رفت تا تومور موجود را بردارد. بدین ترتیب می توان نام او را به لیست بلندبالای ورزشکارانی که با این بیماری سخت مبارزه کرده اند، اضافه نمود. خوسه فرانسیسکو مولینا دروازه بان اسپانیایی که در تیم هایی مثل والنسیا، اتلتیکو و دپورتیوو لاکرونیا بازی کرده، در سال 2002 و وقتی در لاکرونیا بود، اعلام کرد که به سرطان پروستات مبتلا شده و مجبور است موقتاً فوتبال را کنار بگذارد. 10 ماه بعد او اعلام کرد که بر بیماری اش غلبه کرده و به دروازه دپورتیوو بازگشت. مونو بورگس یکی از باتجربه ترین دروازه بانان تاریخ لالیگا، بورگس بود که مدتی با بیماری سرطان کلیه دست و پنجه نرم کرده. خودش معتقد است که به خاطر مصرف دخانیات گرفتار چنین دردسری شده چرا که از سنین خیلی کمی سیگار می کشیده. او هم بر این بیماری غلبه کرد و دوباره به زمین چمن بازگشت. بورگس حالا دستیار سیمئونه در اتلتیکومادرید است. لوبوسلاو پنف او در فصل 1994-1993 برای والنسیا بازی می کرد و برای غلبه بر سرطان پروستات برای یک سال فوتبال را کنار گذاشت. او شانس حضور در جام جهانی 1994 آمریکا را از دست داد ولی خوشبختانه این مهاجم بلغارستانی توانست سلامتش را به دست آورده و به زمین چمن بازگردد. در سال 1995 او به اتلتیکو پیوست و با این تیم قهرمانی دوگانه دلنشینی را فتح کرد. سرخیو آراگونس او دو بار با بیماری سرطان روبه رو شد. یک بار در سال 2005 و بار دوم، دو سال بعد از آن. مورد او هم مشابه مولینا و پنف بود. او جلسات سنگین شیمی درمانی را سپری کرد و خوشبختانه همین حالا هم در سن 39 سالگی از فوتبال لذت می برد. ابه ساند ملی پوش دانمارکی بلافاصله بعد از حضور در جام جهانی 1998 فرانسه متوجه ابتلایش به سرطان پروستات شد. پیش بینی می شد او زودتر از موعد از فوتبال خداحافظی کند ولی این طور نشد و او بعد از عمل جراحی و بهبود سریع به میادین ورزشی بازگشت. لانس آرمسترانگ او بی شک الگوی بزرگی در غلبه بر این بیماری است. این دوچرخه سوار آمریکایی در سن 25 سالگی به سرطان پروستات مبتلا شد و در عین حال سلول های سرطانی به ریه و مغز او نیز نفوذ کرده بودند. قبل از آن او در المپیک های سال های 1992 و1996 نیز شرکت کرده بود. آرمسترانگ بلافاصله بستری شد و مورد شیمی درمانی قرار گرفت. پزشکان به شدت نگران آن بودند که او جانش را از دست بدهد چون بیماری اش به شدت پیش رفته بود ولی آرمسترانگ با سرطان جنگید و به زندگی برگشت. داوید کانیادا دوچرخه سوار اسپانیایی هم در سال 2008 به خاطر ابتلا به سرطان پوست مدتی ورزش را کنار گذاشت و یک فصل از مسابقات به دور ماند و بعد بهبود یافت. در سال 2010 اعلام کرد که دوچرخه سواری حرفه ای را کنار گذاشته ولی در آن زمان او بیماری سرطان را هم پشت سر گذاشته بود. تانیوویچ سرمربی اسبق تیم ملی بسکتبال ترکیه و باشگاه فنرباغچه در اواخر سال 2010 متوجه شد که دچار سرطان روده شده است و به همین خاطر اجباراً برای مدتی از دنیای ورزش کنار رفت اما در زمان اعلام بیماری اش، تاریخ بازگشتش به میادین را هم اعلام کرد. بودگان تانیوویچ یکی از مربیان بزرگ اروپایی است و تمام تلاشش در مبارزه با سرطان را به کار گرفت تا به حرفه مورد علاقه اش بازگردد. آرین روبن ستاره هلندی فوتبال هم از نزدیک طعم تلخ این بیماری را چشیده. او در سن 20 سالگی و وقتی در چلسی بازی می کرد، فهمید که سرطان پروستات دارد. روبن در این باره گفت: «دیگر فوتبال اهمیتش را از دست داد.» مدتی بعد بیماری سرطان او دوباره عود کرد چرا که کاملاً درمان نشده بود ولی حالا او سال هاست از چنگ سرطان رسته و زندگی عادی اش را دنبال می کند. خوناس گوتیرس بازیکن اسبق نیوکاسل و تیم ملی آرژانتین در سال 2013 متوجه ابتلا به سرطان پروستات شد. بعد از یک سال درمان، او به میادین بازگشت و گل سرنوشت ساز نیوکاسل که منجر به بقای این تیم در رقابت های لیگ برتر شد را به ثمر رساند. کارلوس روا دروازه بان ثابت تیم ملی آرژانتین در جام جهانی 1998 در سال 2004 و در حالی که بازیکن آلباسه ته بود، متوجه شد که به سرطان پروستات مبتلاست اما او نیز توانست از چنگ سرطان فرار کند.
دوشنبه ، ۶دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خبر ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]